Seite
leguꝫ. ⁊ de ver. ob. l. doli clauſula. de lega. iij. l. vxorem.§. feli ciſſimo. ⁊. l. ſeruus vrbanus.§. vltimo. ⁊ de alimen. lega. l. ali menta.§. baſilice. ⁊. l. ſtichum. igitur caſus excepti a regula non continentur ſub regula. Placen̄. vero dixit ꝙ exceptio­nes cōtinent̉ ſub regula. ⁊ pro eo videt̉ face̓. ff. eo. l. ſemꝑ ſpe cialia generalibus inſunt. Item ꝙ ꝑ exceptiōes dicit̉ regl̓as confirmari. vt in auc. de nō alie.§. vt aūt. Ergo videntur exce ptiones eſſe de parte regule cū ad regule cōfirmationē ten­dant. Mihi videt̉ ꝙ vtraqꝫ opinio cōtineat veritatē. Nam non ſunt de regula.i. nō diſponunt̉ ẜm regulā. īmo quātū ad eas regula perdit officiuꝫ ſuum. ff. eo. l. j. in fi. Qꝛ cū officium regule ſit cōiungere rationes. vt dictuꝫ eſt. et in his exceptꝭ nō ꝯiūgit. qꝛ aliqua ratio nō ſuadet ꝯiunctionē vitādā vt pꝫ in regula. qꝛ qd̓ nullius in bonis eſt occupanti conceditur. qd̓ fallit in libero homine ⁊ in re ſacra ⁊ in multis ſimilibꝰ. vt no. ff. de re. di. l. j. In his enī non poſſumus ſequi regulam cōem vt. ff. de le. ⁊ ſe. con. l. in his. ⁊. l. ius ſingulare. Et ꝓpterea nō claudunt̉ ſub regula. ⁊ ita credēduꝫ eſt intellexiſſe Ioā. Sed ſunt de regula.i. ſub generalitate verboꝝ vt ī regule traditiōe expreſſoꝝ cōtinentur. qꝛ ſi regula eſt de hoīe. ⁊ exceptio debꝫ eſſe de hoīe ⁊ nō de aſino ſeu capra ſeu alia ſpē. Itē ſi regu la ꝓcedit de actione reali nō recte ſequit̉ exceptio in ſpāli nec econtra. Et ita veriſimile eſt ītellexiſſe Placē. Ad ar. Io. poteſt reſponderi ꝙ veruꝫ eſt ꝙ exceptiōes impediunt regu lā.i. īpediunt eā cōiungere caſus exceptos. ſed oſtēdunt eam firmā in alijs non exceptis. qꝛ vbi ſunt plura capitula quoꝝ effectus eſt diſtinctus ſi fiat detractio in ꝗbuſdā videt̉ cetera ꝯfirmare. vt. ff. de teſta. mi. l. tribunus.§. vl. Itē veruꝫ eſt ꝙ ſpēs excepta nō ē ſub genere ⁊ diſpoſitio eiꝰ nō ſequit̉ ad diſ poſitionē generis. ſed nihilominus ē d̓ genere qualitate v̓bo rū īſpectata. vt. sͣ. dixi. Sicut ſi dicerem oīs hō legit p̄ter mar­tinum qui dormit. martinus ſub hoīe ꝯtinetur. ſed de eo aliud qͣꝫ de ceteris predicat̉. Ad ar. Placen. dicēduꝫ eſt ꝙ veꝝ eſt ꝙ ſpecialia generalibus inſunt ⁊ ſub generalibus cōpre­henduntur qͣꝫtū ad verba. nō quātum ad diſpōnem. qꝛ ſubeſt aliqua ratio q̄ nō patit̉ ip̄aꝫ ẜm genus diſponi. Bonifa. viij. Bn̄ficiū eccleſiaſticū nō p̄t licite ſine īſtōne cāonica obtīeri. Egule iſtius exēplū euidenter patet. Intēdit eniꝫ dicere ꝙ ſi aliquis inſtituat̉ ab eo qui ius nō habꝫ inſtituendi. Itē ſi inſtitutio fiat de eo qui nō ſit in­ſtitutiōis capax. Itē ſi inſtitutio fiat nō ſeruata forma que dꝫ in inſtitutionibus ſeruari. Inſtitutio minus videtur eſſe ca­nonica. qꝛ defectuꝫ hꝫ eoꝝ que ſunt inſtitutionis ſubſtātialia. ⁊ ꝓpt̓ea ex īſtitutiōe tali nō p̄t bn̄ficiū legitīe obtineri. Ad declarationē aūt verborum regule. querēdum eſt ꝗd ſit inſti­tutio. Itē in quo differat ab īueſtitura ⁊ ab inductione in poſ ſeſſionē. Iteꝫ q̄ dicat̉ canonica inſtitutio. Subſequenter que rēda erunt quedā ad materiā regule ꝑtinētia. De prīo ſcribi tur ꝑ dominuꝫ Hoſtiē. ꝙ inſtitutio eſt intus ſtatio vel intus poſitio. Qd̓ ſi verū eētiam ſuperflua eēt inueſtitura ⁊ in poſ ſeſſionē inductio poſt inſtitutionē. qꝛ qd̓ hēret non poſſet in eū ꝯferri vlterius. prīa collectiōe in eius effectu ꝑſeuerāte. ff. de ver. ob. l. nemo rē ſuā. ⁊. l. ſcire debemus.§. vl. Itē cū cano nes exponāt ꝙ ad aliū pertīeat inſtitutio. videlicet ad ep̄m. vt sͣ. de here. cuꝫ ex iniuncto. in fi. ⁊ ad alium ꝑtinet poſſeſſio­nis inductio.ſ. ad archidiaconuꝫ. vt. sͣ. de offi. archi. c. ad hoc. ⁊. c. vt noſtruꝫ. videt̉ incōueniēs dicere ꝙ ſit idē. qꝛ cuꝫ ſint di ſtincta officia illorum ad quos ꝑtinēt. diſtinctos debēt habe̓ effectus. qꝛ ſecretoruꝫ ⁊ diſtinctorū diſtincta ⁊ diſcreta ratio eſſe debet. vt. ff. de calū. l. vlti. ⁊. C. de dona. inter vi. ⁊ vxo. l. ſi maritus. ⁊ de epiſco. ⁊ cle. l. repetita. ⁊ de teſta. conſulta diua lia. ſed excuſari pōt ꝙ intellexit de inſtitutione quātuꝫ ad ius qd̓ ex ſola inſtitutione acꝗrit̉. Sed intus ſtatio de facto per inductionem in poſſeſſionē ſubſequitur. Et ꝓpterea dici pōt ꝙ motus fuit ex eo ꝙ canones appellāt inductionē in poſſeſ ſionem inſtitutionē corporalē. vt. s. de offi. ar. c. ad hͦ.§. in qua dā vero. Et ꝓpterea potuit ꝓbabiliter dice̓ ꝙ inſtitutio eſſet intus poſitio vel intus ſtatio de facto. cum etiam ſit in corpo ralem poſſeſſionem inductio. vt ī. d.§. in quadaꝫ. Magi­ſter noſter Ber. ſcribit. sͣ. de inſti. c. ex frequētibus. ꝙ inſtitu­tio eſt ius canonicuꝫ ad vnā eccleſiam. vel in eccleſia vl̓ eccl­ſiaſtico beneficio tribuere. Inueſtire eſt quaſi poſſeſſionē illi­us iuris conferre. Poſtea vero ſubiungit ꝙ inſtituere eſt ſpe cialis iuris beneficij vel dignitatꝭ corporalem poſſeſſionē tra dere. ⁊ in hoc videt̉ tradere contraria. qꝛ prīo dicit ꝑ inſtitu­tionē conferri ius. ⁊ poſt illā collationeꝫ iuris ꝑ ſubſequens factum.i. per inueſtiturā queri quaſi poſſeſſiōem. Per qd̓ in cludit ꝙ ꝑ inſtitutionē acꝗritur poſſeſſio. ⁊ hoc eſt certū poſ ſeſſiōeꝫ nō q̄ri ꝑ ſolā inſtitutionē vel ex ſola inueſtitura. ſed ꝑ inductionē in corporalē poſſeſſionē. vt. sͣ. de elec. c. cū incun­ctis.§. cū v̓o īnuit̉. ⁊ no. h̓ hoſti. in ti. d̓ īſti. ⁊ pꝫ. ff. de ac. poſ­l. cū heredes in pͥn. Sꝫ credibile eſt ꝙ magiſter Ber. in prīa diffinitiōe vel deſtitutiōe intellexit de inſtitutiōe ſtricte ſūpta ꝑ quā tribuit̉ ius ⁊ non poſſeſſio vel quaſi illius iuris. In ſe­cunda intellexiſſet de inſtitutiōe largo mō ſumpta. vel dicen­duꝫ eſt ꝙ in prīa intellexiſſet de inſtitutiōe ꝑtinēte ad epiſco­puꝫ que tribuit ſoluꝫ ius. In ſecūda intellexiſſet de inſtitutōe ꝑtinēte ad archidia. que tribuit poſſeſſionē vel quaſi. Scribi tur ēt per do. hoſtiē. in ſūma. in ti. de inſti. in pͥn. ꝙ quidā dixi rit ꝙ inſtitutio erat eccleſie vel eccleſiaſtici bn̄ficij collatio. qͥ diffinitio nō videt̉ eē ſufficiens. qꝛ nō ponit oīa ſubſtātialia in ſtitutiōis. Nō.n. dicit ꝙ ex inſtitutiōe q̄ratur ius in ꝓprietate bn̄ficij collati. Cōſtat aūt ꝙ ꝑ inſtōnē ſeu bn̄ficij collationeꝫ querit̉ ius ꝓprietatis illi in quē bn̄ficium ꝯfertur qd̓ ex eo pꝫ ꝙ poſt collationē factā in pͥmū. collatio facta in ſecunduꝫ ni hil operat̉. ⁊ eſt caſus de prebē. c. ſi tibi. ⁊ tn̄ ſi nō eſſet ꝓ pri­mā collationē trāſlatuꝫ ius in primū potuiſſet ꝑ ſecūdā colla tionē tranſferri in ꝑſonā ſecūdi. C. de rei vē. l. quotiēs. ſed cre dibile eſt ꝙ ꝗ p̄dictā diffinitionē īduxit. intellexit ꝙ ius ꝑ be neficij collationē trāſferat̉. ⁊ hoc aliqualiter idicāt diffinitōiſ verba. ⁊ tn̄ ſi oīa dicta tolerabilia ſunt ꝓpter ꝓbabilē aucto­ritatem dicētiū clarius pōt dici. ꝙ inſtitutio eſt iuris alicuiꝰ bn̄ficij verbalis collatio. Inueſtitā v̓o collatiōis ſeu īſtitutio nis ꝯfirmatio ſeu declaratio ꝑ quā īducit̉ ꝯfirmatio. Miſſio in poſſeſſionē eſt p̄cedētiū.i. collatiōis ⁊ inueſtiture executio ꝙ ꝑ ſimilia pꝫ. Nā inſtitutio heredis tria ſunt ꝑ ordinē. Pri mū eſt inſtitutio q̄ p̄cedit ꝑ diſpōnē verbalē. Secūda eſt iſti­tutionis reuocabilis ꝯfirmatio. q̄ ꝯtingit ꝑ ꝯn̄s ſcm̄. i. ꝑ mor teꝫ. Tertiū aūt eſt inſtitutiōis ⁊ cōfirmatōis executio. q̄ ꝯtin­git ꝑ aditionē hēditatis ⁊ ſequēs aminiculū.i. apprehēſionē poſſeſſionis. lꝫ illa nō ſit neceſſaria ad acꝗſitionē dn̄ij reꝝ hē ditariuꝫ. ſꝫ neceſſaria eſt ad acꝗſitionē poſſeſſiōis. C. d̓ teſta. l. oīuꝫ. ff. de ac. poſ. cū here. in pͥn. d̓ bo. poſ. l. j. ⁊. ij. Itē in datione tutoris. datur.n. aliqn̄ a teſtatore. ſecūda datio eſt il­la verbalis qn̄ ꝯfirmat̉ a iudice. vt pꝫ. ff. ⁊. C. de teſta. tute. ⁊ ꝯfirma tu. tertio ſequit̉ decretuꝫ iudicis ad adminiſtrationeꝫ concedēs. vt. C. arbi. tu. l. fi. ⁊ in auc. vt hi qui ob. ſe habe. re. mi.§. pe. Item pꝫ in feudo. nam pͥmo feudi cōceſſio. ſecundo inueſtitura q̄ eſt precedētis cōceſſiōis ꝯfirmatio. tertio in po­ſeſſionē inductio q̄ eſt cōceſſiōis ⁊ inueſtiture realis executio vt in titulo ꝗd ſit inueſtitura. colla. x. Et lꝫ predcā non ſint ſi­milia qͣꝫtuꝫ ad oīa. ſimilia tn̄ ſunt qͣꝫtum ad ordinē ſucceſſio­num. ⁊ hec vera ſunt ẜm abſolutā ⁊ propriā ſignificationem v̓boꝝ. ſed in preſenti regula credendū eſt ⁊ dicēduꝫ inſtōneꝫ largo modo ſumi ⁊ pro oībus ſupradictis modis poni. Ter tum ē enim ꝙ collatio ⁊ inueſtitura q̄ ſit ꝑ ep̄m inſtitutio iu­ris appellatur vt in p̄alle. c. cū ex iniūcto. sͣ. de here. Item īdu ctio poſſeſſionis q̄ ſit ꝑ archi. appellatur inſtitutio corporal̓. vt sͣ. d̓ of. archi. c. ad eos.§. ī qͣdā vero. In qͦcūqꝫ p̄dictaꝝ enī defectus interueniēs reddit bn̄ficij receptionē vel retētioneꝫ illicitā. ſi enī defectus eſt in inſtōe verbali ſiue ex parte inſtitu entis. vt qꝛ is inſtituit ꝗ de iure inſtituere nō poſſunt. illicita­detētio. verbi gratia vt qꝛ inſtitutio fiat ꝑ vicariū ep̄i et gene­ralē quē cōſtat inſtituere non poſſe niſi inſtituendi poteſtas ſpāliter fuerit ꝑmiſſa ꝑ ep̄m. vt. sͣ. de offi. vi. c. cū generali. li. vj. Et ita dꝫ intelligi. sͣ. de inſtitu. c. ex frequētibus. vel qꝛ nat ꝑ capl̓m de bn̄ficijs ad collationē ep̄i ꝑtinētibus quā ꝯſtat nō valere ēt ſede vacāte. vt. sͣ. de inſti. ca. j. li. vj. Itē ſi inſtitu­tio fiat de eo qd̓ nō pōt de iure inſtitui. vt ſi inſtituatur laycꝰ vl̓ aliꝰ irregularꝭ cui ꝓhibet̉ d̓ iure bn̄ficiū ꝯferri. vt. sͣ. de iſti­c. ij. cū multis ſimilibus. Idē eſt ſi defectus fuerit in īſtitutio nis forma. vt qꝛ fuit ſub cōditione facta cū actus legittimi nō