Seite
tāqͣꝫ ꝑ ſe requiſitū ad ſcientiā. certū eſt.n. ꝙ illud nō inducit ꝓpriā entitateꝫ vel eſſentialē ⁊ intrinſecā cognitionē ſciētie cū ſit cauſa extrinſeca. qd̓ etiā oſtendit Seneca ep̄i. lxvj. ci. ca medium. vn̄ ab ignoraro opifice ſciētia tradi pōt de om­nibus integralibus ⁊ ſubiectis ꝑtibus ſuis. vnde Hiero. in pͥncipo ſuo cronice dicit. qd̓. v. vj. ⁊.vij. edictio qͣrū ignoran tur auctores auctoritatē ſine nominibꝰ meruerunt. Seneca epiſtola. xx. facere docet philoſophia non dicere ⁊ epiſtola. xvj. philoſophia ī rebus eſt nō in verbis. concor sͣ. eo. lib. de elec. cōmiſſa.§. porro cū concor. Tertiū ē dato qd̓ in caſu de quo querit̉ in inſcribēdo vel non culpa fore dicat̉ non tn̄ eſt talis que iudicialis fori penam requirat: per qd̓ fateri opor­tet illius de quo queritur conſcientiam ponderadam. Quartū. ꝙ Hiero. in textuali ꝓlogo in epiſtola ad ebreos dicit Paulū ī ipſa epiſtola ſuū nomē ⁊ officiū non ſcripſiſ ſe ꝑꝑ ſui humilitatē ⁊ illorū quibꝰ ſcribebat ſuperbiā. dicēs beatū Ioā. ex cauſis eiſdē in pͥma ſua epiſtola nomē ſubticu iſſe. Quintū eſt qd̓ valerius li. viij. c. penul. d̓ cupiditate glo rie in prīcipio diffinire noluit an glorie cupiditas ſit vitioſa vel virtuoſa. ⁊ an vt neceſſaria negligi debeat nō virtute. Augu. tn̄ ꝗnto de ciuitate dei dicit qd̓ ſanius videt: ꝗ amorē laudis vitiuꝫ eē cognoſcit. curioſus de hoc videat ꝑ Tho­mā ſcd̓a ſcd̓e. q. cxxxij. maxime. i. iij. ⁊. iiij. articulis. Sextum qd̓ huius qōnis veritas diſtinctionē reꝗrit ⁊ illam multipli ces ſubdiuiſiones oꝫ habere extimās ergo exͣ illis confuſio­nē vel obſcuritatem obuenire poſſe ad qd̓ Seneca epiſtola lxxxviij. idē vitij habet nimia qd̓ nulla diuiſio. ſimilis ꝯfuſio eſt ꝗcquid vſqꝫ in puluerē fectū eſt. ⁊ permittit philoſophiā in ꝑtes nō in fruſta diuidendā. diuidi.n. illam non concedi­vtile ē. vtar ergo alio mō ſoluēdi qui clarior erit ⁊ in ſil̓ibus trahi poterit in exēplū ſicut euenit de modo quem ad decur tandas diſtinctiones inueni in q̄ſtiōe epiſcopi excōmunican tis appellanteꝫ quā ꝓpoſui ſuꝑ regula cum ſunt partium. sͣ. eo. li. cui nunc addo modū ad euitandas eaſdē. Ponaꝫ ergo prīo de non inſcribente caſus ꝗbus non peccat ⁊ alios ꝗbus peccat ſcd̓o de inſcribente faciā illud idē. Primꝰ caſus eſt quando propter puram humilitatem non inſcribit ad hoc ſufficiat qd̓. sͣ. ꝓximo dixi poſt hieronymum ver. ter­tium ⁊ ad humilitatis cōmēdationē vide quod nō. ī clemē. de reli. do. cū de ꝗbuſdā in vlt. glo. Secundus quando non ponderat nec aduertit ſic inſcribēdū vl̓ nō forte ſic fuit in his doctoribus de ꝗbus īfra ꝓxīo mēbro dicetur. ſiue.n. dicamus peccatū id qd̓ eſt factum dictum vl̓ cōcupitum cō tra dei legem vt no. ẜm Augu. de pe. di. iij. ille res ad fi. ſiue ẜꝫ Ambro. dicatur peccatum qd̓ aliter fuit qͣꝫ probatum eſt .i. approbatū ī conſciētia nō erronea. xxviij. q. i.§. exis. ſiue dicatur voluntas retinendi vel conſequendi qd̓ iuſtitia ve­tat vt habetur. xv. q. i.§. i. in fi. nō erit eo caſu dare peccatum vbi non preceſſit iniquitas que ē habitudo mētis iniuſte vt in pre. c. ille rex. procedit hoc maxīe iſto caſu quo cōſcientiaꝫ ponderamus vt sͣ. dixi. v̓. ſecundum. Tertio quādo non ſcribit quia actus vel ſtillus ſuus ita non eſt notus ꝙ ſine in ſcriptione cōſtat de auctore cuius noticiā alij in ſcribendo d̓ ducent ad poſteros hoc videri poſſet in gratiano qui non in ſcripſit compillationē decreti. in Io. ⁊ Ber. ⁊ Accur. qui ſe ſuis apparatibus non inſcripſerunt tamē legendo fuit id no tum contemporaneis ⁊ per illos deuenit ad nos. xj. di. eccle­ſiaſticarum de cele. miſ. cum marthe. ver. credimus. licet ī ad ditione dec. ꝙ ſicut de elec. Ber. de ſe fecerit mētionem ſe­cundū quedam exēplaria. ⁊ Accur. de ſe in. l. facta.§. ſi vero ff. ad trebel. ad idē inducitur quod ex. xv. qui inſcripſerunt in cōpillatione gregoriana ſoli qͣtuor ſe inſcripſerunt vt ſcri­pſi ſuꝑ eius proemio in prima gl. ⁊ qd̓ de Galieno primo di xi in primis allegationibus ver. ij. in fi. nec tamē abſurdū di­ceretur predictos lꝫ in nigro ſe non inſcripſerit Ricas vel titulos prepoſuiſſe vel poni cōſenſiſſe vt ipſos auctores fu­iſſe conſtaret vnde prīceps non vult talium nomina ſubtice ri. C. de ventre inſpi. l. tanta. faciunt proemia iſtius compil­lationis ⁊ gregoriane. Ualerius etiaꝫ ponit lib. viij. c. de ſtudio an̄ fi. qd̓ filius Sophadis ī illius tumulo ſculpi fecit qd̓ ſcripſerat edipodē ne poſteris eſſet ignotū fabula erat ex qͣ dicit Valerius ꝙ omniū illius ſtudij poetarū percipe­re potuit gloriā. ⁊ illaꝫ cōſcripſerat paulo ante mortem fere centenarius. Quartus. qn̄ nō īſcribit ne det temulis ma teriā detrahēdi. qua p̄cipit forte paratā. ⁊ ſic ſit ſatiſfactum ei qd̓ allegabat̉ in ver. iij. ꝙ āt prōpta ſit reprehendēdi libi do. vide in Hiero. ad celātiaꝫ E. ⁊ facit ad hoc mēbrum ibi littera prima. ⁊ vide etiā in cronica. v. vbi dicit repreheſionē vitare nō poſſe. niſi eū ⁊ omnino nil ſcribit. Quītus quā do ex certa cā cernit inſcriptionē operi vel ſibi nō expedire cuiuſqꝫ dicti demus exēpla. pͥmuꝫ exemplū de primo. qꝛ vi­det ſe exoſuꝫ illis ꝗbus ſcribitur vel quibus participandū ē ſcriptū. ita quod illud lacerarēt. vel igni ſubmitterēt vl̓ poſ­ſibilē darent operā vt operis copia periret vl̓ notitia vt enī dicit hieronymus ſuꝑ Pſal. lxxxiiij. iuſtū ē vt figulus miſce­atur operibus ſuis. ꝯcor. quadrageſimalis ſermo. B. in hie ro. Secūdū. cū ꝑꝑ aliquā ſui notā puta apoſtaſiaꝫ vel ſi milē ꝑcipit ex inſertione fidē vtilis operis minui. ⁊ ſic no­mē iuſte reticerit. xix. di ẜꝫ. vn̄ iā dudū legiſſe me memini ī li­bro ꝗ mariale vocatur ī fine ſecūdi ꝓlogi: qd̓ auctor nomen ſubticer̄ ſe dixit. ne vileſceret opus cognito tractatore. ⁊ tūc a quodā ordinis p̄dicatorū audiui quod ille fuerat ipſoruꝫ apoſtata data tn̄ ꝙ exprimat vel ſciat̉ non recipiunt̉ eius di cta vt autorizabilia ex ſcribente ⁊ ſic loꝗt̉. xvj. diſtīcti. c. pri mo. ſꝫ recipiūt̉ vt rationabilia vt ſcripſi d̓ hereti. fraternita­tꝭ ſuꝑ. ii. gl. fac̄. ix. di. ego ſolis. ⁊. q. i. nōne cū ꝯcor. ⁊ dixi ī fi. allegationum prīe partis eſt tamē excuſabilis tacēs vt dixi. Exemplū primū de ſecundo quia videt id ſtatui ſuo nō cōuenire puta qꝛ religioſus eſt qui ſcripſit aliqua vtilia ī iu re ciuili vel in maͣ ſibi non cōgrua vel poeticas fabulas. hu­ius rō quia licet peccauerit cōponēdo facit quod habetur ī legenda hieronymi nō tn̄ illud occultum peccatum prodere tenet̉ de pe. di. i. nō tibi dico. Secundū quia ſibi ⁊ ſuis ꝓuidendo nō inſcribit operi qd̓ facit ꝓ iuſticia ⁊ re publica cōtra tyrannos cū tn̄ tyranno ſubſit ſuadet hieronymus ſu per Io. li. v. ne fruſtra nos ꝑiculis offeramꝰ facit. xxiij. q. v. ſi nō lꝫ. vij. q. i.§. hoc tunc. vn̄ ad adiutuꝫ dicit aduerſus oīa ſcribere nō huius ē tēporis. Tertiuꝫ quādo volens ſpe­culatiuus eē ⁊ nō actiuus habens vnde ſibi ī temporalibus ſufficit ſb̓ticet nomē ne ingeretur vel a ſpeculatiuis retrahat̉ per gloriā vel famā ꝓuēturā: ex īſcriptiōe vide hieronymū ad honeſtū de duabus queſtionibꝰ. C. vbi dicit non bn̄ fieri qd̓ occupato ſit animo. ⁊ ad abigan̄. C. dicit quoſdā philoſo phos: vt totā cogitationē ad mētis cogeret puritate ſibi oc culos eruiſſe. Sene. epiſtola. lxxiij. reſiſtēdū eſt occupatiōi­bus nec explicande ſꝫ ſubmouēde ſunt. tēpus quidē nullū ſa tis eſt idoneū ſtudio ſalutari. ad idē ep̄i. ſequēs in pͥn. ⁊ epi­ſtola. liiij. vltra medium bene facit qd̓ dicit hieronymus de Demoſthene ad Nepotianū. B. ⁊ ſuper ezechi. li. vij. dicit ꝑꝑ occupationes aūt nobis claudendū eſt oſtiū aut ſcriptū rarū per quas aperiende ſunt fores ſtudia relinquēda ⁊ per iſta habeo ꝓpoſitū. Caſus autē quibus nō in ſcribendo pec cat ſunt hi. Primus qn̄ cōtra cōſciētiā ⁊ credens male agere non inſcribat. iſte eniꝫ gladio cōſcientie punctus eſt. Prouer. xii. ⁊ a conſcientia infirma polluitur. i. ad corinth. viij. ſcienti.n. bonū ⁊ nō facienti peccatū eſt illi. Iaco. iiij. in fi. iura ſunt nota ꝙ ꝗ facit cōtra conſcientiā edificat ad gehē­nam. xxviij. q. i.§. ex his de reſti. ſpo. litteras. ver. porro de ſy mo. per tuas. ij. Secūdus quādo ſtudioſe ⁊ ſine cauſa re linquere vult lectorem incertum iſte recte facit cōtra charita tem ⁊ qd̓ ſibi fieri nollet contra id Thobie. iiij. ⁊ Mathe. vij. ⁊ habetur in prin. decre. ⁊ sͣ. de ma. ⁊ obe. dilecti. Tertius quādo operi improbo vel detractiuo ſaltem in parte non inſcribit vt alter quē odit ſcripſiſſe putetur. hoc ē recte contra preceptum de proximo diligendo quod habet̉ Mathe. xxij. in fi. ⁊ Luce. x. ad Gala. v. ⁊ habetur de ſacra vnci. ver. caput vnde ad Roma. xiij. dicitur qui diligit pro­ximū legeꝫ impleuit ⁊ ſic illuꝫ odiens legeꝫ violat.