Seite
De excep. ſeu p̄ſcrip. ⁊ p̄iudi. 1 6 7 a Itē op. hoc rep̄hendit Imol. in. l. ī illa in. iiij. col. de v̓bo. obli. licꝫ but. Item quid in exceptiōe declinatoria ſuperueniente poſt lit. cōteſ. que in in. d. l. exceptionem. idem teneat quod bar. hic. prin. dꝫ opponi. in. l. fi. C. de excep. an poſtea poterit opponi dic ꝙ ſic. ca b Feciſſe pactū. In tali exceptione quādo tu petis debitū ⁊ ego excipio ſus eſt in. c. inſinuante. de offi. deleg. ⁊ in. l. nō diſtinguemꝰ.§. cū ꝗdā. de ꝙ tu feciſti pactū de nō petēdo. vnde aliquid ponit̉ bene videor affirma arbi. ⁊ no. bal. in. l. fi. C. de ſentē. hoc aūt ſing. limita niſi exceptio declina­re debitū. vide de hoc bar. cui incūbat onus probandi iſtā exceptionē nō toria ſuꝑueniat poſtquā eſt cōcluſum ī cā. Ita no. d̓terminat do. abb. ī. d. numerate pe .c. paſtoralie cunie. et ibi ⁊ bar. ī. l. ma mode. pꝰ dy­.l. i.§. ait p̄tor. d̓ dolo. nā in fauorē rei eſt īductū trariū eſt tex. ⁊ iſta ē ueritasᶜ ꝙ ſine ſcriptura po ter.§. ij. in fi. in. l. in illa. ⁊ ut nō det̉ de dolo ſi alia actio cōpetat. iō ītelligi .jͣ. ti. i. ꝓ quo teſt proponi: ut. l. ſcire oꝫ. ⁊.§. ſcire aūt oꝫ. ⁊.§ in. l. hoc iure facit nā quā tur large: ut exceptionē cōprehēdat ⁊ oēm facul .jͣ. de v̓b. ob. quinqͣginta sͣ. de excu. tu. tn̄ iudex facit ī ſcriptiſ do cōcluſū ē uide bal. ī. d. tatē ꝑueniēdi ad ſuū fauorē cōceſſaꝫ: ut. l. elegā­redigi: ut in. c. quoniā cōtra fal. extra de proba. ī cā oīa acta .l. ſi ex cauti­ter ī prin. e. ti. ita ī propoſito lex dicit ꝙ ei ꝗ agit fallit in aucͣ. hanc aūt que. C. d̓ nō nu. pecu. ⁊ ibi notoria ap­on ī. ij. col. īcūbit onus ꝓbādi. ītelligit̉ ager̄ ēt ꝗ excipit. nā pellant̉ ſecū ADDE an Cy. ⁊ extra de ele. c. ut circa. lib. vi. Quero ſi­dū Inno. in opponēs cō alias ſeq̄retur ꝙ reo ī his q̄ dicit nō īcūberet on cut libellusº datus ab actore dꝫ cōtinere conclu­.c. īſinuāte. d̓ pēſatiōeꝫ vi ꝓbādi. qd̓ eēt odioſum ⁊ iniquū. Itē op. C. ſionē: an exceptio q̄ a reo proponit̉ oꝫ ꝙ conti appel. in fi. ⁊ deat̉ fateri d̓ de nō nu. pe. l. ſi ex cautione. Glo. q̄ eſt hic dicit no. in. c. ꝓpo neat cōcluſionē. glo. q̄ eſt hic ualde ſignāter vi bitū Ro. cō­ſuit. eo. ti. et fallit ī exceptiōe nō nu. pe. Rōnē ponit glo. ī. l. ī ſilio. lxxvij. detur dicer̄ ꝙ ſic. dico ꝙ illud nō eſt neceſſe. ſuf tn̄ iudex or­c Eſt veri exceptiōibꝰ. sͣ. d̓ ꝓba. ꝙ q̄dā ē exceptio ꝑ quā ni ficit enīᵉ ꝙ dicā ego excipio ad mei defenſioneꝫ dinariꝰ ⁊ d̓le tas. Adde hil ponit̉: ut numeraſti pecuniā: ⁊ tūc aſſeuerā­uel ad excludendā tuam intentionē. ⁊ hoc pro­gatus allega Bal. in. l. ne ti nō reo excipiēti īcūbit ꝓbatio cū nihil ponat. ta cā ſuſpiti­bo per inductionē legū per. l. qui proprio.§. fi tn̄. C. de ap­onis pōt re­Quādoqꝫ quis excipiēdo aliꝗd pōit: ⁊ tūc reo pel. ⁊ ī. d. au cū. l. ſe. sͣ. de procu. ⁊. l. qui pēdētē. sͣ. de ac. emp. cuſari de iu­tenti. hāc au īcūbit ꝓbatio: ut hic: ut ꝗa dicit feciſſe pactūᵇ d̓ probatur in. l. ſi ſub cōditiōe. sͣ. de bo. poſ. cōtra re canonico tē. ⁊ do. an. nō petēdo. ⁊ iſta diſtinctio ꝓbat̉ ꝑ. l. aſſeueratio ta. ⁊. jͣ. e. l. fundū. ⁊. jͣ. ti. i. l. ij. ⁊ hoc ille leges pro .c. ſuſpitiōis. to. in. c. i. in de offi. dle. .C. de nō nu. pe. ⁊ hoc ſeꝗtur Dy. lꝫ Pe. aliter bant ⁊ multe alie quas querere plus laborioſuꝫ .v. col. d̓ lit. .c. cū ſpāli. d̓ dicat. in. d. l. ſi ex cautiōe. Opp. sͣ. de pac. l. ij. cōteſ. ang. in eſt ꝙͣ ſubtile. Quero ꝗd ſi nō dico excipio con appel. ⁊ no. ī .l. i. ī prin. ff. Glo. dicit ꝙ dꝫ ꝓbare directe uel ꝓbādo aliꝗd tra intētionē tuā uel excipio cōtra te: ſed factum .l. recuſare. de edē. ⁊ ibi ex quo reſultet p̄ſumptio q̄ onus probandi trāſ ad trebel. et ſimpliciter narraui ex quo reſultat exceptio. an guil. de cu. tn̄ ī notorijs ferat in aduerſā partē. pone exēplū. ꝓbo ꝙ red ſit idemᶠ acſi eam oppoſuiſſeꝫ dico ꝙ perinde d Quero ſi nō pōt iudex cut libellus. didiſti mihi īſtrumētū: tūc ē p̄ſumptio ꝓ me ꝙ ē ac ſi exceptio propoſita eſſꝫ: ꝗa poſtꝙͣ factū ꝓ­recuſari: ut ē Adde bal. et ſuꝫ liberatus niſi tu probes ꝙ ex alia cā dediſti. ponit̉ ⁊ notū ē iudici. iudex ſuo officio pōt abſol tex. no. in. d. ang. in. l. em Uides ergo ꝙ aut reus aliꝗd nō ponit excipien .c. ꝓpoſuit. uere: ut. l. fi. C. de peti. heredi. ⁊. l. iij. in fi. sͣ. nau. ptor. C. de p̄ que oīa not. do: ⁊ tūc aduerſe parti incūbit probatio: ut. l. aſ­ſcrip. lō. tēp. cau. ſta. Quero uideo ꝙ iſta cōcluſio nō ē ne ⁊ adde q̄ no. do. anto. ī. c. ſeueratio. ⁊. l. ſi ex cautiōe. C. de nō nu. pe. ⁊. l. in ceſſaria. ſꝫ an factū dꝫ notari ⁊ ꝓponi ita ꝙ ex eo ⁊ legūtur ī. l. .i. bal. ī. l. edi exceptionibus.sͣ. de ꝓba. aut aliꝗd pouit: ⁊ tūc talis exceptio reſultet. ⁊ dico ꝙ ſic: ꝗa ſic aꝑte ⁊ .ij. C. de con ta. C. de edē. ſor. eiuſ. lit. oꝫ ꝙ probet uere uel preſumptiue. Op. ⁊ ui­clare dꝫ ꝓponi ꝓut actio. alias ſuccūberet: ut. l. in vl. colū. et maxime per detur ꝙ hec lex ponat ſuꝑfluū: ꝗa idē uidet̉ eſſe utrū ꝓcedat .i.§. labeo. sͣ. de flumi. ⁊ ideo exceptio gn̓alis ni Ia. bu. Sed exceptio ge­dictū ip̄m ꝙ rō dicti. qd̓ eſt cōtra. l. vl. sͣ. de offi. hil releuat. Quero pōe ꝙ aliꝗs excipiēdo op­quid ſi quis neralis. add̓ allegat uel iu procur. ce. huiꝰ rōne feci diuiſionē quā glo. fa­ponit crimina ꝙ occidiſti homineꝫ. ꝙ cōmiſiſti bal. in. l. i. ad rat tales ex­cit qd̓. sͣ. generaliter. ſed ī ver. nā ⁊ reus ſpeciali­falſū: an dꝫ poniᵍ locꝰ ⁊ tp̄s ẜm. l. libelloꝝ. jͣ. d̓ ac fi. C. vn̄ vi. ī ceptiones q̄ .i. oppo. ⁊. jͣ. ter. Op. de. l. ij.§. i. C. de iur. cal. ⁊. l. in tribus cū. ⁊ nō habeo d̓ iur̄ nr̄o exp̄ſſū niſi ꝑ rōnē hꝰ. l. d̓bebāt oppo .l. ꝓxi. ⁊ qd̓ .sͣ. de iudi. So. glo. fateor ꝙ quo ad iuramētuꝫ De iure canonico ē tex. ī. c. p̄ſentiū. exͣ d̓ teſti. et ni ante lit. cō dixi in. l. i.§. teſ. ſuꝑueniſ­nō ſuſtinet uices actoris. ſꝫ ī probādo ſic. ⁊ glo. .c. ut circa. exͣ d̓ elec. li. vi. ⁊ ī cle. d̓ elec. c. cōſtituti­labeo. sͣ. de ſe ad eiꝰ noti nō dicit plus. Primo q̄ro an prout actor te­onē. qd̓ ītelligo eo caſu qn̄ agēdo ciuiliter de cri flumi. ⁊ bar. ciā poſt lit. ⁊ bal. in. l. i. net̉ edere actionē ſuā ī ſcriptis: ita reus pōt ēt ex mine dꝫ inſeri: ut dixi. jͣ. de iniur. l. p̄tor edixit in conteſ. an ſit .C. de cōdi. ceptionē proponere ī ſcriptis. ⁊ uidet̉ ꝙ ſic ut hͨ audiendus. prin. Quero ꝗdʰ ſi exceptio incipit compete obtur. cau. Ia. bu. no. ī ⁊ in aucͣ. hanc aūt q̄relā. C. de nō nu. pe. In con re reo poſt lit. conteſta. an poſſet illa exceptione ⁊ vide bar. ⁊ .l. ij. de con­ꝓbat̉ ī. l. ſci ſor. eiuſdem re oportꝫ.§. lit. ⁊ tenet ꝙ ſcire. ff. de excu. tuto. glo. ⁊ doc. in. c. paſtoralis. d̓ excep. in. c. dudū. de d̓ci ſic. ⁊ idem ſequitur Saly. ibi allegat glo. in. l. error. ⁊ ibi Barto. late. C. mis. ⁊ in. c. ex parte. de reſcri. Et non admittit̉ reus ad ꝓbandū id qd̓ nō de iur. ⁊ ſac. igno. quod forte erit verum ſi eſſet ignorantia facti. ſecus ſi excepit ẜm bal. in. l. per hanc. in prin. vi. col. de tempo. ap. per Imol. in. l. iuris per ea que no. Barto. in. l. diuus. sͣ. de re iudi. Sed aduerte qꝛ glo. quidam. de re iudi. in. xiij. colū. fi. in ca. paſtoralis de excep. tenet indiſtincte ꝙ quis propter hoc non au e Sufficit enī. Adde bal. ī. l. emptor. C. de p̄ſcrip. lon. tempo. diatur ⁊ ita tenetur per Guido. de ſuza. in. l. ita demum. C. de procura. ⁊ f An ſit idē. Adde ī argumētū ea q̄ habent̉ in. l. eo mō. sͣ. d̓ leg. i. ⁊ ita trā adde que dixi in. l. apertiſſimi. poſt Barto. C. de iudi. ⁊ quod no. do. An ſit Imol. in. l. iiij. hoc aūt. sͣ. de dī. īfec. ꝓ quo facit qd̓ no. bar. iu. l. ſi adul to. ⁊ Imol. in. c. i. de iudi. Et cum Iaco. butri. ⁊ bal. vbi. sͣ. concordat Ia teriū cū inceſtu.§. idē pollioni. de adulte. Adde bal. in. d. l. emptor. ⁊. in. l. co. de are. in. l. de die.§. ſi ſeruus. sͣ. qui ſatiſ. co. nam dixit ꝙ illa exceptio edita. in. xv. ⁊. xxxiiij. col. C. de eden. ꝯͣriū tꝫ in. d. l. ꝑ hāc. ī prin. vi. col. iſte fideiuſſor quem uis mihi dare non eſt idoneus: quia ſeruus uel fimi g An debet poni. An ſi oppono exceptionē tu occidiſti hoīem: tu cōmifi lis non eſt dilatoria. ideo debet opponi ante lit. conteſt. ut ibi dicitur in ſti ſalſum: debeam in hac exceptiōe exprimere de loco ⁊ tēpore in quo et glo. Si tamen per errorem fuit acceptatus talis fideiuſſor hoc detecto qn̄ occidiſti. ⁊ ſic an exceptio generalis releuet: hic habes ꝙ nō. d̓ quo ui poſt lit. conteſt. poterit hec exceptio opponi. ad hoc facit ſecundum eum de bal. in. l. i. ad fi. C. vnde vi. in repeti. ⁊ in. l. edita. ī. iiii. col. ī. x. op. C. de .d. l. ii. de conſor. eiuſ. lit. ⁊ cap. inſinuante. de offi. deleg. ⁊. d. cap. pa edē. ⁊ qd̓ no. bar. in. l. i. ī prin. C. de teſta. ⁊cͣ. ſtoralis. ⁊ l. plane. sͣ. vt in poſſ. leg. ⁊ l. in confirmando. de confir. tu­ADDE an delictū probatū ꝑ modū exceptiōis poſſit puniri. Oldra. cōſi. to. ſed quid ſi ſit datus terminus peremptorius ad probandū quicquid lxxvij. ⁊ ꝑ eundē qn̄ exceptio repellat̉ qn̄ iniuſta eius cōſilio. ccvi. uult et elapſo termino uult excipere dicens de nouo ad ſui noticiam ali­h Quero ꝗd. vide ꝑ bar. in. l. cogi. C. de peti. heredi. ꝗd ſi ſuꝑuenit pen­quas probationes perueniſſe an audiatur. dic ut not. in cap. ſicut.§. fin. dente appellatiōe vide ꝑ bal. in. l. ꝑ hāc. de tēpo. appel. in. iij. col. ꝑ Cy. ī. l. de elect. in nouella. ubi omnino uide: quia ſi excipiens tractat de uinde .i. C. de ali. iudi. mutan. cauſa fact. ꝑ Ray. poſt Cy. in aucͣ. preſente. C. d̓ fi cta uel de lucro cum iniuria alicuius: ut eſt in preſcripti. dico eum non deiuſ. ⁊ in dictis locis habet̉ an exceptio qn̄cūqꝫ ſuꝑueniēs pendēte iudi audiri. ſi autem tractat de damno euitando ⁊ eſt reus et hoc probat per cio opitulet̉ ratio ⁊ hoc in ꝑemptoria. idem̄ videt̉ in dilatoria. l. ij. C. de indicia dico eum audiri. l. admonendi. sͣ. de iureiurando. ſi vero dicat cōſor. eiuſ. lit. c. inſinuāte. de offi. dele. c. cū. M. ferrariēſis. in prin. d̓ cōſti. ad ſe perueniſſe noticiam emptionis uel probationis porro lata ſenten­⁊. c. paſtoralis. ⁊. c. exceptionē. de excep. ⁊ hoc clarū eſt quādo ip̄a dilato­tia talis noticia non patrocinatur. l. argentarius.§. cum autem. sͣ. de ria eſt mera exceptio. Si aūt poſſet etiā ꝑ viā actionis ꝓponi id qd̓ cauſat edendo. et argumento. l. manifeſtiſſimi.§. ii. C. de fur. ſecundum Bal. dilatoriā nō poterit tūc exceptio ꝓponi poſt litē cōte. lꝫ poſtea ſuꝑuenerit ita uolentem in cap. primo. de mili. vaſal. qui contu. eſt. quod bene no. ut eſt videre in exceptiōe ſpoliatiōis ſaltē ꝯſiderata diſpoſitiōe canonica. ⁊ ad materiam adde quod no. cano. in cap. ex conqueſtione. de reſtitu. de quo in. c. ul. de or. cog. ⁊ hoc fuit ſing. dictū Inno. in. c. ij. de or. cog. ſpoli. ubi dicunt eſſe glo. ſingu. ꝙ licet exceptio dilatoria debeat oppo­qd̓ eſt ſing. ẜm ang. Sed ut dicebat do. an. in. d. c. ij. iſtud dictū ſorte nō ni ante lit. conteſta. non poſt. tamen hoc eſt uerum niſi ante non potuiſ­ſeruaretur in practica: ꝗa bene in iure nō ꝓbat̉ ⁊ hꝫ regulā ī oppoſitū: qꝛ ſet opponi obſtante iuris impedimento. quod nōt. Item ad predicta ea qͥ de nouo emergūt nouo indigēt auxilio. l. de etate.§. ex cā. de interro uide que dixi in. l. i.§. labeo. de flumine. Sed utrum ſi ſit obmiſſa di­ga. acti. ⁊. c. inſinuāte. de offi. deleg. ita loquit̉ in. l. ſi mulier. sͣ. ſolu. ma. latoria in principali ignoranter: an poterit opponi in cauſa appella