.§. ſꝫ ſtipulante. ff. de ver. obli. l. ſcire debemus in pͥnci. eo. ti. ⁊. l. qͦtiens. ff. de leg. ij. Copulatīa etiā qn̄qꝫ ſignificat ꝯcurſū alteriꝰ tm̄ ꝓut ex ſignificādi mō ꝯcludit̉. Et ad veritatē copulatiue reꝗrit̉ vtranqꝫ ꝑtē eē verā. ff. d̓ ꝯdic. inſti. l. ſi heredi. ⁊. l. ſi is ꝗ. ff. d̓ re. dub. Conuiciū dr̄ qͣi ꝯuotiū. a ꝯcitatōe vl̓ cōcētu.i. collectōe vocū.ſ. qn̄ ī vnū pl̓es voces ꝯferuntur ⁊ iniuriā eſſe labeo ait. ff. d̓ iniu. l. apd̓ labionē .§. ꝯuiciū. Cōuenire eſt ſimul in vnū locū venire. Etiā dr̄ ꝯuenire qd̓ alicui ꝯpetit ẜm ꝯditōnem ſuam. vt iſtud ꝯuenit illi. Ite ꝯuenire capit̉ qn̄qꝫ ꝓ ꝯuētōne.i. pacto ex ꝯſenſu de aliqͦ faciēdo. Cōueīre etiam qn̄qꝫ ſumit̉ ꝓ aliū in iudiciū vocare. vel facere euocare. Ite ē placere. Un̄ cōuenire īter aliqͦs eſt ꝯplacere int̓ illos. vt ꝯueīt int̓ te ⁊ me. vt des mihi hͦ. Cōuenire mihi eſt ꝯgruere mihi vel adeſſe mihi qd̓ me decet ⁊ honeſtū ē. Conuenire me eſt alloqui me ſuꝑ aliqͦ facto. Contuberniū ē mr̄imoniū ꝯtractū. ⁊ ꝓprie ẜuo rū. īſti. d̓ nup. ī glo. ſuꝑ v̓bo ciues. Corā no. pau. ī ꝯmēto d̓ ꝯfeſſ. c. ex ꝑte d̓ elec. vt circa li. vj. Et intelligit̉ ita vt pn̄tes intelligāt ff. d̓ arbi. l. diē.§. foꝝ. Cornicularij dicūt̉ illi ꝗ gerebāt cornua vl̓ aciem̄ in bello vel qui in aures iudicū vota ꝑtulerūt ſua. Cornupeta. Re. sͣ. bos. Corona q̄ etiā clerica dr̄ eſt ſignuꝫ regni ⁊ ꝑfectionis. cū ſit circularis carēs angulo in ſignū carētie ſordiū. qꝛ vbi angulꝰ ibi ſordes. Se igit̉ ⁊ alios v̓tutibꝰ regere ⁊ a ſordibꝰ mūdare dn̄t ꝗ coronas gerunt ⁊ ſic in deo regnabunt. xij. q. ij. duo ſūt. Et qūo raſura. tōſura. corona differāt. ⁊ ꝗd ſignificēt. vide glo. ī v̓bo tōſurā. ī cle. ij. d̓ vi. ⁊ hone. cle. Et dr̄aꝫ int̓ dyadema coronaꝫ ⁊ ſertū. vid̓ ī cle. vnica de iureiurā. Et nota ꝙ rex romanoꝝ coronat̉ triplici corona. pͥmo ferrea ab archiep̄o coloniēſi aggraui. ⁊ ſignifi cat fortitudinē qua vincere debet rebelles ⁊ infideles ꝯculcare. Scd̓o argentea ab archiep̄o mediolan̄. in villa modecēſi. q̄ ſignificat mūdiciā ⁊ claritatem quā tal̓ pͥnceps hr̄e dꝫ. Et hodie vt ī pl̓imū dat̉ in mediolano in ecc̄ia ſancti ambroſij vbi heinricꝰ de qͦ loꝗt̉ cle. ⁊ ſigiſmd̓us nouiſſime fuit coronatus. Tercō coronat̉ coro na d̓ puro auro a papa ī ecc̄ia ſct̄i petri ad alta re ſct̄i mauricij. Et qꝛ auꝝ eſt metallis oībꝰ excellētius. ſignificat imꝑatorē alijs regibꝰ ⁊ pͥncipibꝰ in potētia ⁊ iuſticia excellētiorē eſſe debe re. vt in glo. cle. vnice. d̓ iureiur. ⁊ ꝑ io. de pla. ī ꝓhe. inſti. Corꝑe viciati dicūt̉ ꝙ ſunt mutilati ī membris vel debilitati ꝓprie ſic ꝗ membꝝ hꝫ ſed īefficavt oculū cecū. manū aridā. crus ꝯtractū ⁊cͣ. ſic mutilatus ꝓprie dr̄ ꝗ caret aliqͦ mēbro. Corporati.i. collegiati. Re. sͣ. collegiati. Corꝑatus vrbis romāe dr̄ ꝗ ī aliqͦ corꝑe ⁊ precipue vrbis ſcribit̉. ſicut qd̓libꝫ mēbꝝ hoīs dicit̉ corꝑatū vel ciuis factus vel incola. vt. C. li. xj. d̓ pͥui. corꝑ. vr. ro. Corrogare ē qͣi ſil̓ rogare vl̓ ſil̓ colligē vl̓ adunare. Corpus qn̄qꝫ dr̄ collegiuꝫ ſiue vniuerſitas cuiꝰ caput eſt p̄latus. c. nouit. de his q̄ fi. a p̄. Et tl̓e corpus p̄t hr̄e vnū ſigillū. de exceſſi. p̄la. dilecta Dicit̉ etiā ꝯgregatō cuiuſcūqꝫ ciuitatis vl̓ ville vl̓ caſtri hr̄e corpꝰ. Itē qͣlibꝫ ꝯgregatō ꝓ iuſticia faciēda. vt ꝯgregatō ſcabinoꝝ vel totius vniuerſitatis. Itē ſocietas cauſa r̄ligionis cui ꝓuiſuꝫ ē vnū corpus habere debet inſtar reipublice. Et res ꝯmues.i. actorē ſiue ſindicū ꝯmuneꝫ ꝑ quē age p̄t. ff. ꝙ cuius. vniuer. no. agit̉. li. j. Ite ep̄s cū capitulo ſuo facit vnū corpꝰ. cuiꝰ ip̄e caput ē. ſꝫ cū clero ciuitatis vl̓ dyoceſis nō dicit̉ facere vnuꝫ corpꝰ ſic nec abbatiſſa cū cle ricis ſuis licꝫ ſit caput. vnū corpꝰ facit. Choriep̄i hi remoti ſūt ab ecc̄ia. vt. lxvij. di.§. p̄ſbiteri vero. Et poterāt ꝯſtitui ī villis vel caſtris. Ep̄i v̓o nō niſi ī citatibꝰ ꝯferebāt tamē mi nores ordīes. Corpus etiā vnū dr̄ qd̓ vno claudit̉ ſpū vt aīal Et dr̄ qd̓ hꝫ ꝑtes integͣles ſiue ſibi coherētes. vt domꝰ. vl̓ qd̓ hꝫ ꝑtes diſtātes. vt grex ppl̓s. col legiū ẜm bern̄. d̓ exceſſi. p̄la. li. vj. Corruptela ē ꝑuerſa ꝯſuetudo. ſacris canonibꝰ inimica. d̓ ꝯſue. cū venerabilis. ⁊ d̓ vi. ⁊ honeſ. cle. cū decorē ⁊cͣ. Cortiuia dr̄ morſus freni. vl̓ ẜm alios illd̓ qd̓ come equi imponit̉ vt curuet̉. C. nll̓i lice̓ ī fre⁊ eꝗs ſellis ⁊c̄. l. j. li. xj. ẜm accur. Craſſature dicūt̉ q̄ fiāt a latronibꝰ ī itinere dū crudelit̓ ꝯͣ tranſeūtes craſſant̉. de pe. di. j. a craſſaturis. Et craſſatores ſunt ꝗ p̄de cā aliꝗd faciūt. ⁊ ꝓximi latronibꝰ habēt̉. ⁊ ſūt ad malū nitētes. vt ē tex. iūcta glo. ī. l. capitaliū.§. craſſa tores. ff. d̓ pe. ⁊ dr̄ a craſſor. aris. al̓s graſſor. Creditor eſt ꝗ alienā fidē ſeꝗt̉ mutuata pecūiaꝫ nūerādo. Generalit̓ v̓o creditor dr̄. ꝗ ex cā qͣcūqꝫ alienā fidē ſeꝗt̉. ⁊ dr̄ iō creditor qꝛ credit debitori. Creta ē limꝰ vl̓ gleba. l. ſi crete. ff. d̓ fur. ⁊ ī glo. magͣ. l. j. C. d̓ ſer. fugi. Craſſari ē qͣi crudelit̓ gͣdi. ij. Reg. vl. Ceſſꝫ indignatio que craſſatur in populo. facit. xxiij. q. ij. militare. ff. d̓ pe. l. capitaliū. ad medium. Et nota Io. an. in cle. j. d̓ pe. in v̓bo craſſantibus. Crimē ē peccatū q̄rela.i. accuſatōe ⁊ dānatiōe digniſſimū.