Compromiſſarius dr̄ cui ſimpliciter vl̓ ad tp̄s ꝯmittit̉. vt eligat vice eoꝝ qui ꝯpromittūt. vt d̓ electi. ꝗa ꝓpter. Nec eſt ꝑ omīa idem arbiter et ꝯpromiſſarius ad eligendū datus. vt ibideꝫ. c. ſic̄ cū ꝑ formā ibideꝫ d̓ re iudi. cū ab vno. li. vj. Compromiſſum.i. arbitriū. Compromitte̓ ē cauſaꝫ executoriā vl̓ executiuā ad dictamen arbitrorū dare. ⁊ ẜm dictamē rct̄e rōis ꝓ vtraqꝫ parte appoſita ab ip̄is explicare Conchilia a concha dicunt̉. inde conchilaris le gēs conchas vl̓ conchilia. C. de murile. l. ſi accipitur li. xj. Conicere eſt perpendere vel p̄ſumere. Conſeq̄ns.i. ꝯforme. inſti. d̓ dona.§. eſt ⁊ aliud Conſeq̄ntia lr̄aꝝ dr̄ ꝯſeq̄ns ordo ſcripture. ſcꝫ qn̄ ſcribit̉ ſine titello vl̓ titellis.i. ſine omī abbreuiatiōe. Et dr̄ tenor lr̄aꝝ. ſed tenorē dicimꝰ potius textum lr̄aꝝ ꝙͣuis titellis ſcribat̉. Conſenſus ⁊ auctoritas tutorū Re. sͣ. auctoritas p̄ſtanda. Et conſenſus ē qͣdruplex ſcꝫ negligētie. ꝯſilij cooꝑatiōis ⁊ auctoritatis aut palleatiōis vel defenſiōis. Et pͥmo ⁊ ſcd̓o cōſenciēs minus punitur ꝙͣ faciens. tercio eqͣlit̓. qͣrto v̓o plꝰ. Un̄. cōſenſus ſpernit ſuadet iubet atꝫ tuet̉ Hic minus ille minus. luit hic eqͣlit̓ hic plus De hͦ glo. optima in. c. j. de offi. dele. ſuꝑ verbo pari pena. Cōſiliarij dicūt̉ eo ꝙ alt̓ alteri ſuū p̄beat ꝯſiliū Conſilium ē ꝯtͣctus ꝯſulū. Et ꝯſilium a gͣuibꝰ ⁊ exꝑtis ē reqͥrendum. j. q. j. eſtote. Et ꝗ fraudulē ter dat ꝯſilium. tenet̉ de dolo. ⁊ ꝯtͣ eum agi pōt. Et dr̄ a con.i. ſimul ⁊ ſales ſaliū. qꝛ et nō ē p̄cipitandū ꝯſilium. l. diſ. ponderet. ibi. Nos em̄ tꝑe indigemꝰ vt aliqd̓ maturius agamus. non p̄cipitemus ꝯſilia ⁊ oꝑa noſtra. neqꝫ eorum ordinem corrumpamus. Concilium ē ꝯuentꝰ aliqͦꝝ tractantium arduas cās totam criſtianitatem ꝯcernentes. ⁊ dr̄ a v̓bo concinor aris.i. ꝯuocare. Uel a ꝯmuni intētōe dictum ē. eo ꝙ exn̄tes in ꝯcilio ī vim dirigāt oēꝫ mentis intuitū. Uel dr̄ qͣſi ꝯcidium. in. l. tnſeūte. xv. di. c. j. vbi et ſinodꝰ cecus ⁊ ꝯuētꝰ expōit̉ ⁊ ibi d̓ qͣttuor ꝯcilijs. ⁊ ī ꝗbꝰ damnati ſunt hētici de fi. catholica ⁊ ſum. tri. perperaꝫ ſencientes Conſiſtoriani Re. sͣ. comites. Conſiſtorium idem ē ꝙ p̄toriuꝫ vl̓ tribunal. ſcꝫ locus in qͦ ius reddit̉ ex more. Et ē vulgare yta licoꝝ ſeu lūbardorū. cle. paſtoralis. de re iudi. ij. q. vj. anteriorū. de app. ex inſinuatōne. ⁊ dr̄ a conſiſto. is. heſter. v. in prin. ſedebat ſuꝑ ſolium .i. in conſiſtorio pallacij. Conſtitutio ſpāli vocabulo dr̄ imꝑatoris vl̓ alterius principis ꝙ ꝯſtitutōꝫ face̓ pōt. Et deſcribit̉ ſic. Eſt ius relatum in ſcriptis redactū. Uel ẜm goff. eſt ius ſcriptuꝫ. di. j.§. cum itaqꝫ. Dicitur auteꝫ conſtitutio. qͣſi ꝯmune ſtatutum. Nā papa cum fratribꝰ ſuis cardinalibꝰ. ⁊ ceteri p̄lati cū capitulis ⁊ canonicis ſuis. ꝯſtitutiones faciūt. d̓ ſen. ex. int̓ alia. Et d̓ his q̄ ſunt a p̄la. ꝑ to. Item legatus ſinodus ꝓuincialis. ſinod ep̄alis. princeps cum ꝓceribꝰ. p̄fectus pretorio ppl̓s romanꝰ. collegium approbatum. capitulū. face̓ pn̄t ꝯſtitutiones ẜm Goſ. in ſum. e. ti.§. nanqꝫ papa. Et ſunt qͣtuor v̓tutes ꝯſtitutionuꝫ Unde. Quatuor ex v̓bis v̓tutes collige legis. ꝑ mittit. punit. imꝑat atꝫ vetat. Nam ꝑmittit vt vir fortis petat p̄mium. Punit ſcelera ⁊ delicta Imꝑat ⁊ p̄cipit vt ſtatuta canonica ẜuēt̉. vt clerici regulare ꝓpoſituꝫ ⁊ honeſtum habitum deferentes. ꝯtinent̉ ⁊ caſte ſtudeant viuē. Prohibet clericos ſecularibꝰ immiſceri negocijs. ⁊ ꝯſti tutio ꝯſulit q̄ v̓tus pt̄ ꝯp̄hendi ſub pͥma. nam ꝙ ꝯſulit ſatis ꝑmittit. Conſtitutor dr̄ ꝗ ꝓ alio ſe ſolutuꝝ ꝓmittit vel aliqͣ factuꝝ. ⁊ alteriꝰ in ſe tranſfert vel ſuſcipit obligatōnem. Conſtituere pt̄ ꝗlibet ⁊ ſe ꝓ alio obligatuꝝ ꝓmittit vel obligat. ẜm azo. in ſum. de ꝯſti. Conſpiratio eſt q̄dam fraudulenta cōfederatio facta in p̄iudicium alicuiꝰ ꝑſone vel dignitatis xxij. q. ij. ſi ꝗs laicꝰ. ⁊ eſt palea. ⁊ dr̄ a ſimul ſpirando. qn̄ ſcꝫ plures ſpirant flant ⁊ tendunt in vnum. ⁊ ſit ſine iuramento a ſpū ſuꝑbie ⁊ elatio nis. ⁊ omnis talis eſt illicita ẜm glo. in ca. exhi bita de iudi. Eſt tn̄ qn̄qꝫ licita. iuſta. ⁊ approba ta. vt ſi canonici ꝯſpirent de non obediendo p̄la to excōmunicato. vel de non eligendo indignū. Indubio tn̄ p̄ſumit̉ illicita. vide. xj. q. iij. c. ꝯiurationū. ⁊. c. ſe. ꝯſpiratōꝫ. Naꝫ ꝯiuratio ē plurium in vnum iuratio. Conſobrini dicunt̉ duaꝝ ſoroꝝ filij qͣſi ꝯſorine dicti. l. ꝯſobrinoꝝ. C. vnde legit in glo. j. Etiaꝫ pn̄t dici ex duobꝰ frībꝰ nati licꝫ ꝓprie dicāt̉ frēs ꝯſāgnei vl̓ patrueles. īſti. d̓ gͣ.§. iiij. ⁊.§. pleꝝ Conſortes eiuſdem litis dicunt̉ illi ꝗ ſimul age vel ꝯuenire pn̄t. Conſul olim dicebat̉ ſenatus mgr̄atus. vt. ff. de ſena. ⁊ inſti. de in. na. gen. ⁊ ciui. Hodie tn̄ ꝯſul ſumit̉ a ꝯſulendo. qꝛ reipublice ꝯſulit. Exactis em̄ a romana ciuitate regibꝰ ꝯſtituti ſunt ꝯſules vt rei publice ꝯſulent̉ dicti. Conſularis dr̄ vxor ꝯſulis. qꝛ femine nupte p̄clariſſimis viris. p̄clariſſimaꝝ ꝑſonaꝝ numero ⁊ noīe cenſent̉ ſeu ꝯtinēt̉. vt. ff. de ſena. l. feīe nupte. vbi dic̄ glo. femīe choruſcāt radijs maritoꝝ. ⁊ in aut. de ꝯſulibꝰ.§. hͦ itaqꝫ. coll̓. iiij. Conſultus.i. interrogatus ſic. ff. de pac. l. Itm̄ qꝛ. Unde. Conſulo te q̄ro tibi ꝯſulo ꝯſilium do. Conſultor poſſit quod conſultus bene noſcit. Conſultatio dr̄ in qͣ alicui papa de iure rn̄det.