Seite
Pro derelicto. Pro dote. Pro ſuo. ii Pro de .§. ſi quis palā. jͣ. de iure fiſci. ſi vero id qd̓ nocet dominiū oīum bonorū ſine traditiōe. tn̄ in vēdi­vide bal. ī. l. relicto. Ru­vincit id qd̓ ꝓdeſt. tūc inſpicimꝰ id qd̓ nocet: uel .i. C. e. tione ⁊ donatiōe oīum bonoꝝ non trāſit domi­brica. e Itē dicit̉ dubitat̉. tūc ſubdiſtingue aut effectus vniꝰ pōt niū ſine traditiōe. quod no. ⁊ tene mēti. Ter et vide qd̓ le ſeꝑari ab alio: ⁊ ſeꝑatur: ut. l. relegatoꝝ.§. fi. de a N pars tio no. ꝙ qn̄ tradit̉ res in dubio videt̉ fieri aīo git̉ ⁊ no. per a ad iſtū ti īter. ⁊ releg. ſi vero nō pōt ſeꝑari inſpicit̉ qd̓ no­tranſferēdi dn̄iuꝫ: ut ibi. ſi tn̄ non euidenter ⁊cͣ. tex. ⁊ glo. et tulū vi cet: ut. d. l. i. in fi. cū. l. ſe. sͣ. ad ſyll̓. ⁊. l. ij.§. ſi a pu valde no. ī. l. ⁊. l. dotis fructus.§. fi. ⁊. l. ſe. sͣ. de iure do. Cō de qd̓ legit̉ ꝓculus. aliaſ pillo. sͣ. pro emptore. De huius. l. materia tāgit̉ tra hoc oppo. de. l. cum pater.§. pater pluribus ⁊ no. ī. l. īter incipit ancil per Dy. in. c. poſſeſſor. in antepenul. q. extra de dū.§. i. de ac .sͣ. de leg. ij. ubi ī dubio videt̉ tradi cauſa cuſto­la. sͣ. de iure qui. poſ. ⁊ ꝓ reg. iur. li. vj. ⁊ ꝑ cy. C. d̓ uſuc. ꝓ empt. l. vēditor. dotium. die. ita ibi dicit tex. cū glo. Rn̄. in dubio p̄ſumit̉ uiſio huiꝰ ti. I eſtīa Uidet̉ ꝙ confirmetur tradi cauſa trāſferendi dn̄iuꝫ ſi p̄cedit ꝯtractus uolētis hn̄tē s ta. n̄ uſu I Pal E. morte nec ratihabitio reꝫ ꝓ dereli habilis ad tranſferendū dn̄ium. ſecus ſi aliqua capiat̉. cto perdere heredis aliꝗd oꝑet̉: ut. l. ij. C. de īof. do. cauſa inhabilis ad tranſferendū dn̄ium p̄cedat vide Bal. in dn̄iuꝫ nō hꝫ Dicit glo. ꝙ olī nō ꝯfirmabat̉ qd̓ reprobaui tibi .l. i. C. e. dicam plenius. jͣ. de ſolu. l. ſi ſub cōditione. ubi locū ī re deẜ g Duobus .sͣ. e. l. i.§. i. Dic ergo ꝙ pater mutauit uolunta glo. tangit. Item no. ꝙ dos nō pōt eſſe ſine ta. l. ꝗ agros temporibus tē quā p̄ſumo mutatā ex eo ꝙ filiā exheredauit: C. d̓ oī agro matrimonio: ut hic ⁊. l. fi. C. de dona. an̄ nupt. in uſucapiōe deſer. li. xi. ⁊ ⁊ hoc uult dicere. l. ꝓ donato. quaſi dn̄s nō pōt Item dicit̉ᵉ hic ꝙ ſi quis putat eſſe matrimo pro emptore ibi bar. ⁊ bal requirit̉ bo­manumittere: ſꝫ deſinit uſucaꝑe. dicā eadē rōne nium cū nō ſit ceſſat uſucapio. Contra. l. iij. pro dus ī. l. rē q̄ na fides duo nō poterit rē in ſacꝝ dedicare. ſꝫ poterit obliga­ſolū. Sol. hic errore iniuſto. ſecus ſi iuſto. nobis. de ac bus tempori ri reſpectu ſui quaſi dn̄ij: ut. l. ab eo. sͣ. de pign. qui. poſ. Itē Hic dr̄ ꝙ ſi an̄ bus adde. l. I eſtimata. nuptias res tra­nō hꝫ locū ī ſi exiſtimas hereditate .sͣ. ꝓ ſolu. et Pro derelicto. Rubrica. datur nō uſucapiat̉ᶠ. Cōtra. sͣ. l. ꝓxīa vacāte ꝙ fi­bal. in. l. ſuꝑ ubi ante nuptias uſu capit ti. pro ſuo. Hic ſunt at occupātis long. ī pͥma Cōtinua ꝑ teip̄m: ⁊ vide glo. que dicit ꝙ ha­ẜm bal. ī. l. ꝗ opi. una Rug. que dicit intelligo hāc. l. ẜm illam col. C. d̓ pre­ſe patris. in ſcri. lōg. tēp bere pro derelicto hꝫ vim dona. ꝓ quo vide qd̓ qn̄ tradidit ſub ꝯditione dn̄ium nō trāſeat: niſi .xij. colū. C. dicam. jͣ. de ſtipu. ſeruo. l. quod ſeruus. ſecuto matrimonio. ſecus ſi ſimpl̓r: ut. sͣ. l. ꝓxīa. vnde liberi. Quod iuris eſt Cōtra hanc opi. videt̉. l. ij.§. ſi ſub ꝯditione A par S. s toto quo ad to­ Pro do .sͣ. pro emp. Rn̄. Rug. ibi nō uſucapit ti. ꝓ em­te Rubrica. tū idē iuris ē d̓ parte quo ad partē ptore: ſed ti. pro ſuo. uel ibi ꝯditione exp̄ſſa. hic ſed nō eſt idē iuris de parte quo ad in tacita. pͥma eſt verior. Alij ut Azo dicunt ꝙ lꝫ b Itulus: totum. hoc dicit tene menti. fuerit ſimpl̓r tradita tn̄ nō uſucapit ti. aliquo: et t ⁊ ad hāc .l. vide Qui dene­eſt ratio ꝗa in cōtractu emptiōis ⁊ venditiōis re Empronius. gat alimen bal. i. l. i. C. quirit̉ bona fides duobꝰ tꝑibusᵍ. ſꝫ ante exn̄teꝫ eodeꝫ. ta ⁊ alij tradi mādauit videt̉ ꝓ derelicto ꝯditionē nō eſt titulus. ideo nō pōt hr̄e bonam c Sed Io. fidē: ⁊ ſic nō uſucapit. Dy. ⁊ oēs moderni tenēt hr̄e. h. d. Et ti. ꝓ legato hic poſitū vide ꝑ teip̄ꝫ. dicit. Adde bar. ī. l. et iō opi. Rug. nā non pōt uſucapi.ſ. ti. pro emptore de ꝯdi. fur. ⁊ ſecus ti. pro ſuo: ⁊ eſt ratio: ꝗa p̄cedit cōtractus Pro dote. Rubrica. qd̓ not. in. l. habilis ad tranſferendū dn̄ium ut eſt cōtractus .iiij. ꝓ ſoci. ⁊ cōditionalis qui eſt habilis ad dn̄ium tranſferē Ex. l. ſequenti. no. ꝙ īmo. ī .l. de diuiſio dum. hoc tenent per. l. ſi ſub cōditione. jͣ. de ſo­ Titulus dotis an ſit lucratiuus ul̓ oneroſus: ne. ſol. matri ibi. No. Et in uenditione oīum bonorū uel do lu. hoc tenet Dy. hic ⁊ Cy. C. pro dote. l. i. allegat iſtaꝫ natiōe nō trāffert̉ dn̄iuꝫ abſqꝫ traditiōe: ibi. Cō Ex. l. ſequenti. glo. hoc mo tra. Et an cuꝫ tradit̉ res in dubio dicat̉ fieri aīo An cōi diuidūdo preſcribatur minori ſpacio ꝙ lꝫ an̄ tradi tionē nō trā .xxx. annorū. Et an ꝑ poſſeſſiōem fundorū diui­tranſferendi dominium: ibi. Contra hoc. Si res det̉ in do­ſeat dn̄iū rei ſim longo tꝑe inducat̉ diuiſio. Et qualiter ītel­dotalis ī ma Itulus. tā vir uel ſpālr ma­ligatur ſtatutum ꝙ diuiſio poſſit peti: nō obſtā­ritum: ut ibi trimōio ꝯͣcto uſucapit̉ ꝓ ſuo niſi ex­te curſu alicuius temporis. no. hoc etiaꝫ erit veruꝫ ſi Etiam res preſcripta preſſe ſit actū ꝙ nō trāſeat dn̄iuꝫ: ni bōa vuiuer­Ue̓ ſilic. uel uſucapta in iudici ſi matrimōio ꝯſummato: ⁊ hoc ſiue ſaliter dant̉: um diuiſorium non venit. b. d. Et ſic res det̉ eſtimata ſiue ineſtimata hoc. d. cū. l. ſeq. ut hic in gl. no. ꝙ per quandam ꝯn̄tiam p̄ſcribitur cōi diui bal. ī. l. i. C. No. tex. ibi. ⁊ nihil ⁊cͣ. ⁊ ibi. ſi nō tn̄ euidēter ⁊cͣ de act. ⁊ ob­minori tꝑe. xxx. annis: ut gl. dicit. Quero ꝗd No. tex. in fi. ibi: ꝗa nulla dos ſit. No. ꝙ ti. ꝓ li. in pe. col. ī dote equiparat̉ ti. pro emptore: ⁊ ſic videt̉ titu­ſi accipiēs ſciebat res eſſe cōes. Rn̄deo ſi uellēt viij. q. tꝫ gl. allegare eſſe preſcriptū rei nō poſſet ꝓpter ſcien lus oneroſus qd̓ videt̉ eſſe verū: ut. l. ex ꝓmiſſio hic ꝙ ī actō ne ꝓ ſocio ſit ne. jͣ. de act. ⁊ obli. hoc tn̄ intellige ꝙ ē oneroſus tiam rei aliene. ſed ſi uellet allegare diuiſioneꝫ ⁊ ſpāle ꝙ tran probare ꝑ preſumptionē: quia unū fundū poſ­reſpectu uiri cui dat̉ in doteꝫ a muliere. reſpectu ſeat dn̄ium ſediſti pro ſolido: ⁊ ego alium lōgo tēpore. tūc uero mulieris quā pater uel extraneus dotat eſt abſqꝫ tradi­diuiſio preſumit̉: ut no. C. cōi diui. l. pe. Ideꝫ ſi titulus lucratiuus. reſpectu uiri eſt oneroſus: ut tiōe. ſecuſ in alijs uniuer idē fundus eſſet ꝓ diuiſo poſſeſſus. qd̓ ſatis pla .sͣ. dixi: ⁊ pro onere matrimonij accipit: ut. l. ꝓ ſalibus. tex. cet. Ultimo ex hac. l. no. ꝙ ſi ſtatutuꝫ dicit ꝙ oneribꝰ. C. de iure do. Hāc diſtīctionē pōit tex. eſt ⁊ etiā h̓ tꝫ diuiſio poſſit peti non obſtāte curſu alicuius tē­.l. fi.§. ſi genero. jͣ. de his que in frau. cre. tetigi bal. in. l. ꝗ ti poris quod debet intelligi durante cōione. ſec anno in. l. meuio in fi. sͣ ſol. ma. ⁊ tāgit̉ in. l. ij. C. bi. C. de his ꝗ a nō dn̄o: ſi preſcriptum eſt dn̄ium cū ſi. allegatis in glo. j. que in frau. cre. Itē no. ex ſcd̓o dicto ꝙ nō eſt ⁊ in. l. i. C. ꝓ differētia an res ſingulares uel oīa bona dent̉ in dote ⁊ Bal. Rubrica. dotem. Cōtra hoc opp. ꝙ ſit differētia: ꝗa qn̄ Pro ſuo. C. d̓ iure do traditur vl̓r tranſit dn̄ium ſine traditiōe: ut. l. ij. tiū ī. l. nulla ⁊ in. l. fi.§. p̄­ Ex. l. ſequenti. .sͣ. pro ſolū. Glo. dicit ꝙ quidā dicūt ꝙ hoc eſt terea. ꝑ illuꝫ Qualiter intelligatur titulus pro ſuo ⁊ quot verū de dn̄io: ſed de uſucapiēdi ꝯditiōe ſecus: tex. eo. titu. ſed Io.ᵉ dicit ꝙ nō audet dicere ꝙ dn̄ium tran­modis accipitur titulus pro ſuo. uide in fi. d Tertō no ſeat in vl̓ibus ſine traditiōe: ut. l. ij. sͣ. ꝓ ſoc. Rn̄­ta. add̓ bart. in. l. ſi ꝯſtāte de tu: quia glo. nō rn̄det. dic ꝙ ibi ſpeciale in ac Circa hanc Rubricam glo. dicit aliqua qu ī. ij. q. iiij. qō tione ꝓ ſoc. ⁊ ſic no. ꝙ lꝫ in actiōe ꝓ ſoc. trāſeat examinabo infra. l. j. principalis. PP B ij ſolu. matri. ⁊