Seite
Ad legem falci. ut. l. nō dubiū. C. de leg. So. ītellige hāc ẜm illam ꝙ de beat caꝑe de volūtate heredis ſcripti uel rē uacātē: ut. l. pe. jͣ. de le. uel ꝗa teſtator ꝓmiſit: ut. l. ticia cū teſtō.§. i. .sͣ. d̓ le. ij. al̓s ſi exͣ iſtos caſus caꝑet ꝑderet legatū: ut. d. .l. nō dubiū. Quero an iſtd̓ qd̓ reſecat̉ ꝑ falcidiā ſit na turaliter debitū. Et gl. tꝫ ꝙ ſic: ut. l. cū ꝗs. C. d̓ iur. ⁊ fac. igno. ⁊. l. cuius ꝑ errorē. jͣ. d̓ reg. iur. ⁊. l. i. sͣ. d̓ ꝯdi. inde. doc. ultramō. tenēt ꝯtrariū ꝑ iſtā. l. qm̄ nō ꝑmittit diſpo nere: niſi vſqꝫ ad dodrātē: ⁊ qn̄ reſ reſiſtit obligatiōi na­turalis obligatio impedit̉: ut. l. ſi nō ſortē in pͥn. sͣ. d̓ con di. inde. ſed hic reſiſtit. ergo ⁊cͣ. Preterea iſtud ꝓbatur in. l. linea margaritarū. jͣ. eo. ⁊ Cy. tangit in. l. cū ꝗs. ſed ſemꝑ reprobaui: ⁊ dico ꝙ non ē dubiū naturale: ut tex. .C. e. l. i. ubi dicit ſi hereſdat ſciēter ultra tūc nō uidetur donare. ergo aliquo iure eſt dubiū alias donatio ē. dixi uobis in. l. patronus.§. i. jͣ. de do. Ad rōnem vltramō. dic ꝙ. l. fal. nō reſiſtit obligatiōi. ſꝫ aſſiſtit: ꝗa dicit ita tn̄ ꝓ quarta ⁊cͣ. Sed cōtra iſtam ſo. facit īſti. e.§. i. vbi dicit tex. ꝙ lex fal. ꝓhibet.i. nō ꝑmittit. ſicut dicimꝰ in. l. ſtipu latio.§. alteri. jͣ. d̓uer. ob. Ad. l. linea. rn̄deo ꝙ dn̄ium re ſcindit ſed nō obligationē naturalē: ꝗa remanet natura lis obligatio prout erat primo. Ex.§. ſequēti. Si fiat ſtatutū ꝙ ſtatutū loquēſ d̓ cōiunctis hēat locū in omnibus: ⁊ ꝑ oīa in extraneis qualiter intelligit̉. I. ex fal. Ad teſtm̄ ꝑ fictionē legis cornelie cō firmatū ꝑtinet lex fal. h. d. Op. ⁊ vi detur ꝙ oēs leges teſtamētarie nō pn̄t habere locuꝫ: ut .l. ſiꝗs exheredato.§. irritū. sͣ. d̓ iniuſ. teſt. ⁊. l. iij. d̓ uerb. ſi. So. vt in glo. ꝗa ille reſpiciūt veritateꝫ ⁊ hec lex reſpi­cit fictionē. iſta ꝓbant̉ per. l. ſiꝗs exheredato.§. quotiēs .sͣ. de iniuſ. te. ⁊ hͨ nō. Mar. ad hoc ꝙ tota die ſit in ci­uitate iſta fuit ſtatutū factū ꝙ ſtatutū quod loquitur de cōiunctis habeat locū in oībus ⁊ ꝑ oīa in extraneis ītel­ligit̉ in caſibus in ꝗbus pōt hēre locū: ꝗa ſi eſſet in ſtatu to pͥmo ꝙ in ꝯſāguineis ꝓpriis ꝯpromittat̉ nō pōt ha­bere locum in extraneis: ⁊ ꝑ hoc. l. iſta. Op. qd̓ eſt ẜm fictionē dꝫ ſtricte accipi: ⁊ nō recipit extēſionē: ut. l. mu­lieri. ⁊ titio. sͣ. ti. i. facit. l. vrānius: ⁊ quod ibi dixi. jͣ. de fi deiuſ. hͨ dicit̉ cōtrariū. So. nō recipit extēſionē.ſ. actiue hoc eſt: ut ipſa fictio extēdat̉ ad alia: ut in ꝯtrarijs. Sed extēdit̉ paſſiue. hoc eſt ut alie leges teſtamētarie ad ip̄aꝫ extēdant̉ hoc tetigi in. l. ij. sͣ. de le. i. ⁊ pono in. l. oēs po­puli. circa materiā interpretatiōis. Bone filiuſfa. pōt fa cere teſtamētū ꝑ formā ſtatuti. habebūt ne locū in eo le ges q̄ loquūt̉ de teſtō. Certe ſic. Ad eos qui omiſſa. Falcidia hꝫ lo cū in legatis q̄ de iure p̄torio tm̄ debent̉: ⁊ in his quoruꝫ dies cedit ab adita hereditate: ⁊ in his q̄ ex poſt facto: an debent̉ ap­paret. h. d. Op. ꝙ nō valet legatū factū ei ꝗ eſt apud hoſtes: ꝗa nō eſt capax: vnde videt̉ obſtare quod habui ſtis in.§. in extraneis. inſti. de here. ⁊ quali. ⁊ dif. So. cō firmat̉ ꝑ fictionem poſtliminij: vt uidiſtiſ in. l. nulla.§. i. .sͣ. de heredi. inſti. Ex.§. ſequenti. Legatum deo an videat̉ legatuꝫ eccleſie: ⁊ an hic.§. ſit correctus. Ad municipū. Opp. de.§. ſinaūt he­res in aucͣ. de eccle. ti. vn̄ ſumit̉ aucͣ. ſi mulier. C. eo. Glo. ſol. ꝙ hͨ loꝗt̉ qn̄ relinꝗt̉ deo. ibi ad pias cāſ. Iſtā ſo. reprobat gl. ꝑ. l. ſiꝗs ad de clinādā.§. pe. C. d̓ ep̄iſ. ⁊ cle. Alij dicūt ꝙ ē dr̄ia an relī quat̉ deoᵇ vel eccleſie. Sꝫ iſta nō eſt uera: ꝗa qn̄ relinꝗt̉ deo videt̉ relictū eccleſie. ut in.§. ſiꝗs in noīe in aucͣ. de eccle. ti. Alij dicūt: ⁊ tenēt ꝙ iſta corrigit̉ ꝑ illā: ⁊ iſtā te­net gl. hͨ. Alij vt Old. dicūt ꝙ ille.§. ſinant loquit̉ in he redibus ꝗ fuerūt in mora ſoluēdi: ⁊ vidi multos doct. hoc dicentes: ⁊ glo. recitat in. l. ſiꝗs ad declinandā. C. d̓ ep̄i. ⁊ cle. ⁊ doc. vt Ia. bu. dicūt iſtā eē veraꝫ de iure. ſed ꝗa Cy. dixit ꝯtrariuꝫ in aucͣ. ſimiliter. iō ego non audeo dicere cōtrariū. Sed mihi videtur ꝙ in corpore non di a Lex fal. ADDE ꝙ Pau. d̓ ca­inducit hūc tex. ad. q. ꝙ ſi teſtōt hn̄s plureſ filios illos īſtituit ⁊ grauauit ꝙ ſi decēde rēt ſine libe ris reſtituāt hereditateꝫ titō. Si vnꝰ ex predictis fratribꝰ erat cōſtitutꝰ in ſacris ꝙ nō cēſet̉ ille gra uatus: quia nō poterat licite gene­rare filioſ ad qd̓ vide ꝙ voluit Ro. ꝯſi. ccccxxx­viij. b DeoAD De an reli­ctū vt pinga tur ymago alicuius ſan cti dicat̉ piū Angel. cōſi. ccxxiiij. ⁊ an de legatis ad pias cās de trahat̉ falci dia vid̓ old. ꝯſi. cxj. Fe­de. ꝯſi. cxxx. ⁊. cl. ro. ꝯſi. lxxviij. ⁊. cc. xxxviiij. catur ꝙ ſit in mora. ſꝫ ꝙ ꝑ falcidiā recuſabat ſoluere: ⁊ ſi eēt in mora aliquo mō punit̉: ut probat̉ ex eo qd̓ ſeꝗt̓ ī illo.§. ⁊ ex.§. qui eū p̄cedit. ego credo ꝙ iſta lex ſit cor recta: ⁊ ita cōmuniter tenetur. Quero quid de quar­ta debita iure nature. Et dic ut in glo. ⁊ ſimile in. d. l. ſi quis ad declinandam Quero vtruꝫ trebellianica ceſ ſet in relictis ad pias cauſas. dicam in. l. marcellus.§. quod aūt. jͣ. ad treb. Nō ſolū. Omnia legata q̄ debēt de ſubſtātia teſtōris ꝓficiſci ꝑtinēt ad. l. fal. h. d. Ex.§. ſequenti. An de mortis cā capione detrahat̉ falcidia. Item ſi ita. Si legatum ſoluat̉ anteꝙͣ aliud tranſfūdat̉ lex falcidia locū hꝫ ſe cus ſi poſtea. Itē qd̓ mortis cā dat̉ ad euitādū alteriꝰ le gati p̄ſtationē ad. l. fal. nō ꝑtinet. h. d. Diuidit̉ in duas ꝑtes. pͥmo loꝗt̉ quādo legatū īcipit a p̄cedēti diſpōne. ſcd̓o quādo incipit a precedenti ꝯditione. ſcd̓a ibi. Idē qꝫ erit. No. vnū hͨ videt̉ velle ꝙ ex mortis cā captio­ne nō d̓trahat̉ fal. Primo op. ꝙ relictū nō valet: ꝗa videt̉ ꝙ ſit relictū noīe pene: vt. l. i. de his q̄ pe. no. So. ẜm tēpora antiquiſſima nō valet. ſed ẜm tꝑa ffoꝝ ſic: vt hic: niſi p̄cederet diſpoſitio obprobrioſa: vt not. sͣ. tit. i. .l. multa. ꝑ Dy. Op. dicit̉ in pͥmo caſu penū eē ī lega to. Cōtra in. l. i. sͣ. de penu. le. So. ibi a cōditione. hͨ a di ſpoſitione nō eſt verū: ꝗa ibi a diſpoſitione. Dicit gl. nō eſt ꝯtra: ꝗa dicit nō pōt peti. ergo nō eſt ī legato. ſꝫ ſtatī dicā. Op. ꝙ vſqꝫ ad interpellationem poſſit ſoluere. Itē uſqꝫ ad litis ꝯte. vt. l. ſi penū. jͣ. qn̄ di. le. ce. Sol. gl. ⁊ fatet̉ ꝯtrariū: ⁊ ſic gl. videt̉ dicere ꝙ tex. non bn̄ dicat. Sꝫ certe iuriſcōſultus bn̄ dicit: ⁊ dico ꝙ dꝫ ītelligi ꝙ pōt ſoluere vſqꝫ ad interpellationē: ut. l. ſi penū. Sꝫ īterpel lari nō dꝫ incontinēti: ſꝫ aliquo ſpacio p̄miſſo: ut. l. qd̓ di cimus. jͣ. de ſol. Itē vſqꝫ ad litis ꝯte. ſi alia interpellatio nō p̄cederet. Uenio ad aliā gl. ⁊ glo. īnuit ꝙ duo ſūt legata. Cōtra de. l. cū p̄finititiōe..jͣ. qn̄ di. le. ce. Sol. duo ſūt legata ꝟe. ſꝫ in effectu vnū ē: ⁊ iſta eſt ꝟitas. Ultīo op. de. l. ſi penū. jͣ. qn̄ di. le. ce. Gl. ſo. ꝙ lꝫ hͨ nūqͣ potuit peti tn̄ fuit in obligatione ciuili ⁊ naturali. Alij ſūt ī alia opinione ꝙ nūqͣ fuit in obligatiōe. Sꝫ eſt ꝯtra. d. l. ſi pe nū: ⁊ vide iſtā gl. tꝫ ergo gl. ꝙ qn̄ īcipit a p̄cedēti diſpo­ſitione nūqͣ eſt in petitiōe. ſꝫ in obligatiōe ciuili: ⁊ natu rali: ⁊ iſta videt̉ ꝓbari ꝑ. d. l. ſi penū. qn̄ di. le. ce. Cōtra iſtā ſo. ē glo. in. l. obligationuꝫ fere in fi. jͣ. de act. ⁊ ob. ꝙ interim eſt in petitiōe. Alia glo. eſt ī. l. ſi duo. sͣ. ꝓ ſocio. Dy. ⁊ Ia. de are. in. l. ita ſtipulatꝰ. jͣ. de ꝟ. obl. videntur iſtas gl. tenere. do. Old. ī. d. l. ita ſtipulatꝰ reducit iſtas gl. ad ꝯcor. ⁊ dicit qn̄qꝫ volo petere quo ad effectuꝫ ꝯſe­cutiōis: ⁊ tūc nō pōt fieri: vt ꝯſeqͣtur: ⁊ rō eſt: ꝗa lite ꝯte ſtata ſuꝑ penū ſtatiꝫ nouat̉ pͥma obligatio: ⁊ incipit d̓be ri ꝙͣtitas. nō ergo in ſnīa poterit amodo deduci qd̓ deſi nit eē in obligatiōe. ita loꝗt̉ hͦ ⁊. l. i. sͣ. d̓ pe. le. Qn̄qꝫ pe to quo ad effctū īducēde nouationis ſeu trāſactiōis: et tūc iſtud bn̄ poſſū facere: ⁊ ſic loꝗt̉ glo. ꝯtraria: ⁊ ꝓ hoc iſte tex. ⁊ hoc approbo in. d. l. ita ſtipulatuſ. Sꝫ ꝯͣ iſtd̓ op. fortiter lex dicit ꝙ ſi lego penū: ⁊ ſi penū nō dederit heres centum dato ꝙ pͥmuꝫ legatum videtur adēptum ſub ꝯtraria cōditionē: ut. l. aliquādo. sͣ. ti. i. ꝑ cōſequenſ videtur datū ſub cōditione cōtraria: ut. l. ſi penū. de pe. le. ⁊ pēdente conditione datum non eſt in petitione nec in obligatione: ut. l. cedere diē. jͣ. de verbo. ſigni. Quid dicemus. quidam habent in additiōe. Dy. ⁊ videtur di cere ꝙ ideo hoc: quia talis conditio poſt mortem lega­tarij legatum nō ſuſpēdit: ꝗa legatario moriente certuꝫ eſt ꝙ ei penus nō ſoluetur. Sed certe licet hoc ſit veruꝫ tn̄ ſeꝗtur per hoc ꝙ non impeditur trāſmiſſio. nō autē ſequitur ꝙ detur petitio. vt dixi. sͣ. ti. i. l. heres meus. dic ergo ꝙ tex. dicit legatū eſt qd̓ trāſtulerit. Ad cōtrariū rn̄ deo ꝙ vr̄ ſub ꝯditiōe ademptū.ſ. tūc cū extiterit ꝯditio ⁊ hoc videtur velle tex. in. l. cōtraria. ibi eo caſu quo cen tū ⁊cͣ. ⁊ ſic eſt aliud iſto caſu quādo in penā heredis nō ſoluētis ſit trāſmiſſio quo caſu primū legatū non deſinit