Pauco tempore pretereūte: princeps magoꝝ de eis conſuluit rege­Acceptaqꝫ poteſtate qd̓ vellet ut ageret ſi ſoleꝫ adorarēt: mandauit eis in carcerem regis volūtatem. Quibꝰ aꝑte reſpōdētibꝰ nunqͣꝫ ſe fore proditores xp̄i nec adorare ſolem ſine vlla parcitate eos verbe­ribꝰ laniauit. Cum quibꝰ acepſimas confeſſiōe dogmatis virilit̓ eſt defūctus. Quidaꝫ vero armenioꝝ eēt obſides apud perſas corpus eius auferentes latenter ſepulture tradiderūt. Alij vero licet non minus flagellati pret̓ ſpem vixerūt. et mutantes voluntatē denuo ad vincula ſūt reducti cum quibꝰ erat achillas. Cuius dum nimis tenſus cederet̉ humeri ſūt deiuncti ita ut mortuas poſtea ma nus portare videret̉ alijqꝫ eius ori cibos offerrēt. Sub hoc itaqꝫ re gno teſtimonio bone vite tranſlati ſū preſb̓ri diaconi monachi. et ſa cre virgines et in alijs officijs ecc̄ie conſtituti ac pro dogmate laborā tes innumere multitudīs. Eodemqꝫ tp̄e paſſus eſt vna mares bachor epiſcopus atqꝫ clerici circa. ducenti quinquagīta cum eo ca pti a perſis fuerāt. Tunc etiā mileſius noīe martirio coronatꝰ ē Qui primū quidē militabat apud perſas. poſtea vero relicta mili­tia conuerſatiōeꝫ zelatus eſt apl̓icam. Dicit̉ enī qꝛ in ciuitate ꝑſi ca ep̄s fuerit ordinatus multa ſepe ſit paſſus et plagatus atqꝫ tractꝰ virili mente ſuſtinuit. Cunqꝫ nulli potuiſſet illic ſuadere ut xp̄ianꝰ eſſet grauit̓ ferēs maledixit ciuitati exinde diſceſſit. Poſt paucum vero tempus primatibꝰ eius loci in regē peccātibꝰ ſuꝑuenies exerci­tus cum trecentis elefantis ciuitatem ſubuertit: et velut deſolatā re­giōem arandis ſeminibꝰ tradiderūt. Mileſius aūt ep̄s ſolūmodo pe ram circūferens que ſacrū codicem euangelioꝝ habebat ꝑrexit orōeꝫ facturus ad hieroſolimā et inde in egiptū ut videret monachos ibi­dem conuerſantes. Qualis igit̉ iſte ſct̄s et miraculoꝝ fuerit opera­tor: ſiri ſūt teſtes qui eius actus vitāqꝫ ſcripſerūt. Fert itaqꝫ eorū qui tūc martirio coronati ſūt ſub regno ſaporis viroꝝ ac feminarū fuiſſe milia quaſi ſedecim. Theodoricus. N perſida vero fautoribꝰ pietatis Conſtātinus auguſtus ſponte ꝓ­ſpexit agnoſcens enī eos ab impijs vehemēter affligi eorūqꝫ regē er­roribꝰ ſeuientē diuerſa eis inferre ꝑicula ſcripſit ei legatos qui tūc aderāt monita pietatis rogās ut cultores dei apud digno honore potiret̉. ſꝫ meliꝰ ſtudiū pij pͥncipis eiꝰ lr̄as valebit agnoſci.