Seite
cōfirmationē tēdant. Mihi videt̉ ꝙ utraqꝫ opi. ꝯtineat ꝟitatē Nā n̄ ſūt de regula.i. nō diſponūt̉ ẜm regulā īmo ꝙͣtū ad eas re gula ꝑdit officiū ſuū. ff. e. l. i. ī. fi. Qꝛ cū officiū regule ſit ꝯiūgere rōnes ut dictū ē. Et in his exceptis nō cōiungit qꝛ aliqua rō n̄ ſu adet ꝯiunctōem vitandā vt pꝫ in regula. qꝛ qd̓ nullius in bonis ē occupāti ꝯcedit̉. Quod fallit ī libero hoīe ⁊ ī re ſacra ⁊ ī multis ſimilibus ut no. ff. de rerum di. l. i. In his enim non poſſumus ſe qui regulā cōmunē. vt. ff. de le. ⁊ ſe. cō. l. in his. ⁊. l. ius ſingulare. Et ꝓpterea n̄ claudūtur ſub regula. Et ita credēdū eſt intellexiſ ſe Ioan. Sꝫ ſunt de regula.i. ſub generalitate verboꝝ vt regule traditione expreſſoꝝ cōtinent̉. Quia ſi regula eſt d̓ homine. ⁊ ex ceptio debet eſſet d̓ homine. ⁊ nō de aſino ſeu capra ſeu alia ſpē. Itē ſi regula ꝓcedit de actione reali nō recte ſequitur exceptio ī ſpeciali nec ecōtra. Et ita veriſimile ē intellexiſſe Placentinum. Ad argu. Ioan. poteſt reſponderi ꝙ verū eſt ꝙ exceptiones īpediant regulam.i. impediūt eam coniungere caſus exceptōes ſed oſtendūt eā firmam in alijs nō exceptis. Quia vbi ſunt plura capitula quorum effectꝰ eſt diſtinctꝰ ſi fiat detractio in quibuſdā videtur cetera confirmare. vt. ff. d̓ teſt. mili. l. tribunus.§. vltimo. Item verū ē ꝙ ſpecies excepta nō eſt ſub genere ⁊ diſpoſitio eius nō ſequitur ad diſpoſitionem generis. ſed nihilominus de genere qualitate verborum ſpectat. vt. sͣ. dixi. Sicut ſi dicerē om nis homo legit preter martinū qui dormit. martinus ſub homīe continetur. Sed d̓ eo aliud ꝙͣ d̓ ceteris predicatur. Ad argu. Placen. dicēdum eſt ꝙ verum eſt ꝙ ſpecialia generalibꝰ inſūt ⁊ ſub generalibus comprehendunt̉ quātū ad vera. nō quantū ad diſpoſitionē. qꝛ ſubeſt aliqua rō qui non patitur ipſam ẜm genꝰ diſpoſi. Bonifacius. viij. Beneficium eccleſiaſticum non poteſt licite ſine inſtitutiōe ca nonica obtineri. Egule iſtius Exēplum euidenter patet. Intendit eniꝫ dicere ꝙ ſi aliquis inſtituat̉ ab eo qui ius nō hꝫ inſtituēdi. Item ſi inſtitutio fiat de eo ꝗ nō ſit in ſtitutiōis capax. Item ſi inſtitutio fiat nō ſerua ta forma q̄ dꝫ ī inſtitutiōibus ſeruari. Inſtitutio minus videt̉ eē canonica q̄ defectū habet eorū que ſūt inſtitutio nis ſubſtātialia. Et ꝓpterea ex inſtitutiōe tali nō pōt beneficium legitime obtineri. Ad declaratiōem aūt ꝟborū regule q̄rēdū eſt quid ſit inſtitutio. Item in quo differat ab inueſtitura ⁊ ab in­ductōe ī poſſeſſionē. Itē ꝗd dicat̉ canōica īſtitutio. Subſequent̉ q̄rēda erūt q̄dam ad materiā regule pertinētia. De pͥmo ſcribit̉ per do. Hoſtiē. ꝙ inſtitutio eſt intus ſtatio vel intus poſitio. Qd̓ ſi verū eēt. iam ſuꝑflua eſſet inueſtitura. ⁊ in poſſeſſionē inductio poſt inſtitutionē. qꝛ qd̓ haberet nō poſſet ī eū verti vlterius. pͥma collectiōe in eius effectu ꝑſeuerante. ff. de ver. ob. l. nemo reꝫ ſuā ⁊. l. fcire debemꝰ.§. vltimo. Itē cū canones exponāt ꝙ ad aliū ꝑ tineat inſtitutio. videlꝫ ad ep̄ꝫ. vt. sͣ. de her. cū ex iniūcto. ī fi. ⁊ ad alium ꝑtinet poſſeſſionis īductio.ſ. ad archidiaconū. ut. sͣ. d̓ offi. archidia. c. ad hoc. ⁊. c. vt noſtrum. videt̉ incōueniēs dicere ꝙ ſit idē. Qꝛ cū ſint diſtincta officia illoꝝ ad quos ꝑtinēt diſtinctos d̓ bent habere effectꝰ. qꝛ ſecretorū ⁊ diſtinctoꝝ diſtīcta ⁊ ſecreta ra tio eſſe dꝫ. vt. ff. de calū. l. vlti. ⁊. C. de dona. inter vir. ⁊ vxo. l. ſi ma ritꝰ ⁊ d̓ ep̄i. ⁊ cle. l. repetita. de teſt. cōſulta diualia. Sꝫ excuſari p̄t ꝙ intellexit de inſtitutione ꝙͣtū ad ius. qd̓ ex ſola īſtitutiōe acꝗri tur. Sꝫ intus ſtatio de facto ꝑ inductionē in poſſeſſionem ſubſe quitur. Et ꝓpterea dici pōt. ꝙ motus fuit ex eo ꝙ caōnes appel lant inductionē in poſſeſſionē inſtitutionē corporalē. vt. sͣ. d̓ offi. ar. c. ad hoc.§. in quadā vero. Et ꝓpterea potuit ꝓbabil̓r dicere ꝙ īſtitutio eſſet intꝰ poſitio vl̓ intꝰ ſtatio d̓ facto. cū ēt ſit ī corpora lē poſſeſſionē inductio. ut. in. d.§. ī qͣdam. Magiſter noſter ber. ſcribit. sͣ. d̓ inſtitutio. c. ex frequētibꝰ. ꝙ īſtitutio ē ius canoni cū ad vnā eccleſiā vl̓ in eccleſia. vl̓ eccleſiaſtico bn̄ficio tribuere. Inueſtire qͣſi poſſeſſionē illius iuris conferre. Poſtea vero ſub­iūgit ꝙ inſtituere ē ſpecialis iuris bn̄ficii. vel dignitatis corpora­lē poſſeſſionē tradere. Et in hoc videtur trader̄ ꝯtraria. Qꝛ pͥmo dicit ꝑ inſtitutionē conferri ius. Et poſt illā collationē iuris ꝑ ſub ſequēs factū.i. ꝑ inueſtiturā q̄ri qͣſi poſſeſſionē. Per ꝙ īcludit ꝙ ꝑ inſtitutionē acquirit̉ poſſeſſio. Et hoc eſt certum poſſeſſionem nō queri ꝑ ſolam inſtitutionē. vl̓ ex ſola inueſtitura. ſꝫ ꝑ inductio nē in corporalē poſſeſſiōnē. vt. sͣ. de elec. c. cum in cunctis.§. cum vero innuitur. ⁊ no. hͨ Hoſti. in ti. de inſti. ⁊ pꝫ. ff. de ac. poſ. l cuꝫ hr̄des. in pͥncipio. Sed credibile eſt ꝙ magiſter Ber. in pͥma dif finitione vl̓ diſtinctiōe intellexit d̓ inſtitutiōe ſtricte ſumpta ꝑ quā tribuitur ius ⁊ non poſſeſſio vel quaſi illius iuris. In ſecunda intellexiſſet d̓ inſtitutione largo modo ſumpta. Ul dicēdum ē ꝙ in prima intellexiſſet d̓ inſtitutione pertinēte ad epiſcopum que tribuit ſolum ius. In ſecunda intellexiſſet d̓ inſtitutione pertinē te ad archidia. que tribuit poſſeſſionē vl̓ quaſi. Scribitur etiam ꝑ dominum Hoſtē. in ſuuma ti. d̓ inſtitu. in pͥncipio. ⁊ quidam di xerūt. ꝙ īſtitutio erat eccleſie vl̓ eccleſiaſtici bn̄ficij collatio. Que diffinitio non videtur ēe ſufficiēs. Quia non poſuit alia ſubſtan­tialia inſtitutionis. Non enim dicit ꝙ ex inſtitutione q̄ratur ius in proprietate bn̄ficij collati. Conſtat autē ꝙ ꝑ inſtitutionē ſeu beneficij collationē queritur ius proprietatis illi in quē beneficiū confertur. Quod ex eo patet. ꝙ poſt collationē factaꝫ in pͥmum collatio facta in ſecūduum nihil oꝑat̉. ⁊ ē caſus d̓ p̄bēdis. c. ſi tibi Et tamen vr̄ ꝑ primam collationem tranſlatū ius ī vnū primum. potuiſſꝫ ꝑ ſecūdam collationē tranſferri ī ꝑſonaꝫ ſecūdi. C. d̓ rei vē. quotiēs. Sꝫ credibile ē ꝙ ꝗ p̄dictā diffinitio. ꝙͣ induxit. ītelle­xit ꝙ ius ꝑ bn̄ficij collationē tranſfert. ⁊ hoc eqͣliter īducāt diffini tiōis ꝟba. Et tn̄ ſi oīa dicta tolerabilia ſunt ꝑꝑ ꝓbabilē auctori­tatē dicētium clarius pōt dici. Qd̓ inſtitutio ē iuris alicuius bn̄fi­cij ꝟbalis collatio. Inueſtitura ꝟo collatiōis ſeu inſtitutōis cōfi­matio ſeu d̓claratio ꝑ quā inducit̉ cōfirmatio. Miſſio in poſſeſ­ſionē ē p̄cedētium.i. collatiōis ⁊ īueſtitur̄ executio. qd̓ ꝑ ſil̓ia pꝫ. Nam īſtitutio hr̄dis tria ſūt ꝑ ordinē. Primū ē inſtitutio q̄ p̄ce­dit ꝑ diſpoſitōeꝫ ꝟbalē. Secūdū ē īſtōis irreuocabilis ꝯfirmatio q̄ cōtīgit ꝑ ꝯn̄s factū.i. ꝑ mortē. Tertiū āt ē īſtitutōis ⁊ ꝯfirmatō nis executio. q̄ cōtīgit ꝑ aditōeꝫ hr̄ditatis ⁊ ſequēs āiniculū.i. ap prehēſionē poſſeſſionis. lꝫ illa nō ſit neceſſaria ad acꝗſitōem dn̄ij reꝝ hr̄ditariarū ſꝫ neceſſaria ē ad acꝗſitionē poſſeſſionis. C. d̓ te ſta. l. oīum. ff. d̓ acꝗ. poſ. cum hec. in pͥn. d̓ bo. poſ. l. i. ⁊. ij. Item in datiōe tutoris. Datur enim aliquādo a teſtator̄. Scd̓a datō ē illa ꝟbalis qn̄ cōfirmat̉ a iudice. vt pꝫ. ff. e. C. d̓ te. tu. ⁊ d̓ ꝯfirmā. tu. Tertō ſequitur d̓cretum iudicis admīſtrationem cōcedēs. vt C. ar. tu. l. fi. ⁊ ī autē. vt hi ꝗ ob. ſe. hēre. re. mi.§. pe. Item pꝫ ī feu do. nā primo feudi ꝯceſſio. Scd̓o īueſtitura q̄ ē p̄cedētis ꝯceſſio­nis cōfirmatō. Tertō ī poſſeſſionē īductio q̄ ē cōceſſionis ⁊ īueſti ture realis executio vt ī ti. ꝗd ſit inueſtitura. col. x. Et lꝫ p̄dicta nō ſint ſil̓ia ꝙͣtū ad oīa ſil̓ia tn̄ ſūt ꝙͣtum ad ordinē ſucceſſionū. ⁊ hͨ ꝟa ſunt ẜm abſolutā ⁊ ꝓpͥam ſignificatōem verborū. Sed ī pn̄ti regula credendum eſt ⁊ dicenduꝫ inſtitutionem largo modo ſu mi. ⁊ pro omnibus ſupradictis modis pōi. Certum ē.n. ꝙ colla­tio ⁊ īueſtitura que ſit ꝑ epiſcopum īſtitutio iuris appellat̉. vt in p̄alle. c cū ex iniūcto. sͣ. de hereti. Itē īductio poſſeſſionis que fit per archidi. appellatur īſtitutō corporalis. ut. sͣ. de offi. archidi. c. ad eos.§. in quadam vero. In quacuūqꝫ predictarū enim defe ctus interueniēs reddit bn̄ficij receptiōem uel retētionē illicitam Si.n. d̓fectus eſt in īſtitutōe verbali ſi ex parte īſtituētis. ut quia is īſtituit qui de iure īſtituere nō poſſit. illicita eſt detentio. verbi gratia. ut quia īſtitutio fiat per vicarium epiſcopi etiam generalē quē cōſtat inſtituere non poſſe niſi īſtituendi poteſtas ſpecialiter fuerit permiſſa per epiſcopum. ut. sͣ. de offi. vicarij. c. cum genera li li. vi. Et ita debet ītelligi. sͣ. de iſti. c. ex frequētibus. Vel qꝛ fiat per capitulum de beneficijs ad collatōem ep̄i pertīentibus quā conſtat non valere etiam ſede vacāte. vt. sͣ. de īſti. ca. i. li. vj. Itē ſi īſtitutō fiat de eo ꝙ nō poteſt de iure īſtitui vt ſi īſtituatur laicus uel alius irregularis cui prohibetur de iure hr̄e bn̄ficiū. vt. sͣ. de ī ſti. c. ii. cum multis ſimilibus. Idem eſt ſi defectus fuerit ī īſtitu­tōis forma. vt ꝗa fuit ſub conditōe facta cum actus legitimi non ſuſcipiant conditionem neqꝫ diem vt. jͣ. eo. actus legitimi. ⁊ sͣ. de elec. ī electōibus. li. vi. Et per hoc patet ꝙ īſtitutio largo modo hie ſumitur. vt tam īſtitutionem verbalem ⁊ īueſtituram qui ius tribuit ꝙͣ īductōem ī poſſeſſionem que poſſeſſionem ⁊ quaſi cō­cedit ⁊ comprehendit. Et hoc oſtēditur neceſſario argumēto po ſito caſu ꝙ eſſet aliꝗs verbaliter īſtitutus re ipſa ſine inductione in poſſeſſionem ⁊ auctoritate propria poſſeſſionem occuparet. diceretur īcumbere poſſeſſioni vt predo non vt īſtitutus poſſeſ ſor. ff. de acꝗren. poſ. l. ſi ex ſtipulatōe. i. ⁊. ii. reſponſo. C. e. titu. l. nec natuta. Canonica uero īſtitutō appellatur ī qua oīa ſub­