Seite
De liberatōe legata. ſpondendum. Reſpondeo cum iſta ſint proba biliaª ſūt ponibilia: ut. l. ii.§. quod obſeruari. C. de iuramen. calum. Idem ſi fieret poſitio alicu ius extrauagantis: ut. l. cuꝫ prolatis. jͣ. de re iu. Itia. Quero qualiter intelli­gantur inuente. Dicit glo. duobus modiſ ⁊ bene. dic: ut ī ea. Sempronie. Optio legata intelli gitur de his que ſūt in hereditate ſi reperiuntur alias d̓ alijs que uē­duntur. h. d. Ex.§. ſequenti. Si legatus ſit calix alicui eccleſie debet fieri de argento ⁊ planeta de ſyrico. Et ſi debet pin gi figura chriſti cum apoſtolis intelligit̉ cū. xij. Seia. ᵇ In fauorem religionis in dubio ī­telligitur quod eſt maius. hoc dicit Oppo. ꝙ inſpicimus quod eſt minuſ: ut. l. ſi ita in fi. sͣ. de leg. i. ⁊. l. nummis. sͣ. de le. iii. So. glo. ꝙ hic ſpeciale regionis fauore. ⁊ ita cōmu­niter intelligitur. Ex hac. l. poteſt dici ꝙ ſi aliꝗſ legat calicem in eccleſia ꝙ in dubio intelligitur de argento. Item ſi iubet fieri unam planetam intelligitur de ſyrico. Itē vidi d̓ facto. quidam reliquit fieri in quadā eccleſia figurā chriſti cuꝫ apoſtolis. certe debet intelligi cum duodecim apoſtolis: ut hic. Vel poteſt aliter ītelligi ꝙ hic tex. hoc non dicat. dicit enim ex libris centum ī illa ⁊cͣ. ⁊ ſic erat taxata quantitas. vnde non eſt plus uel minus quod īſpiciatur. Et ẜm hoc no­ta ꝙ in dubio debemus inſpicere illud quod ē magis. ⁊ ſic in dubio debemus inſpicere illud quod eſt precioſius in qualitate ꝙͣ illud quod eſt maius in quantitate. Ex. l. ſequenti. Si pater legat filio canoniſte libros legales de quibus intelligitur. I uxori. Mundo muliebri legato cedunt ſoluꝫ ea que utendi cauſa vxori ſunt tradita Bone pater legauit filio ſuo canoniſte libros legales. quero de quibus intelligitur. Reſpon­deo forte de libris qui ſunt ad vſum eius para­ti per iſtam. l. h. d. Ex.§. ſequenti. Si tempore guerre guerre ciuibꝰ ſint impoſi ti equi. ſi deinde fiat preceptum ꝙ quicūqꝫ ha­bet equuū debeat equitare: an qui non equitat quia non habet equum incidat in penam. Cum ita. Argentum quod eſt depoſi tum uel commodatuꝫ: ut ha beatur de proximo in domo eſſe videtur. h. d. Per iſtum.§. dicit Ia. de are. ꝙ fuit determi­nata talis queſtioᶜ tempore guerre multis homi nibus de ciuitate fuerunt impoſiti equi. deinde fuit factum preceptum ꝙ quicūqꝫ habet equuꝫ debeat equitare. modo vnus non equitauit: ꝗa non habuit equum: an incidat in penaꝫ. Et ꝗa fuit factum preceptum illis qui habent equum videtur ꝙ n̄ incidat in penā. Contrarium fuit determinatum: quia debet exponiº habet. id eſt habere debet: ut hac. l. Edico. Oratio indefinita re­ſtringitur ad preſens tempus. h. d. Ex.§. ſequēti. Legato veſtimentorum facto vxori veniunt veſtes feſtiue ⁊ non feſtiue. Uxori. Dictio hoc amplius legati datio nem inducit. h. d. Per hunc.§. poteſt dici ꝙ ſi teſtator legat vxori ſue veſtimē­AV babilia. Et aduerte: qꝛ non ſufficit allegare cō­ſuetudinem ſiue cōmu­nem vſuꝫ lo quendi: niſi ꝓbet̉: quia ſūt facti. ita dicit bal. in l. ij.§. ſed qꝛ veremur d̓ tura. calū. in l. vnica. C. d̓ cōfeſſ. ⁊ ꝗd in poſitione iuris deſcē­dentis ex fa cto. Itia. t§. ſe­ia vi­de ad quid iſtum tex. al legat bar. in l. linea mar­garitarū. jͣ. ad. l. falci.§. fi. adde tam̄ no. doct. in l. ſi ita ſcri­ptum. de le. i. Si relī­quo caliceꝫ eccleſie ītel­ligitur d̓ ar gento ⁊ ī fi­gura chriſti cū apoſtolis ītelligit̉ de duodecim: vt no. bar. ī l. ſiꝗs ad de clinandā in xviii. col. de epiſ. ⁊ cle. ⁊ hoc ēt ſeꝗt̉ abb. ſiculus in. c. iudicā­te. extra d̓ te ſta. Et quan do generali tas uel īcer titudo viti­et legatū ad pias cauſas vide cyn. ⁊ bal. in. l. pe. de ſacroſan. ecc̄. ⁊ bar. iu l. ꝗdā. d̓ reb. dub. ⁊ h̓ ad de no. in. l. fi nōdū. C. de furt. ⁊ dicit ange. in. l. i. §. ad muni­cipiuꝫ. ad. l. fal. ꝙ relic­tum qd̓ pin gatur yma­go virginis marie vel al terius ſctī ē ad pias cau iaſ. quod eſt no. ẜm euꝫ. c I vxo ri.§. cū ita talis qō per iſtū tex. deci dit bal. q. in l. i. C. de v. ſig. in v̓. ſed ꝗd cū teſta­tor. ta ꝙ veniant feſtiuaᵉ ⁊ non feſtiua: ut hic. ⁊ sͣ. e. l. veſtimenta. Item ſi legat vxori lectum veniat etiam lectus feſtiuus. pro quo. l. librorum.§. fi. sͣ. de lega. iii. Mulier. Legato generis non deroga­tur per legatum ſpeciei inuali­dum. h. d. hic eſt ſingularis caſus ⁊ menti tenē­dus. Oppo. ⁊ videtur ꝙ quando legatum ē īnutile a primo legatario videatur ademptum ⁊ ſic ei preiudicetur: ut. l. plane. in prin. sͣ. de le. i. Solu. illud uerum quando adimitur legatuꝫ certe ſpeciei q̄ ſpecies erat legata. hic uero adi­mit̉ᵍ aliqua ſpecies d̓ legato generis. ⁊ ideo cuꝫ legatum remanet in genere illud legatum pro­non ſcriptum quod adēptionem cōtinebat ma gis ad legatarium ꝙͣ ad heredem reuertitur. ſꝫ in. l. contraria apud legatariū nihil remanebat. ad quod poſſet reuerti. hic uero remanebat le­gatū generis. ideo ⁊cͣ. Oppo. extra glo. de. l. legatum.§. i. jͣ. de adimen. lega. ubi per inutileꝫ ademptionem ſpeciei d̓rogatur legato generis. So. ibi in ademptione inter viuos. hic ī vltimis voluntatibus. quod nota. De liberatione legata. Rubrica. Poſtquam iuriſconſultus eſt proſecutꝰ tra­ctatum plurium legatorum. nunc ponit tracta­tum de legato liberationis. Mnibus. Nota duo. Pri­mo nota ꝙ alicui poteſt res ſua legari quam alteri debe­bat actione perſonali. uel ſi ē alteri ob­ligata. Secundo no. dum dicit priuſquaꝫ: quia ex eo ſequitur ꝙ iam debebat ſoluere debitum. quod facit ad multa. Oppo. ꝙ reſ mea mihi legari non poteſt: ut. l. res proprias. C. de lega. So. fallit ratione iuris quod teſtator habet ī re vel ad rem: ut hic. Oppo. ꝙ propter obliga­tionem pignoris legatum non valeat: ut. l. me­uius.§. fundo. sͣ. de lega. ii. Solu. verba poſita in fi. hius.§. non referuntur ad hypotecam: ut ibi no. Item op. hic innuitur ꝙ quando le gatur pignus non videatur remitti debitum. Contra. j. eodeꝫ. l. iii. Sol. reſpondeo ꝙ in du­bio preſumitur debitum remiſſum. Glo. dicit contrarium per. l. poſtquā. ⁊. l. labeo. sͣ. d̓ pac. non ob. l. iii. jͣ. eodeꝫ. quia ibi loquitur de lega­to inſtrumenti. Opponi. extra glo. de. l. ſi ti­bi homo. in prin. sͣ. de lega.i. vbi relinquendo pignus videtur relictum debitum. Solu. ibi lo­quitur quando pignuſ legatur ab extraneo. hic quando legatur a creditore. de quo diſtingue: vt ibi per Dy. ⁊ ibi dixi. Aut relīquitur pignus a creditore: ⁊ tunc aut animo relinquendi libe­rationem a toto: aut non: aut dubitatur: ut hic. aut ab extraneo. ⁊ tunc eſt caſus in. l. ſi tibi ho­mo. sͣ. alle. Eredem. In primis duo­bus dictis decla­ra: ut dicam in. l ſiquis rem. jͣ. e. in ter­tio dicto dic: ut dicam in. l. non ſolum. jͣ. eodeꝫ. Iberationem. Qui dat ul̓ dari mandat inſtrumentuꝫ videtur libe­rationem relinquere. h. d. cum prin. l. ſe. alias. l. ſequens eſt.§. ⁊ ſic ego habeo. No. quattuor modos relinquendi liberationem. primo relin­quo quod tibi debeo: ut. l. i. in prin. sͣ. eo. Secū do damno heredem meum non petere: ut. l. ii. ī princi. Tertio ſi lego libertatem: ut habetur iu d Debꝫ ex poni. Idem dicit bal. in c. duduꝫ. el. ij. ī fi. d̓ elec. e Edi­m co.§. vxori veniāt feſti­ua. Si lego vxori veſti­menta veni unt feſtiua. faciūt no. l. cū auꝝ.§. i. ꝯͣ. e. ⁊ qd̓ no. bald. ī. l. cuꝫ te. ī vlt. col. C. d̓ donat. an̄ nup. ⁊ ad de bart. ī. d. l. librorū.§. fi. ⁊ bal. in. l. in leg. C. de lega. f Mulier. Et facit iſte text. An ce rei ꝗ portan tur ꝓ fune­re debeāt eē ꝓ fratribꝰ ſe peliētiuꝫ qd̓ reliꝗt ideci ſū. bal. i. l. i. §. ſꝫ ⁊ q. C. d̓ lati. liber. tol. g Hic v̓o adimit̉. No ta caſū opti mū in mate ria adēptio nis: vel po tes rn̄dere ad. l. plane. qd̓ ibi loꝗt̉ qn̄ exp̄ſſe le gatuꝫ adem ptū erat. ſed hic exp̄ſſe ſi fuit adēptū nec per ſecū dū legatum alteri factuꝫ preſumitur primo lega tario adem ptū. l. ſi plu ribuſ. de le. i. ⁊ not. bar. in. l. ſicut. jͣ. de adimen. leg. De libe­ratione lega ta. Rubrica.