Seite
De re. dub. No. ꝙ ꝗs p̄ſumit̉ memorª eoꝝ q̄ iā ſciuit. cō cordat glo. in. l. qui fundū.§. ſeruus. jͣ. ꝓ emp. Gl. dicit cōtrariū in. l. ex ꝯſenſu. jͣ. de appella. Matri. Si fideicōmiſſum eſt adēptum ex diſpōne teſtōris expreſſa lega tum nō remanet penes grauatuꝫ ſed uidet̉ adē ptū. h. d. Op. de. l. pecunie. sͣ. d̓ ali. ⁊ ci. le. ⁊. l. .i.§. ꝓ ſeruo. C. de cadu. tol. So. in ꝯtrarijs ſit le gatum inutile morte fideicōmiſſarij: vel alio ca ſu: hic vero penitentia teſtatoris. vnde ſicut euꝫ penitet d̓ onere. ita uidet̉ penitere de legato: ut .sͣ. l. proxi.§. ſeia. hāc ſo. tenet pe. ⁊ Cy. in. d.§. ꝓ ſeruo. in ſecunda oppoſitione. Alij ſoluūt ꝙ hic mater erat electa ut miniſtra: iō apud eā nō debet manere cōmodum. ſed in contrarijs fuit electa vt legataria ſeu fideicōmiſſaria. hec ſo. nō ē vera: ꝗa hic nō fuit electa ut nuda miniſtra cuꝫ ꝟba diſpoſitionis fuerint ad matrem directa ut dixi in. d. l. pecunie. tn̄ ex hac ſo. no. ꝙ mulier n̄ poteſt eſſe executrix teſtī. dixi in. l. a filio. de adi. lega. Quero vtrū alij duo fundi ī quibus nō fuit onus iniunctū debeant apud matrem rema nere. Glo. videt̉ velle ꝙ ſic. In ꝯͣrium uidetur .sͣ. l. proxima.§. ſeia. ſed ſolue ꝙ ibi in mente te­ſtatoris erat dubium vtrum onus adiectum oc cuparet totum legatū uel non. vnde adimendo onus videtur a toto recedere. hic uero uoluit ex preſſe ꝙ onus nō occuparet totū relictū. Itē op. de. l. ſi in adimendo. sͣ. e. vbi adempto lega­to nō uidetur adimi onus. So. ibi eſt caſus ecō uerſo. vnde adempto lagato nō uidetur adimi onus legato iniunctum. ſed adempto onere ui­tur adēptum legatuꝫ. Ratio diuerſitatis eſt: ꝗa fideicōmiſſum eſt cā finalis quare legatum fue­rat relictum: ut. l. ticio. circa prin. de condi. ⁊ de mon. ⁊ sͣ. de dona. l. ij. in fi. unde adēpto fideicō miſſo uidetur ademptum legatū: quia ceſſante cā finali ⁊c̄. ſed legatum non eſt cauſa finalis re­linquendi fideicōmiſſum: ſed eſt magis cauſa ī­pulſiua. unde adempto legato nō uidetur adē­ptum fideicommiſſum. Seia. Qui accuſat teſtatorem de crimi­ne capitali uidet̉ ſibi capitalis ini micus. unde legatum uidetur ſibi ademptuꝫ. h. .d. No. ꝙ licet faciat codicillos ⁊ expreſſe nō adimat: tamen tacita ademptio durat.ᵇ habui­ſtis. sͣ. e. l. iij.§. fi. cum. l. ſe. Filie. Per exactionem debitoris legatū de eo factum uidetur extinctum ni ſi aliud appareat. h. d. Etrahere. Quero ꝗd erit ſi delegato fun di detrahitur certa ꝙͣtitas. an valeat. Rn̄. ſi ꝙͣtitas ē ita minima ꝙ eēt ridiculū ut un nūmꝰ vel duo: tunc non ualeret: ut. l. legato ge­neraliter. sͣ. de leg.i. ſꝫ ſi eſſet magna ꝙͣtitas: tūc valeret ⁊ fieret eſtimatio fundi: qua eſtimatione ſciretur quāta pars fundi fuit detracta. pro hoc .l. pater. s. e. ⁊. l. ſancimus. C. de dona. ⁊. l. i.§. ⁊ ſi is qui quadringenta. jͣ. ad treb. De rebus dubijs. Rubrica. Supra dictū ē d̓ legatis. veꝝ ꝗa circa legata occurrūt dubia: iō hͨ ponit de rebꝰ du. Sꝫ q̄ ro nōne ꝗcꝗd dictū ē. sͣ. ē dictū circa dubia cuꝫ lex ſemꝑ dꝫ eē de caſu dubio: ut. l. ꝙ labeo. jͣ. de carbo. edicto. Rn̄deo q̄dā ſunt dubia circa ſcm̄ ⁊ d̓ his tractat hic pͥncipaliter lꝫ ēt qn̄qꝫ īferat d̓ dubijs iuris. ſꝫ tituli p̄cedētes loquūtur de du­bijs iuris. facto poſito pro conſtanti. a Ilio pͥ ſuiuit̉ me­mor. No. ꝙ quis preſu­mit̉ memor eorum que fecit in teſta­mento. add̓ tex. ⁊ qd̓ ibi no. bar. in. l. cum hic ſta­tus. in prin. de dona. īter vi. ⁊ vx. ⁊ vi­de tex. in.§. illud autē. in auc̄. de triē. ⁊ ſemiſ. queꝫ allegat glo. ī .l. hac cōſul­tiſſima. ī v̓. at cuꝫ huma na. qui teſta. ſa. poſ. adde ad hoc glo. ē bar. in. l.§ fundum.§. ſeruus.sͣ. ꝓ emptore. b Seia adē ptio durat. Et vide qd̓ per iſtuꝫ tex. no. dixit bal. ī. l. i. C. ex de lic. defun. in .iiij. col. ⁊ di xi in. l. ex iu­diciorum. jͣ. de accuſ. De re. du bijs. Rub. Undum. Hec. l. habꝫ duas lec. ⁊ q̄libet pōt di­uidi in duas ex diuerſitatibus lr̄e: ꝗa in fine quid ī habent lr̄am affirmatiuam alij negatiuā. ſed ẜm primā. h. d. Si ī aliqua par te alternatiue eſt aliqua res dubia declaratur ha bito reſpectu ad eſtimationē rei: q̄ ī alia parte al ternatiue poſita ē certa. h. d. In tex. in fi. ibi meuiani. dic.ſ. minoris: ⁊ rō eſt ẜm Azo. ꝗa eate nus quatenus in vno dilexit preſumit̉ ī alio di­lexiſſe: ut īſti. de vul. ſubſti.§. ſed ſi ex diſparibꝰ. ⁊.jͣ. e. l. vtꝝ. in fi. Itē ē rō ꝗa nō ē veriſimile ꝙ te ſtator poſuerit alternatiua īter res quaꝝ una eſt longe melior alia: ut ſi dicit lego fundū ualentē centū vel lego fundū ualentē. x. iō hic p̄ſumim ex volūtate defūcti. Op. ꝙ ī alternatiuis vtrū qꝫ ſit in obligatione: ut. l. illd̓ aūt illd̓ sͣ. d̓ ꝯſt. pe. ⁊. l. ſi duo. jͣ. de duo. re. So. illd̓ veꝝ qn̄ ī utraqꝫ ꝑte alternatiue ꝯtinet̉ certa res. ſꝫ qn̄ ī una parte alternatiue ꝯtinet̉ res dubia prius oꝫ ꝙ dubie­tas declaret̉ q̄ declarat̉ eo mō quo hic dicit̉. ⁊ il la res ita declarata dicet̉ eē in obligatione: ut. l. ꝯͣria. Quero ꝗd ſi eſt dubiū cui fundo magis equalet: an totali uel particulari. Gl. dicit quod tūc eſt minus venit in legato: ut. l. ſi ita ſcriptum in fi. sͣ. de le. i. ⁊. l. apud iul.§. ſeio. e. ti. ⁊ hec lec. ꝓcedit ẜm lr̄am negatiuā. ſcd̓o mō legit̉ retenta eadē lec. ẜm lr̄am affirmatiuā: ⁊ ẜm hoc vr̄ in to tū p̄cedenti lec. ꝯͣriari. qͣre debes ſic intelligere. nā qd̓ dr̄ in tex. fundi meuiani. dic.ſ. maioris vel totalis: ⁊ ſic concordat cū p̄cedēti: ⁊ ita uideba tur dicere Dy. vel poſſumus ītelligere aliter ẜꝫ ꝙ glo. poſuit caſum qn̄ totus erat unus fund diuiſus: tn̄ gr̄a vberioris culture quo caſu ꝓce­dit lec. ꝓut eſt hͨ lr̄a negatiua. ſꝫ ſi poneremꝰ ꝗ eēt plures fundi ⁊ ſeparati cū multis interme­dijs: ꝗ oēs vno noīe uocabāt̉: tūc ſi legauit me­uianū vel ſeianū fundū nō ītellexit de dotali ſꝫ ſolū de uno meuiano. ſiue magna pecunia ſeu parua diſtinguat̉. hoc ꝓbat̉. jͣ. de ꝟ. ſi. l. ꝗ ex plu ribus. vnde id quod dicit̉ ī. l. gaius.§. ticius. sͣ. de le. ii. habet locuꝫ qn̄ totus fundus contiguꝰ erat. tamen gratia vberioris culture diuiſus: ſꝫ quando fundi erant ſeparati nunquam appella tiōe fundi meuiani ꝯtinerēt̉ oēs fundi meuiani ſꝫ ſoluꝫ unꝰ fundus: ut. d. l. ꝗ ex pluribus: ⁊ hāc lec. tene menti. Uenio ad ſcd̓am lec. ⁊ legitur ſcd̓o mō ẜm. R. ẜm quē. h. d. Qn̄ diſiūcta cadit ī ter totum ⁊ partem totum partem nō ꝯprehen dit. h. d. ⁊ eſt no. lec. Op. ꝙ qn̄º eidē legat̉ ge nus ⁊ ſpēs generi ꝑ ſpēm nō derogat̉ vt. l. lega­ta. in prin. sͣ. de ſuppel. le. ⁊ de fun. inſtru. l. cum delanionis.§. cui fundi. ⁊.§. quidam. ⁊. l. queſi tum.§. pe. eo. tit. So. glo. contrarie loquuntur quando genus ⁊ ſpecies legantur copulatiue. hic quando legantur alternatiue. Contra hoc oppo. quando alternatiua cadit īter totuꝫ ⁊ par tem uidetur ꝙ reſoluatur in coniunctam: ut. l. quintus. in fi. de aur. ⁊ argen. le. ⁊. l. ſemper.§. cum uero dicimus. jͣ. de uerbo. ſig. So. ꝙͣtum ē in propoſito dic ſic. qn̄qꝫ alternatiua cadit inter totum ⁊ partē ītegralem ꝙͣtitatiuam nō ſubſtā­tialem: tunc in toto nō cōtinetur pars. caſus eſt hic. Ratio quia fundus recipit limitationeꝫ de­ſtinatione patriſfa. ut. l. quod ī reꝝ.§. ij. sͣ. de le. .i. Qn̄qꝫ alternatiua cadit inter totū ⁊ partē ſub ſtantialē ut fundus aut fructus vel domus aut paries uel ſuperficies aut domus: tunc in toto continetur pars: ut. l. plane.§. penul. sͣ. de lega. .i. ⁊. l. ſi ticio fundus. sͣ. de uſuſ. le. Quādoqꝫ al­ternatiua cadit inter totū ⁊ partē p̄dicamētalē. c Undū. ſ Et per iſtū tex. decidit ball. no. q. in. l. ⁊ ſi poſt tres. ī .ix. col. ſi ꝗs cautio. ꝙ ſi ſtatutum di­cit ꝙ talis pu niatur ī mil­le uel alia pe na arbitrio iudicis ꝙ n̄ poteſt impo ni alia pena que non ſit equalis pͥme vel paruꝫ ex cedēs qd̓ no. Ad hoc faci­unt que ſcri pſi in prima lectura bart. ſuper prohe mio. ff. uete. ris vbi late. Itē facit iſte tex. cum hic no. ad no. q. bal. in. l. em̄­ptorem ī. iii. col. C. locati. d Oppo. ꝙ quando. Ad de qͦ de hac diſiunctiua no. ꝑ bar. in .l. vbi pactū. in prin. poſt glo. C. d̓ trāſ ac. Et fac̄ ad. q. de ꝗbꝰ ꝑ bal. in. c. in generali. ſi d̓ feu. fue. con­trouer. ī con ceſſiōe vaſal loruꝫ caſtri. ⁊ in. c. i. d̓ ca pi. qui cu. uē di. Add bal. in. l. ſi plures in. ii. col. C. de condi. in ſer. ⁊ bal. ī. l. in teſtamen­to. C. ad. l. fal ci. ⁊ in ti. de pa. conſtan. ī ver. inueſtitu raꝫ recipien tes. Quid in conceſſione rerum an ui dear conce­dere hoīes ī eis bal. in. l. .i. sͣ. d̓ ſta. ho mi. ⁊ ibi gui. tꝫ ꝙ ſic dum modo n̄ ſint ſibi coniun­cti ſanguine adde qd̓ no. Io. an. in. c. certificari. ⁊ in. c. ī noſtra de ſepul.