Seite
ꝙ in electione tm̄ qͣtuor canonici p̄ſentes fuerīt vt in. c. cum eccleſia. de ca. poſ. et ꝓprie. Quas poſitōes negatiuas iuris rigor repellit. ſꝫ eꝗtas eas admittit: ſi iudici videbitur. vt in. ca. j. d̓ cō ceſſio. libro. vj. Etiam ibi. ſi aliꝗs dicat ſe eē nō citatū. et negatiua facti mixta dicit̉ que cum af­firmatiua implicite miſcetur. vt illa que habet affirmatiuā implicite. dicendo. Ego non renun ciaui ſponte. quaſi dicat renūciaui coactus vl̓ in uitus. Et hoc debet ꝓbari ab eo qui negat. c. ſu­per hoc. d̓ renunc. Sed negatiua iuris probari poteſt. vt ſi dicat quis alicui nō potes eſſe teſtis. debet hoc ꝓbare. Similiter ſi negetur emanci­patio rite facta. et negans aliquis iuſte factum. debet hoc ꝓbare qd̓ non ſit factum de iure ſꝫ cō tra ius. vt in. l. ab ea ꝑte.§. j. ff. de ꝓba. vbi dici tur. ab ea ꝑte que dicit aduerſarium ſuum ab aliquo iure ꝓhibitum eſſe ſpecialiter lege vel cō ſtitutione ꝓbari oportere. Idem reſpōdet. ſi ꝗs negat emancipatōem recte factam. ꝓbationem ip̄m p̄ſtare debe̓t. Negatiua vero qualitatis duplex ē. ſcꝫ aut qua litatis intrinſece aūt qualitatis extrinſece. Ge qualitate intriſeca vt cū homo naſcitur. et tunc preſumitur negatiua niſi ꝓbetur affirmatiua. Unde ſi negat̉ ſcientia. ꝓbandū ē hoc examīati­one iudicis de p̄ben. Cum ẜm apl̓m. Si etas ꝑ aſpectum corporis. Si legitimitas. aut gͦ is cui legitimitas opponit̉ eſt d̓ hoc infamatꝰ: et tūc co gitur ſe purgare. c. bone p̄alle. Dicendo ergo Ille nō eſt ydoneus. nō ē legittimꝰ. nō ē ſoluen­do ⁊cͣ. ꝓbari debet ab eo qui dicit. qꝛ quilibet p̄­ſumitur ydoneus bonus ⁊cͣ. niſi cōtrarium pro betur. de p̄ſump. Dudum. de ſcruti. in or. fa. ca. vnico. et niſi ius p̄ſumit in cōtrariū. ff. de dona. inter vi. et vxo. Quintus. ff. de ꝓba. Si pactū. et. l. ſi cirographū. Etiā iudex(qui habet hoc ex officio ſuo cūcta rimari. c. iudicantem. xxx. q. v et. xxiij. q. viij. occidit. d̓ offi. dele. ſuꝑ q̄ſtionū.§. intētionis) poteſt et debet(ſi viderit expedire. interrogare ſuꝑ negatiua ar. ff. de interro. acci­l. vbicūqꝫ. et ca. cū iohānes de fi. inſtrum̄. vbi iu dex facit interrogatōem quā etiā ꝑs facere non poterit. cum eſſet in cauſa cōcluſum. Faciūt no­hoſti. et inno. in. c. ſuꝑ his. de accu. Et maxime ſuꝑ negatiua vbi agit̉ de ſalute vel ꝑiculo aīme ar. de re iudi. c. lator. ad fi. Ex dictis elicitur ꝙ quis in iudicio excuſat̉ a reſpōdendo poſitioni negatiue. ideo: qꝛ ꝗ negat nō ponit ſed remouet ſiue ſit negatiua implicita ſiue explicita. quā fa­ciunt he dictōnes tm̄ ſolū ⁊cͣ. et ſpe. ti. de poſiti­onibus.§. viij. ſic probat neutrā predictaꝝ poni poſſe. Nam poſitiones ſuccedunt in locū ꝓbati onum vt ī aut̓. de his qui ingrediūtur ad appel. .§. fi. vn̄ id ſolū veniet in poſitōne qd̓ in ꝓbatio ne. Sed negatiue vt predicitur nulla eſt directa ꝓbatio ergo nec poſitio. et dat bal. rōeꝫ. qꝛ r̄ſpō ſio ad poſitionem fit ad releuandū ab onere ꝓ­bandi. Sed poſitōes negatiuas nō habet neceſ ſe ꝓbare. ergo non ē ei reſpondenduꝫ. Et ita di cit ſentire glo. in. l. ij. in.§. quod obſeruari. C. de iura. calum. Si vero haberet neceſſe probare. tunc deberet reſponderi. vt. ca. de confeſſ. li. vj. Item dicit negatiuam poſitionem eſſe. in qͣ po­nitur dictio abſqꝫ. vt no. Cy. l. actor. C. de pro­ba. in. iij. q. hoc verum: quando iſta dictō abſqꝫ. venit ad excluſioneꝫ alicuius affirmatiue. et ita ex ſe non implicat affirmationeꝫ. ſecus ſi impli­caret illam. ver. grā. Nono ꝙ res fuit abſqꝫ eo ꝙ ticium tali die percuterem. quia tota die fu­abſens alibi. Nam talis poſito non dicitur me ra negatiua. quia oritur ex affirmatiua ſcilicet fui alibi. Et hoc tenet ſpe. in ti. de poſi.§. viden dum. v̓. viij. fa. no. inſti. de inuti. ſti.§. item ver­borum. Item quia ponens illud quod ponit ſi negatur neceſſe habet probare. l. actor. prealle. que eſt canoniſata. vj. q. vlti. actor. in qua dicit̉ actor quod aſſeuerat probare ſe non poſſe profi­tendo reum neceſſitati monſtrandi contrarium non aſtringit cum per rerum naturam factum negantis probatio nulla ſit. Et ſicut propoſitio negatiua vt predictum eſt: ſic etiam poſitio ne­gatiua eſt triplex. ſcilicet facti. iuris et qualita­tis. Et facti duplex. ſcilꝫ ſimplex et pura. Que non habet determinationem loci temporis vel rei conſimilis. vt illa. pono me non cognouiſſe berthā. c. j. de frig. et malefi. ⁊cͣ. De tali etiaꝫ in c. Cum eccleſia ſutrina de cau. poſ. Et alia im­pura vel mixta. videlicet que eſt certo loco coar­tata. vt in. c. propoſuiſti de proba. vbi per loci in­ſpectionem probatur non cognita. Et habet ī ſe ſenſum affirmatiuum implicitum vt non cogni­ta. i. virgo. Et dicit bar. de ſax. in. l. quicūqꝫ pre­alle. ſe ſemper defendiſſe. ꝙ qui proponit negati uam debet eam probare. etiam ſi non ſit coarta ta loco vel tempore. quia intelligitur coartata perſona proponentis per. c. pleriqꝫ. ij. q. vij. vbi boni viri ſufferunt peccata aliena et tacent. qꝛ que ſciunt. iudicibus probare non poſſunt. Et hoc ipſe idem concludit. C. de ſer. fugi. l. p̄alle. Ponat actor quicquid velit affirmatiue vel ne­gatiue pro intentione ſua fundanda. hoc proba re debet. Et nota ꝙ antiqui doctores negatiuaꝫ probari non poſſe intellexere per teſtes. Sꝫ ho­die iudex poteſt admittere poſitiones negati­uas que non poſſunt probari niſi per confeſſio­nem aduerſarij. ſi ſaltem hoc videatur ei equuꝫ et expediens. De hoc de temp. or. dilectus. de e­ta. et qua. ca. vlti. Et eſt glo. antepenul. in. c. j. d̓ confeſſ. li. vj.