Seite
De au. ⁊ ar. lega. bet venale. Uide glo. que incipit nam videtur ibi. ſed quid ⁊cͣ. quam ſigna ⁊ tenementi: quia iſte texſ. ⁊ glo. ſūt due limitationes.§. argento. Contra hanc glo. oppo. ꝙ nō cedit legato om ne aliud argentum: ſed tantum quantum ſuffi­ceret ad vſum eius: ut. l. cuꝫ quereretur.§. lana. sͣ. de lega. iii. So. ibi loquitur quando eius cau ſa parata erant. unde non d̓betur niſi id quod eius cauſa eſt paratum. hic uero fuit ſimpliciter legatum omne argentū. Neratius. Ex aſpectu d̓claratur que materia alteri non accedet ⁊ ſi dubium eſt conſuetudo teſtatoris inſpicit̉. hoc dicit. Labeo. Enumeratio ſpecierum nō re­ſtringit genus precedens. hoc dicit. Oppo. de. l. ſi cui. sͣ. de lega. iii. Solu. glo. duobus modiſ. Primo ꝙ teſtator hoc vo luit quod eſt diuinare. Secūda ſo. eſt: quia hic propter ſignum uniuerſale omne: quam tenet. Dy. extra de re. iu. lib. vi. in rubrica. ⁊ ſic eſt hic unus de caſibus in quo indefinita nō equipol­let uniuerſali ſecundum ipſum. Sed certe non fnit appoſitum ſignum uniuerſale in uerbo la­na uniuoce ⁊ omnia que ſunt in uerbis teſtamē ti referuntur ad lanam quod ſatis placet. Alij ut. Ro. ponunt aliam ſolutionem ⁊ ſecūdū ipſā communiter allegatur. h. d. Titia. Mūdo muliebri legato argentū balneare debetur. h. d. Item eum. Acceſſorio extincto non extīguitur prīcipale. h. d Ater ueſtem. Ueſte le­gata īſpi­citur conſuetudo teſtatoris. h. d. Ex.§. ſequenti. An ualeat dictum teſtis in parte uero ⁊ par te falſo. ⁊ quid de inſtrumento. Uitus mutius. ?Qui legat aurū ſuū ītelligitur de eo quod pōt uē dicari. hoc dicit. De materia huius. l. uidiſtis ī l. quintus.§. argēto. sͣ. eo. Dicitur hic ꝙ ꝗn­tꝰ mutiꝰ dixit ꝓ ꝑte verū ꝓ ꝑte falſū qd̓ facit ad dictum teſtis qui pro parte dixit uerum pro ꝑ­te falſum. Item facit pro inſtrumento quod in uno eſt uerum in alio falſum. de quo ī. l. ſi ex fal ſis. C. de tranſac. ⁊ in Spe. de teſte.§. i. ⁊ uide per Inno. in. c. fraternitatis. extra de here. ⁊ in c. in noſtra. extra de teſtibus. ⁊ uide ī. l. pedicu­lis.§. fi. sͣ. eo. in glo. que incipit uidebatur in fi. Glo. ſoluit: hic ſunt uerba poſita ex abundāti. ibi non. Ex.§. ſequenti. Que differentia ſit an teſtator utatur uerbis fu turi temporis ī legādo uel preſentis temporis. Item ſcribit. Legatum factum cū demonſtratione pre ſentis temporis alienatione rei non extinguitur ipſo iure ſed ope exceptionis ſi alienatio eſt vo­luntaria. ſecus ſi neceſſaria. Item ſecus ſi lega­tum eſt factum cum demonſtratione futuri tem poris. h. d. Ad tex. ibi: diminuere ⁊cͣ. dic ꝙ pre ſumitur in alienatione voluntaria. Nota di­ſtinctionem huius.§. an teſtator vtatur verbis futuri temporis in legando: quia tunc nō inſpi verborum ſigni. Ediculis.§. item cum quereretur. vide glo. Adde barto. qui allegat iſtum tex. in. l. diuꝰ. de bo. dam. Labeo. hic habes quid venit in legato pannorum lini ⁊ d lane. ⁊ vide quod per iſtam glo. dixi in. l. cum tabernam. in princi. de pi gno. ⁊ adde quod bald. in rubri. C. de verbo. ſi gnifi. arg. l. generali.§. vxori. d̓ vſu fru. leg. vi­detur dice­re ꝯtra iſtuꝫ text. ⁊ vide quod dixit barto. in. l. quintus. in pin. sͣ. eo. Uin­qͥ tus muti us. In ver. pomponiꝰ. vide bald. ī l. ſi ex falſis. ī fi. C. d̓ trā­ſac. ⁊ in. l. ij. C. de fidei­com. liber: ⁊ in. l. fi. in v. col. C. de edic. diui a­dri. ⁊ in ru­bri. de con­trouer. inue ſti. in. ij. col. ⁊ in. l. his v̓ biſ.§. ſi in ꝑ te. de here. inſt. ⁊ quod dixit bal. ali as barto. in l. i.§. ſiquis ſimpliciter. de verb. ob liga. ⁊ ſpec. in ti. de in­ſtru. edi.§. ī ſtrumentū. in ver. quid ſi aliquis ⁊ imol. in. d. §. ſiquiſ ſim pliciter. per Old. in con ſi. xxxv. qd̓ ī cipit ad i. q. per Inno. ī c. cum in iu re. de offi. d̓ leg. archi. x. diſtincti. ad ſacras. ⁊ gl. iiij. qō. iii. fi teſtes in prī ci. ⁊. xxxiiij. qō. v. quid quarto. ⁊ glo. in auc̄. dteſti.§. ſibi vero. d Iteꝫ ſcri bit non īſpi citur. Not. ad.§. ſi rem ⁊ ita ad hoc eſt ſing. ca­ſus hic ſecū dum imol. ī d. l. ſtichum citurᵈ alienet ex neceſſitate uel ex voluntate. ſecꝰ ſi vtatur uerbis preſentis temporis. Et per hoc Dy. reprehendit glo. in. l. ſtichum qui meꝰ erit. sͣ. de leg.i. que dicit contrarium. dum allegat. l. fideicommiſſa.§. ſi rem. sͣ. de lega. iii. contra im mo uidetur ademptum ipſo iure: ut. l. ſi ita ſcri ptum. sͣ. de lega. i. Sol. hic ademit expreſſe: ibi tacite. In tex. ibi quoniam articulus ⁊cͣ. con­tra immo cum ſit modi ſubiunctiui refertur ad futurū tempus: ut. l. cuꝫ quidam. sͣ. eo. ⁊ ibi di­xi. Solu. ſiquidem in princi. habetis eſt: tunc nō habetur dubium. ſi habetis eſſet: tunc dic quod verbum eſſet ⁊ ſimilia ſunt preteriti imperfecti ſubiunctiui. ⁊ ideo continet in ſe demonſtratio nem preſentis temporis ⁊ futuri. perinde ac ſi diceret lego quod paratum eſt. ⁊ erit in futuro. vnde illud quod eſt paratum in preſenti uenit iure legati. ⁊ etiam id quod in futuro. ⁊ hoc vit dicere tex. quoniam articulus ⁊cͣ. Itie amice. ᵉQuando le­gatur certum pondus auri liberatur debitor eſtima­tionem ſoluendo. tamen ipſum aurum eſt in cō demnatione ⁊ obligatione. hoc dicit. Que­ro utrum poſt condemnationeꝫ poſſit ſolui eſti matio auri. Glo. ꝙ ſic ⁊ bene. quod probatur: quia cum vnum eſt in obligatione ⁊ aliud in fa­cultate ſoluendi ex diſpoſitione legis competit illa facultas donec quis conuenitur iudicati: ut l. item veniunt.§. idem̄ recte. sͣ. de peti. here. ⁊ §. cum prediximus. ⁊. l. miles. eodeꝫ. titu. patet ergo ꝙ non eſt leſus: quia poteſt ſoluere eſtima tionem. Eie dulciſſime. Quero de ratione dubitandi in. l. iſta. Dicit glo. quia nullum poculum aureuꝫ re­peritur: ⁊ tamen dictio aureum non reſtringit. hoc non videtur bene dictum: quia adiectiuum habet reſtringere ſuum ſubſtantiuuꝫ: ut. l. plau­tius. sͣ. eo. ⁊. l. ea tamen. sͣ. de lega. iii. nec hic di­citur ꝙ iſte phiale ⁊ cyphi fuerunt aurei. quare dic ꝙ illa uaſa que fuerunt repertaˡ erant aurea Ex. l. ſequenti. Poſitioni iuris communis an ſit reſpon­dendum. Et an poſitioni iuris municipaliſ ſit reſpōdēdū. ⁊ an̄ ꝯfeſſio erronea ualeat ⁊ allega tio erronea noceat parti. Rnamentorum. Not. ex. iſta. l. caſum ꝙ poſitioni iuris non eſt reſpondendum.ᶠ ⁊ ſic ſi fieret poſitio ꝙ nullus potuit alienare non eſt reſpondendum. ⁊ ſi aliquis reſpondet aliter quā ius dictat non preiudicat ſibi: ut hic. concordat. l. non fatetur jͣ. de confeſ. Oppo. glo. de e. l. non fatetur. Solu. intellige ꝙ ibi errauit in iure. ſecus ſi ex­tra ius. Aduerte iſtā glo. debeo intelligere quā do heres errauit in iure: tamen confeſſio nō cō­tinet errorem iuris. ſed ſi cōfeſſio haberet in ſe expreſſum errorem iuris non valet. ut. l. i. C. de confeſẜ. ibi cuius ⁊ natura repugnat ⁊cͣ. ⁊. l. cō­feſ. sͣ. de interroga. actio. ⁊ idem putarem ſi ali­quis in allegationibus erraret: quia error aduo cati non nocet parti. Quero quid ſi fiat poſi tio iuris municipalis alicuius ciuitatis an ſit re­qui meus erit. ſed quid ſi teſtator dicat do tibi poſſeſſionem meam pon mortem meam ⁊ teſtator alienet partem an debeatur eſtimatio. ⁊ vide tur ꝙ ſic. per. l. liberto. de annu. leg. quia videtur donare inter viuos ꝑ l. ſi ea.§. fi. de dona. ca. mor. ⁊ de ea iudicandum eſt. ut de vltima volū tate. Et ſi dictum non eſt ſi mea erit habeat locum.§. ſi rem alias habe. at locuꝫ iſte tex. ⁊ ita vi­detur tene­re īmol. ī. d. l. ſi certum poſt Dy. ꝙ ibi format hanc. q. Itie t ami­ce. Iſtum text. dixit bald. eſſe multuꝫ ſingularem in. l. preſes. C. de ſentē. poſt barto. ī l. i. C. quan­do prouo. Rna o men­torū reſponden­dum. Poſi tiōi iuriſnō eſt reſpōdē­dum: niſi ſit poſitio iurif cōſuetudīa­rij vel muni cipalis ẜm barto. in. l. ij. in fi. ver­bis. de con­feſſi. ⁊ vide bar. in auc̄. iubemus de iudi.