Seite
Defun. inſtri. ⁊ inſtru. le. cū qͣlitatibus ſuis ꝓut dixi de dictione itē̓. in. d. .l. in repetēdis. ⁊ in. l. i. in pͥn. de publi. Rō p̄di­ctoꝝ eſt: ꝗa qn̄ copula cadit inter or̄ones per ſe principaliter copulatas non hꝫ vim copule. ſed magis dictionis ꝯtinuatiue: vt dicā. jͣ. de re. du. .l. ſi is qui ducēta.§. vtrū. Qn̄qꝫ copula cadit in ter ꝑſonas. ⁊ tūc ſi dicte ꝑſone ſunt poſite in ea dem or̄one eſt aduertendū. aut per dictioneꝫ et qꝫ ⁊ ſimilia ſit dicta copula. aut per dictiōeꝫ cū. Scd̓o caſu intelligit̉ repetita de virtute ẜmonis ⁊ rigore iuris. Fallit fauore libertatis ⁊ illud de equitate: vt. l. iulius paulus. ⁊. l. cū ẜuus. de ꝯdi. ⁊ demō. ⁊ de ſtatuli. l. ſi ẜuo. Ratio ꝗa dictio cū. copulat acceſſorie. vn̄ ſi dico ticio ſi nauis ex aſia venerit cū ſeio lego centū. videor legare ſeio cū ea ꝯditione qua ticio qui eſt pͥncipalis in or̄one. Primo caſu qn̄ ſit per ⁊ qꝫ: ⁊ ſimilia tūc ſi ꝗdeꝫ cōditio ſeu qͣlitas adiecta primo pōt vniformi­ter cadere in ſcd̓o. ītelligit̉ repetita. ar. huius.§. Exēpluꝫ ticio ſi nauis ex aſia venerit ⁊ ſeio lego fundū. intelligo legatū ſeio ſub eadē cōditione. ar. huius.§. ⁊ sͣ. de leg. iij. l. in repetēdis. Si ꝟo nō pōt vniformiter cadere nō intelligit̉ repetita vt. sͣ. de leg. ij. l. fi.§. ſeio. nā ibi ſeiū heredē inſti­tuerat. vn̄ illa ꝯditio ſi heres nō erit eſt in eius ꝓ pria ꝑſona poteſtatiua. ⁊ in perſona vxoris que nō fuit heres inſtituta dicta cōditio non caditª. Et ſi diceres īmo: lꝫ eniꝫ iſta ꝯditio ſi heres ipſa vxor nō erit nō cadit in eaꝫ: ꝗa nō fuit inſtituta. tn̄ intelligit̉ ſub ꝯditione legatum ſi ſeius heres nō erit/ Rn̄deo tūc nō caderet vniformiter: ꝗa in ſeio eſt ptātiua ꝯditio. in vxore eſſet caſualis. Sed ſi ꝯditio apponeret̉ poſt vtrāqꝫ ꝑſonā no­minatā intelligeret̉ in ꝑſona vtriuſqꝫ: vt. l. mulie ri. de ꝯdi. ⁊ demō. ⁊ ibi nō. Sinautē dicte ꝑſone noīarent̉ in diuerſis or̄onibus dico idē qd̓ ſupͣ. Sed q̄ro ꝗd ſi cuꝫ dictionē ⁊. poneret̉ dictio etiam. exemplum lego ticio fundum ſub ꝯditio ne ⁊ etiam lego ei domū. an per dictionē etiam: magis inducatur repetitio. cogitabitis. Predia. Debita in nouationē dedu­cta legato inſtr̄i nō cedūt. h. .d. Op. de. l. cū filius.§. heres meus. sͣ. de le. .ij. So. dicūt ꝗdā ꝙ ibi nouatio p̄cedit legatū hͨ ſecuta eſt. vel ibi fuit legatuꝫ ſpāl̓r. hͨ gn̓al̓r. ⁊ iſta plus placet. Sed ꝯtra hoc op. de. l. nepoti. sͣ. .e. So. ibi loquit̉ de nouatione que ſit per ſnīaꝫ que non nouat obligationem. hic vero de noua tione que ſit per ſtipulationeꝫ. ⁊ plene dic vt ibi dixi tene menti. Idē queſiit. Filij ⁊ vxor ſerui noīa tim legati nō cedunt. hoc dicit. Pāphile. Non vr̄ abſens a fundo ꝗ alibi cā diſcipline ē miſſus .h. d. de hoc. sͣ. de leg. iij. l. queſitum circa prin. ⁊ inducas in ar. vt ibi dicitur. Ex.§. ſequenti. Podere legato quid veniat. Tirane. Paſcua deputata ad vſuꝫ fū di ⁊ cū eo vno noīe nūcupa­ta legato fūdi cedūt. h. d. tene mēti. No. ꝙ non obſtāte ꝙ ſit aliqua ſeparatio bene venit ꝗcꝗd vno noīe nūcupat̉. facit ad hoc. l. predijs.§. bal neas. cū.§. ſequētibus. sͣ. de leg. iij. Et hoc facit ad. q. qn̄ legat̉ podere: vt intelligat̉ podere ꝗc ꝗd vno noīe nūcupat̉: lꝫ ſimul nō ſtet. dixi in. l. ſi ita. de aur. ⁊ arg. lega. ⁊. l. ī. jͣ. de re. du. Inſtructis. Quod alibi cauſa cu­ſtodie eſt repoſitum in ſtrumento domus cedit. h. d. a Non ca dit. Uide ꝑ bar. in ꝯſilio incipien. Ti cius ꝯdidit teſtm̄ in quo filiū ſuuꝫ in fi. ⁊ in ꝯſilio incipien. te­ſtator reliꝗt vxori ſue. b Tyrāne fac̄ ad. q. ad de bal. ī. l. le gatis. C. de lega. Et fac̄ ad aliam. q. no. per bal. in. l. empto rem. C. loca. in. iij. col. Quod adiicit. Sed ꝗd ī dubio. Certe in dubio vi detur legatus fundus inſtructus: vt. l. predia.§ ita legatum..jͣ. eodem. Um fundus. De iſta ma teria vtruꝫ quando legatur fundus ſine inſtrumē­to an cedat inſtr̄m. habuiſtis. sͣ. e. l. ij.§. dotes. Undo. Cōtra hoc videtur ca­ſus. sͣ. de le. iij. l. lucius .§. collegio. So. credo ꝙ glo. ibi intel­ligendo vt ibi dicit dicat male ⁊ contra caſuꝫ hu ius.§. ⁊ ſic concorda illum.§. cum iſto. vel forte aliter: vt ibi dicemus. Fundo. Op. glo. de. l. i. ⁊. ij. jͣ. ti. i. vbi mortuo ẜuo extinguit̉ legatū peculij. So. dicit glo. hic nō fuit legatū peculiū cū ſeruo principaliter. vnde nō eſt acceſſio ſerui ſed inſtrumenti. Ex hoc apparet ſol̓. ad. l. queſi tum.§. papinianus. vbi legato inſtrumenti non cedunt nomina debitoꝝ nec peculium. Sed re ſpondet. intelligo ꝙ hic erat aliquid in peculio quod erat inſtrumētū. ⁊ hoc apparet ex ſolutio­ne precedentis ꝯtrarij: ꝗa hic cedit peculiū tāqͣ inſtrumentū. nō aūt cedit ẜuo. al̓s legato inſtru menti non venirent nomina debitorum: vt ibi. Um queritur. Dic de hoc: vt .sͣ. e l. taberne. Undi. Iſtud inſtr̄m qd̓ ē in fun do inſpicit̉. nō qd̓ fūdus ſuſtinere poteſt. h. d. Quidā. Hic.§. hꝫ duplicē lr̄aꝫ. ⁊ ẜm di uerſitateꝫ lr̄e diuerſificant̉ lec. Et ẜm primā. h. d. Fornace inſtructa legata nō cedūt fornaciarij qui maiori ꝑte anni alibi ope­rantur. h. d. ⁊ ẜm iſtā debetis habere fligrimos. Uel aliter ẜm aliam litterā. Qui legat inſtrumē­tum fundi vbi eſt fornax non videtur legare for nacem. Itē a quo remouetur genus ⁊ quelibet eius ſpecies. h. d. ⁊ ꝓbat̉ in. l. in ſuis. jͣ. de ſuis et legi. Vel aliter a quo remouet̉ principale ⁊ eius acceſſorium. h. d. Olia. Uidiſtis.sͣ. eodem. l. cum fundus. Molas. Ergo mole ſunt inſtrumētū. Cōtra. sͣ. e. l. cum delanionis .§. aſinam. So. intellige quādo iſte mole erant parate ad vſum p̄dij ruſtici. ſecus ſi ad vſuꝫ quo tidianū: vt mole in quibus ſit falſa: quia tūc ma­gis putarem ꝙ ꝯtinentur appellatione ſuppel­lectilis ꝙͣ appellatione inſtrumenti. Redia. Inſtrumēto fūdi ma ritimi nō cedūt ſerui piſcatores dominum ſequentes. h. d. Affini. Qui peregrinat̉ ad tēpus cedit inſtrumēto fundi. Item fructus nō expreſſi nō cedunt. h. d. No. tex. in ver. qͥ­ſitum. ibi cum quidā ⁊cͣ. ⁊ ibi relictis ꝯſeruabis ⁊cͣ. Dicit̉ hic ꝙ voluntas defuncti ſeruatur. ſed ꝗd in dubio. Dicit glo. ꝙ nō vident̉ fructus le­gati niſi manifeſte ꝓbet̉. Aduerte ad vnuꝫ. nos habemus in. l. domiciliū. ⁊. l. fi.§. pe. jͣ. de ali. le. ꝙ domiciliū trāſfert̉ re ⁊ ꝟbo. Modo q̄rit̉ qualiter domiciliū tranſfert̉ re. Rūdeo h̓ habe­tis tex. ꝙ qn̄ ꝗs recedit relicta familia ⁊ rebꝰ nō videt̉ habere animū domiciliū trāſferēdi. ſecus ſi recederet cū rebus ⁊ familia: vt hic in ver. que ſitum pro hoc facit. sͣ. qui. mo. vſufru. amitta. l. ſi mulieri. ⁊ hoc tenet Inno. ⁊ nō allegat iſtum .§. in. c. ex tranſmiſſa. extra de renun.