Seite
De excep. ſeu p̄ſcrip. ⁊ p̄iudi. 1 6 8 Xcepti uel pono ſolutionē ⁊ probo. an ſufficiat. Reſpō ria: quia nō ꝑimit nec īpedit ꝑſonā tuā agere. ſꝫ e ones. qͥ declinatoria deo: tūc cū iudici eſt notoriū actiōem nō cōpete ro ꝗd. fori cōpetat dicit̉ ut prius diſcutias principalē. Et ſi dicis il re iudex dꝫ abſoluere: ut. l. ubi pactū. C. d̓ tranſ­uide bar. ī. l. fideiuſſori ha le ſoluet: tunc dic ꝙ non uigore exceptionis or­ex diuerſo. bes Guido. ac. ẜm unā lec. Et glo. in. l. illa format unā aliam dinis tollitur actio contra fideiuſſorem: ſed ui­.§. fi. sͣ. ſolu. de ſuza. ꝙ n̄ qōnē. utrū exceptio iuris d̓beat taliter ꝓponi ꝙ gore ſolutionis ⁊ ſatiſfactionis. ⁊ ſic cōiter doc. in. l. preſenti matri. neceſſario cōcludat. uel ſufficiat ꝙ cōcludat pre .C. de his ꝗ b Exceptio noſtri tenent. Et quando poſſit opponi habui­ſumptiue. Pe. dicit multa ⁊ ponit oīa ꝟba que ad eccle. con ne ordinis. ſti tactum plene in. l. ſi dubitetur. jͣ. de fideiuſſ. ſug. ⁊ adde Sꝫ an exce­dixi ī libello ſeu actiōe in. l. oēs.§. lucius. sͣ. d̓ his Cy. tangit in. l. excep. C. de proba. in. v. q. Ul qd̓ not. bal. ptio cōpetēſ que ī frau. credi. ⁊ per Cy. in. l. edita actio. C. de timo quero: an exceptio peremptoria perimat in. d. l. quo­reo cōpet at edē. ⁊ ſufficit ꝙ p̄ſumptiue cōcludat niſi ab ad­tiens. ⁊ dicit fideiuſſori et actionem ipſo iure poſtquā uenit ad conflictū. uerſa parte probetur contrariū: ut inſti. de repli bal. in aucͣ. ecōtra. vide Iaco. de ra. dicit ꝙ ſic. ⁊ mouet ſe per exemplū habita ī. viii. Cy. ⁊ bal. ī. l. ca.§. i. ut dico pactū de nō petēdo factū mihi ni materiale non per legem: ut quādo ſunt duo pu col. C. ne fili. tā mādatori. ſi ipſe aduerſarius per ſe probet. pro patre. ꝙ giles. unus uenit contra alium: ⁊ tunc nullus pe .C. d̓ nō nu. Ex. l. ſequenti. priuilegium pe. ⁊ per Io. rimitur. Ego allego hic. l. ſi plures. jͣ. de fideiuſ­illius aucͣ. nō Que dicat̉ exceptio ꝑemptoria: ibi. Ego. Et būt. ī. l. d̓fen Sed contra Iaco. de ra. tenet Pe. in. l. excepti­extendit̉ ad ſiones. C. de an exceptio ne ꝗs dānet̉ niſi īquātū pōt ſit dila­onem. C. de proba. ⁊ tenet ꝙ non perimat: licet fideiuſſorem exce. ⁊ qd̓ le­toria: ibi. Quero. Et an exceptio non numerate ſcholariuꝫ. ⁊ deueniant ad conflictum. alle. inſti. de excep. per git̉ ⁊ no. ī. l. pecunie ſit dilatoria uel ꝑemptoria: ibi. Querit. an extendat̉ .iij.§. ſi is ꝓ totum. ⁊ maxime in.§. item ſi in iudicio: ut ple­ad fideiuſſo­Et quid de exceptiōe ordinis: ibi. Quero quid. quo. sͣ. quod ne examinabo in. l. iul. uerum debitorē. de cōdi. rem qui nō ꝗſqꝫ iur. Cy. Et an exceptio ꝑemptoria poſtquā uenit ad cō inde. ⁊ iam plene dixi in repetitione illius. l. rogatus in­plenius in. l. flictū ꝑimat actionē ip̄o iure. uide in fi. terceſſit. vi­quotiēſ. ī. vi. Op. de. l. ſi a de. l. ſi muli­A pupillo. patre.§. pe. sͣ. Quero .q. C. de. p̄ci. er.§. ſi ad ea ceptiones. q ſunt ex­īpe. offe. bal. de peti. here. ⁊. l. rei iudicate. in prin. sͣ. ad velleia. d̓ in. l. fi. C. de ceptiōes ꝓcuratorie. dic ꝙ ſunt multis materia late ſolu. matri. Glo. cōiter tenet ꝙ inſpicitur tēpus vſur. rei iu­modis: ꝗa quādoqꝫ tu nō es ꝓcurator. qn̄qꝫ tu ꝑ Bar. in. d. rei iudicate. ⁊ tēpꝰ quo petitur. Ego dico ꝙ ali­di. ⁊ ī. l. idē­.l. tā mādato nō potes eſſe ꝓcurator. qn̄qꝫ ē cauſa ī qua tu nō dcin. no. qꝫ.§. genera quem eſſe locupletem uel non quādoqꝫ eſt cau­ri. ⁊ que no. liter.sͣ. man­potes eſſe ꝓcurator. dic ut dixi ī. l. de pupillo.§. ſa dande uel conſeruande uel replende obliga­in. l. vbicūqꝫ da. ⁊ qd̓ legi fi. ⁊. l. ſe. sͣ. de ope. no. nūci. ⁊ glo. hic. Quero de fideiuſſo. tionis: ⁊ tunc īſpicitur tempus lit. conte. ut quā­tur ⁊ no. ī. l. qn̄ hec exceptio pōt euitari. ⁊ dicit Ia. de are. ꝑ Xcepti do dico ꝙ ideo teneris quia factus es locuple­ex ꝑſona. jͣ. d̓ e ones q̄ lit. cōteſ. ut. l. pōponius.§. rati. sͣ. de ꝓcura. ⁊. l. fideiuſ. Sed tior tu minor. quandoqꝫ eſſe locupletem eſt cau .§. īter nūꝗd fideiuſ except. sͣ. de ꝓbat. Dicit̉ hic ꝙ quedā ſunt exce ſa moderande executionis: ⁊ tunc inſpicitur tē­ceſſiōiſ. vide ymabea­ſor poſſit op ptiōes ꝑpetue. ⁊ quedā perēptorie. Sed ꝗd de bar. ī. l. diuꝰ. pus rei iudicate: ut. l. rei iudi. sͣ. ſolu. matri. ⁊ ibi ponere exce exceptiōibus dubijs. Glo. dicit ꝙ peremptoria ad fi. d̓ re iu ptionē cōpē dixi. ⁊. l. ſi a patre. sͣ. de peti. here. ⁊ hoc uidebi­di. ⁊ bar. ī. d. iudicabit̉: ut. l. ſufficit. sͣ. de cōdi. īdebi. Ego ī ſatiōis ex ꝑ tis. jͣ. e. l. nemo. .§. ſi minor tij imi ſona debito­telligo illud ꝙ eſt peremptoria qn̄ p̄ſens ſtatus in prin. ⁊ in. De hoc ui­ris uidet̉ ꝙ Iͣ qui dicit. aebitis. jͣ. eo. rei tēdit ad excluſionē. ⁊ pone exēplū de. l. ſuffi­.d. l. papinia nō: qꝛ ſoluit nꝰ.§. ſi filiꝰ. cit. sͣ. de cōdi. inde. ſed ſi p̄ſens ſtatus rei nō ten ꝗ cōpēſat. l. .l. nemo. uide glo. que ponit contraria dit ad excluſionē forte ſecus: ut. l. pure ī prin. jͣ. debitor. qui ⁊ non ſoluit: ibi. l. ſed ⁊ ſi ſucepit in prin. Sol. potio. ī pig. de doli excep. ⁊. l. ſi ſub cōdi. sͣ. de aſſigna. liber. pluribus exceptionibus licet uti: ut hic. non ad hab. ſꝫ fide­ Quero ꝗdª de ea in qua ꝗs dānat̉ inquātū fa­omiſſas redire: ut in contrario. Item ibi. l. ſi per iuſſor nō po cer̄ pōt. an ſit ꝑpetua ⁊ ꝑemptoria an dilatoria. teſt ſoluere d̓ emptorie. So. ibi extra iudiciuꝫ ⁊ eſſet ſibi con­bonis d̓bito ⁊ Io. dicit ꝙ eſt ꝑemptoria. Hu. dicit cōtra per trarius. Item ibi.§. eligere. ibi. in actione. hic in ris vere vel pulcherrimas rōnes. ⁊ ꝑ. l. nā ⁊ ſi maritus. sͣ. de exceptione. ficte. ī cōtra cōdi. īdebi. Itē ꝗa pōt ꝑuenire ad meliorē for­riū eſt tex. in tunā. ⁊ uide glo. ibi. itē de ea qua ꝗs ⁊cͣ. Glo. ui I rem legatam. .l. verū. sͣ. de cōpen. etiam det̉ hͨ tenere ꝙ ſint anormale. ſed illud nō habe Uides ꝙ dolꝰ defuncti nocet ſucceſ eo reo īuito. mus in tex. ꝙ uocet̉ aliqͣ anormala. ⁊ habuiſtis ſori. Op. de. l. anuitiū. jͣ. de diuer. ⁊ tēpo. pre ꝑ. d. l. ex ꝑſo glo. ꝙ ē dilatoria ẜm Io. in. l. īter eos d̓ re iudi. na. ⁊ late bal. ſcrip. So. dolus defuncti non nocet ad excepti­q̄ eſt uera lect. Breuiter Cy. dicit in. l. exceptiōi­in. d. l. tā mā onē ſeu ad p̄ſcriptionē: ſed ad actionē ſic ut hic. datori. vnde bus. C. de ꝓba. ſed melius dicit in. l. i. C. de iur. ſalua bar. ī. l. ⁊ fac. igno. ꝗa ponit additionē Guil. de cu. quia ceptiones que. .iiij.§. cato. lex p̄ſumit eū fieri diuitē. ⁊ eſt tēporalis ⁊ dilato de v̓bo. obli. Vos ſcitis ꝙ Interceſſionis. gtor tractatō in ficta ſo. ria: ut. l. cura extruēdi.§. ad d̓ficiētiū. jͣ. de mu. et Sed ꝗd ſi fi ho. ⁊. C. arbi. tu. l. ſi defunctus. qd̓ eē uerū appa ī ītegrū reſtitutiōe iur̄ actiōis: ut. sͣ. d̓ dolo. ⁊ sͣ. deiuſſor non ret: ꝗa actio nō ꝑimit̉. nā ſi uenit ad pinguioreꝫ qd̓ me. cau. qn̄qꝫ officio iudiciſ: ut. sͣ. d̓ mino. In opponit ex­fortunā poterit conueniri. lꝫ aūt ſit dilatoria: tn̄ ceptionem pͥmo caſu cōpetit ip̄o iure ſine reſtitutiōe petita. quā ſi oppo­ꝗa reſpicit executionē pōt opponi ēt poſt ſnīaꝫ. ẜo nō niſi ꝗs reſtitutꝰ ī ītegrū ſit. Quero ꝗd ī ſuiſſet fuiſſet ⁊ ī hoc ē ſpāle ī ea. Querit gl. ꝗd de excep. nō replicatiōe. ⁊ glo. ī. l. nā ⁊ poſtea.§. ſi minor. sͣ. d̓ abſolutꝰ: an numerate dotis. ⁊ de exceptiōe nō numerate pe iureiur. dicit īpetrata priꝰ ī ītegrum reſtitutiōe. poſſit iſto ca cunie. dicit ꝙ ꝑemptoria: ꝗa ꝑimit ⁊ īpedit acti­ſu agere con Quero vtrū ī ip̄a exceptiōe poſſet īpetrare oſ tra prīcipalē onē cōtra quā opponit̉ ꝑpetuo. Nec obſtat ꝙ ficiū iudicis qd̓ mihi ſufficiat. tu ſcis qd̓ dixi ī. l. i. vide ī. l. idē. ſtatuit̉ certū tēpus infra qd̓ opponat̉ ꝗa iuriſcō­.sͣ. eo. ꝙ nō ē neceſſe ꝙ ī exceptiōe cōcludat̉. nō qꝫ.§. genera ſultꝰ reſpexit an̄ exceptio oppoſita tollit actionē liter. ⁊ ī. l. ꝗn̄ dico hic. Sꝫ ꝗd ſi ī exceptiōe cōcludo ꝙ excepit ad tp̄s uel p̄petuo: ꝗa ſi ad tēpus eſt dilatoria. tus.sͣ. man­⁊ excipiēdo ꝓponit. ⁊ dic̄ ꝙ detulit iuramētū ⁊ da. ⁊ not. ſi ꝑpetuo ē ꝑemptoria: ut. sͣ. ꝓxi. in fi. Illud ꝟo erat minor ⁊ fuit dānatus ⁊ ſic petit reſtitui. di­Imol. ī. l. ſub qd̓ glo. dicit ꝙ quo ad onus ꝓbādi ē anormala īpoſſibili cuꝫ co ꝙ poſſum facere ꝑ. l. papinianꝰ.§. ſi filiꝰ. sͣ. de nō ē uerū: ꝗa idē ī qͣlibꝫ exceptiōe ꝑ quā excipiē .ſ. ſeq. jͣ. d̓ fi­inoffi. teſta. ꝗa quēadmodū q̄rela reſcindit̉: ita deiuſ. ⁊ habe do nil ponit̉: ut dixi. sͣ. e. l. i. Quero ꝗd d̓ exce­⁊ beneficiū reſtitutiōis ī integrū: ⁊ tunc iſta exce tis in. l. fide­ptiōe ordinisᵇ: ut prius principaliſ ꝙͣ fideiuſſor ptio habebit uim petitiōis. ita dꝫ ītelligi. l. ſi ſub iuſſor. ī prin. cōueniat̉. Glo. dicit ꝙ eſt anormala: ꝗa pōt eſſe ⁊ in.§. q̄dam cōditiōe. sͣ. de bo. poſ. ꝯtra ta. plene uide ī. d.§. .sͣ. manda. ⁊ ꝙ erit ꝑpetua ⁊ tēporalis. Ego dico ꝙ dilato­ſi minor. ubi de hoc dixi. utrū exceptē