Seite
De interdic. Quorum bo. Octauus. Quorum lega. cōpetentibꝰ actionibusª: vt ex hoc ordineᵇ facto de dominij diſcepta tione: probatiōes ab eo qui de poſ ſeſſione victus eſt exigant̉ᶜ. In terdictaᵈ autem licꝫ in extraordina rijs iudicijsᶜ proprie locum nō ha­bentᶠ: tamen ad exemplum eorum res agiturᵍ. IMꝑa. archa. ⁊ ho. emilio. pre. p̄. I quis quodlibet interdictum efflagitet: ruptis veteribꝰ am bagibusᵇ: intra ipſa cognitionū au ſpiciaˡ actionē exprimere ac ſuas al legationes iubeatur proponere. Quorum bonorū Rubrica. ij. IMꝑa. Seue. ⁊ Anto. aa. iuſto. Ereditatemᵏ eius quem pa trem tuuꝫ fuiſſe dicis petitu Prusˡ: iudicibusᵐ qui ſuper ea re cognituri erunt de fideⁿ intentio nis allega. Quāuis enim bonoruꝫ poſſeſſionemº vt preteritus agno­uiſti: tamen interdicto quorum bo norum non aliter poſſeſſor conſti­tui poterisᵖ qͣꝫ ſi te filiumq defuncti eſſe: ⁊ ad hereditateꝫʳ vel bonoruꝫ poſſeſſionē admiſſum ꝓbauerisº Actionibus.ſ. loco interdictoꝝ cōpetētibus. vt inſti. de īterdi.§. fi. veli. competētibus interdictis. vt ſiquidē de acquirē. poſſeſ. ſit queſtio peciditur interdicto quoꝝ bonoꝝ: vel quorum legatorum. ſi v̓o recupe ande tunc vnde vi. ſi retinēde tunc vti poſſi. vel vtrobi. vl̓ d̓ aqua quo a ⁊ eſti. vel de iti. actuqꝫ priua. vel de via. Item competentibus actio.ſ. quilibus.i. condictiōe indebiti: vt. ff. de condi. indebibi. l. indebiti.§. j Iē cōdictiōe triticaria: vi. ff de cōdi. triti. l. ij. hoc ẜm Io. ⁊ Azo. ẜm nos tm̄ ad retinendam adeptam. Sed quomo do cum poſſidenti nu la det̉ actio: vt. ff. vti poſ fide. l. j.§. īterdictū autē hoc? Rn̄. veruꝫ eſt alia qͣꝫ illa que loco eius in terdicti cōpetit.ſ. in ſcm̄ vel triticaria vl̓ ſimilis: ⁊ ſic d̓ alijs poſſeſſorijs retinēde poſſeſſionis di Thoc ordic. ſed ꝗd fiegit petitorio ⁊ amiſit. an poſſeſſorio age̓ po­ſet poſtea: rn̄. ſic: vt. ff. d̓ acquiren. poſſeſ. l. natu lier.§. nihil. c Exigātur. vt. ff. vti poſ. l.§. huiꝰ act. ⁊ dic­exigantur.i. petātur. nō enī ſunt cogendi lꝫ al̓s verbum exigendi nece ſitatem importat: vt. ff. d̓ lega. iij. l. fideicōmiſ ſa.§. ſi rem. d Interdicta. dixerat agi cōpetentibus act. i. cōpetētibus īterdictis. ſꝫ qūo cū nō habeant hodie locū? rn̄. interdicta aūt ⁊c̄. t Iudicijs. qualia ſunt hodie omnia: vt inſti. de interdic.§. fi. Nō habēt.ſ. cū ſolēnitate cū qua olimꝓponebantur. ſine ſolemnita te verborum tn̄ antiquorum etiaꝫ hodie ꝓponunt̉. ſicut quelibet actio­Uel alij dicūt ea hodie nō ꝓponi ſolēniter vel nō ſolēniter: ſꝫ actio ī fa ctum tm̄ loco eorū: vt inſti. e. in fi. ⁊. jͣ. l. ꝓxi. Ultīo tn̄ hic noͣ regularia in ierdictorum. Primo qꝛ poſſeſſoriū priuſꝙͣ petitoriū intētetur vt hac. l. Secūdo ꝙ ſub eodē iudice: vt. sͣ. de iudi. l. nulli. Itē ꝙ oīa ꝑſonalia ſūt ſꝫ ſint ſcripta in rē: vt. ff. e. l. j.§. interdicta oīa. Itē ex oī interdicto oritur vtilis actio in factū vt hic: ⁊. jͣ. l. ꝓxi. ⁊ inſti. eo. in fi. Itē in oī īterdicto vt nunt fructus poſt lit. cōte. vt. ff. eo. l. iij. Itē ī nullo veniūt ante lit. ꝯte­tiſi in interdicto vnde vi. in quo veniunt a die expulſiōis: vt. ff. de vi ⁊ nar. l. j. in pͥn.§. ex die. Itē oē interdictū pōt vtiliter ꝓponi directis ver lis deficientibus: vt. sͣ. e. l. j. Itē nullū īterdictū īfamat: vt. ff. vnde vi. l. neqꝫ vnde vi. Itē in nullo iudex ſe interponit niſi in hoīe ſue ꝓuincie: n sͣ. eo. l. ꝓxi. Itē quodlibet pōt etiā hodie proponi: ſed ſine ſolēnita­le: ⁊ nullum cū ſolēnitate vt hic: ⁊. jͣ. l. proxi. z Res agitur.i. datur actio in factū. Iquis Ille qui proponit interdictū in limīe iudicij tenetur actio nē exprimere. h. d. bal. Ambagibus.i. ſolēnitate verboꝝ ſublata. i Auſpicia.i. initia. nā veteres ꝑ īſpectionē ⁊ garritū auiū ſingula ne gocia incohabant. vn̄ ẜm Io. dicit̉ auſpiciū.i. auguriū cū ſit incertū ꝗd eueniat: ⁊ ſic ꝗs obtinere debeat. ⁊ facit. sͣ. l. ꝓx. ⁊ sͣ. de formulis. l. j. ⁊. ij. Quorum bonorū Interdictū quoꝝ bonoꝝ vtile cōpetit heredi. di rectū bonoꝝ poſſeſſori ſi nil ſit vſucaptū: vt. ff. e. i. j. Quod dupliciter in telligi pōt.ſ. ꝙ ille ꝗ poſſidebat pro herede vſucepit iuſto errore inter ueniente loco tituli: vt ar. ff. pro lega. l. iiij. ⁊. l. fi. vel ille qui ab eo emit. ⁊ ſic poſt vſuca. ceſſat hoc interdictū: ⁊ ēt petitio here. ⁊ ſic tollitur triēio ſi eſt res mobilis: ſi v̓o īmobilis tunc. x. vel. xx. an. tollit̉: vt. sͣ. de edicto diui adri. l. fi. in fi. ⁊. ff. de pe. here. ⁊ nō tm̄.§. ꝙ ſi ꝓ emptore. ſed vbi nō bꝫ titulū vel ꝙ pro eodē ſit poſſeſſor. tunc. xxx. an. durat petitio heredi latis: vt. sͣ. de peti. here. l. hereditatis. Et noͣ ẜm Ir. ꝙ interdictū quoꝝ bonorū hꝫ cōe cū pe. here. qꝛ vtrūqꝫ de vniuerſitate. Itē vtrunqꝫ con­tra eū ꝗ ꝓ herede vel pro poſſeſſore poſſidet: vt. ff. e. l. j. ⁊ nō reddit̉ am plius ꝙͣ ſemel: vt in peti. here. ſed hoc nō placet ꝑ. l. ff. de peti. hē̓. lꝫ mi­nimā. Ecōtra differunt qꝛ hec ad poſſeſſionē: illa ad ꝓprietatē. Itē dat drrecto bonoꝝ poſſeſſori: vtiliter v̓o heredibus ẜm Ir. Itē noͣ ꝙ inter dictū hoc ⁊ ſequēs ſumūt noīa a pͥncipijs edictorum in ꝗbus ita cōtine bat: quorum bonorum illi ex edicto meo poſſeſſio data eſt ⁊c̄. vt. ff. eo. l. j. in pͥncipio. Credtatem. Qui agit bonorū poſſeſſione nō hꝫ ꝑ hoc poſ IMperator. Diocletia. ⁊ Maxi­mia. aa. ⁊. cc. Marco. I ex edictoᵗ ſororis patruelis inteſtate ſine liberis defuncte: recteˣ petita bonorum poſſeſſione queſiſti ſucceſſionem: ac negociuꝫ integrum eſtʸ. Que quum morere tur eius fuerunt: ẜm interdicti quo rum bonorum tenorem ab his qui pro herede vel pro poſſeſſore poſ ſidentʳ: doloue malo fecerint quo magis deſierit poſſidere: tibi rector prouincie reſtitui efficiet. IMꝑ. arch. ⁊ ho. aa. pr̄ono vica. Onſtat virum a bonis inteſta te vxoris ſuꝑſtitibus cōſangu neis eſſe extraneum: cum prudenti um omnia reſponſa: ⁊ lex ipſa na­ture ſucceſſores eosᵍ faciant. Ergo iubemus: vt omnibus fruſtration­bus amputatis: per interdictū quo rum bonoruꝫ in petitoremᵇ corpo raᶜ tranſferantur: ſecunda actione proprietatis non excluſaº. Quorum legatorum. iij. IMperator. Diocletia. ⁊ Maxi­mia. aa. ⁊. cc. Latine. ſeſſionē bonoꝝ: ⁊ iō eſt neceſſariū interdictū. h. d. Bu. Uel ſic. Preteritus cui decreta fuit ꝯtra tab. lꝫ tūc ꝓbauerit ſe filiū: tn̄ cū agit interdicto quoꝝ bo norū ꝯtra ſcriptū qui poſſidet pro herede dꝫ de iuſta filiatione docere. h. d. ẜꝫ bal. Et ex hoc noͣ ꝙ illud qd̓ eſt ꝓbatū iterū eē probādū. k Hereditatē. dic caſuꝫ ꝙ filius ticij emācipatus ab eo p̄teritus petijt a p̄­tore ꝯtra tabū. ⁊ habuit facta fide pretori ꝙ filius erat ticij. videbatur ei hoc ſufficere vt bona hēat. nec ſit opꝰ agere interdicto: ſed ſecus eſt quia hec appellatio bo. poſ. notat ius ſicut q̄libet bonoꝝ poſſ eſt ergo bonoꝝ poſſeſſor nō aūt poſſeſſor bonoꝝ vl̓ poſ­ſidens bona donec ꝓbauerit iudici ſe filiū teſtatoris eſſe: ⁊ ad bonoꝝ poſ. admiſſū a p̄to re. Dic ergo hereditate.i. poſ ſeſſione he̓ditariaꝝ reꝝ. naꝫ ad incorporalia nō dat̉: vt. ff. eo. l. ij. l Petiturus. ꝑ interdictū quoꝝ bonoꝝ: vt. jͣ. ſubijcit in quo ſūmatiꝫ cognoſcit̉ an ſi­heres vl̓ bo. poſ. Sed ẜꝫ. H. dic petiturus peti. here. dire­cta ſi eſt heres de iure ciuili­vel vtili ſi de iure pretorio qd̓ verū eſt: ſꝫ nō ꝑ. l. hāc. ac. m Iudicibus. noͣ iudici fi­dē faciēdā nō aduerſario: ſic .ff. de ꝓba. quinquaginta n De fide. ꝓbando te filiū defuncti. qd̓ vtiqꝫ allegas: vt .jͣ. in fi. huius. l. s Bonorū poſſeſſionē. cō tra tabulas que p̄teritis dat̉. vel vn̄ liberi vt dicūt quidaꝫ. qd̓ n̄ placet. ſic ergo erat emā cipatus: al̓s ip̄o iure nō vale̓t teſtm̄: vt inſti. de exhe̓. li. ī pͥn. p Cōſtitui poteris. vt hēas rerū corpo­raliū detētionē: ꝙͣuis bono. poſ. acceperis a pretore: vt ⁊ sͣ. de īoffi. teſta. l. ij. q Filiū. nōne hoc ꝓbare eſt īpoſſibile. vt. ff. de ꝯdi. ⁊ de. luciꝰ? rn̄. nō eſt im­poſſibile. ſed nō eſt ptātiua talis ꝯditio: vt lego tibi. x. ſi ꝓbaueris te filiuꝫ ticij eſſe. vel dic nō eē īpoſſibilis ſꝫ difficilis. vel nō eſt poſſibile vt v̓e ꝓbet̉. ſꝫ vt p̄ ſumptiue ſic. Qd̓ qualiter ꝓbetur habes. sͣ. de carbo. edi. l. j. ⁊. ff. de his ꝗ ſūt ſui vel alie. iur. l. filiū. ⁊ de in ius vocā. l. pater. ⁊. l. qꝛ. Sꝫ cū hoc ꝓbauit quuꝫ petijt bo. poſ. quare ꝓbat nūc quū agit īterdicto: ⁊ ſic bis? Rn̄dēt ꝗdā ꝙ pro bat nūc ſe probaſſe tūc: vt ar. sͣ. de his qui ve. eta. īpe. l. oēs. Tu dic ꝙ plene ⁊ nūc ꝓbat ſi in dubiū reuocet̉. Nā qd̓ prīo probauit nō fuit in figura iudicij lite cū alio cōte. ⁊ nō tā plene cā cognita: vt ar. ff. de bo. poſ. l. ſeruus. ⁊ de le. j. l. fili uꝫ.§. ſi ꝗs. Itē ⁊ ſi ꝓbauerit tūc: nō tn̄ ꝓbauit ꝯtra iſtū: iō ⁊ nūc ꝓbet: vt. ff. d̓ iu reiur. l. idē eſt. Itē prīo nō fuit ꝓnūciatū eū eē filiū. nā ſic fie̓t ius ex ſnīa: vt. ff. de lib. agno. l. j.§. fi. ſed tanꝙͣ filius ſuit admiſſus. ſiue ergo prius nō ꝓbaue rat ſiue probauerat: dꝫ probare nūc. qd̓ ſi nō fecit: ꝑinde habet̉ ac ſi nec prius ꝓbaſſet: vt. ff. de bonis li. l. ſi filius.§. cū filius. Itē ꝗ ꝑ ſe adiuit hereditatē ſi po ſtea ꝯueniat poſſeſſorē dꝫ ꝓbare ſe heredē. r. Ad hereditateꝫ. ꝑ hoc pꝫ ꝙ dat̉ ēt ei ꝗ de iure ciuili admittit̉: ſꝫ vtiliter nō directo: vt. ff. e. l. j. s Probaueris. hoc ſi nō eēt in poſſeſſione filiationis: al̓s ſi eſſet nō hēret neceſſe hoc ꝓbare: vt. sͣ. de ꝓba. l. nō nudis. ⁊. ff. de qōnibus. l. j.§. ad queſtio nē. ⁊. ft de proba. quidā. Itē dic qualiter ad bo. poſ. quis admittit̉ olim ⁊ ho die: vt hēs. sͣ. ꝗ admit. ad bo. poſ. pn̄t. l. pe. ⁊. l. fi. I ex edicto. Succedens ab inteſtato ſorori patrueli ꝑbonorū poſ. vn̄ agnati: bona hereditatis auocat ab iniuſtis poſſeſſoribus ꝑ interdictum quorum bonorum. h. d. bal. t Edicto. quo vocātur agnati. u Patruelis. nate ex patruo: vt inſti. de gradibus cogna.§. quarto. x Recte. cū nemo te precederet. ac. y Integrū eſt.i. nō finitū pacto vel ſnīa. z Poſſident. etiā rem ſingularem: vt inſti. de īterdictis.§. adipiſcēde. ⁊. ff. de pe. here. l. generaliter. ⁊. l. licet. ſꝫ ar. cōtra. ff. e. l. j.§. fi. Onſtat. Uir qui tenet bona vxoris tenet̉ ea reſtituere conſanguincis vxoris. h. d. bal. a Eos.ſ. cōſanguineos: repulſo viro: vt ⁊ sͣ. vn̄ vir ⁊ vxor. l. j. b In petitorē. agnatum vel cognatum. c Corpora. nā ad incorporalia nō dat̉: vt. ff. eo. l. fi. d Nō excluſa. qꝛ vxor aliquas res viri poſſederat tanꝙͣ ſuas: que in cōſan­guineū tranſferunt̉: ſalua repetitione viro: niſi ipſe vir incōtinēti vellet de do minio ꝓbare quum cōuenit̉ interdicto ẜm quoſdā. Alij indiſtincte eū nō au diunt in poſſeſſorio quominus in petitorē tranſferat̉ prius: vt diximus. sͣ. lo cati. ſi quis cōductionis. ⁊ sͣ. de edicto diui adri. l. ij. Quoꝝ legatoꝝ. Quia hoc īterdictū eis cōpetit ꝑſonis ꝗbus ⁊ ſuperius: iō eo p̄miſſo hoc ſupponit̉: ꝙ dat̉ aduerſus legatarios ⁊ eoꝝ ſucceſſores ſua