De iure codicil.primo ponit. q. ſcd̓o vna rōnem. tertio tollit aliārōnem que videbat̉ facere ꝓ eo. quarto ſo. ⁊ illāpartē determinat. ſecūda ibi. nam ⁊ teſtm̄. tertiaibi. nec ſimul. quarta ibi. ſꝫ dicemus. Nam ⁊ teſtamentū. Iſte ꝟſi. hꝫ diuerſas lec. ⁊ ſic diuerſaslr̄as. ꝓut eſt in lr̄a ſi eo. ſummaui vobis ꝙ faciatvnā rationē ꝓ codicillis talē. Certū eſt ꝙ teſtm̄valet: ergo codicilli debent valere qui ſequūturvires teſtamēti ꝙͣuis eo tempore fecerit codicillos quo teſtamēti factionē nō habebat: ⁊ debetexponi ſi. ꝓ ꝙͣuis. ⁊ hoc ꝓut habetis ī littera ſi.Sed ꝓut habet̉ in lr̄a ſed eo. debet aliter diuidi⁊ aliter debet legi vt tertia pars īcipiat ibi. ſꝫ eo.⁊ faciat vnā rōnem ꝯtra codicillos ⁊ illud qd̓ p̄miſerat. nam ⁊ teſtamentum valet iungat̉ cū. ꝙvt ſit ratio dubitādi hoc modo. querit̉ an ex codicillis debeant̉ legata. rō dubitādi eſt: ꝗa teſtamentū valet. Sed in contrariū arguo ꝗa codicilli ſunt facti eo tēpore quo erat inteſtabilis. illamlecturā tāgit glo. ſuꝑ verbo nō habuit. ⁊ ſequēsglo. ſuꝑ ſe. ꝟſi. Tertia littera eſt cū eo. tunc aliomodo diuidat̉.ſ. vt in tota illa pertinētia ponat̉rō dubitādi que eſt: ꝗa teſtamentū valet cum codicilli fuerūt facti eo tēpore quo nō erat teſtabilis. ſed tene primā lec. ꝗa magis clara: quā glo.ponit ſuꝑ verbo nā ⁊ teſtamētum. alie particuleſunt clare. ¶ Op. de. l. qui ex liberis.§. teſtmēto.jͣ. de bo. poſ. ẜm tab. So. intellige illam ẜm iſtaꝫẜm qd̓ aliquo iudicio voluntatis ille emancipatconfirmauit teſtamētuꝫ primū alias nō valeret:facit ad iſtū.§. jͣ. de le. iij. l. i.§. i. ¶ Uenio ad ꝟ.nec ſimul. videt̉ ꝙ effectus mutus nō pōt codicillari: quia nō pōt teſtari vt. l. diſcret. C. e. ergonec codicillari: vt. l. diuus.§. codicillos. sͣ. e. ⁊ sͣ..§. ꝓxi. Rn̄. aut tu intelligis de muto proprie: ⁊tunc debet intelligi de codicillis. Preterea mutitate ceſſante vel ſi fecit ſtante mutitate intelligas ꝙ poſtea illud vitiū ceſſauit ⁊ aliquo voluntatis iudicio confirmauit vt in precedenti caſu.poteſt etiā intelligi in eo qui nō ē mutus ꝓprie:ſed per aliquod accidēs infirmatus nō pōt loꝗad preſens: ſꝫ pōt facere codicillos nutu: vt. jͣ.de le. iij.§. nutu. ¶ Op. hͨ de alienis teſtat̉. Cōtra īmo codicillat̉. So. vt in glo. ꝗa verbū teſtari large ponit̉. ¶ Op. ꝙ nō liceat de alienis teſtari: vt in aucͣ. ingreffi. So. glo. ꝙ hͨ erant ſua tēpore mortis. ¶ Op. ad fi. ꝙ teſtamentū nō valeat de iure ciuili: vt īſti. de exhere. li. in pͥn. So.nō valet de iure ciuili: ſed de iure pretorio cōfirmat̉: vt. l. poſthumus. in pͥn. sͣ. de iniuſ. teſ. qd̓ intellige ſi viuo teſtatore deceſſerit: alias ſecus: vtibi dicet̉. in caſu tamē poſſunt valere codicilli ſiteſtator eos confimauit expreſſe poſt natiuitatēpoſthumi ꝙͣꝙͣ poſthumus poſt teſtatorē deceſſerit. ita dicit glo. ⁊ bene. Et aduerte ꝙ poſthumum appellat natum poſt teſtamentū non poſtmorteꝫ teſtatoris: alias eſſet impoſſibile ꝙ teſtator cōfirmaret poſt natiuitatē poſthumi: ⁊ ideovalet prout exnūc nō prout extunc.ſ. confirmatione teſtatoris.Si miles.Codicilli ſcī a milite poſſunt ſtare ꝑ ſe: ideo ad teſtamentuꝫ non referunt̉. h. d.Si ei ſeruo.Si legatum non valetab initio confirmat̉ expoſtfacto ⁊ impedimento ex vltima volūtate teſtatoris ſublato. h. d. ¶ No. caſuꝫ in quo ceſſatregula catōniana: de quo plene videbitis in. l. i..jͣ. de re. cato. rōnem dic vt in glo.Si quis certi generis.Qui confirmat codicillos poſteriores videturreprobare priores. h. d. Contra hāc. l. facit. jͣ. deleg. iij. l. ſi quis in pͥn. vbi a uoluntate reprobātetacite recedit̉ per aliā ſimplicē voluntatē. So. hͦinteruenerūt duo actus.ſ. prima uoluntas quecōfirmauit poſteriores: ⁊ ꝑ ꝯn̄s reprobauit pͥores: deinde ſecuta ē volūtas poſterior: ex ꝗbusduobus media reprobata intelligitur: ibi ſecus.vt ibi dicitur.Riſto.Nō poſſunt fieri codicilliab eo qui dubitat de ſtatuſuo niſi ſit miles. h. d.Uod ꝑ manus.Principale n̄pōt cōfirmari ab acceſſorio. h. d.Ui generi.Legata ab eo quēquis putabat inſolidum ſibi ſucceſſuruꝫ: puta ſi aliquis cūeo ſuccedat in partē nō in totū debent̉. fallit inlibertate. h. d. Glo. ſignat aliquas op. dic vt inea. materiā huiꝰ. ⁊. l. pe. jͣ. eo. Dy. tractat in. l. pater.§. cum eſtimare. jͣ. de le. ij.Llud ſine dubio.Tractari.Si teſtator fecit īſtitutionem heredis in dubio videtur voluiſſe teſtari. h. d. In cōdicill̓.i. in quadam ſcriptura non ſufficiente ad teſtamētū ſedad codicillos. hoc dicit. Quod eſt dubiū an voluerit facere teſtamentuꝫ an codicillos. Contraīmo voluit facere codicillos vt ponitur in principio. So. expone codicillos: vt dixi ſuꝑ tex. ⁊ ceſſant cōtraria. No. duo primū cōtra Ia. de are.qui dicit ꝙ vbicūqꝫ ponit̉ verbū volo: poſitumcum inſtitutione directa trahitur ad fideicōmiſſum: vt. l. ſceuola. ad trebel. qd̓ eſt contra hanc. l.¶ Non obſtat. l. ſceuola quia ibi cōſtabat ꝙ volebat facere codicillos: vt no. sͣ. l. i. ¶ Nota ſecūdo ꝙ ex preſumptione colligitur vtrum teſtatorvoluerit inſtituere directo uel non. ⁊ ſic facit adea que diximus in. l. centurio. sͣ. de vul. ⁊ pu. vbiex preſumptione inſpicimus vtrum teſtator voluerit ſubſtitutionē ꝯpendioſam infra tēpus pubertatis trahi ad directā uel non.Uidam referūt.Diuiditurin duas partes. prima quando vnū heredem inſtituit ⁊ ei ſubſtituit ⁊ poſt mortem primicodicillos fecit. ſecunda quādo plures heredesinſtituit ⁊ ſubſtituit ⁊ codicillos fecit poſt mortēvnius. ſecūda ibi. ꝙ ſi duo. prima pars breuiterhoc intendit. Sicut legatum eſt nullum quādorelinquitur ei qui tempore legati nō eſt ita quando relinꝗtur ei qui tēpore legati non viuit. h. d.¶ Oppo. relicta ab inſtituto videntur repetitaa ſubſtituto: ut. l. lꝫ. jͣ. de le. i. ergo a ſubſtituto debentur ſi a ſubſtituto relicta fuerunt. Reſpōdeopoſſumus hoc intelligere quādo in codicillis legata ſunt relicta ab herede noīatim: tunc tenet̉ſubſtitutꝰ: vt. l. ſi plures. in fi. jͣ. de leg. iij. ad. l. falcidiā. l. i.§. id qd̓ ex ſubſtitutione. ⁊ hoc innut littera ꝗa heres ⁊cͣ. ⁊ ibi ita vt ab īſtituto codicilliꝯfirmat̉ ⁊cͣ. dicēs tu ſi hoc eſt ergo nō debētur aſubſtituto etiā ſi tempore codicilloꝝ uixiſſet inſtitutus qd̓ eſſet ꝯtra mentē huius. l. Suſtinēdopoſſes dicere fateor ꝙ non debent̉ ſed nō ideoquia ab initio nō ualuiſſent: ſed quaſi defecta expoſtfacto ꝓpter hereditatē non aditā a ſubſtituto: ⁊ huic pōt adaptari tex. in pͥn. ibi. an̄ perindedatio uel ademptio ⁊cͣ. Vel dicas ⁊ melius ꝙ hͨfuerūt legata relicta ab inſtituto ſub noīe appel