Seite
Quorū relegatorum. l 4 fugī. ⁊ vide bar. in. l. ſi olei. C. loca. vbi videbis rātionē huiꝰ dicti. licꝫ I ceptio dolo ſacis ⁊c̄. vt no. in. l. ii. C. d̓ edic. di. adri. tol. ⁊ ī. l. fi. C. e. ⁊ ē gl. mo ꝯͣriū teneat in. l. clā poſſidere.§. ꝗ ad nūdinas. de acꝗ. poſ. in. d.§. lutiꝰ. ſecus ī poſſeſſorio recuꝑāde odio ſpoliātis. qͦ caſu nō ob. l. ſi Nterdicto. q̄ro aliꝗs. vtrū interdictū cōpetat ꝓ ānuo redditu add̓ ꝗs a ſe ſundum. C. ad. l. iul. de vi. de quo etiam ꝑ dy. in. c. ꝗ ad agendum i bal. ī. c. i. d̓ feu. co. faciūt q̄ dixi poſt bar. ī. l. mouētiū. de v̓. ſig. ⁊ dic̄ de reg. iur. in. vi. ⁊ ſequitur Imol. in. d.§. lutius bal. in. c. i. d̓ cōtrouer. īter vaſal. ⁊ ep̄ꝫ ꝙ lꝫ debitor ꝑſolutionē ānua c q Uia aut incertꝰ admittit̉ adde bar. in. l. edita. C. d̓ edē. ī materia cu tiꝫ nō factaꝫ nō recogno mulatōiſ. ad ſcat dbitū. n̄ do etiā ꝙ ſi princi. sͣ. de eden. tn̄ intelligit̉ ⁊ ſi non extat extimationem. īcertitudo eſ Ex. l. ſequenti. dn̄m expolia ſet qͥ nō rele Ubicūqꝫ īcer­ An mihi cōpetat interdictuꝫ. Si habeo ali­re: niſi in aīo uaret nō co­Uīa autem. utudo cauſat̉ ſuo diſponat quē obligatū ad mihi dandū vnū par caponū. git̉ actor ex­ex facto rei admittit̉ libellꝰ incertꝰ. h. d. ī futuꝝ n̄ ſol primere nec Op. de. l. ēt Op. de. l. qd̓ in heredē.§. eligere. sͣ. de tribu­uere ẜm In dicere: actō Aterdicto. Iſ. s. de peti. no. in. c. qͥre neꝫ ita dixit Glo. ibi ſoluit pluribꝰ modis: ſed ꝟa ſo. eſt ꝙ hͨ lā. d̓ elec. ẜm here. So. ꝙ hoc interdictuꝫ differt mul­bar. in. l. ga incertitudo cauſat̉ a facto rei. iō libellus incertꝰ eū ⁊ ad bar. lus.§. ſi eius tuꝫ ab illo in hoc. Quero aliquisª tenet̉ mi­admittit̉ᶜ. ſed al̓s qn̄ quis nō eſt īcertꝰ facto rei h̓ adde bal. d̓ libe. ⁊ poſt hi dare omni anno vnuꝫ par caponuꝫ: an cōpe­idē tenētē in hu. ad fin. et tūc dꝫ eligere actionē certā: vt. l. cū filius.§. vari tat interdictuꝫ: ⁊ dicit Ia. de are. ꝙ nō: qꝛ con­.l. iubemꝰ. in vide ad ea q̄ is. sͣ. d̓ leg.ii. hāc regulā tene mēti ad libellos ꝗ pͥn. C. de ſa. tra debitores obligatos ꝑſonaliter nulluꝫ eſt in h̓ habēt̉ bar formant̉ tota die. peto rē talē. ⁊ ſi nō extat peto ſan. ec. ⁊ vid̓ to. ī. l. vbi āt terdictum propoſitum. caſus eſt hͨ. dicit Iaco. eſtimationē. intelligas hͨ eo caſu quo in petiōe bal. ī. l. ſi cer §. illd̓. ⁊ in. l. contra hoc dictuꝫ videt̉ caſus in. c. querelaꝫ. exͣ tis in pe. co. ſtipulatiōes. pōt interueniri: qꝛ nō ſemꝑ pōt venire: vt. l. ſi ẜ­de elec. ſed dicit ipſe cōtra querelaꝫ opus eſt q̄ lū. C. d̓ pac. de v̓bo. obl. uuꝫ.§. fi. jͣ. de ꝟ. ob. facit etiā ad hoc. l. i. sͣ. d̓ ac. ⁊ in. l. ii. in. i. ⁊ ibi Imol. rela. ⁊ ſic dicit ꝙ illud. c. non bene dicit ⁊ iſta re emp. vbi peto rē tradi vel ītereſſe nam incertuꝫ col. C. d̓ ẜui. et oēs doct. fert Cy. C. de pac. l. ſi certis annis. circa fi. vide eſt vtrum velit tradere rem vel intereſſe ⁊cͣ. ⁊ Inno. ī. d. in. c. ii. d̓ lib. te iſta lex nō ꝓbat hoc: qꝛ eadem rōne nec con­.c. q̄relā ī pͥn obla. ⁊ non Ex.§. ſequenti. tra poſſeſſores alicuius iuris realis cōpeteret ī­omittas vi­ci. in gl. ſuꝑ An pro donatione cā mortis habeat locum v̓bo ſubtrac dere bal. ī. l. terdictuꝫ. cum hͨ dicat tantū corporū poſſeſſo­hoc interdictuꝫ. ⁊ falcidia reſecat ipſo iure. tus: ⁊ qd̓ re .i. in. iii. opp. res. Sed cōtra hoc. jͣ. ti. i. l. i.§. quod aūt ait. C. de fur. et mediū det̉ ꝓ Hic Ii quis ex mortis. en du ⁊. jͣ. de aqua quoti. ⁊ eſti. ⁊ d̓ iti. actuqꝫ pri. ꝑ to. iuribꝰ ſub­Imo. pꝰ an­Ego non video ꝙ dicat poſſeſſoriuꝫ niſi reſpec ge. in. d. l. ſti tractis. vide plex lr̄a. quidā habēt vtiqꝫ ceſſabit. alij habent pulatōes nō bal. ī. d. l. ii. ī tu petitorij. ⁊ videbitis per totuꝫ hunc librum. vtiqꝫ neceſſe habebit. Quero vtrū ꝓ dōatōe diui. in vl. co xi. col. in. vi. Modo ſi aliquis dꝫ mihi dare aliquod annuū lū. Innoc. in cā mortis habeat locū hoc interdictū. gl. diſtin .q. an ēt det̓ propter quod habeo aliquod ius in eius perſo .c. cōſtitutuſ interdictum guit. Ia. de are. fatet̉ hoc eſſe verū ſi ꝑ d̓functū de reſtitu. in adipiſpēde. na: qꝛ eſt meus vaſallus vel aſcripticius. ita qd̓ tradita nō fuit poſſeſſio: qꝛ ſi ꝑ defunctū tradi­integ. vide ibi ī. x. habeo aliquod ius reale in eius perſona: ⁊ tūc ta fuit nō haberet locū: qꝛ donatariꝰ vel legata­A 6. Siꝗs iiii. col. v̓. ſꝫ poſſum agere interdicto etiam poſſeſſorio: vt ī ex mortiſ. an iuxta h̓ que­rius nō occupauit. ſꝫ heres deberet vēdicare iu .c. querelā. ſed ſi habeo ipſum obligatū tantuꝫ hoc interdi­rit̉. ⁊ qd̓ no. re falcidie ꝑtē cōtīgentē. Itē no. hͨ in fi. ꝙ fal ctū quoꝝ le­bar. ī. l. acꝗ­perſonaliter: nec habeo in eius perſonā ius rea cidia reſecat ipſo iure. ⁊ cōcordat in. l. linea mar gatorū habe lius. ī fi. sͣ. d̓ le. tunc dico ꝙ non datur poſſeſſorium contra garitarū. ⁊. l. plautiꝰ. ad legē fal. ⁊ ſic facit: an id at locū quā­dōa. Et iſtis. eum argumento huius legis: ⁊ qꝛ non reperi­do res lega­adde bal. ī. l. quod reſecatur per falcidiaꝫ ſit debitum natu ta ante mor tur in aliqua parte iuris cautum. .i. in. i. col. C raliter quod dixi in. l. patronus. sͣ. de dona. ⁊. l. i. tē teſtatoris de fideicō. d̓ in prin. ad. l. fal. erat penes hoc plene ꝑ Quorum legatorum. ℟ica. legatarium. pau. d̓ liaꝫ. in Opp. ⁊ vr̄ ꝙ Quod autem. ſufructuariꝰ poſ adde bar. in cōmēto. c. ex l. linea. ad. l. litteris. d̓ re ſideat: vt. l. natural̓r. sͣ. de acꝗ. poſ. glo. fatet̉ cō Oc interdictum fal. ⁊ ibi pau. ſti. ſpo. plene trariū. ſed certe illud eſt veꝝ in re in qͣ eſt vſufru de ca. ⁊ iſtuꝫ ꝑ āg. ī repe. Not. ꝙ nō eſt equuꝫ: vt ꝗs ius fi tex. ꝓ nota. ctus. Utrū aūt ius vſufructꝰ poſſideat̉ vel nō. di d. l. ſi certis allegat bal. bi dicat habetis. C. ne quis in ſua cā īnis. et ibi ꝑ xi in. l. natural̓r. in pͥn. sͣ. de acꝗ. poſ. Itē op. in. l. ⁊ ſi mor ray. in addi. .l. i. Item no. ꝙ lꝫ legatarius oc­.sͣ. ti. i. l. fi. So. in hoc iſtud interdictū differt ab tis. in princ. Quoꝝ le. ru. cupauerit rem legatā ⁊ heredi reſtituat: actō tn̄ illo: qꝛ illd̓ ꝓ rei īcorporali locū nō hꝫ. iſtud ſic. ad. l. fal. ADDE. an durat ſibi cōtra heredeꝫ. Sed cōtra īmo ami e C.§. Qd̓ ſi ſit dare poſ­v Op. gl. sͣ. cōi diui.§ ſit ius ſuum: vt. l. nō dubiuꝫ. C. de legi. Sol. ibi ante. Uide Queſitum. ſ duo. So. ibi nō poſſi­ſeſſoriū abſ­bar. in. l. i. C qꝫ petitorio hereditas erat adita ⁊ poſſeſſio aprehenſa per det ſꝫ cuſtodit. ⁊ ſic cōcordat cū iſta. Itē op de pac. bal. cōſi. lxx. heredem. hͨ vero erat poſſeſſio vacans quando de. l. hoc autē.§. fi. sͣ. ex qui. ca. in poſ. eat̉. ſol­xxvi. ⁊ p̄cedē legatarius occupauit. Iteꝫ op. sͣ. quod met. ti ꝙ eſt io. d̓ ibi loquit̉ quādo fuit miſſus in poſſeſſioneꝫ rei cauſa. l. extat. ⁊. l. pe. jͣ. ad. l. iul. de vi pri. Sol. ibi ligna. v. li. per heredē poſſeſſe. iō heredi ſatiſdanti dat̉ in­Oc in­res quā quis abſtulit erat alicuius. hic vero res terdictum vti poſſidetis: hic vero heres nunqͣ h terdic­occupata nullius erat ante aditaꝫ hereditatem poſſedit. ideo de neceſſitate datur ei interdictū tū. lega vel ſi hereditas erat adita. erat plene legatarij. tariꝰ docꝫ v quorum legatorum. Item op. C. vnde vi. l. cuꝫ querebatur. Sol. trū regula. 0 Op. de. l. i. C. dolo ſacis. Quod ſi ani c. de pac. Gl ibi ni vt in glo. Item op. de cri. expi. here. l. ii. So. habeat locū glo. ibi extraneus occupauit non legatarius. in poſſeſſori titur ſoluere iſtud cōtrariū: nō tn̄ recte ſoluit. ꝟi Item op. de regula dolo facis. jͣ. de doli ex­is. add̓ bar. tas eſt ꝙ ꝟba edicti p̄toris requirāt ꝙ ad euꝫ ꝗ in. l. ſi ſocer. cep. ⁊ d̓ reg. iur. l. dolo. So. illa regula in poſſeſ­cōſentit res ꝑtineat. ſed ad heredē ante aditaꝫ §. lutiꝰ. ff. ſo ſorijs non habet locū: niſi quis ſtatim vellet do hereditatē nō ꝑtinet: vt. l. p̄cia rerū. ad. l. fal. er. lu. ma. ⁊ qd̓ cere de iure ſuo: vt. l. ii. ⁊ ibi no. C. de edic. di. ha no. bar. in. l. go ⁊cͣ. vel aliter ſo. vt in glo. in. l. i. C. de pac. vel dri. tol. Sed cōtra hoc op. nōne ſtatim lega­naturalit̓.§. aliter ſol. ibi in iudicio hͨ extra. vel aliter ibi fuit nil cōe. sͣ. de tarius docetᵇ de iure ſuo. dicendo ſi reſtituo ti renūciatio ꝟa hic ſimplex patiētia vel cōſēſus acꝗr. poſ. et bi rem legataꝫ debes mihi reſtituere. Solu. iſtd̓ iſtud intelli­qui nō hꝫ vim renūciatiōis in eo ad quē res nō interdictuꝫ non habet locū: niſi quando heres git̉ in poſſet ꝑtinet. Itē op. de. l. in diē de aqͣ. plu. ar. So. ſorio adipi­vult vti falcidia. ⁊ iure falcidie vult vti retentio­ibi cōſenſit eo tꝑe quo poterat cōſentire. hͨ nō ſcēde ſi ſit li­ne in re legata. ⁊ iſtud tenetur. C. e. l. i. Itē op. de. l. vēdicantē. C. de euic. So. illd̓ iō ꝗdū ius exci Ex. l. ſequenti. piētis qͦ caſu qꝛ de euictiōe tenet̉. Itē op. de. l. ſi fundū.§. Libellus ꝓcedit in quo cōcluditur peto reꝫ bū obſtat ex ſi aliena. sͣ. de pig. So. ibi cōſentiēs bn̄ poterat T T T