Seite
Ultimo quo ad id quod dicitur de etate ꝙ in ea diſpē ſari poſſet ꝙ tamen dic hodie vt de eta. ⁊ quali. permitti­mus. rn̄detur ꝙ hic non agebatur de diſpenſando nec hoc intendebat papa. de quo ſatis vide d̓ ſciſma. fraternitati. eij ciendus ergo eſt iſte ꝙ non prodidit crimen ſuū. l. di. ex peni tentibus. ⁊ ꝙ in etate inſpiciatur tp̄s promotionis eſt caſus de elec. dudū. i. ⁊ facit ēt dudū. ij. sͣ. e. li. de ℟p. ſi eo tēpore. Soluebat ⁊ male Io. de deo quo ad caſum etatis illum remoueri non poſſe qꝛ non fuit vitium peccati. ſed etatis ꝙ ſuſtinetur a canōe poſtqͣꝫ quis eā perficit vt predicto. c. ex tenore. ⁊. c. indecorū. vnde a pͥn. poterat impedire tꝑe inſto nis ⁊ ſic loquitur d̓ elec. dudum. ſed poſtea non ẜꝫ eū. Egidius volēs ſuſtinere Io. ꝙ vbi ꝑ electionē eius ad quē pertinet fieret talis promotio ante ꝯfirmationeꝫ audire tur. vt. d. c. dudū. ſed nō poſtea. ⁊ cum caſus formet̉ de ꝓmo to per lr̄as ſb̓repticias audietur cōtra eum ep̄s cum ꝓuiſio fuerit irrita. de ℟p. ad audientiā. ij. in fi. ⁊ ibi no. in fi. vlti. glo. dicit etiā hodie collationeꝫ nō vallere ꝑ dec. licet canō. de elec. sͣ. e. li. loquitur tn̄ ſolum in perochialibus eccleſijs vt ibi pꝫ. Io. de mōte muro ſimpl̓r dixit illū Io. canon̄. audiendum per vltimo allegata ⁊ ſic eſt tenendum vtroqꝫ caſu cū lr̄e ⁊ prouiſiōes ex illis ſecute ſint irrite de beneficio ſupp̄ſſo patet de preben. ſi motū ꝓprio. ij. reſponſo. sͣ. d̓ eta­te. pꝫ in pre. de c. de reſcrip. ſi eo tempore. Que pͥꝰ ad contrarium allegata fuerūt non obſtāt que procederent in electione vel prouiſione ānullanda vel vbi verteretur propriū ⁊ ſingulare intereſſe nunc ſe opponētis ſed vt p̄dixi ꝓuiſio ē ipſo iure nulla. qͥ de etate dicunt̉ non procedunt hodie per dec. cum in cunctis.§. inferiora. ⁊ il­li antiqui canones ſi ſic ſimpl̓r intelligerentur innuerēt etiā decennē poſſe promoueri ad prelaturam qd̓ eſt falſum. Ad de. ex ratione. ⁊. c. indecorum reſponde vt ibi no. Ad reliqͣ ſit rn̄ſum ꝑ argumenta ſecunde partis. Utare xxxiij. ī alterius a cōtrario vbi nō preiudicetur ſꝫ mutar̄. ⁊ ſic fac̄ ad queſtionem dn̄i mei quā ſcripſi. sͣ. eo. li. de renū ci. c. ij. in glo. exſite in fin. detrimentum vt dicit Dy. hoc ſoluit contrarium de. l. ſi tibi mandauero. ff. mā. nā cum ſit reuocatio mandati procedit ſine detrimento manda tari circa expenſas qͣs fecit ignorans reuocationem. ff. d̓ ſo­lu. cum ꝗs.§. ſi debitorem. ⁊ de dona. hoc iure.§. ſi quis de­derit. ſi ſciebat ſibi īputet dānū qd̓ ſua culpa ſentit per regu lā. dānum. eo. ti. Dicebat etiam ad cōtrariorum ſolutionem que infra allegabant̉ ꝙ variatō prohibetur circa eādem rē vel diuerſas que ratione ꝯnexitatis hn̄tur loco vnius. ad pͥ­mū alle. ff. de bo. libe. nam abſurdum fallit in ſuo hēde vt in glo. ad ſcd̓m. ff. de mino. in cāe de admini. tu. cū queritur. cir ca diuerſas v̓o cū nullā cōnexitatē hēbant admittitur varia tio. ff. de ac. emp. ſi ſterilis in fi. ⁊ rerum amo. l. de rebus. ſi be ne ponderas caſus nō. sͣ. e. ꝙ ſel̓. ſol̓o non ē ſufficiēs. Prima glo. dicit vn̄ ſumpta ⁊ ponit exempla ⁊ remittit ad regulā qd̓ ſel̓ ⁊ caſus ibi exceptos addēs aliū. In prīa glo. ibi nemo poteſt mutare. ſequitur conſilium in alterius iniuriam. ⁊ ibi. l. vlti. ſi inhibui geſtori ne gereret hoc non ꝓdeſt quo ad p̄teritas expēſas quo ad futuras ſic. ⁊ ibi.§. ꝓdeſt. ſatis eſt legatariū app̄hendiſſe legatū d̓ volū tate heredis poſt aditā. lꝫ poſtea volūtatē mutet. In prima glo. ibi ſi quis ſuus. eodem modo reſponde­tur ad. l. ff. de col. bono. n̄ nūqͣꝫ. dic̄ tn̄ hic Io. mo. ꝙ ibi frat̓ ex mutatione voluntatis non patit̉ detrimentum. ſed nō lu­cratur ⁊ iſtorum non eſt par cauſa. C. de codi. l. fin. ſecun­dum quē non obſtat. C. de noua. l. iij. ff. de ſolu. cū quis.§. ſi debitorē. qꝛ illud facit ius remanens penes mandantem fa­cit ꝓ eo. sͣ. eo. li. d̓ prebē. dudum. v̓ſi. nos ergo. Ec regula facit ad queſtioneꝫ ꝑ me diſputataꝫ poſt Io. d̓ d̓o. li. iij. ⁊ eſt ſua queſtio quarta que ſic formabatur. Nicolaus delegauit cām duobus cum clauſula ꝙ ſi ambo alter ipſorum delegationi renunciat queritur an ipſum de hoc penitentem collega teneatur admittere. Ad affirmatiuā pͥmo ⁊ ad negatiuā ſcd̓o īducit Io. tres rōnes que poſtea fortificātur ⁊ ad illas addit̉. tertio ponit̉ eius ſolutio que probatur ⁊ ꝯtrarijs reſpōdetur. Qd̓ ergo ſit admittēdus dr̄ qꝛ fuit iudex nec ſola voluntate deſijt eſſe de ℟p. ſciſcitatus. nec potuit a ſe iuriſditionē abdicare. ff. de offi. preſſi. legatus. item aut ipſe iudex renuncians errauit aut non errauit. Prīo caſu corrigat errorē. xxxv. q. ix. ꝙ quis. de elec. noſti. de accu. qͣl̓r.i. Secundo cāu qn̄ nō er rauit ſꝫ ex cā hoc fec̄ ex quo ceſſat cā debet admitti volēs ⁊ valens intereſſe de ap. cum ceſſante. Itꝭ ⁊ repudiat alio vul gariter ſubſtituto re integra penitet. C. de repu. hē. l. fi. fa­cit de elec. in cāis ẜm Io. de deo. ad hͦ vltimū facit de offi. d̓ le. qͣꝫuis. li. e. vbi delegatus ſubdelegās totum re integra pe nitet. itē ꝗ cedit bonis re integra penitet. ff. de ceſ. bo. l. is. ꝙ ⁊ multos caſus vbi re integra penitere lꝫ hēs no. ff. de vaca. mū. pretor.§. fi. adiuuando pͥmū certū eſt ꝙ officium iudicā di ē munus neceſſariū ⁊ perſonale. ff. de mū. ⁊ ho. l. fi.§. iudi­candi. vn̄ dicit lex qui non habet excuſationē et inuitus iudi care cogit̉. ff. de vaca. m. l. pretor.§. qui non habet. d̓legatꝰ ergo hoc munus a ſe non potuit excutē. facit d̓ regul̓. cum virū de renūcia. niſi cū p̄dē in fi. ⁊ pro tāto dr̄ onus de offi. d̓ le. paſtoralis in prīcipio ibi exonerare. de offi. ordi. paſtora­lis.§. i. ibi ī onere ⁊ honor̄. ſeꝗt̉ ergo ꝙ ſi renūciare n̄ potuit illd̓ licite reaſſumit. Ad hāc ꝑtē ſatis facit d̓ ꝓcur. lꝫ. li. e. vbi ꝓcurator nō obſtāte repudiatiōe reaſſumit officiū do­mino ī eadē voluntate manente ex ꝗbus ꝯcluditur renūciā tē quem penitet per collegā admitti debere. In cōtrari­um dec. prudētiaꝫ. de offi. dele.§. adijcimus equiparat nolle ⁊ nō poſſe quo ad ptātē in collegā trāſferendā ex euētu cō ditionis. Qd̓cūqꝫ ergo mouerit illū ad renūciandū pꝫ ſolū collegā iudicē ergo nō tenet̉ penitētē admittere. Iteꝫ iudicare honor eſt de ap. vt debitus. C. qn̄ ꝓuo. non ē neceſ­l. omnē honorē. honori aūt renūciare ꝗs pōt de elec. duduꝫ ⁊. c. cum dilecti. vij. q. i. qͣꝫ ꝑiculoſum. nec īuitus creſcere co­gitur. lxxiiij. di. geſta. Et qd̓ renūciari poſſit delegatio ⁊ re­nūciata nō reſumi et de ꝯſenſu ꝑtium ꝓbatur de offi. dele. ſi gnificantibus. ⁊ ſufficit ex vi clauſule nequiueritꝭ aut nolue ritis ꝙ ſemel noluit. facit qd̓ diſtinguit̉ de voluero ⁊ volā. ff. de verbo. ob. ſi ꝗs ſtipulatus ẜm Io. de deo. Ad vltimū bn̄facit qd̓ no. in p̄. dec. lꝫ de ꝓcur. p. l. i.§. qui ſel̓. ff. de ſuc. edic. ad quā ꝯcor. ff. ꝗs or. in bo. poſ. ſer. l. pen. i. rn̄. ff. de mīo. ꝙ ſi mīor.§. ſceuola. ſit ergo ꝑ repudationē trāſlata tota iu riſditio ſaltem quo ad exercitiū ī collegā ita qd̓ ipſe renun cians illā reſume̓ non poſſit inuito collega. facit de ap. cū ap­pellatiōibus. li. eo. ⁊ qd̓ voluntate abdicetur iuriſditio pro­bat̉ de ap. ab eo. e. li. ibi expreſſe denegat. ⁊ hoc ti. cū plures .§. i. li. eo. ibi ſi vellet. Ad qd̓ bene ꝯuenit. eo. li. de ꝓcu. ſi duo. ibi ꝓſequi forte nollet. ⁊ de loca. potuit ibi nolle ſe eme re dixerit. ſicut ergo in dec. ab eo. perdit exercitiū iuriſditio nis hoc ipſo qd̓ apoſtolos denegat in dec. cū plures ꝑdit ⁊ tranſfundit̉ in collegā hoc ipſo qd̓ procedere non vult con cluditur idē in cāu noſtro. Itē certū ē qd̓ delegatus ab dicat delegationē a ſe iuriſditionē ſb̓delegādo ī totū. d̓ offi. dele. ſuper qōnū ⁊. c. qͣꝫuis li. eo. ſi hoc facit poſt ſuſceptam delegationem. fortius id facere poteſt ante ſuſceptam. de tranſlata. c. ij. de teſta. Io. ex ꝗbus cōcludit̉ qd̓ collega ip̄m penitētē nō tenet̉ admittere. So. Io. dixit ꝙ deſijt eē iudex renunciādo ⁊ deluſoriū eēt ꝙ iuriſditionē reſumere poſſet hoc dicit ꝑ dec. cum ſuꝑ de offi. dele. nā ſi ibi nō pōt cogno­ſcere vbi tacite ꝯfitetur ſe non poſſe fortius non poterit vbi expreſſe renūciat. Idem dicit per der. ſignificantibus. nā ſi illi qui licet male pronūciauerunt ſe nō iudices nō reſumūt fortius nec iſte qui renunciauit expreſſe ẜm Ioan. d̓ deo. mi hi non placet hec ſolutio. ⁊ aduerte quia prima facie ſa­tis equum videretur diſtinguere an in reſcripto ſit expreſſa clauſula aut nolueritis aut ſolū quo ad ptātem college ſub intellecte vel incluſa ꝑ interp̄tationem illius.§. adijcimus vt pͥmo caſu expreſſum eſt aut nolueritis ex ſola voluntate pͥncipis allegātis ⁊ h̓ ſoluat ꝯͣria: iſte renūciare licite poſſit ⁊ ſtatiꝫ