Seite
Liber. dicatāª victricus tuus furto abſtitu lit: habesᵇ aduerſus eum furti ac­tionem. TMpera. alex. a. aurelio herodi. Duerſus eum dūtaxatᶜ queꝫ ſeruuꝫ ſollicitaſſe dicis: ſi eum deterioris animi fecitq: ſerui corru ptiᵉ agere potesᶠ. Ꝙ ſi ſollicita tum occultauerit: etiam furtiᵍ cum eodeꝫ agere potes. Quas actiōes etiam per procuratorem exercere minime prohiberis. Dem. a. Cornelio. Iuile eſtˡ ꝙ a te aduerſariꝰ tu­us exigit: vt rei quam apud te fuiſſeᵏ cōfitearis exhibeas vēdi­toreꝫⁱ. nam a tranſeunte ⁊ ignoto te emiſſe dicere non cōuenit volen ti euitare alienaꝫ boniᵐ viri ſuſpitio nem. Tdem. a. Pitodoro. Lienum ſeruum ſine volun. tate domini qui ſciens vendi deritⁿ ſeu donaueritº vel alio mo­do alienauerit: nihil domino dimi nuere poteſt. Et ſi cōtractet vl̓ apud ſe detineat etiā furtuꝫ facitʰ. Tdem. a. Dato. Iis cui te pecuniam ad ma­trem tuam perferendam de­a Dedicatam. deſtinaueras tn̄ in animo ⁊ voueras nec ad actū proceſſe­ras dedicandi. tūc enim eſſet dedicata: vt. ff. de lib. cauſa ſeruos. ⁊. ff. de polli. l. ij. in prin.§. fi. ⁊ non id fieret furtū ſꝫ ſacrilegiū ſi de ſacro aufertur. iſta enī duo intueri oportet: vt. ff. ad. l. iul̓. pe. l. diuꝰ. ⁊ de pēis. aut factam.§. locus. lꝫ decretaliſte dicant vnū ſufficere. in vltima volūtate ſi ꝗs precepit reꝫ dedi cari hēs tenet̉: ⁊ ſic ſorte exit res de bōis heredis propter teſtamenti auctoritatē: vt. d. l. de polli. l. ij. ⁊ de libe. cā ſer uos. ⁊. ff. de furtis. l. a ticio. b Habes. tu qui dominus es ⁊ non templum. ⁊ hec erat dubitatio. Duerſus eum. Pro ſeruo ſollicitato agitur ſerui corrupti. pro ſubtracto ſurti. ⁊ vtraqꝫ ciuilis poteſt per procuratoreꝫ exerceri. h. dicit Ia. but. c Dūtaxat. q. d. non aduer ſus heredem. nec eniꝫ poteſt vt. ff. d̓ ſeruo cor. l. hec actio. vel cōiūge hoc aduerbiū dū taxat cum illo verbo ſollicita uit. q. d. ſollicitauit nō etiam occultauit vel contractauit d Fecit. idem̄ ſi non fecit ⁊ per eū non permanſit ꝗn̄ cor rumperet eū: vt. jͣ. eo. ſi quis. vel ibi ſpeciale. e Serui cor. in qua ac. vēit ſerui cor. eſtimatio in duplū: ⁊ eſtimatio etiam rerū ſecuꝫ ablatarū: vt. ff. de ſer. cor. l. fi ꝗs in fi. ⁊. l. in hoc iudicio ſ Potes. tu dn̄s ſerui. g Etiam furti. q. d. non ſo lū ſerui corrupti. h Prohiberꝭ. ciuilit̓ agēs quo caſu eſt regulare vt ibi ꝑ me ⁊ per procuratorē ago: vt ff. de iniur. ſꝫ ſi vnius.§. idē iul̓. ſecus ſi criminaliter: vt. jͣ. ad. l. cor. de fal. l. de fide. ⁊. ff. de pu. iudi. l. pe.§. ad crimē. ſꝫ nūꝗd vna iſtaꝝ ꝑ alterā tollit̉? rn̄ n̄: cū ex diuerſis cauſis d̓bet̉: vt. ff. d̓ p̓ua. d̓lic. l. nunꝙͣ.§. pe. Iuile eſt. Poſſeſſor rei furtiue auctorē ſuū ex vrbāitate tenet̉ in iudi cio noīare ſi vult euitare ſuſpitionē q̄ ī bono viro dꝫ eē rēota. h. h. bal. i Ciuile. implorabam officiū iudicis vt diceret venditorem. ciuile. q. d. vr banū eſt ⁊ elegās. ſed an pōt cogi per officiū vel per act. ad illā vrbanitatē. Rn̄. nequaquā: vt. sͣ. de pe. here. cogi. nam nemo cogit̉ indicare furē: vt. ff. d̓ fur. ꝗ vas.§. furem. ⁊ licite accipit̉ merces propter indiciū: vt. ff. de preſcri. v̓. l. ſolent. ⁊. ff. de condi. obtur. cau. l. idem.§. fi. quod non eſſet ſi ꝗs indicare te neret̉: vt. ff. de condi. obtur. ca. l. i.§. fi. ⁊. l. ij. ⁊ fi. Sꝫ ar. contra in decretali­bus eo. ti. qui cū fure. ⁊ quotidie faciūt epiſcopi qꝛ excōmunicant etiam ſciē tes ſurtū eſſe factū niſi manifeſtauerint. Sed nōne ad minus tanꝙͣ teſtis in iudicio debet furem quilibet indicare cū compellatur teſtificari contra furē vt. ft de ta. exhi. locū.§. interdictū. ⁊. ff. de teſti. l. i. rn̄. illud fit qꝛ iam mihi fui ti agenti erat notum. ſed iudici tm̄ volebam fieri notum: vt ar. de vſuris. l. ſi quis ſolutioni.§. pe. k Fuiſſe. non ꝙ preſumat̉ hodie eſſe apd̓ te qꝛ aliquādo poſſediſti cū ha beat plurimū facti poſſeſſio: ⁊ ab inuito vel ignorāte poteſt diſcedere. ſecꝰī dn̄io: vt. sͣ. de ꝓba. ſiue poſſidetis. ⁊. ff. de reg. iur. l. id qd̓ noſtrū. ſed preſumit̉ qualiqͣli preſumptione eſſe rē furtiuā ex qͣlitate rei ⁊ ꝑſone. vt. ff. de qō. l. de minore.§. pe. ⁊ de re. mili. nō oēs.§. a barbaris. ⁊ de of. preſ. l. diuus. l Uenditorē. ſic ⁊ al̓s purgat ſuā innocentiā: vt. jͣ. ad. l. cor. de fal. maiorē. m Boni viri.i. ſuſpitionē que eſt aliena a bono viro. Tienum. Vendens vel donans ſeruū alienū domino non preiudi­cat. Et ſi contractat furtū facit. h. d. bal. n Uendiderit. qd̓ ⁊ ſine contractatione eſſe poteſt. vt ſi rem apud empto rē conſtitutam ei vendā: ⁊ tūc non eſt furtū: vt in fi. huiꝰ. l. innuit. o Donauerit. qꝛ ſpecies lucri eſt ⁊c̄. vt. ff. e. ſi pignore.§. i. Azo. p Furtū facit. vt. jͣ. eo. ſi ſeruū. ⁊. jͣ. de vſuca. pro emp. l. i. ⁊. l. ſciens. ⁊ ꝓ do nato. l. ij. Et noͣ ꝙ ꝗ detinet facit furtū. qd̓ intellige detinet mouendo vel in cludendo qd̓ eſt cōtractatio. alioꝗn non eſſet furtū: vt. ff. ad exhi. l. theſaui ⁊. ff. eo. ſi ꝗs vxori.§. neqꝫ verbo. ⁊. l. inficiando. Item iſte plagiū committit vt. jͣ. ad. l. fal. de pla. l. ſi ꝗs. Iis cui. Qui pecuniam quam ad aliū perferendam accepit in vſus Mſtios conuertit furti tenet̉. h. d. bal. q Numerata.ſ. matri. r Furtū facit. hic diſtingue an fuerit miſſus a matre: vt tūc agat mater cō di. furtiua vt pote ſibi q̄ſito dn̄io. Itē ac. furti: qꝛ eiꝰ intereſt. ego quoqꝫ furti agā ſi mea intereſt. an a me vt tūc mihi cōdi. fur. ⁊ actio furti det̉. matri quo diſſe proponis: parua quātitate nu merataq: reliquam in vſuꝫ ſuos cō uertit: furtum facitᶠ. Tdem. a. Ualenti. Tiam furtiº actione tributo­rum exactor teneturᵗ: ſi te non ceſſante in tributoria exactiōe: ſciē­ꝙ nihil debetur: ancillam tui iuris abduxit aūt vendidit. Que res fa­cit vt nec emptor vſucapere poſſit: vendicatioqꝫ tibi ipſiusª cōpetat. TMperator. Diocle. ⁊ Maxi. aa. Dediſio. Ubtracto furto vel vi abre­pto mancipio: quanuis hoc rebus humanis non oblatuꝫˣ fue rit exemptū: tā ad raptorem qͣꝫ ad furē periculuꝫ redundabitᵖ: ⁊ vter qꝫ eoꝝ pena legitimaᶻ cohercebit̉. Idem. aa. ⁊. cc. Ualerio. I abducta mācipia furio vel plagioª venūdata preſes pro uincie proſpexerit: cum nec ab em ptore propter coherēs vitium an­teqͣꝫ ad dominum poſſeſſio reuer taturᵇ: hec vſucapi poſſunt: ⁊ te et cuius fuerint ſucceſſiſſeᶜ repererit: reſtitui tibi prouidebit. Tdem. aa. ⁊. cc. Demoſtheni. qꝫ qꝛ eiꝰ intereſt det̉ actio ſurti: vt. ff. de acꝗ. re. do. l. vlti. in pri fur. eū ꝗ.§. ſi epiſtola. ⁊ de dona. inter vi. ⁊ vxo. ſed interim q ⁊. l. ſi ſponſus in prin. Itē actio ne. ge. dat̉ matri: vt. ff. de neg pilli.§. ſi ꝗs pecuniā. Item mihi dat̉ actio mandati: vt. ſt man­non remunerandi.§. dedi. Agqum. officūj aliꝗd auſen do­lo malo: tenet ſuma ei ficitur res furiua ⁊ nō pōt vſucapi. h. d. Bal. vl̓ ſic. Tributoꝝ exago ſciēs nil d̓beri aliꝗde portās tenet̉ furti. expō tatūqꝫ furtū efficit: nec vſucapit̉ ſꝫ a dn̄o ven­dicat̉. h. d. Et diuiditur Prīo ponit dictū. ſcd̓o remouet dubiū. ſcd̓a ibi que res Saly. s Etiam furti. non ſo lū actione in factū ex ti de publicanis in dupli vt. ff. de publi. l. i.§. qd I ꝗdem̄ edictū. t Tenet̉. immo vide ꝙ non: vt. sͣ. de his qui no. infam. l. ij. q̄ eſt con tra. Solu. hic ſciens. bi nō. Uel hic ſua aucto­ritate accepit: ibi com­pulit ad volendū. Ud­veriꝰ ibi fuit condemna tus ac. in factum in dei­plum ex edicto de pu­blicanis qd̓ nō īſamar nec vr̄ ob hoc furti dā­natꝰ vt ibi dicit: nō auit negat eū poſſe cōueni furti. Item contra. ftri bono. rapto. l. ij.§. ſipe blicanꝰ. vbi dicit nō t­neri eū vi bono. rap ſol. ibi bōafide accepit credens adhuc aliquid deberi: hic mala. u Ipſius. ſcilicet ancille. Ubtracto. Rei furtiue vel vi poſſeſſe periculū ad furē ⁊ violē tū pertinet niſi morā offerēdo purgauerit. h. d. bal. x Nō oblatū. nam oblatio rei furtiue purgat vitiū. id eſt moraꝫ. ⁊ tellige ſecuta peremptōe: cū per dominū ſtat quominus accipiat. ⁊ ſi ſtipulet̉ a fure nouādi aīo ēt re nō preſente. vel re preſente ēt nō ni uandi aīo. vt. ff. de cōdi. fur. l. parui vt ibi notaui. Et cōcipit̉ ſtipulat hoc modo. promittis qd̓ ex cā conditiōis debes. nō aūt valet ſi ſerus ipſum nominatim ſtipulet̉ dari: vt. ff. de v̓bo. ſignifi. ſcire debemꝰ. s y Redūdabit. vt. ff. qd̓ me. ca. l. i. ⁊. ff. de vi ⁊ vi ar. l. merito. ⁊. l. i. ſ­ctiſſime. ⁊ sͣ. de condi. fur. l. ante. ⁊. ff. de fur. l. in furti actione.§. l. ⁊ nj tellige de vi ablatiua. ſecꝰ in compulſiua vbi tenet̉ de interitū an ſnuꝫ ſed poſtea non infra qͣdrimeſtre tempꝰ. poſtea v̓o ſic: vt. ff. ꝙ me. ca ¬i cū ex.§. ꝙ ſi homo. cum ſi. z Legitima. ciuili. ⁊ criminali.ſ. condictione ⁊ furti actione. I abducta. Res furtiua non p̄t vſucapi ⁊ ſucceſſori dꝫ reſtini h. d. bal. Uel ſic. Subtracta vel plagio exportata nō vſucaput vt vitioſa ſed dn̄o ⁊ eiꝰ heredi debēt reſtitui. h. d. Saly. a Plagio. plagiū cōmittit ꝗ ſciens hominē liberū vel ſeruū aleni vendidit vel emit vel al̓s celat vt dominū ſeruo ſuo priuet. ⁊ iſtd ha­beat ex cōſuetudine: vt. ff. ad. l. fal. de pla. l. pe. in prin. b Reuertat̉. ſcilicet v̓e vel interpretatiue. v̓e: vt ſi res in poteſtate­mini ſcientis fuit reuerſa ita vt auelli ab eo nō poſſit: vt. ff. de viū ꝗtur.§. tūc ī ptāte. ⁊. jͣ. ꝓ emp. ſi ꝑtē. Interp̄tatiue ſic: vt ſi litis eſ nē ꝓ ea dn̄s accepit: vel alij fuerint tradita volūtate eiꝰ: vel fū emit: vt. ff. de vſucapi. ſeꝗtur.§. ſed ⁊ ſi. ⁊. l. ſi fur. i. reſpon. 3 ad dn̄ꝫ: idē dic ⁊ ſi in qͣſi dn̄i poteſtatē peruenit vt tutoris: vt. tis interdū.§. qui tutelas. Itē ſi eſt res peculiaris ſufficit ſi in p­tē ſerui redierit: vt. ff. de vſuca. ſeꝗtur.§. labeo. t Succeſſiſſe. d̓ ſucceſſore ſic dicas: qꝛ aut eſt vniuerſalis ei actio furti: vt inſtit. de perpetuis ⁊ tempo. actio. in print cet ex cōtractatione que fuit facta prius in vita defuncti ⁊ ſ poſtea: cū eadē ſit ꝑſona cenſenda: vt in autē. de iureiura. §. i. colla. v. ⁊ ipſi defuncto ex prima ⁊ nō ex aſſidua contri beat̉ actio furti: vt. ff. de fur. ei ꝗ. ergo ⁊ idē in herede dicend eſt ſingularis. ⁊ tūc ex ſequenti contractatione nō ex prima a­qꝛ ſit legatarius vel ſimilis: vt. ff. eodē ſi dominū. ⁊. l. ſi is qui ſen­Sꝫ quomodo aget furti qui nūquā poſſedit. Rn̄. nō mirenss x pi