Seite
⁊ ſtatī collega ſit iudex ⁊ hanc diſtinctionem p̄ciſe putarem verā vbi hec cl̓a adijceretur iuriſditiōi nō exercitio tm̄ vt ſi dicat̉ delegamus cāꝫ andree ⁊ ſi ſuſciꝑe noluerit delegamꝰ Io. ⁊ tc̄ faciūt no. ī pre. dec. lꝫ de procur. ſed cū ī cāu noſtro ⁊ ſtillo ſolito nō iuriſditiōi ſꝫ eius exercitio adijciatur cl̓a.ſ. delegamus cāꝫ vobis andree ⁊ Io. ꝙ ſi ambo nolueritis in tereſſe alter ꝓcedat. pꝫ ꝙ ex vi clauſule nō hꝫ optionē d̓po nendi delegationeꝫ ſꝫ ſolum ex vi eiꝰ eo nolēte defert̉ exer­citiū in collegā. ex quo ꝯcludo ꝙ lꝫ nolit interee remāet de legatus cāe: nec hoc abdicar̄ pōt exp̄ſſe ꝑ renūciationē ꝑ iu­ra pͥus alle. ⁊ maxīe ꝑ. legatus.§. iudicādi. ⁊.§. ꝙ non hꝫ. ſi cut ergo claſula nō poteritꝭ: ītelligitur qͣꝫdiu nō poteritꝭ. vn̄ collega ⁊ ſocio īpedito ꝓceſſit ipſū nūc potētē tenet̉ admit tē de hoc de offi. d̓le. corā. ſic collega ⁊ ſocio nolēte ītereſſe ꝓceſſit ip̄ꝫ nūc volētē tenet̉ admittere vt eq̄ intelligat̉ ſi no lueritꝭ.i. qͣꝫdiu nolueritis. fortiꝰ āt hoc cū cl̓a aut nolueritꝭ n̄ eſt exp̄ſſa ſꝫ ſubītellecta ꝑ īterp̄tationē.§. adijcimus cū tūc nolēs qͣꝫdiu n̄ vult peccet ⁊ ſe redargutiōi ſb̓mittat vt ibi. ⁊ ꝑ hoc pꝫ nō curādū an res ſit integrum vel nō cū hic n̄ ver tat̉ burſale intereſſe iudicis nec ꝑtiū nec q̄rat̉ de reuocatio ne ptātꝭ tradite a reuocāte vt ī deo. ī cāis ⁊ ꝑ id meliꝰ ẜuet̉ intētio delegātꝭ vt in dec. prudētiā. ⁊ ꝑ hoc rn̄det̉ ad id qd̓ dr̄ poſſe partis inter eē reſpectu arbitrariorū ī ꝗbus pōt eē iudex gratioſus. eo. ti. ꝯſuluit. ⁊ reſpectu expēſarū ad qͣs ꝑ­tes qn̄qꝫ tenent̉ de ℟p. ſtatutū.§. inſuper. li. eo. Qd̓.n. nō fi at gr̄a nō vēit ī ītereſſe. ⁊ pōt id nō eē ⁊ pōderato ſtatu cō miſſionis ꝑtiū ꝯditio nō eſt deterior ſicut dr̄ de cōditiōe do­tis. ff. de pac. ſi vnus.§. ſi pactus. v̓ſi. ꝙ ſi nō vt totū. ⁊ ꝑ hoc ſoluit̉ regula qd̓ ſemel ꝑ regulā iſtā. Ad id qd̓ dr̄ ꝙ renūcia ri pōt honori rn̄det̉ fateor. ſꝫ nō oneri quale hoc ē vt ꝓba­tuꝫ eſt primo. Ad id qd̓ dr̄ ēt huic oneri poſſe renūciari fa­teor tacite ſꝫ nō expreſſe ꝑ viā renūciatiōis. vn̄ renūciat̉ per negationē apoſtolorū ꝑ dationē delatoriarū ꝑ relationē īterlocutionē inter ꝑtes per ſubdelegationē totius re nō in tegra ex ptāte iuris. ⁊ ſic ex voluntate pͥncipis. ⁊ ſic ſoluit̉ hͦ vltimū ꝑ illationē grauaminis a quo appellatur vt ꝓbant iura allegata ſic bn̄ficiatus nō renūciat exp̄ſſe niſi ī manibꝰ eius a quo tꝫ. de renunc. admonet. ⁊ tn̄ renūciat tacite ꝑ pro feſſionē religionis vel cōmittēdo culpā ꝑ quā ſit ipſo iure pͥ­uatus. ⁊ ſuꝑ hoc vide qd̓ no. de fo. cōpe. ſi diligēti in glo. pe nul. ⁊ facit no. in cle. gr̄e. de ℟ip. in dec. cū plures ſunt da­ti inſolidū. ⁊ ſine clauſula ꝙ ſi ambo ī dec. cū ſuꝑ. nō ex ſola voluntate ſꝫ ex grauamine qd̓ ītulit ⁊ a quo fuit appellatuꝫ impediebat̉ iuriſditio ⁊ ſic ꝯcludo ip̄ꝫ pernitenteꝫ admitti d̓bere. fateor tamē ꝙ donec appareat pnīa vel volūtas mu tata ex quo renunciauit delegatiōi cū ꝑ hoc videat̉ innuere ſe nolle in aliqua ꝑte cāe intereſſe. vlterius ꝑ collegā requi ri nō dꝫ. ſed nō ſic ſi ſimpl̓r dixiſſet ſe nolle certo actui ītereſ ſe. pꝫ rō de dolo ⁊ ꝯtu. eū qui. li. e. ex tex. ⁊ glo. Regule iuris ciuilis ſiue fforū huius lr̄e. M. ſunt he. Arcellus. deſinit debitor eſſe is ꝗ nactus eſt exceptio nem iuſtā nec ab equitate naͣli abhorrentem. Elior ꝯditio nr̄a ꝑ ẜuos fieri pōt. d̓terior fieri n̄ pōt. Inus eſt actionem habere quā rem. Emo poteſt ad vj. impoſſibil̓ ātiqui dabāt v̓ſus Ultra poſſe meū n̄ lex me iuſta coegit. Nec putat eē reū ꝙ totū poſſe peregit. Prima goponit pͥmo vn̄ ſumpta triplicē īpoſſibilita tem ⁊ cuiuſqꝫ exempla. ſcd̓o ponit triplicē rōnē regule. ter­tio ī quibus locū habeat. qͣrto ſupplet de turpi. Secūda glo. prīo tractat de iuramēto naͣli obligatione ⁊ pene ꝓmiſ ſione. ſcd̓a pars rn̄det ꝑ qōnem quā negatiue ſoluit preter certū caſū ſol̓oni opponit. ⁊ dupl̓r rn̄det ſubdēs opinionē. In pͥma glo. ibi impoſſibiliū ſequitur nulla ē obligatio. ⁊ ibi gnaͣl̓r ſeꝗtur nouimus turpes ſtipulationes nullius eſ ſe momēti ⁊ ꝯtinuatur. l. ſequēs veluti ſi quis hōicidiū vel ſacrilegiū ſe facturū ꝓmittat. ⁊ ibi.§. ea obligatio qͥ eſt īter dn̄m ⁊ procuratorē mandati actionē parit. ⁊ ibi. l. vlti. inci­pit paulus. ⁊ dicit ꝙ īpoſſibile p̄ceptū ē nullū ⁊ ſine cā ap­pellat̉ a ſnīa cui ꝑ rerū naͣm nō pōt pareri. ⁊ ibi reprehendē da relicta heres ſi diuertat hereditatē habebit. lꝫ nō diuer­tat. In glo. ij. ibi ſi homo mortuus. loquitur de ſtipulati on deſiſtendo vel dādo hoīe mortuo. ⁊ ibi celſus cuiꝰ mēs hētur d̓ do. ⁊ ꝯtu. cum dilecti. ⁊ ibi paulus reſpondit die lap ſo die quo mandans ſe preſtaturum ſcripſit obligatio rema net. In glo. j. ibi nature. Ioā. mo. addit īpoſſibile moris de iureiur. quintauallis. ff. de ꝯdi. inſti. filius communius im poſſibile includit naturam ⁊ mores. ⁊ facit quod dixi in .c. fi. de pac. in fi. ⁊ ibi nec obligatio. idem io. mo. ⁊ ibi in legi­bus idem dy. hͦ tractans ī modū queſtionis ⁊ puto ꝙ cano nem qui ſequitur intendebat allegare dum dicit vt in. c. cun cta. in principio decretorum. ⁊ ibi pro non adiecta diſtīguit. Dy. aut impoſſibilitas adijcitur in modum conuentionis in contractibus vel diſpōis in vltimis voluntatibus vt ſi pro­mitto vel lego rem quā impoſſibile eſt dari. ⁊ tunc impe­dit omneꝫ ſpēm obligationis vt ī his regulis. ⁊. ff. d̓ verbo. ob. ſi dari ſtipuler. i. ij. iij. ⁊. iiij. rn̄. ſi vero ponitur in modum conditionis vt quia promitto vel lego ſi celum digito tan­gas: tunc ſi in contractibus affirmatiue pōitur vitiat. ſi nega tiue vt qꝛ promitto ſi celum digito non tangas valet contra ctus qꝛ ſi affirmatīa eſt impoſſibil̓ ergo negatiua poſſibil̓ ⁊ neceſſaria. ff. de verb. ob. ſi impoſſibile. ⁊ ſic intelligitur. ff. d̓ ac. ⁊ obli. l. non ſolum. ⁊ aperte inſti. de inuti. ſtip.§. ſed im­poſſibil̓. ⁊ idem quo ad negatiuam in vltimis voluntati­bus. quo ad affirmatiuam in eis diſtinguitur aut erat omni tempore impoſſibilis aut a principio poſſibilis. prīo caſu aut erat appoſita in ꝑſona honorati.i. cui aliquid relinquitur. ⁊ tūc eſt locus gl. vt habeatur pro nō adiecta. ff. de condi. īſti. l. i. vbi de hoc. ſi in perſona onerati.i. grauati aliquid dar̄ vt ſi dicat damno beredem dare. x. ſi digito celum tangat: lega tum eſt inutile inſti. de le.§. vlti. ſi autem a prīcipio erat poſſi bilis. ⁊ poſtea ad impoſſibilitatem peruenit valet relictum. ⁊ ſola impoſſibilitas remouetur. ff. de le. i. ſi mihi.§. ſi ꝗs ſer­uos. In glo. ij. ibi etiam naturaliter idem Dy. qꝛ ſi cōtra hens vel diſponēs ſciuit impoſſibilitatem cōſentire non vi­detur. ff. de ac. ⁊ ob. non ſolum. ſi ignorauit impoſſibile error impedit conſenſum. ff. de iuris. o. iudi. ſi ꝑ errorem. ff. d̓ iudi. l. ij. deficit ergo naturalis deficiente ꝯſēſu. facit. sͣ. eodem li. de ſpon. c. i. inducit etiam quod ſequitur ī glo. ⁊ ibi ſi homo mortuus: idem tenet ibi glo. ⁊ idem hic Dy. reſpondens ad .l. in illa ſtipulatione ſi kalendis. ff. de verbo. obli. ꝙ ibi ſti­pulatio penalis incipit a precedenti adiectione. ⁊ ideo in­teritū illius qui non eſt in obligatione non potuit liberari promiſſor. ſed in propoſito incipit a conuentione ⁊ tunc ſi a principio erat impoſſibilis vt quia mortuus erat quem pro­miſit ſiſtere non committitur pena īpoſſibilitati adiecta. Idē ſi pereat ante moram quia tali interitu interueniente ante moraꝫ liberatus eſt promiſſor vt in ipſa. l. ſi homo mortuus. ⁊ ibi no. ⁊ ibi eum comparere. idem videtur ſi eſt dies feria­ta. ⁊ in fi. Pe. de bel. ꝑ. ꝯtra. ſuꝑ quo vide Cy. C. d̓ ferijs. l. dies feſtos in. q. ij. in fi. ⁊ quod ſcripſi in predictis dec. cū di­lecti ⁊ de appella. cū parati in fine. Ec regula trahitur ad q̄ſtionē quā diſputaui.ſ. ꝙ annus ap­pellationis proſequende non currat ante inter­poſitionem: appellationis propter quandam im poſſibilitatem ⁊ qꝛ hanc plene tractaui in cle. de ap. ſicut ap pellationem in glo. magna ideo illam omitto. Facit etiam ad queſtionem legiſtarum de ceco qui com miſit maleficium propter ꝙ ſibi oculus erui debebat dicunt ꝙ propter impoſſibilitatem pene punietur in alio membro per. l. ij. C. vt intra certum tempus. facit quod no. sͣ. eodem li. de elec. ſi compromiſſarius ī vlti. glo. ⁊ iura q̄ allegaui ſuꝑ illa. ⁊ ꝑ. l. ff. de ꝯtrahen. em̄. ſi ī emptione.§. penul. dicunt ꝙ ſi vnū tantum oculuꝫ hꝫ priuabitur illo. Proſequar igi­tur aliaꝫ queſtionē de qͣ tractāt legiſte. C. d̓ legi. l. i. ⁊ q̄ fuit