Seite
in rubro ⁊ nigro. ⁊ ſic uacat ibi ar. a cōtrario ſicut. ⁊. C. de ep̄i. ⁊ cle. l. conuen cis ex cauſa interpoſita aliud inducat. sͣ. de preben. inter cetera. sͣ. de deſpon: impu. ad diſſoluenduꝫ. ff. nequid in loco pu. l. vlt. vnde ticulam a Decendiū. ſecus ſi poſt qꝛ tūc nō teneret appellatio ne ipſius pretextu fie­unū ſcias ꝙ ſi pars appellans aliquid illicitū attentat. eoipſo indi­ret attentatorum reuocatio. sͣ. e. romana.§. ſi uero. Sunt autē iſti dies vtiles gnam ſe fecit appellatiōis beneficio. ⁊ ꝓcedit iudex a quo appella­a principio ⁊ in progreſſu ⁊ cōtinui. ⁊ ſit ipſoꝝ cōputatio de momēto ad mo­tum eſt perinde ac ſi non fuiſſet appellatum. sͣ. eo. an ſit. ẜm caſum mētū qd̓ dic ut plene no. ij. q. inno. Sed redeun vj. anterioꝝ ⁊cͣ. do ad textū quero b Innouari. hic repetere de­ſi iudex appellatio que medio tꝑe inter ſnīam ⁊ appel ſtinū reducendū. ¶Dem. bent ante omnia per ap. iudi nis ſtatim reuocat Oncertatiōiᵏ antique finē īpo latiōem: que poſtmodū infra decē cē penitus reuocari ac ſi ⁊cͣ. attentata. poſtea ꝓ diūª int̓ponit ab eadē ꝯtīgit īnoua nere pn̄ti ꝯſtitutiōe uolētes ſta nūciet male appel c Innouata fuiſſent. ⁊ ē rō riᵇ ac ſi poſt appellatiōem eādē īno tuimꝰ ut ab electiōibꝰ poſtulatōibꝰ latuꝫ. nunquid illa qꝛ ſicut poſt. appellationeꝫ a uataᶜ fuiſſent Illa v̓o que poſt ap ꝓuiſiōibꝰ ⁊ ꝗbuſlibꝫ extraiudicia diffinitiua nil attentari debꝫ reuocata r̄ſumunt pellatiōem interpoſitā an̄ diffiniti­libꝰˡ actibꝰ ī ꝗbꝰ pōt appellatio īter vigorem ipſo iure: vt. sͣ..i. rn̄ſo. ſic nec pendente uāº ſnīam īnouāt̉: donec appellati poni: ꝗſquis ex eis grauatūᵐ ſe re iure qd̓ cōpetit cōdēnato ad Reſpondeo nō. qꝛ appellandū.ſ. vſqꝫ ad. x. dieſ illa reuocatio legit onis cām uerā eē ꝯſtiterit reuocari putās ꝑ appellatōis bn̄ficiū graua Indultum.n. a iure benefi. time facta ē ad tui­nō debēt: niſi iudexᵉ appellationis mē illatū q̄ſiderauerit r̄uocari. īfra ciū ⁊cͣ. jͣ. de reg. iu. indultum tiōem appellatiōis poſtquā ſibi ꝯſtiterit: ꝑ appellatio x. dies poſtquā ſciueritⁿ ſi uelit ap xxviii. di. de his. tunc.n. pro­cum proceſſus ī ip nē emiſſā ex cā ꝓbabili for̄ ad ſe ne pellet. Poſt decēdiū v̓o eidē adit prie dicitur iudicatum. quan ſius appellationis gociū deuolutūʳ īhibeat canōice iu tꝰ n̄ pateat appellādi ſed ſi ꝑ ꝯͣdicti do infra illud appellari non contēptum factus dici a quo appellatū extitit ne ꝓce onē dbitāº uel alia iuriſ r̄media pe pōt. sͣ. de re iudi. ꝙ ad ꝯſulta fuerit ⁊ ideo tanꝙͣ dat. tūc.n. quicquidᵍ poſt īhibitio/ tierit r̄uocari grauamē ei dūmō me tiōem. ⁊ an̄ hͦ habeat locū in legittime facta. fir­ſententia excōicatiōis. vide nē huiuſmodi fuerit īnouatū ē. licꝫ dio tꝑe his n̄ aſſēſeritꝭ lapſus decē ma ⁊ ſtabilis perſe qd̓ dixi. jͣ. de ſen. exc. venera ueret. C. de adult. cāʰ eadē nō ſit uera ꝑ eūdē appella dij noobſiſtatq. Dem. bilibus.§. porro. ⁊ notabatur gracchus. Item il­tionis iudicem ante oīa in ſtatū pri Ppellatioʳ quam in ſcriptis qd̓ hic dicit̉. ff. nil. inno. ap. la reuocatio fuit qͣ pen. l. i. in prin. in prima glo. ſi interlocutoria: ⁊ ff. de uer. ſig. ſiqua pena circa medium. io. an. ſic cū ab ea non fuerit appellatū trāſiuit in rem iudicatā. sͣ. de elec. d Diffinitiuā.ſ. ab interlocutoria uel grauamine. huiuſmodi aūt dicti eſt rō cū dilecti. de re iudi. ꝙ ad conſultatiōem. Cū igit̉ talis reuocatio n̄ qꝛ in caſu iſto appellatio debet interponi expreſſa cā ꝓbabili nec ſufficit cām pendeat ex euētū ap. ſed ſola depēdētia appellatōis ad reuocationē eſſe ꝓbabilē. niſi ſit uera. sͣ. e. interpoſita in pͥn. Eſt igit̉ neceſſe. ꝙ prius con ſufficiat. ut hic ⁊ sͣ. de iureiu. veniētes. quicquid de appellatiōe cō­ſtat de ueritate. In euentū gͦ litis ſcietur an attentata ueniāt r̄uocāda necne: tingat factū ipſa pendente fuit legitime reuocatū. ꝓnūciata igitur ⁊ eſt ſi. sͣ. de frigi. fraternitatis. nec eſt hoc ius nouū. immo ꝓbat̉ exp̄ſſe ꝑ an ap. illegitima. de nouo iteꝝ ꝓcedet̉ de accu. qualiter ⁊ quando.i. tiqua iura. nōne.n. ſemper papa in appellatiōibꝰ an̄ ſnīam interiectis madat Oncertatiōi. qui appellat extra iudiciū infra. x. dies exquo ſci ſi eſt ita reuocato in irritum ⁊c. sͣ. de reſcrip. ſignificante. ⁊ duobus. c. ſe. sͣ. de uit grauamen appellare dꝫ. poſtea per remediū iuris cōis au iudi. exhibita. sͣ. eo. ſignificātibꝰ cum multis ſi. diet. ſꝫ nō per appellatiōis remediū. Emanauit hec decre. ad d̓cla e Niſi iudex. ponit vnū caſū exceptū a ꝓximo generali dicto. alium caſum ratiōēm eius qd̓ no. Io. ij. q. vi. biduum. ⁊ hoſt. de ap. ut debitus. ⁊ inno. sͣ. e. bone. do. io. an. poſſes addere quando.ſ. iudex ipſe detulerat appellationi. sͣ. e. cum appella­tionibus. io. an. l Extraiudicialibus. ſiue fiant a iudice ſiue a priuato. sͣ. e. c. i. f Deuolutum. alias inhiberi non poſſet. ut. sͣ. e. romana.§. ſi uero ⁊.§. ſeq. m Grauatuꝫ. No. ꝙ decre. iſte locū habet in ap. interpoſita a gra­uamine iā illato. ſecus ſi ab inferēdo. cū ex ꝓbabili cā timet̉ ⁊ inter g Quicquid. intellige ꝙ per ipſum iudicem attētari non poſſit. hoc dico. qꝛ quedam poſſunt iudices a quibꝰ appellatū eſt. ſicut eſt reformar̄ poſſeſſionē pōitur appellatio. vnde aduerte ꝙ infra. x. dies appellādū ſit a gra­appellanti cū ſibi turbata fuit. omittere tamē debet articulū ſuper quo appel­uamine ex iudiciū. allegabat̉ talis rō. ſi appellari poſſit. xi. die eadē latū eſt. sͣ. e. ti. cū teneamur. Item ſi appellans nimis ꝓlixū terminū aſſigna rōne ⁊ cēteſimo qd̓ eſſet abſurdū. Preterea ſiꝗs velit dicere decuri uit poteſt moderari. sͣ. e. cum ſit romana. ⁊. c. conſuluit ⁊ in fi. onē legitime nō creatū. nō audit̉ niſi īfra legitimū tempꝰ ꝯͣdicat. ff. h Cauſa. ꝓpter quam appellatum. de. decur. imperatores.§. fi. ⁊ infra id tēpus infra qd̓ appellādū eſt. i Reducēdū. decre. iſta loquit̉ in his que ſunt attentata per iudicē. ⁊ hoc ap ar. C. e. qui ad ciuilia. ⁊. l. noīationes. ij. q. vi.§. diffinitiua uer. noīa paret ex eo: ꝙ dicit inhibeat canonice iudici ⁊cͣ. ſi aūt aliquid attentaret̉ a ter tiones. qd̓.n. tēpus in ſententijs attēditur attēdi dꝫ ⁊ in his in qui­tio.i. qui nō fuit pars uel iudex. in cauſa illa attētata nō reuocātur ꝑ modū at bus nō ꝓfertur ſnīa. ff. qn̄ ap. ſit. l. i.§. ⁊ in ſentētijs. ⁊. ij. q. vi. biduū tentati a iudice ad quem fuit appellatū. ſꝫ per ſuū ꝓpriū iudicē cognito de cā Dicebat aūt hoſt. in decr. ut debitus ad fi. de ap. ꝙ in electionibus ſeruato iuris ordine. sͣ. e. ti. romana.§. in alium. ff. de rei vendi. is a quo. non ante ⁊ poſt etiā poſt. x. dies poterit appellari. ſed hͦ mō. qꝛ ſi ex legi enim preiudicat alijs res inter alios acta. sͣ. de re iudi. ꝙͣuis. qd̓ eſt veꝝ. niſi tima cā interponit̉ appellatio ne fiat electio valet: ⁊ cā probata irri­ille tertius per attentatiōem illam iuriſdictiōem iudicis impediret. de offi. de tabit̉ electio poſtea ſubſecuta. sͣ. de elec. ꝯſiderauimꝰ. ⁊ sͣ. e. cōſtitu­le. c. i. nō ob. sͣ. eo. bone. ubi videt̉ attētatū a tertio reuocari per modū attēta tis. ij. alias nō reuocabit̉. ut. sͣ. dixi. c. ꝓxi. poſt electiōem ⁊ ante con ti. ibi.n. fuit generaliter appellatū nequis ſuꝑ poſſeſſiōe ⁊cͣ. ⁊ ideo moleſtās firmatiōeꝫ appellatur etiā poſt. x. dies ne fiat ꝯfirmatio. ⁊ ſic poſſꝫ nō potuit dici tertiꝰ. ſꝫ potiꝰ pars appellata. Alij dicūt ꝙ illud reducit̉ in pri­intelligi qd̓ no. inno. in decre. bone. ꝙ extra iudiciū appellat̉ poſt. x ſtinū ſtatum per īterdictū vnde vi. non per modū attentati. ⁊ ẜm hoc nō ob. dies. cū.n. exͣiudicialis appellatio nō ſit aliud ꝙͣ ad cam ꝓuocatio idem ⁊ per eadem iura intellige. ſi tertius aliquid attentat lite relatiōe uel cō sͣ. e. cū ſit. ſicut leſus qn̄cūqꝫ pōt ledentē ad iudiciū uocari facere. ſultatiōe pendēte. hec tn̄ oīa de tali tertio intelligas. qui cum parte vel iudice ſic eū pōt prouocare ad cām extra iudiciū appellādo. non.n. trāſit nihil attentat illicitū nec ab eis cām cepit habere. alias ſecus. sͣ. de cōſtit. cuꝫ grauamen in rem iudicatā ſicut ſnīa. ut. sͣ. e. romana.§. ſi vero. In M. in fi. vt lit. pen. eccleſia. ij. Si aūt aliquid attentet̉ a parte. aut illud de naͣ iudicialibus aūt actibꝰ uel quaſi neceſſe eſt infra. x. dies appellari. ſua eſt irreuocabile: aut reuocabile. Si irreuocabile. puta pendente app. uel ⁊ ſic intelligūt̉ leges prius inducte. loquūt̉.n. in electiōibus in ꝗbꝰ lite inter duos ſuper ſponſa. alius eorum cū ea per uerba de preſenti ꝯxit eti decretū decurionū qd̓ eſt qͣſi iudiciale. uel preſidiſ interponitur ad am poſt inhibitiōem nō fiet reuocatio. qꝛ ex futuro euentu patebit an ualeat hoc. ff. quādo ap. ſit. l. i. Sed decretum canonicoꝝ eligentiū nō eſt matrimoniū. uel nō.ſ. cum perpetuū impedimētū preceſſit necne. ſꝫ bene fiet iudiciale uel quaſi. īmo omnino exͣiudiciale. Expeditu gͦ ſit ꝑ hanc ad tempus ſeparatio. ⁊ alia penitentia uel pena imponit̉. sͣ. de matri. ꝯtract. decre. ꝙ a grauamine extra iudiciū illato neceſſe ē infra. x. dies ap contra inter. ⁊. c. i. ⁊ ult. Si uero irreuocabile ſit. diſtinguo an ſit licitum uel pellari ⁊ ſic intelligat̉. sͣ. de elec. c. i. ⁊. c. ut circa. ⁊. c. cupiētes. alias illicitū. Si illicitū. ut qꝛ ap. pen. pars ſpoliat partem. reuocatur per moduꝫ at appellatio nō deuolueret. sͣ. e. romana.§. ſi uero. Iuris aūt alia re tentati. de ap. bone. ff. de edil. edic. ediles.§. item ſciendum Et fit talis reuo­media propter hoc non tolluntur. ut ſequitur. catio ⁊ reſtitutio ex ſolo iudicis officio. ut lit. pen. c. i. ⁊ per totū. Tenet̉ tamē n Sciuerit. e.n. tēpus vtile a principio. lꝫ ꝯtinuū in ꝓgreſſu. ⁊ de hͦ duo ꝓbare. ꝙ innouatū fuerit. ⁊ ꝙ lit. pen. vel ap. vt li. pen. per totū. Si uero plene. no. ij. q. vj. anterioꝝ. ⁊ ſit de momēto ad momētū cōputatio aliꝗd attentet̉. qd̓ alias eēt licitū. ut ſiquis facit que de iur̄ cōi ſibi cōpetūt. ut vt ibi. Et intelligo ſciuerit nō ſolū actū illū factū. ſꝫ ꝑ illū ſe graua­puta ap. pen. collegiū eligit. uel his ſimilia ſi extraiudicialis fuit appellatio ta tū. Quid.n. ſi ſciui te electū. ⁊ poſt. x. dies ſciui ꝙ prius mihi d̓ illo lia attentata nō reuocāt̉ per modū attentati. ſꝫ pendent ex euentu futuro. sͣ. beneficio papa prouiderat? adhuc infra. x. dies a die ſciētie ꝓuoca­de elec. cū inter. ⁊. c. cōſiderauimꝰ. C. de rei uen. ſi funduꝫ. Si aūt in iudicio bo. qꝛ modo ſcio me grauatū ⁊ hoc ſonat hec littera. fuerat interpoſita. hic fuerūt opiniones no. de in inte. reſti. c. ij. de iurepatro o Debitā. ut ſi corā ſuꝑiore excipiatur uel ceſſatio petat̉ uel his ſi. na. ex lr̄is. Dic tamē ẜm gar. ꝙ ſi lit. uel ap. pen. quis vtitur poſſeſſiōe eo mō p Aſſenſerit. ſciēter ꝓpter ea que. sͣ. dixi. nil. n. tā ꝯͣriū cōſenſui ſi quo ante. nil innouans illicitū uel doloſū in preiudiciū partis non habet locū cut error. ff. de iuriſd. o. iu. ſi ꝑ errorē. ⁊ intellige aſſenſerit etiā taci reuocatio per modū attentati. cū nil innouari videat̉. viij. q. iiij. nōne. īmo cir te de of. dele. gratū de his que fi. a ma. par. ca. ex ore cū ſuis ꝯcor. ca ipſum fieret innouatio qd̓ ꝓhibitum eſt. ut in predictis iuribus. Si aūt di q Obſiſtat. optime cōcordat. sͣ. e. li. de reſti. in inte. c. ij. cit aduerſarius aliquid immutatū illicite. ꝓbet hoc. sͣ. e. bone. de iurepatro. Ppellatio. hoc no. guil. in ſpe. e. ti.§. qualiter aūt in prin. ex lr̄is. alias pendent ex futuro euentu. de reſti. in inte. c. ij. niſi ꝓhibitio iudi IIn ſcriptis. ſic.n. eſt appellandū ante ſnīm. ⁊ a ſnīa ex īterual