Liber. UDem. aa. Ualerio. Icꝫ iudice acceptoⁱ cuꝫ tutore Ituo egiſti: ipſo iure actio tutele ſublata nō eſtᵇ. ⁊ iōᶜ ſi rurſus eūdeꝫ iudicēq petieris: cōtra vtilemᵉ excer tionem rei iudicate: ſi de ſpecie de o agis in iudicio pͥore tractatum nō eē allegas: non inutiliter replicatio ne doli mali vteris. IMpera. alexan. a. Fauſtine. ¶ Uotiens qō ſtatꝰ bonoꝝ diſce ptationi cōcurritᶠ: nihil ꝓhibet quomagisᵍ apd̓ eūʰ quoqꝫ qui alio quinᵗ ſuꝑ cā ſtatꝰ cognoſcere non poſſit: diſceptatioᵏ terminetur. ¶ Dem. a. Popilio. I cū tibi preciuꝫ prediorum a curatoribus cōparatorū repu tareturˡ: ⁊ inſtr̄a emptiōis traderē. tur: qōnem omiſſeᵐ euictionis non mouiſti: intelligis ſemel finitā liteꝫ inſtaurari non oportereⁿ. IMpera. Gor. a. mare. Iudice iudex delegatus iudicis dādiⁿ nō hꝫº ptāteꝫ: cuꝫ ip̄e iudiciario munereᵖ fungatur: niſi a principeq iudex datusʳ fuerit. ſolutionē. Neceſſaria aūt cū ꝯtra debitorē meū mihi ſoluere volētē litē ꝯte ſtor. q̄ ideo ſic dr̄: qꝛ ēt te īuitū traho: vt. ff. de ver. ob. īter ſtipulantē. in pͥn. vl̓ ideo qꝛ quodāmodo īuitus videor vocare te in ius cū aliter mihi debitū cō ſequi nō poſſuꝫ: vt. ff. de ſepara. l. fi. ⁊ ꝑ hanc ſit noſtra cōditio melior facta actiōe ꝑpetua ⁊ trāſitoria in hē̓des: vt. jͣ. de an. ex. l. j.§. ad hec. ⁊. ff. de noua. aliā. Itē trāſfert rei ꝑiculū in poſſidentē: vt. ff. de v̓b. ob. ne mo.§. j. ⁊ nihilominꝰ currūt vſure vt hic. Iteꝫ īterrumpit̉ p̄ſcriptio ⁊ ēt vſucapio quan tū ad effectū. currit tn̄ nihilo minus vſucapio: vt. jͣ. de rei ven. l. more. ⁊. ff. ꝓ emp. l. ij. §. fi. q̄dam tn̄ actio non ꝑpetuat̉: vt actio de dolo: vt. jͣ. d̓ dolo. l. fi. ⁊ ideꝫ dicūt in reciſ ſoria. qd̓ negamus: vt dixim sͣ. de tem. in inte. reſti. l. ſuper uacuaꝫ. Fit quoqꝫ neceſſaria ꝑ ſnīam ⁊ ꝑ eaꝫ reo abſoluto decedit obligatio. cuꝫ agens ammō repellat̉ excep. rei iudi. lꝫ naturalis obligatio du ret: vt. ff. de ꝯdi. īde. l. iul. Si aūt dānet̉ debitor accedit in hoc ꝙ noua alia actio dat̉ in factuꝫ: vt. jͣ. de re. cre. actori.ſ. vbi vetus erat ꝑſonalis. alio quin vtilis in rem ex ſnīa dat̉ actio: vt. sͣ. de arbi. l. ne in arbitriſ.§. ſed ⁊ ſi. vetus quoqꝫ durat: lꝫ ꝗdā dicant ꝯtra. Si ergo agat̉ veteri ⁊ excipiatur de ſnīa: replicat̉ de re ẜm actorē iudicata: vt. ff. de excep. rei iudi. ſi a te.§. ſi ꝗs. Itē accedit qꝛ ſine cognitiōe māda bit̉ executiōi niſi nouatio ſcꝫ volūtaria fuerit facta: vt. jͣ. de execu. rei iudi. l. ſi cām. Item maior vſura currit: vt. jͣ. d̓ vſuris rei iudi. l. ij. ⁊. iij. Decedit aūt qꝛ pͥor vſura currere deſinit īterim: vt. jͣ. de vſuris rei iudi. ſancimꝰ. Itē d̓cedit qꝛ vbi duo tenebant̉ inſolidū: ⁊ parit̓ ꝯdēnati fuerūt: viriliter teneri incipiunt. Itē ꝑicu lū vnius alius ammodo nō patit̉: vt. jͣ. ſi plures vna ſen. fu. con. l. j. ⁊. ij. Icꝫ Snīa generalis lata ſuꝑ petitione generali: reſtringit̉ oꝑe replica tionis ad proſecuta tm̄. h. d. Alex. a ¶ Accepto ⁊c̄. ideſt delegato ab ordinario. ⁊ dic egiſti generaliter ꝓpoſita actione tutele. ſed in iudicio vnā cām tm̄ es ꝓſecutus cū multas ſpēs ad miniſtratiōis vna tutela hēat. ⁊ iudex generaliter abſoluit. Alij dicūt ꝙ pro poſuiſti actionē tutele adiecta vna cā quā ꝓſecutus es: vt ar. ff. de ꝓcur. ſi ex duobus. ſed tūc nō obſtaret aliquo mō exceptio: vt. ff. de excep. rei iud. ſi ma ter.§. ſi ꝗs aūt. Itē nec ſic pōt poni vl̓ ītelligi vt fuerit petitio gnaͣlis. ⁊ ſpālis ꝓſecutio: ⁊ ſnīa.ſ. ſpālis: qꝛ tūc nō nocet in alijs: vt. ff. de arbi. l. de rebꝰ. Ac. b ¶ Non eſt. in parte quā ꝓſecutus nō es. in alia eniꝫ eſt ⁊ſi natura debitor maneat: vt. ff. de cōdi. inde. iul̓. tn̄ replicatio nō datur. ac. c ¶ Et ideo. qꝛ ſupereſt. d ¶ Eundem iudicem. nō alium nec cauſe cōtinētia diuidat̉: vt. ft. de qui. re. ad euudē in. e. l. ij. ⁊. jͣ. arbi. tu. l. oēs. ⁊ arg. jͣ. e. l. nulli. ac. e ¶ Utilem.i. efficacem. prima facie ſed ope replicatiōis annullat̉. ſꝫ ꝯtra. sͣ. de trāſac. l. ſub p̄textu. ſol. diſtingue vt ibi. ⁊ ad hoc. jͣ. d̓ excep. ſi ex maiore. ⁊ sͣ. ſi aduerſus rem iudi. l. j. ⁊ sͣ. de tranſac. l. age. ⁊. l. ſi de certa. ⁊. ff. de arbi. ſi cum dies.§. plenum. ⁊ de admini. tu. l. lucius.§. tutor conuentus. Item cōtra. jͣ. eo. ſi cum. ſol. vt ibi. Ac. Uotiens. Iudex ꝗ de cā ſtatus pͥncipaliter cognocſere nō poſſet: poſ ſet tamen incidenter. h. d. Alex. f ¶ Cōcurrit. vt ſi a me hereditatem petas ⁊ te ſeruum meum dicam. g ¶ Quomagis.i. minus: ſicut. jͣ. ꝗ da. tu. poſ. l. j. ſic ecōtra. jͣ. e. ti. ꝓperanduꝫ in fi. ⁊. ff. vi bo. rap. l. ij.§. j. Uel ꝓprie pone illa v̓ba nihil ꝓhibet ⁊c̄. ⁊ expo ne.i. oīa iura magis ꝯſonāt in hͦ. quo ꝓ ut ⁊c̄. ſꝫ in pͥma ponit̉ quo ī vi noīs h ¶ Eum. vtputa delegatum. 1 ¶ Qui alioꝗn.i. al̓s vbi pͥncipal̓r querit̉ de ſtatu nō pōt cognoſcere: vt. jͣ. de peda. iu. l. ij. in fi. ⁊ ſic ꝑꝑ ſuā ꝑſonā impedit̉. Uel dic ꝑꝑ ꝑſonā eius d̓ cu ius ſtatu querit̉ vt qꝛ eſt pupillus: vt. jͣ. de ordi. iu. l. j. k ¶ Diſceptatio.ſ. vtraqꝫ bonoꝝ. ⁊ ēt ſtatus adeo vt ſi ẜm eū ꝗ ſeruus dr̄ de hereditate ꝓnunciet̉: ſufficiat ad libertatem. ſi ecōtra nō īpediat̉ defenſio libertatis: vt. jͣ. de ordi. cog. l. ij. An aūt ⁊ de īcidentibus ſit ꝓnunciandū triplex eſt opinio: vt dices. jͣ. de ordi. iu. l. j. I cum tibi. Snīa lata ſuꝑ certa ſpecie iudicij generalis nocet in oībus eius aeceſſorijs dependentibus lꝫ ſuꝑ eis nō fuerit diſceptatum. h. d ẜm verum intellectum. alex. f ¶ Reputaretur. cum generaliter contra curatores ageres. m ¶ Omiſſe a curatoribꝰ.ſ. qꝛ curatores nō egerūt d̓ euic. p̄dijs illis euictis In aucͣ. vt defun. ſeu funera eoruꝫ .5. illud. collatione quinta. CON. M hec ſi adminiſtrator ſit ⁊ publicis occupatiōibꝰ impedia tur: litē apud ſeſe agitandam ſalteꝫ in cōteſtatione audiat: ⁊ rurſus in medio ſemel. in fine oīa q̄ ſunt exa minata ꝯſequenter audiat. ⁊ ſic feret ſnīaꝫ: ⁊ appellatiōeꝫ ſi fiat ſuſcipiat. cetera licet expedire per ꝯſilia riosᵗ. ¶ Itē iudex appellatiōis rē ꝑ ſe audiatª. delegatusˣ aūt oīno ꝑ ſe litē vna cū ꝯſiliarijs examīet. Si ꝯtra hoc factū erit: graues pene ſe quant̉. nā adminiſtratores ⁊ lega ti. xx. libraꝝ auri mulctam impendāt. Cōſiliarij ſi ꝗdeꝫ aduocati ſūt ab aduocatiōe expellent̉: ſi ꝟo nō ſint ſꝫ cingulū habēt: cingulo pͥuabuntur: ⁊.x. libras auri preſtabunt. IDem. a. Lume. Eruus in iudicioᶻ intereſſe nō pōt: nec ſi condēnatio aliqua in perſonaꝫ eius facta ſit: qd̓ ſtatutum eſt ſubſiſtitª. IMpera. Dio. ⁊ Maxi. aa. ⁊. cc. Hyrene. Uel dic ꝙ omiſerunt ſtipulari de euic. vnde de negligētia potuericōueniri. n ¶ Nō oportere. vt ar. sͣ. de errore aduoca. l. fi. ⁊ aͣ o iuris ⁊ fac. igno. l. error. Sꝫ ꝯtra. sͣ. e. l. lꝫ. ſol. hic fuit generalis peris ⁊ ꝓſecutio ⁊ ſnīa. ibi ſpālis ꝓſecutio. hec nō placet: qꝛ hic ꝓſecutio ſu ſpālis. vel h̓ nō inſtaurat̉: qꝛ generalis obſtat exceptio. ſed replicat̉. ibi. ⁊ ſic hec ẜm illaꝫ. dic ꝙ h̓ ſpēs pendete alia.ſ. ex emptiōe vt pͥncipali finita nō poſde hac acceſſoria plqueri: vt arg. jͣ. depoſil. iiij. ⁊ ſic non eſt ſpēs ſe ſed pars vt ſic dica ſpeciei. ac. Iudice. Deleg ctus ab alio ꝙͣ a pi cipe delegare non po teſt. h. d. alex. n ¶ A iudice. dādi. id eſt delegandi. o ¶ Nō hꝫ ⁊c̄. no ꝙ d̓ legatus nō delegat r̄ h̓. ⁊. ff. d̓ of. eius cuim eſt iu. l. fi. ⁊. ff. de iuriſo om. iu. l. more. ⁊. l. ⁊. jͣ. ꝗ ꝓ ſua iu. l. i. Se ꝯtra in delegato a ꝓſule.ſ. ꝗ delegat: vt. ſi iudi. l. cū p̄tor.§. i. ⁊ de offi. ꝓcō. l. laq̄ ſunt ꝯt̓ra. Solu. p. le in eo. Alij dn̄t ꝙ h. bēti iuriſditionē pōt de legare delegatus: no habēti nō. ſꝫ non valvt. ff. de of. eius cuir eſt iuriſ. l. ⁊ ſi p̄tor. Uel dic vt dixi in. d. l. leg tus. Itē cōtra. ff. qs ⁊quo appe. l. j. Solui ad vniuerſitatē cauſaꝝ erat delegatus. p ¶ Munere.i. honore.ſ. alteri ordinario ꝯpetēti nō ſibi vt. ff. de iuom. iu. l. more. ⁊. l. ⁊ qꝛ. Vel dic munere.i. onere iudicādi qd̓ ex necdꝭ tate ſubijt: vt. sͣ. de aduo. diuer. iu. ſancimus. nō onere vel poteſtate dicitur gladius. q ¶ A principe. vel a ꝓcōſule vel ad vniuerſitatē cārū vt mō dixi? vr̄ ꝙ nullus delegatus poſſit delegare: vt in auc̓. hic poſita ad hec q̄ eſt ex auc̄. vt defuncti ſeu fu.§. illud. col. v. dic ergo ad hec ⁊c̄. Natus.i. delegatus. ¶ Auc̄. ꝯ Hec Ordinarius iudex cāe pͥncipalis pōt eā delegare reſeru ta ſibi ſnīa. ſed tunc oꝫ ꝙ lis corā eo ꝯteſtet̉: ꝓbationes ꝓducan ⁊ ꝑ eū cūctis in fine examinatis ſnīa ꝑ eundeꝫ ꝓferat̉. ⁊ delegatus. eo reliqua expediet. Iudex v̓o cauſe appellationis ⁊ ēt delegatꝰ hn̄s de iure ptātem oīa ſubdelegandi prout eſt delegatus pͥncipis nō po alteri delegare reſeruata ſibi ſnīa. ⁊ ꝯtra faciēs punit̉. h. d. Alexſ ¶ Adminiſtrator.i. ordinarius vl̓ preſes ſicut accipit̉ in auc̄ͣ. de iudi circa pͥn. t ¶ Per cōſiliarios.i. ꝑ aliquos ꝗbus audietiaꝫ cōmittat. ſicut al̓s iuriſditio ex cauſa neceſſitatis per aliuꝫ explicat. vt .ff.de of. cōſul. l. j.§. ſed non pōt. ⁊ intellige hoc quādo ſibi vult ẜuari ſnīam. ceterū ſi totā vult cōmittere pōt. u ¶ Audiat.ſ. totā ſi vult ſnīam ſibi ſeruare: vt nec in medio ꝯmitta Uel dic audiat liteꝫ ⁊ ſententiet vt in alio dixit. ſed prima verior vtdelegato ſubijcit. ac. x ¶ Delegatus. nō ergo delegatꝰ a pͥncipe delegat. ſic ē ꝯtra. C. de lu di. l. a iudice. Sol h̓ de delegato ab alio nō a pͥncipe ẜm quoſda. ho nō valet: qꝛ ēt in delegato pͥncipis dicit hic. ⁊ in cor. aucͣ. ibi. alios al ⁊c̓. Alij hoc nouū. illud vetus. Tertij ibi fuit delegata hn̄ti al̓s iur h̓ nō hn̄ti vt īnuit̉ in cor. alios aūt ⁊c̄. hoc nō valet: vt. ff. de of. eius mā. eſt iuriſ. l. ⁊ ſi pretor. Tu dic ꝙ ordinarius reſeruata ſibi ſnīa ce ra cōmittat vt tn̄ audiat ter. delegatꝰ aūt ſi ſibi reẜuat ſnīaꝫ alia nōmittit vt h̓. Sꝫ ſi oīa velit cōmittere pōt. ⁊ idē in iudice ap. ⁊ ſic ꝯſuei do interpretat̉. ⁊ ex ordine lr̄e ſumit̉. ſed iure canonico ſecus. vt exi de of. ⁊ po. iu. dele. ſuꝑ qōnum ⁊c̄. y ¶ Impendant.i. ſoluant. vnde verſus. Pendo do penas: dū pe do ſuffero penas. Eruus. Cum ſeruis iudicium nō ꝯſiſtit. h. d. Alex. z ¶ In iudicio ⁊c̄.ſ. vt ſit pars iudicij vt actor vl̓ reus vl̓ iudex vt bi ⁊. ff. ſi ꝗs cau. quotiēs. ⁊. jͣ. l. ꝓxi. ⁊. jͣ. de rei vē. nō ẜuuꝫ. ⁊. jͣ. de noxa iibi. ⁊. ff. de pecul. l. iij.§. ſi ſeruus. Idē in arbitro vt. ff.de ar. non dutū guemus.§. ſi ſeruus. hoc tn̄ fallit in caſibus: vt habes. ff. de iudi. l. i a ¶ Subſiſtit.i. vires hēbit. al̓s eſt nō ſubſiſtit ⁊ ſic vna abūdat nes tio: vt. ff. de dam. infec. l. fluminū. in pͥn. ac.
