Seite
De adi. lega­legatū extinguitur ope exceptiōis. ⁊ iō herede ſoluente nō haberet repetitionē. pōt ergo lega­tū valere illo reſpectu ſi heres ſoluerit. ⁊ ideo il lo reſpectu poteſt valere ademptio quo reſpe­ctu pōt valere legatum. Iſtud dictū glo. non vi detur verum: ꝗa tutus exceptiōe doli pōt repe­tere quando dolus nō fui tadhibitus in ipſa ob ligatione cōtrahenda: vt no. ī. l. qui exceptione. de cōdi. inde. ⁊. l. qui ſe debere in prin. de cōdi. ob cauſam. Et ideo idem iuris ē ī ademptione facta qd̓ eſt in ademptione nō facta. nō eſt bona iſta lec. Alij exponunt ſi redit hic ſerus ad dn̄m redit per redemptionē. ⁊ ꝙ dr̄ ꝙ legatuꝫ pōt ꝓ cedere. verū eſt niſi noua oſtendat̉ voluntas ꝑ .l. cum ſerus. ⁊ iō pōt valere ex noua voluntate. Alij habēt in littera ſi redimat̉. ⁊ tunc dic vt dixi ꝗa ſi noua volūtas propter illā nouā voluntatē eſſet receſſuꝫ ab adēptione prima: vt. sͣ. e. l. iiij. ⁊ ſic iſta lect. nil ad ꝓpoſituꝫ. Quare dic ꝙ aliena to ſeruo legato: legatū nō eſt extinctū per. l. iul̓. noſter. jͣ. de cōdi. ⁊ demō. ⁊. l. qui filio.§. ſi quis ſeruū. de here. inſti. Et ꝙ hic dr̄ legatū pōt va­lere ſi redimatur. ſubaudi maxime: ꝗa etiā ſi nō redimatur legatū non pōt valere ademptio. ⁊ hec eſt vera lec. ⁊ ita intelligit Ia. de are. Seruo legato. Not. tex. ibi. Nouus eniꝫ hō ⁊cͣ. Cōtra hāc op. d̓. l. ſi chorus.§. fi. de le. iij. Breuiter ibi ꝓferebat̉ noua volūtas. hic ſecus. I tibi. trāſlatio legati facta de vno in eundē nō videtur fieri cū onere. hoc. d. Opp. sͣ. e. l. le­gatum. ⁊. l. gaio.ᵉ in prin. de ali. le. So. ibi fuit fa cta trāſlatio in aliā ꝑſonam. hic in eādem. ⁊ iō nil poſſet operari niſi operet̉ fideicōmiſſi adem ptionē. ꝓ quo facit. l. fi. sͣ. d̓ vul. ⁊ pu. Op. sͣ. de cōdi. inſti. l. cū ſeruus. jͣ. de cōdi. ⁊ demō. l. an nua. circa prin. So. hic loquit̉ de onere impoſi­to in eodē legato. ibi vero loquit̉ de onere īpo­ſito inſtitutioni an videat̉ repetiū in legato. Lumne. Si fideicōmiſſū ab vno in aliuꝫ trāſfert̉ cū onere ſpeciali onus primo iniūctuꝫ in ꝑſona ſecundi ī quē trāſfertur in onere ſpāli nō videtur repetitum. h. d. Op. ꝙ legatuꝫ vi deatur trāſlatum cū onere ſuo: vt. l. legatū. sͣ. e. ⁊. l. gaio. in prin. de ali. le. So. illud verum niſi nouū onus ſit appoſitum in ꝑſona eius in queꝫ ſit trāſlatio. pro quo facit. l. lꝫ. sͣ. de le. i. Vt ergo iſtud liqueat breuiter diſtingue. aut trāſlatio le­gati eſt facta in eundē aūt in alium. primo caſu nō videtur repetitū onus: vt. l. ſi tibi. ſecūdo ca­ſu quando in aliū. tūc aūt eſt nouū onus ei inun ctū: ⁊ nō videtur repetitū onus pͥmi vt hic. aut ſibi nō eſt nouū onus iniunctū. ⁊ tunc aut onus iniunctū primo coherebat ꝑſone aut nō: vt. l. le gatū. in prin. sͣ. e. ⁊. l. gaio. sͣ. de ali. ⁊ ci. le. Ticia. Si de rebꝰ ſpāliter legatis ⁊ ſub generali nomine cōfirmatis vna alteri leget̉ in totū uidet̉ eē legata ⁊ a legatario primo adēpta. h. d. Op. ꝙ ambo debeāt cō currere ī iſto fundo niſi aliud appareret: ut. l. ſi pluribus. in prin. sͣ. de le. i. ⁊ no. in. l. ſicut. sͣ. eo. So. ſi tenemus opi. Dy. ibi poſitā ꝙ ibi legatū ſerui fuerit facum cū cōmemoratione pͥmi tunc procederet clare. ſed ibi iſtam opi. reprobaui. qͣ re dico ꝙ. l. ſi pluribus loꝗtur qn̄ duobus lega tur eadem ſpecies. hic qn̄ vni genus alij ſpēs: ⁊ ſic per ſpēm derogatur generi. Et ſi oppōis ꝙ hic ſpecies fuerunt ſpecialiter legate: ut patet ī prin.§. Reſpondeo ꝙ fuerunt generaliter con­a I tibi. ⁊. l. ga­10. Et ibi vide bar. iteranteꝫ ad .q. quam ſi­gna. firmate. vnde illud genus inſpicitur: cum gene­ri per ſpeciem derogatur. Seia. ᵇ Per ademptionem oneris adie cti in vim modi ēt legatum videt̉ adēptum. h. d. Op. jͣ. de ꝯdi. ⁊ demō. l. ſi ꝗs ẜuus. ſo. dicunt ꝗdā ꝙ ibi ſpāle libertatis fauo­re. vel aliter ibi onus iniunctū ſeruo ipſi ẜuo fu­it ademptū. hic aūt fuit alteri impoſituꝫ. iſta ſo. nō eſt vera per. l. j. ꝓximo.§. matri. vbi ſi onus ſimpliciter admitur videtur ademptū legatuꝫ. Quare gl. ī. l. cōtraria ſoluit. no. ꝙ ibi fuit onus adiectum in vi cōditionis. hic in vi mōi. qd̓ not. Ratio eſt quando onus eſt impoſitū in vi mōi ſūt due obligationes correlatiue: ꝗa heres obli gatur ad dandū ⁊ legatarius obligatur ad im­plendū moduꝫ: vt. l. penult. de his q̄ ſub modo ⁊ natura obligtionū correlatiuarū ē ut vna ſub lata uideat̉ ſublata alia: vt. l. fi. d̓ acceptil̓. ⁊. l. cū ēptor. d̓ rei vē. ſꝫ qn̄ onus apponit̉ ī vi cōditiōis nō pn̄t dici obl̓ones correlatiue: ꝗa id qd̓ eſt in cōditione nō poteſt dici eē in obl̓one: vt. l. ſi ſub cōditione ſi quis omiſ. ca. te. nec legatuꝫ eſt in obligatione an̄ conditionis euentū: vt. l. cedere diem. de ꝟ. ſig. ⁊ hec eſt vera ſo. quā tenet Pe. .C. de cōdi. inſer. l. pe. in fi. q. Quero quid ſi onꝰ ſit adiectū per modū fideicōmiſſi. Rn̄. ideꝫ qd̓ qn̄ eſt adiectum in vi modi: ꝗa reſultat cor­relatiua obligatio: vt videbitis. jͣ. l. ꝓxi.§. matri. Qui filias. Quantum ad res refor­matas videtur teſtator voluntatē mutare: nō ꝙͣtuꝫ ad alias. h. d. In glo. ſic. C. ⁊cͣ. in fi. tu dic ꝙ illud ideo ꝗa vltimū legatū nil operatur niſi primū intelligat̉ reuoca tū. Itē op. gl. de. l. heredes.§. ſi ꝗd. sͣ. d̓ teſt. Glo. ſol. ⁊ nō bene ꝗa ponit ſolū diuerſitatē ca­ſuū quare dicit Dy. hic res aſſignata ex cā diuiſi onis vr̄ capi tanꝙͣ prelegata. ⁊ prelegata pōt in codicill̓ mutari merito ⁊cͣ. in. l. ꝯͣria volebat ſine ſolēnitate mutare. Item op. exͣ glo. sͣ. ꝓxi.§. vbi ꝯtingit mutatio circa alid̓ ꝙͣ circa res refor­matas: ꝗa reformatio fuit fac̄ circa onus ⁊ ꝯtin git reformatio circa legatum. So. id operat̉ ibi natura obligatiōuꝫ r̄ſpectiuaꝝ ſeu correlatiuaꝝ vt ibi dixi. ita etiā dicēs ī ꝓpoſito. Si enī ea tm̄ que vni ex cā p̄legati d̓derat ademit ⁊ d̓ alijs nil dixit: videt̉ a toto receſſū. ſꝫ hic reformauit diuiſi onē in ꝗbuſdā rebꝰ in vtriuſqꝫ ꝑſona in quibuſ­dā omiſit ⁊c̄. Ex.§. ſequenti. Subſtitutio facta legato vl̓ hereditate cā cer te infirmitatis ſi teſtator liberatur ex illa ⁊ mori atur ex altera euaneſcit ſubſtitutio. Cum poſt. Tranſlatio legati facta occaſione mortis ſepara te exn̄te īfirmitate ita demū hꝫ effectū ſi ex eadeꝫ īfirmitate legatarius moriat̉ non ſi ex alia. h. d. No. ꝙᶜ ſi fiat ſubſtitutio ī legato uel heredi­tate cōtēplatione certe infirmitatis ꝙ eo libera­to ex illa ⁊ mortuo ex alia legatuꝫ uel hereditas nō debet̉ ſubſtituto. quod eſt no. Ex. l. ſequenti. Memor preſumit̉ homo eorū que iā ſciuit. Ilio. Si ẜuus legatꝰ trāſferat̉ in fundū ut ibi ꝑpetuo ſit: lega tū de eo factum uidetur extinctum. h. .d. Oppo. quia filio fuit relictum legatuꝫ ge­neris ⁊ vxori ſpeciei. ergo generi per ſpeciem de rogatur: ut. l. uxorem.§. codicillis. ⁊.§. teſtamē­to. sͣ. de leg. iij. Sol. hic iſtum ſeruum poſt lega tum factum tranſtulit in fundum ⁊ fecit eſſe de illo genere: per qd̓ a legato ſpeciei vr̄ recedere. b Lūne. .§. ſeia. vid̓ no. per bar. in. l. ſi quis ſeruū de cōdi. ⁊ de mon. c Cū poſt. no. ꝙ. adde qd̓ not. in. l. .iij. sͣ. de do­na. ca. mor. in contrariū facit qd̓ not. bal. in. l. fi. C. de poſtu. he. re. inſti­