Seite
De iure codici. latiuo hoc mō ab herede meo non noīato noīe ꝓprio ⁊ tunc a ſubſtituto debēturª ꝑ. d. l. lꝫ. jͣ. de le.i.ſ. ſi inſtitutus viuebat tēpore codicilloꝝ: al̓s ſecus ut hic: que ē notabilis determinatio ad il­lam. l. rōneꝫ tangā. jͣ. ꝓxi.§. Quid ſi uerba in co dicillis fuerūt ſimpliciter ꝓlata. Ia. de are. uide tur dicere ꝙ in dubio uidet̉ dirigi ſermo ad he­redē inſtitutū in primo gradu. ⁊ qd̓ alle. mihi nō placet: ꝗa ſicut codicilli ab inteſtato referuntur ad oēs qui ab inteſtato quoquo gradu ſuccede­rent: vt. l. ſi quis cū nullum. s. e. ita eadē ratione facta ex teſtamento referunt̉ ad oēs qui ex teſta­mento heredes extiterint quoquo gradu. Pre terea ꝓ hoc videt̉ tex. in. l. paterfa.§. i. sͣ. de vul. ⁊ pupil. vt referat̉ ad heredes oēs qui ſunt ex iu dicio teſtatoris primo vel ſecundo gradu. facit .C. ad trebel. l. vltima. Si. Alias incipit poſt teſtamētum. ſi nō īue nis in libro dic ꝙ eſt de. l. quidam. ⁊ hic ſummat ꝟſi. qd̓ ſi duo ⁊cͣ. Legata in codicillis a duobus īſtitutis relicta vno eoꝝ mortuo ꝓ par te eius in effectu tantū ſunt legata īualida. h. d. cū. l. ſꝫ cū ea. que dꝫ ꝯtinuari ad iſtā ẜm veritatē niſi cōiter veniat poſt. l. ab īteſtato. ⁊ ita gloſator habuit: tamē debet intelligi vt ſupra dixi. nō erit hoc verū de rigore: ſecus de equitate: vt. jͣ. e. l. ſꝫ cū ea quā hic iunge ſi nō habes. Op. hic lega ta fuerūt relicta ꝑ hec verba quiſꝗs mihi heres erit: ergo debebunt̉ a quocūqꝫ qui erit heres: vt .sͣ. e. l. ſi ꝗs cū nullum. Ia. de are. dicit ꝙ id veꝝ quādo nullum eſt factu teſtamentū: ſecus quan do aliquod: quia tunc referūtur ad inſtitutos in primo gradu: vt. sͣ. de vul. ⁊ pu. l. qui liberis.§. hec verba: ſed hoc non eſt verum īmo referūtur ad oēs qui ſunt heredes ex iudicio teſtatoris pͥ mo vel ſecūdo gradu: vt. l. paterfa.§. i. sͣ. de vul. ⁊ pupil. quare intelligo ꝙ hic dixit quiſꝗs mihi heres erit ex īſtitutis. Op. ꝙ hereditas ꝓ nō ſcripta accreſcit cū onere ſuo vel ad ſubſtitutum vadit: vt. l. i.§. is ita. C. de cadu. tol. videbit̉ in. l. que cōditio. jͣ. de ꝯdi. ⁊ demō. ſi ergo hereditas erit ꝓ nō ſcripta eodē modo legata relicta ab in ſtituto erunt ꝓ nō ſcripta: ergo debet trāſire etiā ad inſtitutū. Reſpō. illuū verū quādo hereditaſ erat ꝓ nō ſcripta: ⁊ per ꝯſequēs legata reſpectu eius a quo relicta ſunt ⁊ ſic nullo tēpore ceperūt habere effectū ab inſtitutiōe: cū inſtitutio fuerit nulla ⁊ ſubſtitutionem habeat tanꝙͣ ipſe fuerit prior: ſed hec inſtitutio fuit aliqua licet legata ꝓ non ſcripta reſpectu eius a quo relinquūtur cuꝫ ſubſtitutus habeat tanꝙͣ ſecūdus non tanꝙͣ pri mus. facit. sͣ. de libe. ⁊ poſthu. l. iij. in fi. Op. .jͣ. e. l. penul. Dicit glo. illa corrigit iſtā: tu dic ꝙ concordat intelligēdo illam cū determinatione .l. ſed cū ea. jͣ. eo. quā legi nunc ſimul. G inteſtato. ᵇ Iſta lex ſeip­ſam ſummat ī fi. ⁊ ibi manifeſtius dicam ⁊cͣ. s Uidam q referūt. debent̉. Et idē qd̓ h̓ tꝫ bar. ī. d. l. licet. ⁊. l. qͥ ꝯ ditio. in pͥn. de ꝯdi. ⁊ de mon. lꝫ bal. hic indiſtin­cte dicat ꝙ qn̄ legata ſt̓ ꝓ nō ſcripta vt qꝛ ſūt re licta ab here de ꝗ tēpore facti legati mortuꝰ erat non vident̉ eſſe repetita a ſubſtituto ⁊ ita etiā te­net ang. ī. d. .l. licet. lꝫ v̓i­tas depēdet ab illo mag­nō dubio vi delꝫ an por­tio heredita tis nō ſcrip­ta trāſeat cū onere vel nō de quo ple­ne ꝑ glo. ī. l. .i.§. is ita. d̓ cadu. tol. cū cōcor. nā te­nēdo opi. ꝙ trāſeat cum onere v̓a eſt opi. bar. hic ⁊ ī dictis lo cis ſed tenē­do ꝙ nō trā ſeat cū one­re ꝓut tenu it dy. bal. et Imo. ⁊ cō­plures in. l. celſus. alias Incipit pa­ter.§. fi. d̓ le ga. ij. ⁊ cy. ī .l. nō iuſtaꝫ. ad treb. qd̓ eſt multū ſu ſtentabile ꝑ iſtam. l. tunc veriꝰ erit di ctum bal. et ang. b B īte a ſtato. adde ad limitatio neꝫ huius. l. in fin. ꝙ vbi teſtm̄ nō va­luit tūc bene valent cōdi­cilli vt dixit bar. ī. l. lega­ta inutiliter Ittere quibus. Id qd̓ dicit ꝑ mittitur. exponitur in glo. duobꝰ modis Primo modo prout iacet in littera ꝓmitto o te heredem faciam hoc nō eſt verum quia eſt cō tra bonos mores talis obligatio: vt. l. ſtipulatio hoc modo. jͣ. de verbo. oblig. Secundo modo quia in litteris dixit te heredem facio: ⁊ tunc nō valet vt teſtamentū: quia non eſt ibi ſolennitas nec vt codicilli: quia datur ibi hereditas ita loꝗ­tur hic. cetera ſunt clara. Lociana. Si actus importa­tus per verbum fu­turi temporis cadit in eo quod eſt de p̄­terito diſpoſitio refertur ad illud. hoc dicit. facit .jͣ. de condi. ⁊ demō.. l. cū tale.§. falſam. ⁊ quod ibi no­S qui unum. Relicta ab eo quem ꝗs ſolum ſibi ſucceſſurū putat ſi in parte ſuc cedit pro parte debētur ſi in dimidia nihil. hoc dicit. Nota rationeꝫ in fi. ibi quoniam ⁊cͣ. Et materiā huius. l. dicā in. l. cum pater.§. cum eſt maret. jͣ. de leg. ij. vbi Dy. ponit. Ultimo no. fi. huius. ad opi. quā teneo per auten. ex cauſa. ꝙ non conſeruātur legata rupto teſtamento ex cauſa preteritionis filij quem ignorabat viuere. naꝫ ſi ſciuiſſet teſtator nec tot legata feciſſet ⁊ ei nō abſtuliſſet vt hic inͤ fi. dicam in. l. filio p̄terito .sͣ. de iniuſt. rup. ⁊ irri. teſta. I palam. Nominatio herediſ ſine ſcriptura nō fa­cit vt ſcriptura cōtinens legata ſine inſti tutione ſit teſtamentum: ſed vt codicilli haben­tur. hoc dicit. Oppo. sͣ. e. l. i. So. hic non erat ſcriptum in tabu. nomē heredis: ibi ſic. Op. C. de teſta. l. errore. Sol. ibi fuit omiſſum erro­re ſcribentis: hic voluntate teſtātis. Oppo. .C. e. l. fi.§. illud. Dicit glo. illa magis cōcordat. Quero vtrum iſta nominatio heredis valeat vt teſtamentum nuncupatiuū. Glo. hic videtur di cere ꝙ non intelligendo ꝙ legata debeantur a venientibus ab inteſtato. Sed in. l. ſi is qui. sͣ. de teſta. videtur dicere ꝙ in teſtamento valeat. ⁊ iō Dy. ſuſtinetᵇ vtranqꝫ litteram. aut enim apparet ꝙ teſtator volebat condere teſtamentum in ſcri ptis: ⁊ ꝓcedit lec. hic poſita. non enim valuit vt teſtamentum in ſcriptis quia non fuit ſcriptum nomen heredis: nec vt nuncupatiuū quia teſta­tor noluit facere teſtamentuꝫ nuncupatiuū. aut non conſtat: ⁊ tunc illa nominatio heredis ſi eſt facta coram legitimo numero teſtamentuꝫ valet teſtamentum: ⁊ illa ſcriptura valeret vt codicilli. ita intelligatur glo. in. l. is ꝗ. sͣ. de teſta­Legū doctotis excellētiſſimi dn̄i Bartoli de ſaxoferrato prima pars lecture ſuper inforciato vna cū additionibus dn̄i Alexādri de imo. dili­genter correcta feliciter finit. poſt prin. j. de le. i. ſeque do glo. ibi. S qui vnum. Ut hic in fi. Sed 5 iſte tex. recte cōſideratus facere videt̉ contra opi­bar. qꝛ ſecū­dū opi. ſuaꝫ oīa legata vi tiari debent quod eſt cō­tra iſtuꝫ tex. vide imolaꝫ in. l. qui filia bus. jͣ. de le. .i. in pͥn. poſ­bar. Tu dic ꝙ Imo. nō eſt ꝯtra qꝛ bar. loꝗt̉ qn̄ nul lus aliꝰ fili ſuit inſtitutꝰ videbat̉ di­cendū ꝙ ſic̄ teſtator gra uauit filium quē habebat eodē modo grauaſſet habere igno rabat ⁊ tam̄ iuriſconſul­tus decidit contrariū: ⁊ ſic facit pro bar. ꝙ a po­ſtumo p̄teri to ignorāter nō debētur legata d̓ hoc vide bal. cō ſilio. cccxxi. .ij. volu. I pali s dy. ſub ſtinet. Adde quod no. ange. et Imo. in. l. i. .§. ſinaūt ſit de here. iſti.