Seite
De manumiſ. uindicta. d C. l. ſi ma de cōtrahē. nem mādatarij dānū non uerſatur. Dy. Iaco. z Iſte ē bonus aliꝰ.§. ⁊ no. Ulſali C. ip̄mº ⁊ ſigna: ꝗa uado ad daſſem. Et le emp. in. xv. de are. de hoc plene per Cy. C. man. l. manda­.q. vbi ēt q̄ gitur ī. c. ex monachū uel religioſū: ut emat ꝓ me: ⁊ emit po tum. rit ꝗd ſi con ꝑte decani. ſtea monaſteriū: nō pōt denegare ꝗn̄ mihi reuē No. bene iſtū.§. qui uni extra de re­ſumpſit ꝓcu Quotiens. aetur contra id qd̓ dixi rator fructꝰ ſcrip. ⁊ quod dat: ſed potiꝰ pōt cōpelli: ut mihi reuēdat. hūc no. C. de ſa­ex re empta: tex. allegat Ia. de are. ad hoc. in. l. multū. sͣ. de condi. ⁊ demon. Sed pro mo. an cōpenſet tiſdā. l. i. ⁊ Ibi utiqꝫ do dicamus ꝙ eſt fauore libertatis. tamen co­bar. in. l. non cū pecunia. I quis dicat. nō maiorē ⁊ dixi pꝰ bar s ſolū.§. mor gitabis. to. in. d. l. iij. te. in. vi. col. no. iſtū tex. ꝑ quē pōt d̓terminari ꝙ nō Facit ꝙ prela .§. i. jͣ. iudi. de no. oper. Uſta cauſa. tus pōt remu pōt pena a patre īponēda uel īpoſita excedere ſol. ⁊ ꝑ bart. nunci. legalē: ut. C. de pa. po. l. iij. ⁊. C. de emen. ꝓpin. nerar̄ pro ſeruitijs habitis: qd̓ alias nō uidet̉ eſſe ca X prete e rito.§. ſus ibi ꝑ an­poſſet. ſed hꝫ ꝓbare iſtas cās quas hic ponit ꝗa Eruus pecunia. abſens. iſtuꝫ ge. ⁊ imol. in iuſte ſunt. ⁊ facit. l. iubemus. C. ſacroſan. eccle. 7l. pignori.§. tex. adde bar Tex. ibi retuliſſet ſi ſeparato habuit Ex. l. ſequenti. to. in. l. ſi ex fi. jͣ. de vſu­animum redeundi: ut. sͣ. de le. ij. cum pater.§. fi An ꝓcura. poſſit eſſe ille qui eſt minor. legati cauſa. cap. de v̓b. obli. ADDE ale­ lia. Iaco. de are. Ber Pud xan. conſilio I eollectaneus. ſtum s .lviij. iii. lib. ꝓcōſu­Ui pene ſerui effi tex. dicit Ia. de are. ⁊ Ol. ut refert Cy. j lem d̓ hac. l. i Sinautē. ciūtur. Si alienatio ē reuocabilis reus .l. exigendi. C. de ꝓcu. ꝙ minor. xxv. annis pōt ⁊ no. ipſum. vide ꝑ bar. alias bal. ī. l. vide no. per criminis capitalis nō pōt reuocare. h. d. eſſe ꝓcur. Cōtrariū tenet glo. l. ſi minor. sͣ. de ꝓ Inno. ī. c. cū cunctos po­No. prohi­cu. ⁊ preallegata lex exigendi. Hic ītelligitur de pulos. C. de olim. de pri­Eruus hac. pitionē teſta ꝓcuratore ad iudicia nō ad negocia: quia nō eſt ſūma trini. ui. idē in pu­toris contrahentis ⁊ iudicis equipara­pillo: ut hic ſufficiēs cauſa manumittēdi: ꝗa etiā ſeruus pōt I roga s tus. ſibi ē tex. quem ri. hoc dicit. eſſe ꝓcur. ad negocia: ut. l. ſeruū. de ꝓcu. nō er­indignā. que not. ponde­Illud go eſſet iuſta cā manumittēdi: ꝗa vult facere eū dicatur indi rat bal. in. l. Ulius debitor̄: qs nō ꝓcuratorē ad negocia. Ad. l. ſi minor. ⁊. l. exigē gna uxor. ad .i. in. x. q. C. de bal. in. l. ē in bonis debitorū ſimpliciter nō trā­ſi ſeruꝰ exte­di. dic ꝙ loquitur in defenſore: ſecus ī reo. Sed iij. C. d̓ nup. to. ⁊ etiam ī ſit ī obligatiōe creditorū ſimpliciter. h. d. quicꝗd dicas habemus hodie caſum ꝙ minor .xi. q. per illū tex. Iſte tex. ē bonus ⁊ nota nō pōt eſſe ꝓcurator: ut extra de ꝓcu. c. ꝗ gene­Ege iu Ortis. pilis: ⁊ tene eum mēti. raliter. li. vi. Ad. l. iſtā rn̄de ꝙ loquitur ad nego l lia. hec eſt ſingu. lex Ibi niſi ita. rō dr̄ie ē: quia cia ⁊ ē ſufficiēs cauſa: ꝗa citius cōtrahit quis cuꝫ Auſa. lex ſemper eſt certa: ſecus quā allegaui libero ꝙͣ cū ſeruo. ⁊ pōt eē iuſta cauſa manumiſ­tibi ī. l. d̓ die in eo qd̓ in facto hoīs conſiſtit. ſionis ꝗa libentius debet negociū gerere ⁊ ma­.sͣ. qui ſatiſ­Sufficit ad euitādam pe gis fideliter cū beneficiū libertatis acceꝑit cum da. cog Puellam. nā ſid facto ſit factū. h. d. ſeſe nouerit obſequi plus debere ⁊cͣ. ut. l. i. in fi. De manu Facit ad. q. an ꝓhi­.C. de offi. ꝓcur. miſſis vindi Truum. bitio fundi dotalis Ex. l. ſequenti. cta. Rubri. Ubi minor pōt eſſe ī iudicio ſine tutor̄ eo ca­porrigitur ad res que ſeruādo ſeruari I pat̉. s liberta poſſunt. de quo in.§. ⁊ cū lege. C. de re. ux. act. ſu pōt ꝓcuratorē cōſtituere ſine tutore. tis ſauore. ⁊ glo. not. in aucͣ. ſiue a me. C. ad uell̓. ⁊ ibi dixi Nota iſtuꝫ Idē in his q̄ X preterito. textū bene. anno. reſpiciunt fa No. in fi. tex. facit ad. qͥ. ſi uorem aīe ſe Tene mēti iſtū tex. quē doc. Alū S. emo rē. ⁊ dicūt ꝟba cōtra Abſens. allegant ubicūqꝫ minor pōt cūdū glo. in ca. ſi gratio­ctus. emit ſub cōditiōe ⁊ erit modꝰ. fa­eſſe in iudicio ſine tutore. ⁊ quādocūqꝫ pōt ſine ſe. d̓ reſcrip. cit ad id qd̓ dixi. sͣ. e. l. cū queritur.§. nihil. tutore gerere ad ea pōt ꝓcuratorē cōſtituere ſi­in. vi. ⁊.xxv. diſtin. qua No. iſtum tex. ne tutoris auctoritate. ar. huiꝰ. l. ⁊ sͣ. qui petant Ege iulia. quo illa cā de­tu. l. diuus.§. i. no. extra de reſti. ſpo. c. ex parte. mandat̉. dic ut. l. poſſeſſore. Ex. l. ſequenti. Notarius citatus ab alio ꝙͣ a principe nō po De manumiſſis uindicta. Rubrica. teſt extra territoriū creātis cōficere īſtrumētū. Pud proconſulē. Quid ſit dicere d̓ manumiſſis uindicta. Azo ponit. C. d̓ manumiſ. ⁊ dicit ꝙ olim p̄tor manu­Iſta ē no. lex ego allego legē iſtā ꝙ ille mittēdo habebat uirgā ī manu qua tāgebat ſer ꝗ hꝫ iuriſditionē uolūtariā ab alio q̄ſitā ꝙͣ a prī uū ⁊ dicebat ei. aio te liberū de iure ꝗritū. uel ali cipe nō pōt eā extra territoriū exercer̄. ⁊ ideo ta ter manumiſſus fuit ꝗdā ſeruꝰ ꝗ uindicauit iniu bellio factus a rege nō pōt exͣ regnū cōdere in­riā populi romani de quo fit mētio. sͣ. de origīe ſtrumētū. nec tabellio factꝰ a populo extra illuꝫ iuris. l. ij. Omnes ergo ꝗ manumittunt̉ a iudice populū pōt inſtrumentū cōdere. ſimile in l. ij. d̓ dicūtur exēplo illiꝰ manumitti uindicta. officio pro conſul. ⁊ le. An ꝗ nō pōt per ſe Ex. l. ſequenti. I minol. poſſit alij cōmitte Inſtitutꝰ filius cū hoc ꝙ hereditate priuet̉ ſi re: dixi āno in. l. fi. C. de pac. ſed tex. eſt acceꝑit indignā priuādus uenit ſi ancillaꝫ uxo­in. l. ſi fundus.§. i. sͣ. de pignoribus. rem ducat. Volūtas nō finitur s I Pateſ. morte libertatis fa­I rogatus matrimo uor̄ᵉ. Itē reuocatio nō dꝫ ꝑuenire ī no­nij. Iſtū.§. cū glo. no. īduco ad unā. q. qui titiam mandatarij ſi ex reuocatiōe non ledit̉. ui dā fecit teſtamētū ⁊ reliꝗt filiū ſuū heredē. ⁊ di­de glo. q̄ incipit nō ergo ⁊cͣ. ſed ibi uerſat̉ dānuꝫ cit ꝙ ſi filiꝰ meꝰ acceꝑit uxorē ſibi īdignāᵍ priue ſi ignorāti renūciat̉. non enim reuocatio nocere tur hereditate ⁊ d̓ueniat ī talē. Ille accepit vnaꝫ debet: ut. l. ſi mādaſſeꝫº. sͣ. mā. hic ꝑ manumiſſio ancillā an amittit hereditatē. ⁊ certe uidet̉ ꝙ nō