Seite
Quoꝝ bonoꝝ Rn̄deo ille ꝗ petit hēbat poſſeſſionē iuris. ideo Idea. ſic: vt in glo. hēs. Quero ꝗd eſt dcm̄ actio ꝑ­mꝰ mix petit poſſeſſionē q̄ eſt facti. Idē dico in eo qui ē ſonalis in rē ſcripta. Rn̄. actio in reꝫ mera dat̉ ꝯͣ tum ex heres de iure ciuili nō pōt agere hoc īterdcō uti poſſidētē: nō tn̄ tāꝙͣ obligatū: ſed ꝗa poſſidet: duobus. Et li ad reparandā poſſeſſionē. Dr̄ hic ſi nō eſt uſu ſic vide ꝑ do ut īſti. de ac.§. i. ſed actio ꝑſonalis ſcripta in rem cto. plene in captuꝫ. Cōtra uſucapio nō pōt eſſe ſine titulo. ſꝫ dat̉ ꝯͣ aliquē: nō ideo ꝗa poſſidet: ſed ꝗa eſt obli l. ii. ff. d̓. ver­poſſidere ꝓ herede vel ꝓ poſſeſſore nō ē titulus: gatus ex poſſeſſiōe iō dr̄ ꝑſonalis. ꝓbat̉ in. l. de bo. obb. licet ergo ⁊cͣ. ut. l. ꝓ herede. sͣ. de peti. her. ergo uſu eo.§. fi. sͣ. ad exhi. Item dr̄ hͨ ꝙ q̄dā ſūt anna contrarium capio nō ꝓcedit. Huius timore dicit glo. ꝙ hoc notetur ī. l. lia q̄dā ꝑpetua. q̄ro q̄ ſunt iſta. certe veritas eſt imperiuꝫ de dꝫ ītelligi ꝙ hic habuit iuſtū errorē: qui habet̉ ut dicit glo. q̄ ꝯtinent merā penā ſunt annalia. ſꝫ iuriſ. om. iu­ꝓ titulo: ut. l. nō ſolū.§. i. de vſuca. ⁊. l. celſus. e. q̄ ꝯtinent rei ꝑſecutionē ſunt ꝑpetua. uidebitis di. ⁊ ibi per­ti. No. ergo ex hoc ī eo ꝗ poſſidet ꝓ herede: in. l. in honorarijs. de ac. ⁊ ob. Ultimo ex hac doc. ⁊ que ī terdicta ſint ſed in eo ꝗ poſſidet ꝓ poſſeſſore reꝗrit̉ p̄ſcriptio .l. hēs ꝙ mixtū ex duobusª nō facit tertiā ſpēm duplicia. vi­.xxx. annoꝝ. habes ergo ex hac ſo. ꝙ lꝫ iuſtus er ꝑ ſe: ut hͨ ī. ꝟ. īterdictoꝝ āt ſpēs ⁊cͣ. nā pōit tres de bar. in. l. ror habeat̉ pro titulo ꝙͣtū ad uſucapionē ⁊ pre­ſpēs īterdictoꝝ tm̄. ⁊ tn̄ ſunt q̄dā mixta ex duo­generaliter. ſcriptionē: nō tn̄ habetur ꝓ titulo ꝙͣtū ad repel §. i. in. iii. q. bus ⁊ de ipſis nō ponit tanꝙͣ de ſpē ſeꝑata ꝑ ſe. sͣ. d̓ acquir. lēdū eū qui agit petitiōe hereditatis: vel īterdi­In ꝯͣriuꝫ facit. l. adeo.§. i. de acqui. re. do. nō di­poſ. cto quorū bonorū. q̄ iudicia nō dāt̉ ꝯͣ titulo poſ co nunc. ſidentē. qd̓ tene mēti. Tenēdo iſtā ſo. ergo poſt Ex. l. ſequēti. Quoruꝫ vſucapionē tenet̉ hoc interdicto qd̓ eſt ꝯͣ. l. here­bonoꝝ. Ru Sicut cōpetit īterdcm̄ de libero hoīe exhibē ditatis. C. d̓ peti. here. Huius timore dicit glo. do: ita de vaſſallo meo exhibendo de monacho It pre dicas ꝙ eſt uſucaptū ab alio nō ab ipſo qui poſ­de uxore. Et ꝗd ſit dicere. Quedā interdcā hn̄t a tor. q ſidet ꝓ herede uel poſſeſſore. Sed ꝯͣ hoc op­rei ꝑſecutionem ⁊ cām ꝓprietatis. habet̉. ꝙ ille ꝗ nō uſucapit nō tenet̉: ꝗa vſucapionē in Iuſtꝰ error Hic ponit habetur ꝓ ti Aterdictorū. aia diuiſio terpellare nō potuit: vt. l. ſed ⁊ ſi lege.§. ſꝫ ⁊ cul­tulo non ad pa. de peti. here. Glo. dicit hͦ ꝙ ille qui alienauit nē īterdictoꝝ. ⁊ pͥma eſt diuiſio reſpectu oīa vt hic dolo deſijt poſſidere: lꝫ nō haberet malā fidē il­ꝑſonaꝝ ꝗbus cōpetunt. ſcd̓a reſpectu reꝝ ꝓ ꝗ qd̓ tene mē. ti. licet glo. le qui emit. ideo ꝗa dolo deſijt poſſidere tenet̉. bus ꝯpetunt. tertia reſpectu effectus. qͣrta ſil̓iter tenuerit cō­Hec ſolū. nō videt̉ poſſe ꝓcedere ꝗa ẜꝫ hoc qd̓ reſpectu effectus. ſcd̓a ibi. īterdcā aūt. tertia ibi trariuꝫ in. l. ſeꝗtur in tex. ibi. quod dolo malo ⁊cͣ. eſſet idē cū q̄dā īterdcā. qͣrta ibi. hoc aūt. Iſte ꝟ. q̄dā eſt pe. ⁊ fi. sͣ. ꝓ eo qd̓ dictū eſt prius. ideo Di. ⁊ Ia. de are. expo no. tex. ibi nō poſſeſſoris. No. qd̓ dr̄ de inter­legato. vide ataſi licet ꝙ hoc nūt hunc tex. aliter ut dicā ꝙ ꝓ herede aut pro dicto de libero hoīe exhibēdo. qd̓ facit vt poſſiꝫ ſuluil etiā ſit verū poſſeſſore poſſidēs.ſ. tꝑe inchoati iudicij. ⁊ qd̓ ſil̓r hr̄e interdcm̄ de vaſallo exhibendo ſeu ciue quo ad ex­ymmixer ſequit̉ poſſideres.i. inciperes poſſidere poſt in­vel monacho exhibēdo: uel pupillo exhibēdo: cludendum inedi­choatū iudiciū. Item ſequit̉ ſi nihil vſucaptū uel alia ꝑſona in qͣ ius habeo. ſil̓e de uxore exhi agenteꝫ peti tione heredi vpilum eſt. expono igit̉ ſi eſt uſucaptū nō teneris. ⁊ ſic bēda: ut. l. i. in fi. ⁊. l. ſe. jͣ. de li. exhi. hoc tene mē­tatis. ⁊ vide eſt ſuꝑflua glo. ma. ẜm Ia. de ra. ⁊ etiam Ia. de ti. Quero ꝗd eſt hoc dcm̄ q̄daꝫ interdcā hn̄t unc dico­qd̓ habetur are. ſentit hoc. vel ſi uolumus ſuſtinere glo. poſ­rei ꝑſecutionē ⁊ cām ꝓprietatis. dicit glo. ꝙ ac­anngumo īſti. de actio. §. ſed iſte. ⁊ mus hūc tex. exponere ꝙ poſſides.ſ. nunc poſ­tor dꝫ ꝓbare ꝓprietatē. al̓s nō uincit. ſcd̓o ꝗa ab­rniliqua bal in. l. nul ſolutoria lata in uno parit exceptionē rei iudica ſideres ne ſi nihil vſucaptū eſſet: intelligat̉ d̓ eo lo. de rei vē­te in alio. ⁊ ideꝫ in cōdēnatoria: ꝗa ꝯdēnatoria ꝗ deſijt poſſidere culpa: vt. l. ſi culpa. sͣ. d̓ rei vē. CA di. qui tenet Et qd̓ ſequitur qd̓qꝫ dolo ⁊cͣ. intelligatur de lata in uno parit exceptionē in alio cuiꝰ occaſiōe contra bar. Dy. tractat hͨ an̄ ſnīa lata ī poſſeſſorio pariat p̄­eo qui deſijt poſſidere dolo. ſed precedēs lec. eſt hic allegat glo. in. l. pe. magis clara. Quero in quo iſtud interdictuꝫ iudiciū in petitorio. qd̓ Dy. plene tradit hͨ ⁊ ī. c. s. ꝓ legato. differat a petitione hereditatis. Glo ponit iſtas ꝗ agendū. de reg. iur. li. vj. ⁊ ego pleniſſime in. l. ⁊ glo. ī. l. he­C differentias. C. e. ſuꝑ rubrica. dic ut ibi. Duas tn̄ naturaliter.§. nihil cōe. de acqui. poſ. reditatis. C. ī ꝗ. cau. ceſ­Hic ponit̉ differentias principaliter not. Prima in modo ſat lon. tem. A īterdictis. ana regula ī ꝓponendi libellū. per cōſequēs in mō ſentētian preſcript. ⁊ gcdurn­di. nā in petitiōe hereditatis peto me declarari terdictoꝝ. Cōtra īmo a die expulſionis ibi bald. ad reſticim heredē. per officiū iudicis ſit reſtitutio rerū: vt habet̉ rō fructuū: ut. l. i.§. ex die. jͣ. de vi ⁊ vi ar. doctrinā gl. ⁊ bar. hic ad l. licet. sͣ. de peti here. in hac aūt peto rerū reſtitu iria ⁊. l. is qui ī puteū.§. qd̓ ait p̄tor. So. dicit glo. fal de glo. ⁊ ibi lit in his. tu dic ꝙ hͨ regula hꝫ locū in bonefidei tionē principaliter: vt hoc illi reſtituas. ⁊ ꝑ ꝯn̄s bart. in ru­poſſeſſore ꝯͣ quem eſt īterpoſitum īterdictuꝫ: in oſtendit̉ diuerſitas ī mō ſnīandi: ꝗa in petitiōe bric. C. eo. ⁊ hereditatis declarat̉ ꝗs heres: ſed ī hoc interdi quo ex die īterpoſiti īterdicti habet̉ rō fructuū. cum bar. cō cordat Ia­ſecus in poſſeſſoribus malefidei: ut in cōtrarijſ. cto ꝗs ſimpliciter condemnat̉ ad reſtitutionem co. bu. in. l. reꝝ. Scd̓a dr̄ia eſt ī mō ꝓbationis nā ī petitiōe Quero q̄ ſint alie regule interdictoꝝ. glo. di­i. C. quoruꝫ cit quedaꝫ ſunt affirmatiue. quedā negatiue. ui­hereditatis debeo probare me filiū ⁊ heredē ⁊ bo. Iſta aūt de eas hic in glo. ⁊. l. īcerti. C. e. ti. bona fuiſſe in hereditate. hoc auteꝫ ſufficit ſi de quo ad pu­blicianaꝫ lo iſtis q̄ ꝑtinēt ad hoc doceo ſummatī. hoc tāgit̉ ī cū nō habēt Quoꝝ bonoꝝ. Rub. prima vel ſecūda gl. ꝑua. C. eo. ⁊ tangit Roſ. in qꝛ ī ea indi­hoc ti. circa fi. Ultimo notaᵈ ex hac lege ꝙ li ſtincte titu­ Dcm̄ eſt de īterdictis in gn̄e. nūc ſeꝗtur de ī­lus putatiuꝰ cite peto mihi reſtitui id qd̓ nunꝙͣ habui. ⁊ ſic I habetur pro terdictis in ſpē. ⁊ p̄mittit̉ de īterdcō quoꝝ bono bū reſtituo adaptat̉ ad id qd̓ nunꝙͣ habui. iſtud vero. l. ſed ſi rū. qd̓ eſt gn̓ale. ⁊ denoīat̉ a pͥma ꝑte bonoꝝ ⁊cͣ. interdictum ē adipiſcende poſſeſſiōis: vt. jͣ. ꝓxi. res.§. eū ꝗ. Ex. l. ſequēti. §. tn̄ quis cōdemnat̉ vt reſtituat: vt hic dicitur. cū ſeq. sͣ. de Aliqͣs deferentias īter īterdcm̄ quoꝝ bonoꝝ pub. 1 Op. c Ultimo Hoc interdictum. ꝙ immo ⁊ hereditatis petitionē vide: ibi. Quero in quo. not. vid̓ bal. Et licite peto reſtitui ꝙ nunꝙͣ habui vt habes ī det̉ ad ſingulas res: vt. l. hoc āplius. ⁊. l. ſe. jͣ. de ī. l. ij. C. quo fi. lec. furtis. So. non ꝑtinet ad res ſingulas. ſubaudi rū bo. ⁊ in. l. cū etiā. de re 5 Op. ſi hēs bo tm̄ qd̓ mihi placet. Ex hoc apparet ꝙ in iſto ti­bus credi. ⁊ It pretoī. noꝝ poſſeſſionē tu. petit̉ reſtitutio reꝝ nō deſignatis rebus. ſicut ī. l. mēcipia. ex edicto p̄toris ad ꝗd petis poſſeſſiōeꝫ ab alio in petitione hereditatis: vt not. glo. in. l. i. circa ī fi. C. d̓ ſer.