Seite
Liber. Icꝫ certis annuis qͣꝫtitatibus fundū ꝯduxeris: ſi tn̄ expreſſū non eſt in locatione vt mos regio nis poſtulabatᵇ: vt ſi qua lueʳ tem­peſtatis vel alio celi vitio accidiſ­ſent dāna: ad onus tuū pertinerēt: ⁊ que euenerūt ſterilitatesᵈ vberta te aliorū annorū repenſate non ꝓ babuntur: rationeꝫᵗ tui iuxta bonā ſidem haberi recte poſtulabis. Ea̓ qꝫ formam qui ex appellatione co gnoſceiˢ ſequetur. I¶Dem. a. fuſco. Mptorēʰ ꝗdem fundi neceſ­Iſe nō eſt ſtare colonoᵗ: cui pͥor dn̄s locauit niſi ea lege emitᵏ. Ue­rū ſi probetur aliquo pactoˡ cōſēſiſ ſeᵐ vt in eadē conductione mane at: qͣꝫuis ſineⁿ ſcripto: bonefidei iu­dicio ei qd̓ placuit parere cogitur. LMperator Gor. Pom. Iam veritatis ignorās in cō ductionibꝰ nō ſuccedere he­redes conductoris exiſtimāsº: cuꝫ ſiue ꝑpetua cōductio eſt etiā ad he redes trāſmittat̉: ſiue tꝑalis intra tempora locationis heredi quoqꝫ onus contractus incumbat. LMperator Phi. a. Theo. Nuitos conductores ſeu hē­des eoruꝫ poſt tēꝑa locationis videatur nouaſſe oēm pͥmaꝫ obligationē ⁊ remiſiſſe fideiuſſori retinēdo cō ductorem poſt tp̄s. ar. ff. de ſepara. l. i.§. illud. Tu dic ꝙ ſic ar. ff. mā. l. ꝗ mu tuā.§. non ideo. ⁊. ff. de admi. tu. l. lucius. Icet. Propter ſterilitatē ſit remiſſio niſi cū vb̓tate cōpēſet̉. h. d. bal. Quātitatibꝰ. nō erat partiariꝰ hic colonꝰ: qꝛ tūc oē dānū ⁊ lucruꝫ eēt cōe: vt. ff. eo. ſi merces.§. vis maior. ſed erat in nūmīs merces. ⁊ ſic ꝓpͥe ꝯductor dr̄. vl̓ in certa ꝙͣtitate frumēti: vt x. corbis vbi agit̉ p̄ſ. v̓. vt. ff. d̓ poſi. l. i.§. ſi ꝗs ẜuū. ⁊ erat du bitatio legis quia annua era­merces ꝯſtituta ⁊ ſi nihil ꝑci ꝑet videbat̉ teneri. vl̓ erat du bitatio in eo qꝛ cuꝫ certa erat merces ſicut non creſcebat lꝫ multos haberet fructꝰ ſic nō diminui videbat̉ lꝫ paucos vel nullos colligeret. b Poſtulabat.ſ. expͥmi. ſi aūt nil ſb̓audiret̉: ſꝫ mos eēt ꝙ nō teneret̉ colonꝰ his caſi­bus ēt ſi nil eēt dictū ſuꝑfluo diceret h̓ ſi tn̄ exp̄ſſū nō ē ⁊c. vt. ff. de reg. iu. ſemꝑ in ſtipu latiōibus. Alij hec verba ad aptāt. jͣ. ibi. repenſate nō ꝓba bunt̉ vt mos regionis poſtu lat. ⁊ h̓ ommittunt. c Lue. al̓s labe. ⁊ al̓s lue. ⁊ eſt nomē ⁊ ſignificat quādā peſtē ſiue corruptionē ex ali­quo elemēto ꝓueniētē. al̓s ē v̓bū ⁊ hꝫ multas ſignificatio nes. vn̄ verſus. Crux luit es crepo lux mala pignꝰ ouem­qꝫ tenebras. d Sterilitates. qn̄qꝫ dr̄ ſte­rilitas. ꝗdā qn̄ nec ſemē recol ligit̉: vt ar. ff. e. l. ex ꝯducto.§. ſꝫ ſi labes. ⁊.§. vbi. ſꝫ Io. dic inſpici vulgi opinione. Item qn̄ dr̄ eē vbertaſ vt ſic recōpē ſet ſterilē annū: dicūt ꝗdā qn̄ bis tantū habuerit quātū ſit ſolitꝰ hr̄e. ſꝫ Io. dicit qn̄ tantū habuit vt ſcā cōpēſatiōe vtriuſqꝫ neuter dica tur ſterilis. ſꝫ ſi nouiſſimꝰ fuit ſterilis nūꝗd ex precedētibus fiet cōpenſatio: Rn̄. ſic ⁊ ſic tenet̉ ꝓ eo ſoluere ſi dn̄s ignorauit vbertatē p̄cedētē qn̄ remiſit ꝓ hoc anno ſterili. ſi aūt ſciuit nō tenet̉ remittere. ſꝫ ſi remiſit vr̄ donare irre uocabilit̓: vt. ff. e. l. ex ꝯducto.§. ꝗd tn̄. ⁊. ff de vino tri. oleoqꝫ le. l. ex eo. ⁊ de annu. le. l. legatū.§. vini. e Rationē tui. poſtulātis remiſſionē vel vt nō preſtes vt ⁊ p̄cipit: vt ⁊. ff. eo. ex cōducto.§. vbicūqꝫ. f Bonā fidē. ⁊ lex idē p̄cipit: vt. ff. e. l. ex cōdu. ſi vis. g Cognoſcet. fuerat enī hoc iudicatum. ſed altera pars appellauerat. ¶Mptorem. Succeſſor ad quē nō deſcēdit obligatio perſonalis.i. ſuc ceſſor ſingularis nō tenet̉ ſtare colono vel inꝗlino niſi ius coloni vl̓ in ꝗlini ſit reſeruatū in cōtractu. bal. h Emptorē. ꝗdā habēt ep̄m̄torē ⁊ bene. alij emptori ⁊ tūc hꝫ duos ſenſus.ſ. vt ēptor nō ſtet colono: vel ecōtra colonꝰ nō ſtet emptori. ſꝫ pͥmus intellectꝰ ē verus ꝑꝑ exceptionē niſi ea. l. ⁊ c. ſꝫ ſecūdus eſt verus lꝫ nō per. l. iſtam ſed ꝑ aliam: vt. ff. e. l. qui fundum. i Colono. colonus in villa inꝗlinꝰ in ciuitate: vt. ff. de acꝗ. poſ. l. re pigno ris. An idē ergo inꝗlino: rn̄. ſic ẜm Io. vt. ff. eo. ſi merces.§. i. ⁊. ff. d̓ ac. emp. iul̓.§. pe. ſꝫ nō idē in miſſo in poſſeſſionē a p̄tore ꝗ ſtat colono debitoris: vt ff. de bo. au. iu. poſ. l. in. vēditiōe.§. i. Itē nō ſic in eo ꝗ cōduxit ad nō modi. cū tps ꝗ hꝫ actionē ſi a poſſeſſione cadat: vt. ff. ſi ager vec. ꝑ to. ⁊. ff. de ſuꝑfi. l. i.§. i. ⁊. jͣ. de fun. pr̄imo. l. fi. multo magis ergo exceptioneꝫ: vt. e. l.§. qd̓ ait ptor. ſꝫ ꝗdā dixerunt idē in eo qd̓ in ſimplici colono. ⁊ ſi expellat̉ agat cōtra locātē: vt. ff. e. ſi merces.§. i. ſi ergo nō tenet̉ ſtare ⁊ eū expellat nō tenet̉ vn̄ vi l. ſi ꝗs in tantā. ⁊ qꝛ eolonus nō poſſidet ciuilit̓ vel natural̓r vt. ff. de vſuc. l. nō ſolū.§. ꝙ vulgo. Itē ẜm. h. ſi colonus reſiſtat nō tenet̉ aliqͣ p̄dictaꝝ actio nū qꝛ facit cā ſui iuris ꝯſeruādi. ſic. ff. vti poſ. l. ſi duo.§. ij. qd̓ pōt eē veꝝ. ſed tn̄ expelli pōt vt hec lex dicit. Itē qd̓ hic dicit in emptore idē in quolibet ſin gulari ſucceſſore vt ⁊. ff. de le. i. l. nil ꝓponit̉.§. fi. ⁊. ff. eo. qui fundū. in fi. ⁊. ff. de vſufru. l. arbores.§. i. ſed cōtra. ff. de iure fiſ. l. fi. vbi colonꝰ inuito empto re ꝑcepit fructus. ſed ibi ſpeciale ne fiſcus teneatur colono. k Emit. tūc eniꝫ ſi emptor colonū expellat teuet̉ vēditori in eo qd̓ vendi tor colono. nō aūt pōt colonus reſiſtere quominꝰ expellat̉: vt. d. l. ff. e. ſi mer ces.§. i. ⁊. l. ſi fundus. ⁊. l. hec diſtinctio. ⁊ d̓ ac. emp. iul̓.§. pe. pōt dici colonū hr̄e exceptionē lꝫ nō hēat ac. ar. jͣ. de euic. l. ēptori. ⁊. ff. ꝓ ſocio. l. idē erit.§. fi. l Pacto. etiam tacito. m Conſenſiſſe.ſ. colono. n Sine ſcripto. vt ⁊ sͣ. de pac. pactum qd̓ bona. ⁊ facit ad. l. ff. de reg. iu. l. nemo ad aliū. ⁊. ff. de cōtrahen. emp. l. alienatio. impleta nō eē retinēdos ſepe reſcri ptuꝫᵖ eſt. IDe. a. Philippo. Amnuꝫ qd̓ per aggreſſuram latronū in poſſeſſionibus lo­catis rei tue illatū eſſe proponis: a dn̄a earūdem poſſeſſionū quā nul lius criminis ream facere te dicis: reſarciri tibi nulla rōe deſiderasq. IMꝑa. val. Gal. ⁊ val̓. Eracl̓. I diuiſaʳ cōductio fuit ⁊ˢ in ſin gulis pro partibus facta: alie. no nomine cōueniri vos nōᵗ opor tet. Sinaūt oēs qui conducebant inſolidum locatori ſunt obligatiᵇ: ius ei competens cōueniēdi queꝫ velit non dꝫ auferriˣ. habetisʸ ſane vos facultatemᶻ locatori offerēdi debitū: ⁊ vt tranſferant̉ª in vos ea q̄ ob hanc conductionem ab his quoruꝫᵇ nomine inquietamini obli gata ſunt poſtulandi. Dem. aa. ⁊. cc. Iulio. Ihi qui a vobisᶜ redemerāt frumentuꝫ ⁊ ordeū annone inferēdū: accepta pecūiaᶠ fidē refel lerūt: ex locato age̓ cū eis poteſtiſ. Dem. aaa. ⁊.ccc. Eufroſi. I de fūdo a locatore expulſa es: cū eo agere ex conducto potes: penamqꝫ a locatore quam preſtari rupta cōuentiōis fide pla­Iā veritatis. Deres obligat̉ ex locatione ⁊ cōductionepa. Ccti tā ꝑpetua ꝙͣ tꝑali. h. d. bal. o Exiſtimās. eſt ergo veritas ꝙ ſuccedit vt hic ſubijcit. ⁊. freo plures.§. heredē. ⁊. l. ſed addes.§. pe. ⁊. jͣ. de iu. do. ſi ſocrus. ⁊ inſba §. fi. ⁊ de re. diui.§. is v̓o. in eo qd̓ eſt ibi ferre. ſed ꝯtra. sͣ. de vſut ſa mina. lo. vt ibi. Nuitos. Rerou ducere nemo te tur inuitus. h. d. bal p Reſcriptū. vi ⁊. qͣ de cōtrahen. emp. ij tū. Sꝫ cōtra. ff. de pub ca. l. cotē. vbi retinet̉u uitus. ſo. vt dixi. sͣ. eo. cū hermes. Itē cōtra. de agri. ⁊ cen. l. cū ſatis §. i. li. xi. ſꝫ ibi in perpe tuo cōducentibus: h ad tempus dicit. ac Amnum Dan num datum in n bus coloni ꝑtinet ad­lonum nō ad domini h. d. Bal. q Deſideras. vt ⁊cͣ de ac. emp. l. fi. ſed con tra. ff. eo. ex cōducto­ſi vis tēpeſtatis. vbi q cit p̄ſtare dn̄ꝫ debē c­lono oēm vim. ſꝫ ibi de diuina dicit.ſ. tēpeſta vbi tenet̉ dn̄s.ſ. adi­cedē remittēdam I diuiſa Diui con tractus īduc diuiſionē obligatio ⁊ correi habent bene ciū cedendarū actio pro rata. h. d. bal r Si diuiſa. qꝛ ego vt ꝗlibet pro pane teneretur. vel quilit ſuam partem condu vt ſubijcit. ſ Et. pro. i. ⁊c t Non oportet. vt ⁊. jͣ. de diui. tu. l. ij.§. i. ſi tn̄ inſolidum alter v ſoluere petet ſibi cedi ac. vt. sͣ. ſi cer. pe. l. ſi rem. u Obligati. qꝛ hic egerunt vt quilibet inſolidum teneret̉ etiā ve iure: vt. ft de duo. re. l. eandem. ⁊. l. reos.§. cum in tabulis x Auferri. hoc corrigit̉ hodie. qꝛ lꝫ ſit actum vt ꝗlibet inſolidu­neat̉ tn̄ ꝓ parte ſunt ꝯueniendi ſi ambo ſūt ſoluēdo ⁊ preſentes: r̄ aucͣ. de duo. re. in prin. col. vij. ſꝫ ⁊ beneficiū epiſtole diui adri. pe plorari: vt. ff. de tu. ⁊ ra. diſt. l. i.§. nunc tractemus. y Habetis ſane. vt. jͣ. de duo. re. l. i. ⁊ de diui. tu. l. ij. in prin. ⁊. j. i. ar. tu. l. cuꝫ interdicte in fi. ⁊. jͣ. de fideiuſ. l. ij. ⁊. ff. eo. l. cum appara ff. de euic. l. in creditore. ⁊. ff. qui po. in pi. ha. l. mulier. z Facultatem. ⁊ neceſſitatem. a Trāſferant̉. ſꝫ an in ſolidū vel pro ꝑte? rn̄. pro parte vt ſtaui innuit: vt. ff. d̓ admi. tu. l. ſi plures tutelā. ⁊ de cēſibꝰ. l. cū poſſeſſor de pecul. q̄ſitū.§. ij. Sed pone ceſſionē nō eē factā: rn̄. ſi ſunt ſoc bitur ac. pro ſoc. ad intereſſe nō ad pignora. ſi nō ſed vt ſcholires tūc dabitur vtil̓ pro. ſo. vt. ff. de his qui deie. vel effu. l. ꝑceptionit nullaꝫ dant vt. ff. de fideiuſſo. l. vrannius. b Quoꝝ noīe. vidētur ergo inuicem fideiubere ẜm hoc qd̓ ē ff. ad vel. l. vir vxori in fi. Ihi. Qui locat operas tenetur oꝑari demuꝫ percepta md quia tunc intelligitur fidem ſallere ⁊ non ante. h. d. nota it­glo. Bal. c A vobis. ſcꝫ procuratoribus fiſci. d Redemerāt.i. oꝑas ſuas locauerant circa frumentū vehem frumentū vehendū dicunt̉ cōducere: ⁊ ſic locare ⁊ cōduccre dr e Annone. publice. f Pecunia. caute dicit accepta pecunia. al̓s nō eſt locatio: y po. l. i.§. ſi quis ẜuū. Itē caute dicit accepta: nam ſicut emptor e ſoluto p̄cio cogit vēditorē ad rē tradendā: ſic ⁊ hi cōductore ti inſerendi accepta pecunia coguntur fidē implere vt. ſt. de aci .§. offerri. ⁊. ff. locati. l. ij. in prin. I de fundo. Cōductor indebite expulſus debite pe miſſam. ⁊ reponitur in fruitione ſi ſit appoſita claui nēte pacto. ⁊ ſi ſoluit penſionem pōt eā retinere ꝓ pena ⁊ g tur fructibus condictis. h. d. bal. g Ex conducto. ad intereſſe in quo uenit etiā lucrū: ut. ſt eii