Seite
De manumiſ. q̄ ſer. De manumiſ. teſta. 7 5 aAter ꝙ ꝑ iſtā glo. ꝗa indigna eſt q̄ ꝓhibet̉ duci: ſed iſta iure ī ſnīa nō. Itē no. ꝙ ip̄a uolumīa rōnū de ADDE ad p prouin nō ꝓhibet̉ duci. In cōtrariū facit ꝙ īdigna dici no. per bart. bēt reddi qd̓ tꝫ Ia. de are. in. l. i.§. officio. d̓ tu. ⁊ tia. adde ad ꝙ libri ratio tur cōſiderata qͣlitate uiri ⁊ ſuorū nataliū: ut. l. hanc. l. qͥ no. ra. diſ. ꝙ tutor dꝫ reddere pupillo libros rōnū. num debe­Inno. in ca. .iij.§. ſi emācipatus filiꝰ. sͣ. de bo. poſſ. cōtra ta­Itē erit dicēdūᵇ notabiliter ꝙ dictio cuꝫ. poſita ant reddi qͥ in cauſis. in bu. ⁊. C. de ep̄i. audi. l. tam demētis. Ia. de are. īter ꝑſonas cōiungit prīcipaliter nō acceſſorie. voluit bal. ſin. de offi. d tangit hic. conſilio. ccc Itē no. ꝙ licita argumētatio ē de ꝟbis legis le. ſacit. l. itē liij. ei.§. i. quod ad ꝟba teſtatorū. Op. ꝙ dictio cū: cōiungit I ita ſcri Iter ex prouincia. cuiuſqꝫ vni­acceſſorie: ut. l. i. ij. ⁊. iij. sͣ. de pecu. le. Soluit gl s ptū fue­uer. no. Qui ꝑ aliū facit ip̄e facere uidet̉: ut. l. i. tua illud cōtrariū multū notabiliter. īſti. de le.§. rit. unam. q. .§. deieciſſe. de ui ⁊ vi ar. glo. dicit ꝙ ꝑ fictioneꝫ. Adde bart. ſi ancillas: ꝗa dictio cū. īter ꝑſonas cōiūgit prin De manu late ī. l. ticia. ſed dico in. l. ſi is ꝗ pro emptore. jͣ. de uſuca. ꝙ miſſis teſta­cipaliter: ut hͨ. ſꝫ īter res cōiūgit acceſſorie: ut. l. de lega. ij. mento. Ru illud ē uerū ī his q̄ facti ſunt: ꝗa tūc ficte vr̄ fieri. .i. ⁊. iij. de pe. le. ꝑ Cy. ī. l. i. C. de ꝟbo. ſigni. Ui duos brica. ſed ī his q̄ iuris ſunt ꝓprie ipſe fecit: ut hic. q.§. hec ꝯ­Ex. l. ſequenti. I fru­ditio. de iſta Mulier relicta uſufructuaria filio īſtituto et s ctuari­.q. Uide bar De manumiſ. que ſeruis ad uniuerſi. ꝑtinē. um. de intel­extraneo ſubſtituto ſi morit̉ filius debet habere to. in. l. facta. lectu huiꝰ. l. impo. Rubrica. integrum uſumfructum. .§. tēpus. ff. vide do. Io. de pe. ⁊ facit in. l. ſi ſe ruuſ Eruus ciuitatis. iſte tex. ad a­I ita ſcriptū fuerit. ticij. poſt bar liaꝫ. q. d̓ qua Solet eē q̄ſtio: an ciuitas eꝗ paretur to. d̓ lega. ij. Si fauore certe rei ꝟba trahūtur ad im per bal. in. l. t I ita ſcri pupillo an ſoleat reſtitui more mino fi. C. de pac. propriā ſignificationē talis fauor ad diſpoſitio s ptuꝫ ſit. vbi allegat rū. ē materia. l. res. C. ex ꝗ. cau. ma. ⁊. C. d̓ iure rei nē ſibi cōiūctā nō trahit̉. h. d. Ia. d̓ are. ponit hͦ ſormatus ar iſtum tex. pu. l. rēpublicā. li. xi. Sꝫ an eꝗparet̉ pupillo. ui­ticulus. Ad unā diſtinctionē quā ponit Cy. ī. l. ex his. C. qn̄ ADDE an­de. l. filiuſ de det̉ ꝙ equiparet̉ cuilibet priuato: ut hic cōiun­dies le. ce. Habetis hic uider̄ unā. qº teſtator re ge. conſilio teſta. ⁊. l. ſi cta. l. pupillꝰ. sͣ. ti. i. ad mace. l. nihil intereſt. et. l. .clxxxxiiij. qͥ­liꝗt filiū ſuū heredē ⁊ ſibi ſubſtituit exͣneū ⁊ ſuā uxor. d̓ adul modo ſtatu­.iiij.§. nihil. sͣ. d̓ manu. glo. tua vr̄ dicer̄ ꝙ eꝗpa uxorē reliꝗt dn̄am ⁊ fructuariā oīum bonorum te. ang. in. l. tum per ſo­ret̉ pupillo. alid̓ reꝑis ī gl. l. i. qd̓ cuiuſqꝫ uniuer. .ij. vi bono. ſuorū. mō filiꝰ nō extitit heres. mulier vult uſu num campa rap. dixi ī. d. fructū oīum bonorū ſuoꝝ. ſubſtitutꝰ dicit tu nō ne poſſit in­.l. i. d̓ duob. ducere no­ De manumiſ. teſtamēto. Rubrica. d̓bes hr̄e niſi alimēta ẜm cōſuetudinē poſitā ī. l. reis. ctem ⁊ dieꝫ Ibi a te. i. a .i. C. ſi ſecūdo nup. mu. ⁊ nō ob. ꝗa ſum exͣneꝰ: d Iita fue I quis ita. teſtamētaria s rit.§. q̄ ꝗa filio fuit īpoſitū grauamē. Dico ꝗcꝗd dicat ſtio hec. iteꝫ libertate. ⁊ ſic nulluꝫ uidebat̉ lega. extraneꝰ ꝙ mulier d̓beat hr̄e uſufructu oīum bo erit dicendū ut. C. de legi. l. ſi ẜuus. Ia. de are. norū ꝑ iſtā legē cōiūcta illa cōſuetudine: ꝗa qn̄ vide plene Qn̄ relinquit̉ dn̄a ⁊ uſufructuaria d̓ iur̄ ſcripto dꝫ ha bal. in. l. i. C. I fructuarium. tena de act. ⁊ ob. bere dn̄ium ⁊ vſufructū: lꝫ ex cōſuetudīe fauor̄ fi ⁊ ī. l. i. C. mā tor legat rē ſuā trāſit dn̄ium rectauia ī liorū īterp̄tet̉ ut d̓beat hr̄e alimēta. nā fauore fi­da. ⁊ differē­legatariū: ſꝫ qn̄ heredis nō trāſit rectauia: ut. l. lij remoto: ꝗa nō fuit heres: lꝫ fuerit ſcriptus re tiaꝫ inter di­.i. C. cōia de leg. ⁊ ibi ꝑ doctores: lꝫ glo. dicat ali manet lex: ut ar. hͨ ī fine cōiūcta dcā cōſuetudīe. ctionē cuꝫ. ⁊ dictioneꝫ ⁊. ter ⁊ male. ſꝫ ubi teſtator legat rē ſuā quo ad ꝓ­Not. ꝙ collige ex no Ibertas que. aiꝗd nō prietatē heredis: quo ad uſufructū: an tranſeat ta. ꝑ bar. ī. l. rectauia dn̄ium ī legatariū: certe ſic ut hic. pōt cōferri in tēpus quo fieri non pōt. .i.§. ſi plureſ Ex. l. ſequenti. .sͣ. de exerci­Not. Hec aūt ſcriptura. ū ca to. in. vi. q. ī An procedat articulus ꝙ talis cognouit ta­repe. ⁊ ꝑ bar lem uiolenter. ſum de quo facio magnum feſtum alibi. to. ī. l. ſi cui. in prin. d̓ le. Hec ſcriptura teſtamē I ita ſcriptum ſit. ti. Hec uerba ita ut faciūt modum ⁊ poteſt quis Iſta ē pulchra lex ⁊ notabiliſ. ⁊ ſi tu ha beres ītellectū tu diceres mihi hic ē caſus cōtra compelli ad modum implendum. quādā q̄ſtionē quā formaui in. l. ij. jͣ. de duobus Pluralis locutio Poſt annum. quorum numero reis. ubi dr̄ ī glo. actiue ⁊ paſſiue. ⁊ ē alia glo. C. de ꝓcur. in. l. i. ⁊ fuit qō: ꝗa fuit formatꝰ articulꝰ eſt contenta. Ex. l. ſequenti. ꝙ talis cognouit talē uiolēter. ⁊ dixi ꝙ pōt ītelli Tempus quo nox efficitur ē dies. ⁊ tempus gi actiue ⁊ paſſiue. iō articulꝰ nō cōcludebat. hic quo dies efficitur eſt nox. vr̄ ꝯtra: ꝗa diligēter pōt aſſumi actiue ⁊ paſſiue. ⁊ ẜm mentē diſponētis tm̄ ītelligit̉: ſed nō ē con Ui duos. tra: ꝗa ueꝝ ē ꝙ ẜm mentē ⁊ intētionē ꝓferētis ī Si tēpus appo­iudicijs dꝫ īterp̄tari. ſꝫ ī articulo ſi ſic ꝓbauerit Hec conditio. nt ſubſtātie lega tex. interpretatur cōtra proferentē: lꝫ ipſe profe ti ī dubio tp̄s incipi timer e teſtatorū. hoc dic̄. rens pro ſe interpretetur. Hic dicā tibiunū qd̓ tenebis mēti. dicitur ꝙ vi I quis libertatem. uens moritur. ⁊ ſcitis ꝙ ſit qō an ſero ſit d̓ nocte uel nō. ⁊ hoc anno qn̄ redij domū equitaui tēpe Aliter nō poſſet dari directa. nā remiſ­ſtiue: ⁊ cogitaui hoc per iſtā legē: quia dies mo­ſio ſit iure pretorio. ⁊ ſic datur utilis nō directa: ritur nocte ueniēte. ⁊ ſic tempus illud quo nox ut. d.§. quotiēs. allegato ī glo. efficitur eſt dies: ⁊ non nox. Ita mane quando Ex. l. ſequenti. nondum uenit dies antequā ueniat dum īcipit De dictione cum. uenire eſt nox ⁊ nō dies quia nondum uenit. et I ita fuerit. hoc dico per iſtam legem quia hic uiuens mori Iſte.§. lꝫ ſit ī exͣor­tur ⁊ nondum eſt mortuus. et ſic uiuens licet in Queſtio he c. Ainarus: tū̄ gl. in. l. cipiat mori. de iſta. q. dixi hoc anno in. l. ij. C. plures. C. de cō. īſer. fecit magnū feſtū. Not. de cuſto. re. in terris ubi pulſantur campane. ꝙ cōditio q̄ cōſiſtit ī dādo ⁊ faciēdo ſi ſatiſdat d̓ uide ibi. RRR iij