Seite
De libera. lega. hac. l. in prin. Quarto ſi lego cyrographum: ut hac. l. iii.§. i. ⁊ omnia iſta legata important lega tum liberationis. hoc etiam videbitis ſtatim. jͣ. e. l.§. nunc de effectu. ⁊. l. non ſolum in princi. ⁊ in alia. l. non ſolum. Oppo. dicitur hic ꝙ il le qui dat inſtrumentum uidetur dare remiſſio­nem ⁊ liberationem. contra immo donatio īter viuos uidetur: ut. l. i. C. d̓ dona. coniuncta. l. ſe­ia. in fi. jͣ. de dona. ca. mor. Sol. hic fuit dictuꝫ expreſſe do inſtrumentum cauſa mortis mee. ali as eſſet donatio inter uiuos: ut in contrariis. Opp. ⁊ uidetur ꝙ etiam hoc acto non ſit fi­deicommiſſum ſed donatio cauſa mortis. ut. l. iii. de dona. cau. mortis. Sol. quidam. expone ꝙ hic dicitur dedit: ideſt dādo r̄liquit. ſed hoc eſt contra mentē huius littere: quia ẜm hoc idē importaret ſequenſ.§. ad contrariū reſpondeo ꝙ hic erat donatio cauſa mortis que habet eū dem effectum quē haberet fideicōmiſſuꝫ uel le­gatum liberationis. ⁊ hoc apparet ex textu duꝫ dicit quaſi pro fideicōmiſſo ⁊cͣ. que dictio qua­ſi: deſignat improprietatem: quia nō eſt uere fi dicōmiſſum. Quero quid ſi ille cui datum ē inſtrumentum: ut alijdet non vult dare: quo iu re cogitur dar̄. Reſpondeo per actionem neg. geſ. ut. l. ſi pupilli.§. ſiquis pecuniaꝫ. sͣ. de neg. geſ. dic: ut ibi. Ex.§. ſequenti. An habens exceptionē poſſit ab illo ꝯͣ queꝫ habet: ut ipſum liberet pacto uel acceptilatōe: ibi. Et pro Et an ꝗ hꝫ actionē poſſit peter̄: ut ſi bi caueat̉: ibi. Quero Et an libarato uno ex il­lis ad quod ꝓuenit cōe negociuꝫ proſit alteri cū non ſint ſocii uide in fi. Nunc de effectu. Legatum li beratōis im portat: ut debitor acceptilatiōe liberet̉ ſi ē ſolꝰ ⁊ habꝫ correū ſociū. ſi hꝫ correū nō ſociū pacto liberari d̓bebit. h. d. Ad tex. ibi uoluit: dic ꝗa mei ſolius cōtēplatiōe liberationē reliquit Dy. Op. ⁊ uidetur ꝙ ego nō poſſū liberari quin proſit alteri ſaltē ꝓ dimidia ꝓ quadꝫ haber̄ re greſſum cōtra me: ut. l. i. C. de duo. re. Glo. nō ſoluit. tu cōfitearis cōtrariū: quia ꝓ illa parte ꝓ qua quiſ hꝫ regreſſum cōtra me legatariū ꝓficit ei liberatio: ut. jͣ. in glo. magna. Opp. dicitur hic ꝙ habeo actionē: ut liberer pacto uel acce­ptilatione. iſtud uidetur ſuperuacuū cū habeā exceptionē ergo non debet interponi: ut. l. hec ſtipulatio.§. diuus. jͣ. ut lega. no. ca. Sol. glo. ꝙ hoc ſit gratia dubitationiſ tollende. Contra hoc oppo. de. l. penul. sͣ. de peti. heredi. ubi cā dubitationis tollēde non poteſt interponi cau­tio. So. aliud in cautione: ut ibi. aliud in pacto vt hic. ita dicit glo. q̄ incipit. ſed nōne ibi. alij di­cunt contra ⁊cͣ. Innuit ergo iſta ſolutio ꝙ ex a­bundanti non poſſū petere cautionē ad obligā dū. ſed pactū quod non tendit ad liberanduꝫ. ſed ad obligandū bene poſſum petere ex ſuper abundanti. videamus an hoc ſit verū. ⁊ primo videamus de pacto. Et pro declarāda iſta gl. primo quero ſi habeo exceptionē contra te poſ ſum ne petere: ut me liberes ꝑ pactū uel ꝑ acce­ptilationē. Uidete qn̄ quis hꝫ exceptionē vigo­re legati uel fideicōmiſſi. tūc ipſe primo hꝫ exce ptionē. ſcd̓o habet actionē: vt liberet̉ pacto uel acceptilatione: ut hic. tertio poteſt ſplorare offi cium iudicis: ut pronunciet̉ eū nō debere uel ꝙ imponatur ſilentium actori: ut. l. aureliꝰ.§. cen­tū. jͣ. eo. Nec attendoª que uerba fuerīt ſiue fue­rit legata liberatio uel dānatus ſit heres nō pe­Ibe­l ratio nem. §. nunc de effectuª nec attēdo. Ad­de qd̓ no. bart. ī. l. fiue apud acta. ī iiij. col. d̓ trā ſac. tere uel prohitꝰ agere: ut dixi. sͣ. ꝓxi. ⁊ hoc in vl­tima voluntate vbi latior fit īterpretatio. Si ue­ro alias quis hꝫ exceptionē aliter ꝙͣ ex vltīa vo­luntate. puta ex contractu īter uiuos uel a lege. ſiquidē vellē ager̄: ut liberer per acceptilationē vel ut mihi caueat̉ de nō petēdo. ⁊ nō poſſū: ut l. dedi. ī prin. sͣ. de cōdi. ob. cau. ratio quia pl̓ peto ꝙͣ mihi d̓beatur. nā ex pacto nudo habeo exceptionē. vnde ſi peto me liberari per accepti lationem peto plus.ſ. actionē tuā tolli ipſo iur̄. cū non ſit ſublata. Itē ſi peto caueri de nō petē do. iā peto: ut obligeris non petere. cuꝫ antea non tenebaris: niſi naturaliter non petere. ⁊ ſic plus peto: ut. d. l. dedi. Sed ſi ſimpliciter pete­rem: ut faceres inſtr̄m de illa exceptione. tūc ad mittor: quia non peto plus: ut. l. ſicut datam. de libe. ca. ⁊. l. ſi plures. de fide inſtrumētorum. ⁊ Inno. in. c. albericus. ⁊ in. c. ſignificauit. extra d̓ teſtibus. Idē ſi peterem per iudicē hoc ꝓnun­ciari.ſ. me habere exceptionē quia admittor: ut l. ſi cōtendat. jͣ. de fideiuſ. cū ſua glo. Predicta vera: niſi verba diſpoſitiōis cōtrahētiu uel legiſ ſonarent ꝙ eſſet obligatus quis ad liberādum. tunc enim poſſet agi: ut liberet: ut in aucͣ. habi­ta. C. ne fi. ꝓ patre. ⁊. l. in criminali. de iuriſditi­on om. iudi. ꝓ quo nota f̉ in. l. ſiue apud acta. C. de trāſacti. ⁊. l. i. in fi. glo. C. de pac. Quero de eo qui hꝫ actionē. ⁊ quero vtrū ille qui hꝫ ac­tionē poſſit agere: ut ſibi caueat̉. Glo. hic dicit ꝙ hic ſuperabundat petit. qd̓ ſic declara. ſiqui­dē habeo actionē ꝑ quā poſſum aliquid exiger̄ incōtinēti. tūc nō admittor ſi peto mihi caueri: vt. l. hoc ſenatus.§. i. de vſufru. earū re. que vſu conſu. l. ſi mulier. de condi. ob. ca. ⁊. l. licet. in prin. sͣ. de iure do. Si vero nō poſſum peter̄ in­continēti: tunc in iſto caſu poſſē peter̄ cautionē. ratio ē: quia non ē ex ſuꝑabundāti cum poſſint mori teſtes: ut. l. in omnibus. sͣ. d̓ iudi. prout lo quit̉ d̓ nuda cautione ẜm quoſdā. ⁊ nota. in. l. ii. § i. sͣ. ſolu. ma. Predicta uera: niſi aliud debi­tum deberetur quodā iur̄ extraordinario: ut. l. ſi finita.§. eleganter. de dam. infec. ⁊ ibi dixi. Quero differentiam inter pactum ⁊ accepti­lationē. Rn̄deo acceptilatio hꝫ vim ſolutionis. pactum nō: ut in gl. Quero dicitur hic ſi ſūt ſocii qūo intelligunt̉ ſocii. Dicit gl. oīum bono rū uel in illo debito. hoc intelligo ſi lucruꝫ ⁊ dā nū erat cōe inter eoſ in illo debito: ut. l. eādem. §. i. jͣ. de duo. reis. ⁊ ibi dixi. Quero poneᵇ ꝙ nō ſunt ſocii. an uno liberato alter poſſit inſoli­dū conueniri. Glo. aſſignat rōnē pro ⁊ contra. finaliter d̓terminat ꝙ alteri correo prodeſt ꝓ ꝑ te ne alias ſi inſolidū cōueniret̉ cōtra alium ha beret regreſſū. hoc dicit glo. vide eā que incipit oīum bonoꝝ ⁊cͣ. Ad iſtud dicit ꝙ de rigore iu ris tenet̉ inſolidū. ſꝫ d̓ equitate nō ē verū qn̄ d̓bi tū ē cōuerſū in cōem cauſā: quia pariter ad vtrū qꝫ ꝑuenit pecunia. alias ſi non pariter pro ea ꝑ te pro qua ad liberatum peruenit idem ius eēt. ſed ſi poneremus duos reos eſſe obligatos ex cauſa lucratiua: aut uolentes donare promiſe runt: tunc alter inſolidum teneretur: quia con tra alium non poſſet habere regreſſum: ut in. l. lege falcidia hoc obſeruandum. jͣ. ad. l. falcidiā ⁊ plene dixi in materia de duobus reiſ. Que rit glo. an in materia de duobus reis ſit aliquid immutatum. ⁊ dic ꝙ ſic: quia hodie non tenet̉ inſolidum ſed non exigi poſſunt inſolidum: ut in auc̄. hoc ita. C. de duobus re. ⁊ ī corpore un de ſumitur. ⁊ in. l. reos.§. cum in tabulis. jͣ. de duo. re. ⁊ ibi dixi. b Quere pone. vide bar. in. l. ex duobus. jͣ. de duo. re. vbi videtur contrarium tenere. ⁊ fa­cit ad no. in l. ſi vnus. d̓ pac. ⁊ in. l. e per iuſiurā. §. fi. jͣ. de ac cep.