Quartus. De iure emphiteotico. patere facultatē dn̄is domos ſuas vl̓ ergaſteria vl̓ loca cui voluerint locādiª: ip̄is nihilominꝰ ꝗ ꝯduxerīt ab oī ſuꝑ hoc moleſtia liberis ꝯſer uādis: niſi forte pactaᵇ ꝑ ſcripturā ſpāliter inita cū dn̄is: vel cuꝫ his ꝗ poſtea ꝯduxerūt: legibꝰᶜ videlꝫ cō gnita agētisᵈ intētiōibꝰ ſuffragent̉. ¶ Ꝙ ſi ꝗſ hmōi ꝯtrouerſiā ſacriſ iuſſionibꝰ interdictā crediderit cōmouēdā: ſi priuatꝰ eſt acriter ceſus exilij ſubeat penā: ſi militat. x. libra rum auri diſpendio feriatur. IDem. a. Sebaſtio pre. pre. Onductores alienaꝝ reꝝ ſeu alienā cuiuſlibꝫ rei poſſeſſionē pcarioᵉ detinēteꝫ: ſeu hr̄des eoꝝ: ſi n̄ eā dn̄is recuꝑar̄ volētibꝰᵉ reſtitue rint: ſꝫ litē vſqꝫ ad diffinitiuā ſnīaꝫ expectauerīt: nō ſolū rē locataꝫ ſꝫ etiā eſtimationēᶠ eiꝰ victrici ꝑti ad ſimilitudinē inuaſoriſ aliene poſſeſ ſionis prebere compellantur. IMpera. Iu. a. ad Se. Icꝫ retro prīcipesª multa de militibꝰ ꝗ alienas poſſeſſionevel domos cōductiōis titulo ꝓcu rādasᵇ ſuſcipiūt: ſanxiſſe manifeſtū ē: tn̄ qꝛ res ſic ē ꝯtēpta vt neqꝫ interminatiōis ſacratiſſime cōſtitu tionisⁱ milites memores ad hmōi ſordida audeāt venire miniſteria: ⁊ relictis ſtudijs publicis ſigniſqꝫ victricibꝰ ad cōductiōes alienaruꝫ reꝝ ꝓſilire: ⁊ armoꝝ atrocitatē nō in hoſtes oſtēde̓: ſꝫ ꝯtra vicinos ⁊ forſitā ēt aduerſus ipſos miſeros colonos quos procurandosᵏ ſuſceperint conuertereˡ: neceſſarium duximus ad hanc ſacratiſſimam venire conſtitutionem altius ⁊ ple nius huiuſmodi cauſaꝫ corrigentes. ¶ Iubemꝰ itaqꝫ oēs oīno qui ſub armis militant: ſiue maiores ſiue minores: milites autē appella mus eos ꝗ tam ſub excelſis magi ſtris militū tolerare noſcunt̉ militi aꝫ qͣꝫ ꝗ in vndeciꝫ d̓uotiſſimis ſcho lis taxati ſunt: nec non eos qui ſub diuerſis optionibusᵐ federatoruꝫ nomine ſūt decorati: ſaltem īpoſte rūⁿ ab oī cōductione alienarū rerū tēperare: ſcituros ꝙ ex ipſo cōtractu ab initio ſine aliquo facto vel aliqͣ ſnīa cadētº militia. ⁊ nō ſit revelin factum: vt. ff. de dolo. l. rem quādam ẜm. h. qd̓ non poteſt ſtare qa pabeat actionē ex locato vt. j. l. ꝓx. in. l. aūt illa rem quādā. nō ha hebat locum aliud auxiliuꝫ ¶Locādi. tꝑe prioris locationis finito. fallit tn̄ hoc in p̄dijs fiſcalipua: xt. j. de lo. pre. fiſcaliū. l. ꝯgruit ⁊. l. p̄dia.§. fi. itē ſallit in ſcholaribus vt extra de loca. ⁊ cō. c. ex reſcripto. b ¶ Pacta. vt nō liceat locare alij donec iſte cōductā habere vellet ⁊ tātū dare quātū aliuſ ⁊ nō per ſcripturaꝫ ſpe cialem: vt. jͣ. ti. i. l. i. c ¶ Legibus. nō vi vel dolo vel metud ¶ Agentis.ſ. prioris conductoris. Onductores ¶ Quire cōductam nō reſtituit an̄ cōdēna toriā ſnīaꝫ: poſtea tene tur ēt ad eiꝰ eſtimatiōeꝫ qͣſi inuaſor. h. d. bal. e ¶ Precario. ſic de vtroqꝫ loꝗtur alia q̄ di cit idē. jͣ. vn̄ vi. l. nō ab re. ⁊ que hic deſunt ibi ſupple. ac. e ¶ Uolētibus.ſ. iure: vt. sͣ. l. prox. f ¶ Eſtimationem. res petit̉ ac. loca. vt. ff. eo. vj deamus.§. ꝗ vinū. ⁊. l. ſi cui.§. ꝗ ſeruū. ſed hec eſtimatio ꝯdictione ex hac. l. ꝓponēda ē poſt diffinitiuam ſnīam ẜm quoſdā: vt īnuit h̓ lex. nā tūc demū eſt in obli gatiōe. ſꝫ Io. dicit etiaꝫ an̄ ſub illa.ſ. ꝯditione ſi diſtulerit reſtituere vſqꝫ ad ſnīam. ſꝫ obijcit̉ ff. de iudi. nō quēadmo dū. ſꝫ rn̄det̉ ꝙ illud eſt verū in pͥncipalibꝰ. ſꝫ h̓ eſtīatio ē acceſſoria. ac. Icet. Signa impialia dicūt̉ victri cia. hodie dꝫ imꝑator in italia verecūdari de tanta fama q̄ tenet glo riā nominis ſꝫ nō hominis. ⁊ iacet infatuatū imꝑiū: dico in italia: nā in ſua maieſtate cōfun di nō pōt vt ī auc̄. qūo oportet.§. i. bal. Vel ſic Milites ꝓhibent̉ a ꝯdu ctione reꝝ alienaꝝ al̓s tā ipſi ꝙͣ locatores puniunt̉ pena hic ſcripta vel inſerta. Et quilibet pōt eos accuſare. h. d. Saly. g ¶ Prīcipes. vt sͣ. e. l. milites. cū ſuis ꝯcor. h ¶ Procurādas.i. re ficiendas. ſ ¶ Cōſtitutionis.i. cō ſtituti. k ¶ Procurandos.i. deſendēdos armis. ſ ¶ Cōuertere. atrocitatē. m ¶ Optionibus.i. ꝗ diuerſis tꝑibꝰ mili tabant ꝓ mercede vel dic optionibꝰ.i. electionibꝰ al̓s opinionibus ⁊c. vi in auc. vt neqꝫ mi. neqꝫ fe. per to. col. viij. ⁊ in auc̄. vt lice. ma. ⁊ a.§. qd aūt. col. viij. n ¶ Impoſterū. lꝫ in preterito nō ita fecerint. Ir. o ¶ Cadent militia. ipſo iure. p ¶ Infames cōſtituti. ipſo iure. ¶ Suſceperint. nomine ſtipendioꝝ vel alimentorum. ¶ Et hoc.i. non ſolum militia cadēt ſꝫ etiā hec ꝑcepta reddent. ⁊ hoc codi. ex hac. l. vel cōdi. indebiti. ſ ¶ Ut.i. ſicut. greſſus eis ad p̄ſtinuꝫ gradū neqꝫ bn̄ficio īperiali neqꝫ cōſenſu vl̓ ꝑmiſſu iudicis ſub quo tolerandam ſortiti ſūt militiā: ne dū alienas res ꝯductiōis titulo eſſe gubernādas exiſtimāt: ſuas militias ſuāqꝫ opinionē amittant: ex militibꝰ paganſ ex decoratis infames ꝯſtitutiᵖ ſint. ⁊ qd̓ poſt hmōi ꝯductionē quā pe nitus interdiximꝰ a publico ſuſceperitq: ⁊ hocʳ ſine aliqͣ mora vl̓ ꝓcraſtinatiōe redde̓ compellantur. ¶ Scituris ⁊ ipſis ꝗ ſuas faculta tes poſt hāc legē eis ad ꝯductiōeꝫ ꝑmiſerit: nr̄a lege eoꝝ conamina violata: ꝙ nulla eis exactio ꝯͣ eos ꝯcedat̉: vtˢ ꝗ alieni appetēs ꝯſtitutusᵗ militē ꝓcuratoreꝫ elegeritᵘ ⁊ a ſuisˣ cadat redditibuſ. ¶ Pateat āt oībꝰ hmōi copia apud cōpeten tes iudices accuſatiōis: vt ꝗ in hac cā delator exiſtat laudandusʸ ma gis qͣꝫ vituperandus intelligatur. Pena quaꝫ contra milites nr̄orū preceptorū cōtemptores ⁊ ipſos ꝗ eis conductiones rerum ad ſe ꝑtinentiuꝫ permiſerint: ſtatuimus: in futuris cauſis obtinente. ¶ De iure emphiteotico..lxvj. IMpera. a. Sebaſtiano. p̄. p̄. ¶Us emphiteoticariumᶻ ne qꝫª ꝯductionis neqꝫ aliena tionisᵇ ē titulis adijciēduꝫ: ſꝫ hoc ius tertiū ſit ꝯſtitutū ab vtri uſqꝫ memoratoꝝ ꝯtractuū ſocieta te ſeu ſimilitudīe ſeꝑatū: ꝯceptiōeꝫ diffinitionēqꝫᵉ hr̄e ꝓpriā: ⁊ iuſtū eē validūqꝫ cōtractū: in quo cūctaq q̄ inter vtraſqꝫ ꝯͣhētiuꝫ ꝑtes ſuꝑ oībus vel ēt fortuitis caſibusᵉ pactiōi bus ſcripturaᶠ īterueniēte habitꝭ pla cuerīt: firma illibataqꝫ ꝑpetua ſtabilitate mōis oībꝰ debeāt cuſtodiriᵍ: Ita vt īterdū ſi ea q̄ fortuitis ca ſibꝰ ſicut eueniūt: pactorū nō fuerīt ꝯuentione ꝯcepta: ſi ꝗdē tāta emer ſerit clades q̄ ꝓrſus ēt ip̄iꝰ rei q̄ per emphiteoſiꝫ data ē faciat interitū: hoc nō emphiteoticario: cui nihil reliquū ꝑmāſit: ſꝫ rei dn̄o ꝗ qd̓ fatalitate ingruebatʰ ēt nullo interce dente cōtractu habiturus fuerat. imputet̉. ¶ Sin ꝟo ꝑticulareⁱ vel aliud leue ꝯtigerit dānum: ex quo nō ip̄a rei penitus ledat̉ ſubſtātiat ¶ Conſtitutus.ſ. actor qui alienum petit ſibi tamen debitum. u ¶ Elegerit. cedēdo ei ac. qd̓ ei eſt vetitū: vt. sͣ. ne li. po. l. i. ⁊. ij. x ¶ Suis cadat. ille qui ceſſit. vel dic qui locauit. ⁊ facit in auc. de ec. ti. in.§. antepenul. colla. ix. y ¶ Laudandus. ſic. sͣ. de ep̄i. ⁊ cle. l. nulli. in fine. ¶ De iure emphiteotico. Uidebat̉ ꝯtractꝰ emphiteoticus ſil̓is locatiōi ſꝫ nō ē vt inſti. loca. ⁊ cō.§. adeo. ⁊. jͣ. l. i. ⁊ ideo ei locationi ponitur vt cinus ti. iſte. Us emphiteoticariū. Contractus emphiteoticꝰ ꝓpriaꝫ hꝫ naturā atqꝫ figurā: exigiqꝫ ſcripturā. ⁊ ꝓpter ꝑticula re dānū emphiteota nō libe ratur a canone. h. d. bal. z ¶ Ius emphiteoticariū. ex hoc patet ꝙ emphiteota hꝫ ius in re ꝑ qd̓ a locatore differt: vt. ff. de le. i. l. ſi domus. a ¶ Neqꝫ ꝯductiōis. qꝛ nō ſo let locatio ⁊c. vt. ff. loca. nō ſo let. at hic ſic trāſit vtile dn̄iuꝫ ⁊ naturalis poſſeſſio ⁊ iuſ cō ſtituit̉ in re vt. ff. ſi ager vec. l. i.§. fi. Item hoc ius in rebus ſoli tm̄ conſtituitur. b ¶ Alienatiōis. qꝛ hic ex ꝗ buſdaꝫ cāis pōt res aduoca ri ſicut ⁊. jͣ. e. l. ij. ⁊ vlt. in fi. Itē qꝛ dn̄ium.ſ. directū remanet penes dn̄m. ſꝫ alienatio ē actus ꝑ quē dn̄ium trāſfert̉: vt jͣ. de fundo do. l. i. ⁊. ij. Itē in vēditiōe eſt p̄ciuꝫ ⁊ certū ⁊ in quātitate. h̓ aūt ⁊ in ſpecie. ⁊ preterea ꝑ ſingulos ānos ſol uit̉ vt inſti. de ꝯtrahen. emp. § p̄ciuꝫ. ⁊.§. ſe. ⁊ loc. ⁊ con.§. adeo. Itē hic neceſſaria ē ſcri ptura vt hac. l. qd̓ in alienatiōe vel locatiōe nō eſt opus ⁊ in multis alijs vt curioſus lector poterit repertre. Sed opponitur. qꝛ etiā in alienationis vocabulo ꝯtinet̉.ſ. da tio in emphiteoſiꝫ: vt in auc̄. de nō ali.§. alienatiōis. ⁊ sͣ. de re alie. nō alie. l. fi. que ſūt ꝯtra. ſo. nō ꝯtinet̉ appellatio ne alienatiōis ſi ꝓprie ⁊ ſtricte accipiat̉ vt eſt dn̄ij trāſlatio vt hic. ſꝫ ſi large ſic vt ibic ¶ Cōceptionē. in aīo cōtra hēntiū vel dic in verbis. c ¶ Diffinitionē.ſ. in legibꝰ hoc eſt obſeruationē ſpecialiter diffinitam. d ¶ Cuncta. puta pacta. e ¶ Caſibꝰ. veluti de euictio ne. ⁊ alienatiōe. ⁊ ceteris cāis f ¶ Scriptura. noͣ hūc cōtra ctū fieri debere in ſcriptis ſic ⁊ al̓s lꝫ regulariter contra: vt noͣ. sͣ. de pac. l. pactū. vel dic hoc dici de pac. non de ꝯtratu. vel nō ꝓhibet ſine ſcriptꝭ fieri lꝫ dicat̉ fieri in ſcriptis. g ¶ Cuſtodiri. per condictio nem ex lege iſta zenonis vel preſcriptis verbis. i ¶ Particulare.ſ. medieta h ¶ Ingruebat.i. eueniebat. ac. tis. ar. ff. de ver. ſig. l. nomen filiarum.§. portionis. ⁊ de vſufr. l. etiā ꝑtis ẜm M. qd̓. B. non placet. ſed dicit particulare dum non ſit totius rei alioquin non complecteretur omnes caſus hec lex qd̓ facere vult cū ſubdit̉ aduerſatio ſin v̓o particulare ⁊c̄. ⁊ hoc placet. ſed videtur diſtinguenduꝫ: vt. ff. de cōtrahen. emp. l. domum. ſed ibi ante ꝯtractum perijt: ſi v̓o poſt ſemꝑ eſſet emptoris ꝑiculum in venditione vt inſti. de contrahen. emp.§. cū aūt. Iteꝫ contra huic dicto. jͣ. de allu. ⁊ pa. l. ij. ſed ſpeciale in tributis: vt aucto vel di minuto predio augeat̉ vel minuatur penſio vt ibi.