Seite
De rebus dub. tum erat inutile ex ꝑſona relinquētis vel rei lega te. hic ex ꝑſona legatarij. Contra hoc op. in­ſti. de leg.§. an ſeruo. Sol. glo. ꝙ legatū erat ibi inutile mixta cōſideratiōe legantis ⁊ legatarij. hͨ lex nil facit ad materiā regule cato. qꝛ hic legatū ab initio nō fuit inutile: īmo ſemꝑ vtile: lꝫ quedā perſona ab initio nō admittat̉ que poſtea īcipit admitti. ita dicit Old. Opp. inſti. de hr̄. qͣli. ⁊ dif.§. i. ⁊ sͣ. de here. inſti. l. ſi alienū.§. i. So. gl. dicit ut ibi. ꝟitas eſt: qꝛ illa cōcordat. Cōtra hāc .l. facit. l. cū ita.§. fi. sͣ. de le. ij. veritas eſt ꝙ ibi dr̄ ꝙ dꝫ īſpici ꝗ eſt ī familia tꝑe mortis ſubaudi ⁊ te ſtamēti: ⁊ ſic cōcordat cū iſta. ⁊ ita ſubaudit dy. ⁊ bene. Op. ꝓut hec. l. ītelligit̉ in cognato ci­uili vr̄ nō ꝓcedere. nā cognatus ciuilis nō dꝫ in­telligi in ꝟbis ꝓlatis a teſtatore: vt. l. ſi ita ꝗs in fi. sͣ. de le. ij. ⁊. l. ſi fideicōmiſſuꝫ. de cōdi. ⁊ demō. Sol. ꝗdaꝫ ꝙ hic dꝫ intelligi ꝙ in legato fuit fcā mētio de cognato ciuili. alias ſecus: vt dictis. ll. iſtud ē ꝯͣ hāc. l. q̄ dicit ſimpl̓r legatū eē cognatis relictū: quare dico ſic. ſi aliꝗs efficit̉ cognatꝰ po ſtea facto teſtatoris: vt qꝛ ipſe aliquē arrogat ī fi lium vel nepotē: ⁊ tūc ꝓcedit lex iſta. Si ꝟo ali­ꝗs efficitur cognatꝰ tertij cognati: tūc nō admit teret̉: vt. l. ꝯͣria. neī ipſiꝰ ptāte ſit aliū facere ad­mitti ad legatū. qd̓ no. Op. fortiſſimeª ⁊ vr̄ ꝙ in his ꝟbis indefinite ꝓlatis tp̄s teſtī inſpicitur nō mortis. ergo ⁊c̄. poſſumꝰ dicere ꝙ cōtrarium loꝗtur in rebꝰ relictis. ſed hec lex loꝗtur in ꝑſo­nis quibꝰ relinꝗtur. Hec ſo. nō plꝫ per ea q̄ no. in. d. l. ſi ita. ⁊. l. plꝫ. de libe. et po. vbi dicit̉ ꝙ ibi eſt ſpāle fauore teſtī ꝙ alius poſthumꝰ admitta tur ꝙͣ ille qui erat pn̄s tꝑe teſtamenti. quare di­co ſic ꝙ hic fuit relictū vniuerſitati: qꝛ cognatis ⁊ ſic inſpicimusᵇ tp̄s mortis ſicut in legato vni uerſali: ut. l. grege. sͣ. de le. ij. ⁊. l. peculiū. ꝓ hoc hec. l. in fi. vbi idē eſt relinquere cognatis ⁊ co­gnationi. Hec ſol. nō plꝫ. nā cognatio nō eſt vni uerſitas que unā ꝑſonam repreſentat: ꝓut dici­mus in alijs vniuerſitatibꝰ: vt. l. mortuo. de fide iuſſo. ⁊ iō nō pōt ītelligi eis vt vniuerſis relictuꝫ ſed eis: vt particularibꝰ. qd̓ apparet ex eo qd̓ in­cōtinēti dicā: qꝛ nō oēs ad legatū admittant̉. di­co ergo ꝙ regula poſita in. l. ſi ita fallit hic rōne cōiunctionis: vt ſic ſufficiat illis tꝑe teſtī vel mor tis eē cognatū: qd̓ intelligo veruꝫ ſi teſtator hoc ſciuit. ſecꝰ ſi ignorauit: vt. l. ſiꝗs ita.§. ſiꝗs igno raret de teſta. tu. Queroᶜ hic dr̄ ꝙ legauit co gnatis de ꝗbus cognatis intelligit̉. ℟. in dubio intelligit̉ de cognatis teſtatoris: vt. l. cū accutiſſi mi. C. de fideicō. ⁊. l. peto.§. fratre. sͣ. de lega. ij. Quero quo ordine admittūtur hic cognati. Rn̄. prius noīati ⁊ his deficiētibus qui ꝓximio­res ſunt in gradu: vt. d. l. peto.§. fratre. ⁊. d. l. cū ita. sͣ. de leg. ij. ⁊ ita intelligit Dy. dū dicit ꝙ hec lex dꝫ intelligi ẜm illas. Quero quid ſi ſit lega tum cognatis cuiuſdā tertij. ℟. puto cōtrarium eius qd̓ hic dicit̉. prīo qꝛ nō debemus intellige­re niſi de cognatis qui erant tꝑe teſtī. niſi alij co­gnati eēnt ſine facto teſtatoris ꝑ regulā que eſt ī .l. ſi ita de au. ⁊ ar. le. cū eniꝫ hic nō loquitur: niſi de legato facto cognatis teſtatoris nō debemus trahere ad alias ꝯſequētias cōtra alias leges. ꝑ .l. quod vero. sͣ. de legi. Quero ꝗd ſi relinqui­tur familie vel cognationi cuiuſdā tertij qui iam erat defunctus tꝑe teſtī. an valeat legatum.ᵈ Et videt̉ ꝙ nō: qꝛ nō pōt dici familia ticij qui iā erat defunctꝰ: vt. l. qui vxori. alias eſt in. l. ij. sͣ. de au. ⁊ arg. le. Contrariū dico ꝙ vꝫ ⁊ vr̄ relictuꝫ oībuſ deſcendētibus ex cognatione ticij: vt. l. ꝓnuncia tio.§. familie de ꝟ. ſig. ⁊ ita ſe hꝫ cōis vſus loquē a Opp. fot tiſſime. add̓ pe. de anc. ⁊ īmol. ī. c. iu­dicāte. d̓ teſ. ⁊ vide ī ꝯſi. meo qd̓ hēo in cā illoꝝ d̓ hirena. circa medium. b Inſpici­muſ. ⁊ per h̓ declara. l. ꝗ filiabꝰ in pͥn. de le. i. ⁊ ibi dixi pꝰ īmo. c Quero. et no. qꝛ ꝯſulu it bal. ī ꝯſil. ī cip. ī nomīe dn̄i. caſus ta lis eſt. quidā ticiº deceſſit ⁊cͣ. ꝙ ſi teſta tor dicit ſub ſtituo filio meo ꝓximio res meos ꝙ iſto cāu mor tuo filio reli cta ſorore ⁊ filio ex alia ſorore p̄mor tua pꝰ mor­tē patris te­ſtatoriſ ꝙ ſo ror ſola veni at ad ſubſti­tutionē exclu ſo filio ⁊ ſo­rore p̄mor­tua pꝰ mortē patris teſta­toris ⁊ h̓ ꝑꝑ verbū meos poſitū in ſub ſtitutiōe qd̓ reſert̉ ad tē­pus mortis teſtōris. alle gat hāc. l. ſi cognatis. ali as āt ſi n̄ eēt v̓bum meos equaliter ad mitterent̉ ꝑ d. l. cū ita.§. fi. ⁊ ibi gl. q̄ īcipit qn̄ꝫ de le. ij. ⁊ qꝛ illa v̓ba teſtato­ris debēt ali ter ītelligi. l. ſi cui. ff. d̓ ſer ui. Et ꝗs di­cat̉ ꝓximior vide ī. l. ꝓxi mius. de v̓. ſi. ⁊ in. l. i. jͣ. vnd̓ cogna. ADDE ꝗd ſi dicat ꝓxi­mioribꝰ de domo ſua. pe. de anch. cōſi. cli. d An vale­at legatuꝫ. ſi teſtator reli­ꝗt familie ta lis. ⁊ ille iam erat defunc tus facit. l. ī­ſulā ⁊ qd̓ ibi no. de acꝗr. re. do. ⁊ add̓ pe. de anc. ⁊ īmol. in. c. iu dicāte. de te ſta. di. naͣ idē eſt dicere relinquo familie talis vel do mui talis: ut. l. i. sͣ. ad ſyl. ⁊ ibi per Iaco. de are. ⁊ hoc caſu forte nō admittent̉ oēs qui ſunt proxi­miores illi ticio. ſed oēs eqͣliter: qꝛ ceſſat rō con­iunctionis perſone defuncti. Ex. l. ſequenti. Collegio iudeoꝝ an poſſit legari: ⁊ an valeat legatum factum iudeis puſij. Et an valeat lega tum factuꝫ collegio fruſtatoꝝ: ⁊ an illud collegi­um ſit approbatum: ⁊ corā quo iudice debēt cō ueniri: ⁊ an arti mercatoruꝫ vel cācellariorū poſ ſit legari. uide per totam. l. Um ſenatus. Collegio licito lega ri pōt illicito nō. ſingulis tn̄ de tali col­legio licite relinꝗtur. h. d. Op. ꝙ ſi nō pōt re linqui collegio nō poteſt relinqui ſingulari ꝑſo­ne: vt. l. iiij. de here. inſti. So. hoc dꝫ intelligi qn̄ collegium eſt reprobatuꝫ: non ratione ſecte: ſed ideo quia approbatum ſi enim rōne ſecte eſſet reprobatuꝫ: vt collegium hereticorū: tūc ſingu­lis de collegio non pōt relinqui: vt.i. contraria. Quero quid ſi relinquatur collegio iudeorū Certum eſt ꝙ nō valet: vt. l. i. C. de iude. ſed du­bium eſt: an ſit reprobatum rōne ſecte. Glo. ꝙ non in. d. l. i. Old. contra tex. eſt. ꝙ nō eſt repro batum rōne ſecte. ⁊ ſic pōt legari cuilibet iudeo vt. l. ſpadonē.§. iam aūt iudei. de excu. tu. Sꝫ quero ꝗd ſi relinꝗtur iudeis de peruſio vtruꝫ vi vt collegio relinqui: vel vt ſingulis. Vr̄ ꝙ vt col legio: vt. sͣ. l. proxi. in fi. dixi in. l. ciuibꝰ. cōtrariuꝫ puto ꝙ illa īterpretatio relinquere ciuibus ideꝫ eſt quod relinquere ciuitati eſt verum quādo ex ea nil reſultat cōtra legem ⁊ ex eo legatu nō effi­citur inutile. ſed quādo reſultat aliquid cōtra le gem vel legatum efficeret̉ inutile: ⁊ tunc nō de­bet fieri: vt. sͣ. e. l. quotiens. Quero ꝗd ſi relin quitur collegio fruſtatorum: an illud collegium ſit reprobatū. Rn̄. omne collegium quod ſit ad piuꝫ actū eſt approbatū a lege: vt. l..i. circa pͥnci. ⁊ ibi no. sͣ. quod cuiuſqꝫ vni: ⁊ vt puto iſte frater nitates debent conueniri coram iudice ſeculari quādo fraternitates ſeculariuꝫ ſunt: ſed ſi eſſent fraternitates ſeculariū ⁊ clericorum: tunc debe­rent cōueniri coram iudice eccleſiaſtico: ⁊ idem dico in vniuerſitate ſcholariū quorum rector eē nō pōt: niſi clericus ſit. Quid ſi relinquit̉ arti mercatorum vel cācellariorum. tūc eſt aliud: qꝛ talia collegia exceptis quibuſdam ſunt reproba ta: vt. l. i. sͣ. quod cuiuſqꝫ vni. no. vnde eis nō po teſt legari: ſed ſi talia collegia eſſent approbata per principeꝫ vel a ſuperiore vel a ciuitatibꝰ que ſuperiorem nō recognoſcunt: tunc poterit eis le gari: vt. l. hoſtes. jͣ. de capti. ⁊ poſtli. reuer. Um pubere. Quero quis habe­bit hereditatem matris. Et viddetur ꝙ ſucceſſores filij ⁊ per ꝯſequēs habeant heredi tatē: alias iſta. l. fruſtra poſita eſſet. Sed tunc op. quomodo iſte filius trāſmittit hereditatem matris non aditam ad extraneos. Dicit Mar. ſylli. ꝙ hec eſt ratio: qꝛ filius fuit īpeditus adire hereditatē. ar. l. ſi quis in graui.§. eleganter. ad ſyl. ⁊ Cy. refert in. l. apud hoſtes. C. de ſu. ⁊ leg. ego intelligo hoc verum ꝙ ad heredes filij trāſ mittitur matris hereditas: ſi ſunt heredes ſui ꝑ .l. i. C. de his qui ante aper. tab. alias nō trāſmit teretur: niſi per beneficium reſtitutionis in inte grum: vt dixi in. l. qui duos. in pͥnci. sͣ. e. per. l. pā tonius. sͣ. de acꝗ. here. Nō ob. l. ſiquis in graui. .§. elegāter: qꝛ ibi fuit īpeditus impedimento iu e c Um ſe natus. op. adde late no. ꝑ bar. in .l. fi. in fi. sͣ. de colle. illi. ⁊ vide bar. ⁊ doc. in. l. ſiꝗſ a filio.§. fi. d̓ le.i. nā oē col legiū eſt re­probatū ſi n̄ apparet ap­probatū. vi­de qd̓ nota. bal. in. c. i.§. ꝯuenticulaꝫ de pa. iu. fir. ⁊ ibi oīo vid̓ ꝑ eū de qua materia ha­bet̉ per bal. in. l. fi. C. de colleg. illi. ADDE ab ba. ꝯſil. lv. vbi hētur qͥ collegia ſint approbata.