Seite
De priuile. fiſci. De priuile. dotis. Septimus. De reuocā. his q̄ per frau. alie. ſūt. nec potes preferri fiſci rationibus a quo dicis ei vectigalª denuo loca tum eſſe: cū eo pacto vniuerſa quē hꝫ: habuitue eo tēpore quo ad con ductionem acceſſit pignoris iure fi ſco tenerent̉. Salua igit̉ indēnitate fiſci debitorem tuum pro pecunia quam pro eo fiſco ſoluiſti: more ſo lito conuenire non prohiberisᵇ. L Dem. a. Conto. I debitor cuius funduꝫ fuiſſe ipſe ꝯfiteris: prius eum diſtra xitˣ qͣꝫ fiſco aliquid debuit: inquietā duꝫ te nō eſſe procurator meus co gnoſcet. Nā ⁊ ſi poſteaq debitor ex titit: nō ideo tn̄ ea que de dn̄io eius exceſſerunt: pignoris iure fiſco po terunt obligari. T Dem. a. Magne. Ecunia quā creditor a debito re ſuoᶜ recepit: ſi poſtea ex iuſta cauſaᶠ fiſco reſtituēda erit: ſine vſu ris debet̉: qꝛ nō fenus ꝯtractum: ſꝫ ſuū recuperatū extraordinarioᵍ iu re auferturʰ. IMpera. Gor. a. ſeuerine. Um patrē tuū fiſci debitorem fuiſſe demōſtres: eūqꝫ nuben ti tibi poſſeſſionē dediſſe allegas: ꝓ curatorē ius fiſci exequētem: eam iure pignoris reuocare potuiſſe ītel ligisⁱ. IMꝑ. val. ⁊ gal. aa. p̄. p̄. I in te ius fiſci: quum ſolue­res reliqua debitorisᵏ ꝓ quo ſatiſfaciebas: tibi competens iudex aſcripſit ⁊ trāſtulit: ab his credito­ribus quibus fiſcus potior habetur res quas eo nomine tenes nō po­ſunt inquietari. De priuilegio dotis. lxxiiij. IMꝑa. Seue. ⁊ Anto. aa. firmo. manqꝫ fiſcus habebit: vt hic. ⁊. jͣ. de his qui in prio. cre. lo. ſuc. l. j. ⁊. n̄ pe iu. reipu. l. ij. li. xj. hoc aūt acto p̄fereris: vt. jͣ. e. l. fi. Aectigal. a vehendo dictū qꝛ octaua ex rebus que vehuntur: ac­itur: vt. sͣ. de vec. l. allegatis. ⁊. l. ex p̄ſtatione. Prohiberis. mā. vel ne. ge. lebitor. In gnali obligatiōe orū nō veniunt bo na que per prius exiu­rant patrimonium de­hitoris. hoc dicit Pa. Diſtraxit. tibi ¶Et ſi poſtea. ideſt ꝙͣ diſtraxit. accur­cunia. Fiſo aduocans pecu ā ſolutam poſteriori ceditori ꝑ eius debito rē vſuras petere nō p̄t: qꝛ hoc facit ex pͥuilegio iſcali. hoc dicit Pau de caſtro. Debitore ſuo. ꝗ ⁊ fi ſci debitor. erat Ex iuſta cauſa. quia vt cetera bona ita ⁊ hec pecūia obligata erat fi ſco. ⁊ dic ꝙ pͥus contra xerat cuꝫ fiſco ⁊ poſtea cū pͥuato. Et idē in alioͣ pͥuilegiato ꝗ reuocat vt. ff. quod cum eo. l. ſꝫ an hic. ⁊ de pecu. leg. l. ex facto.§. fi g Extraordinario. ꝑ hypothecariaꝫ ſi extat. al̓s ꝯdi. ex lege. que eſt extraordi. vt hic. ⁊ sͣ. ⁊ ꝯdi. ex lege. l. j. Si autē ordinario iure hic tene ret̉. ſemiſſes debet vſu­ras: vt. ff. d̓ vſuris. l. eū quidem.§. fiſcus. Aufertur. ſalua et actione ꝯtra ſuū d̓bito rꝫ: vt. ff. de iure fiſci. l. deferre.§. fi. ⁊. l. ſe. Am patrem Fiſcus p̄t aduo­are bona que debitor ſius filie dedit in dotē. Ad. Pau. de caſt. Intelligis. vt ⁊. jͣ. ti. .l. ſi ſucceſſione. I in te Si ſoluē­ſiſco ꝓ debitore fi ſcali facit ſibi cedi iura fiſcalia p̄ſertur alijs creditoribus ꝗbus ēt fiſc p̄ferebat̉. h. d. pau. de caſtro. Debitoris.ſ. ꝑſolueres. ſubaudi ſi nō habes. vl̓ ſine hoc verbo ſic lege ſi cum ſatiſfaciebas reliqua debitoris.i. ꝑꝑ reliqua. Pro quo.i. ꝑꝑ quā rē cōpetēs iudex aſcripſit tibi ius fiſci: ⁊ ī te trā ſtulit: ab his ⁊cͣ. ⁊ ē ad. l. iſtā. jͣ. de iure reipu. l. ij. li. xj. De p̄uilegio dotis. Nō ſolū fiſcus: ſed etiā mulier ꝓ dote pͥuilegiū bꝫ: ideo de hoc dicit. Et nota ꝙ dicit hic ti. de pͥuile. qd̓ hꝫ int̓ ꝑſonales actiones. ſed de eo qd̓ hꝫ circa hypothecariā dr̄. jͣ. ꝗ po. in pig. ha. l. fi. ybi de hoc ſatis dicemus. ſed ⁊ hec lex de eo ſimiliter poſſet ītelligi in caſu quem ponit. Cire priuilegiuꝫ. quo p̄fertur alijs in actione perſonali: vt. jͣ. ꝗ poti. in pi. ha. l. fi.§. ad hec. Ad heredē.ſ. extraneū: vt. ff. de reg. iur. l. pͥuilegia. Sꝫ ad filios ſic nō iure hē̓ditario. vt. jͣ. ꝗ po. in pig. ha. l. aſſiduis.§. exceptis. ⁊ arg. ff. ſol. ma. l. ēt. in pͥn. Et nota hic pͥuilegia alia realia: ⁊ illa ex tꝑe eſtimā tur: vt. sͣ. ti. j. l. ꝙͣuis. Alia ꝑſonalia ⁊ illa ex cā: vt. ff. de p̓uile. cre. l. pͥui­legio. Et multe ſunt ꝑſone que habēt in ꝑſonalibꝰ actionibus pͥuile­gia: vt patet. ff. de p̓uile. credi. ꝑ totū. vbi ergo ꝯcurrit pͥuilegiatus cuꝫ nō pͥuilegiato pͥuilegiatꝰ p̄fert̉: vt. ff. qd̓ cū eo. l. iij. ⁊ de pecul. l. ex facto. §. f. Si aūt ambo ſunt ꝑuilegiati. ſi quidē eiuſdē ti. equaliter admittū tur: vt duo deponētes. Et idē ſi diuer̄ſi ti. ſunt: vt deponēs ⁊ qui agi­tutele. qd̓ exemplū nō placet.ſ. cū in tutela ſit tacita hypotheca. ſed die depones ⁊ pupillus qui agit neg. ge. ꝯtra amicum ſua negocia geren te: vt. ff. de pͥui. credi. l. ſi negocia. ⁊ alia multa exempla inuenies ī illo f. Caue tamen qꝛ inter perſonalia pͥuilegia ſunt quedā que alijs pre­Cire debes pͥuilegiuꝫᵐ do­tis quo mulieres vtuntur. in actione de dote ad he­redemⁿ non tranſire. De reuocandis his que ꝑ frau dem alienata ſunt..lxxv. IMpera. Anto. a. ceſſie. Erēs ꝗ poſt aditā heredi­tatē ad eūº cui res ceſſitᵖ: cor pora hereditaria trāſtulitq: creditoribusʳ ꝑmāſit obligatꝰ. Si igit̉ in fraudē tuā id fecit: bonis ei excuſſisˢ: vſitatis actiōibusᵗ(ſi tibi negociū fuerit geſtū) ea que in frau deꝫˣ alienata ꝓbabunt̉ reuocabis. TMpera. alex. a. Semproniane. I ſucceſſiōe patris abſtētaʸ fui ſti: ob ea que in dotē data ſun­ꝯuenire te creditores nequeuntª: ꝗ bus pignorata in dotē data nō do cent̓ᵇ: niſi bonis defuncti non ſuffi cientibus in fraudem creditoꝝ do tem conſtitutam probabiturᶜ. IMperato. Diocletia. ⁊ Maxi. mia. aa. ⁊. cc. Acindi. I paterna hereditate te abſti nuiſti: nec ꝗcqͣꝫ ī fraudē cred toꝝ ex bonis eiꝰ in te iure dōatiōis trāſcriptū eſt: a pͥuatisᵈ creditoribꝰ p̄ſes ꝓuincie ꝯueniri te n̄ patietur. Deꝫ. a. Epathago. Ilios debitoris ei ſucceden­tes: veluti in creditoꝝ fraudē alie̓natoꝝᵉ: facultatē reuocandi nō habere: notiſſimi iuris eſt. T Dem. aa. ⁊. cc. Criſt. Gnoti iuris non eſt: aduerſus eū ꝗ ſnīa ꝯdēnatus: intra ſtatu tum tp̄sᶠ ſatis nō fecit: nec defendi tur: bonis poſſeſſisᵍ: itemqꝫ diſtra­ctisʰ: ꝑ actionē in factuꝫ ꝯtra ēpto. feruntur: vt ecce fiſcus: vt. ff. de priui. cre. l. quod ꝗs. Idē dico de muliere. nā ſi p̄fertur in hypothecaria anteriori tacite: vt. jͣ. qui po. in pig. ha. l. fi. ergo in ꝑſonali p̄fertur alij pͥuilegiato. Idē dico de eo qui in rem reficiēdā credidit. vt. ff. ꝗ po. in pig. ha. l. interdū. Idē forte in funeraria: vt. ff. de relig. ⁊ ſūp. l. pe. Si aūt eſt ꝯtentio īter iſtos adeo pͥuilegiatos puto ꝙ ꝯcurrāt niſi caueat lege aliquē alij p̄ferendū: vt dicit̉. ff. eo. qd̓ quis. int̓ nō pri uilegiatos occupātis melior eſt cōditio: niſi alij ſint miſſi poſ. iā: vel niſi oēs inſtaban­⁊ gratificauerint vni: vt. ff. de bo. au. iudicis poſ. l. ſi v̓o ex pediret.§. j. ⁊ que ī frau. cre. l. ꝗ autē.§. ſciēdū. ⁊. l. pupillꝰ. De reuocandis his qu in fraudē. Nō ſoluꝫ ꝑ miſſio nē in bōis ꝯſulit̓ creditoribꝰ. vt. sͣ. dixit: verumētiā ꝑ reuo cationem eoꝝ que ſunt ī frau dem alienata. Eres. Non pōt ag­reuocatoria cōtra em ptores vel illos ꝗbus facta eſt alienatio niſi primo excuſſis bonis principalis de bitoris: ⁊ reꝑto ꝙ nō ſit ſoluē do. h. d. pau. de caſtro. o Ad eū. creditorem ſuum proprium. p Ceſſit. dando ei ī ſolutū. q Tranſtulit. de facto. r Creditoribus.ſ. heredita rijs: vt. sͣ. d̓ here. vē. l. ij. ſic et go debitor cuiuſdam ſucceſ­ſit meo debitori: ⁊ hic bōa hē ditaria ī ſolutū dedit primo ſuo creditori. ac. ſ Excuſſis.ſ. he̓dis ⁊ hoc de volūtate. nā ⁊ contra bōa tenentem poſſet primo agi. ſꝫ ⁊ quandoqꝫ ex neceſſitate cū creditores dicuntur fraudari re ipſa ẜm Azo. ſꝫ hodie ſem ꝑ ex neceſſitate: vt. jͣ. d̓ pi. auc̄. hoc ſi debitor. lꝫ illa d̓ hypo­thecaria dicat: hec v̓o de re­uocatoria. ac. t Actionibꝰ.ſ. pauliana: cal uiſiana: ⁊ ī factū. d̓ ꝗbꝰ dic vt diximus sͣ. ſi ī frau. pa. l. ij. u Si tibi.i. ad tuā leſioneꝫ ſic. sͣ. de teſti. l. nimis. x In fraudeꝫ. vel vtriuſqꝫ vel vniꝰ ẜm diſtinctiōeꝫ. jͣ. eo. .l. pe. vl̓ nulliꝰ ſi oīa dōaſſet. vt. ff. q̄ ī frau. cre. luciꝰ.§. oēs I ſucceſſione Bona in dotem data que creditoribus nō erant obli gata nō reuocantur niſi ꝓbent̉ in fraudem data. h. d. pau. de caſt. y Abſtenta.i. abſtinuiſti. z Data ſunt. a patre. a Nequeunt. vt. sͣ. de dona. ante nup. l. de rebus. ⁊. jͣ. l. ꝓxi. ⁊ sͣ. arbi. tu. euꝫ qui. ⁊. ff. quibus modis pig. vel hypo. ſol. l. lucius. b Docentur. vt. sͣ. ti. ij. l. cum patre. ſed hoc fallit in cauſa primipili: vt. jͣ. d̓ primipilo. l. j. li. xij. c Probabitur. vt. ff. eo. l. ait pretor.§. ſi cū mulier. ⁊. l. fi.§. j. I paterna. Filius qui abſtinuit ab hereditate paterna nō poteſt cō ueniri pro debito patris niſi poſſideat aliqua paterna bona q̄ ſibi fue­rūt alienata in fraudē creditoris. h. d. pau. de caſtro. d A priuatis. nā a fiſco ſecus in caſu vt diximus. sͣ. l. ꝓxi. Alios. Heres non auditur allegans turpitudinem defuncti ſicut nec āllegās turpitudinem ſuam. h. d. pau. de caſtro. e Alienatorum. a defuncto. ⁊ ſic nota non audiri aliquem allegantē turp­tudinem eius cui ſuccedit vt hic: ⁊ sͣ. de ſer. pi. da. ma. l. ſi creditoribus. nec ſuā propriā. vt ⁊ sͣ. de tranſ. l. tranſactione finita. ⁊. jͣ. de reuo. do. cum ꝓfitea ris. ⁊ sͣ. de re. ali. non ali. l. venditrici. ac. Gnoti iuris Cū agit̉ actione reuocatoria ꝯtra habentē titulū onero ſum neceſſe eſt ꝓbare ꝙ participauerit fraudē.i. ꝙ ſciuerit creditorem fraudari: al̓s nō obtinet actor. Sed ꝯtra habentē cām lucratiuā hoc uō reꝗ rit̉: ſed ſufficit ꝙ creditores ſint fraudati. h. d. pau. de caſtro. f Statutum tēpus. olim duoꝝ menſiū: vt. ff. de re iudi. l. debitoribus. ho die quatuor: vt. sͣ. de vſur. rei iudi. l. ij. g Bonis poſſeſſis. paucis q̄ n̄ aliēauerat. ⁊ dic poſſeſſis.ſ. a creditoribus. h Itēqꝫ diſtractis.ſ. nō ab eis: ſed a debitore vt ſtatim innuit. ac.