Seite
archadio promiſiſſet diuerſa conſilia reuoluebat et in ſua intentiōe ſemper inſtabat. Dumqꝫ per diem nichil in vrbe: conſtantinopoli tana agere potuiſſet: machinatus eſt ut nocte barbaros mitteret qͥ palacium concremarent. Tunc enim aperte monſtratū eſt quomō deus cuſtodiat ciuitatem. Miſſis enim ab eo barbaris ad incendiū atqꝫ predas: angelorum turba apparuit armatorum ingens corpꝰ habentium. Illi vero putantes eſſe milites abſceſſerunt. Cunqꝫ hoc gaine fuiſſet nunciatum. incredibile viſum eſt. Nouerat enim quia cunctus exercitus per ciuitates fuerat conſtitutus. Quapropt̓ denuo futura nocte alios deſtinauit. Cunqꝫ idem ei renunciatū fuiſ ſet denuo enim angeli eadem viſione barbaris oſtendebant̉. Nouiſ ſime ip̄e egreſſus cum multitudine. miraculi ſumpſit experimentū arbitratus reuera qꝛ per diem quidem lateret exercitus. nocte v̓o eius cuſtodia poneretur. et ita dum intra vrbem nichil poſſet im­plere: egreſſus ad traciam a parte hoſtilem monſtrauit intentionē Theodoricus. Vm igitur aliquantum tranſiſſet tempus: diu meditatam tirannidem gainas patefecit. Collecto nanqꝫ exercitu per tra­cias vniuerſa vaſtabat. Hoc agnoſcentes et iudices et populi terre­bantur. et neqꝫ repugnare illi quilibet preſumebat neqꝫ apud eum legatione fungi. dū aſperitatem barbaricā formidarent. Tunc ergo tanquā metuentes relinquēs imperator: iohanni viro ſanctiſſimo onus legationis impoſuit. At ille neqꝫ illius reſultationis memor neqꝫ inimiciciarū que hinc exorte videbantur: alacriter eſt profe­ctus ad thracias. At ille cognoſcens legatum. eiuſqꝫ fiduciam ꝓ pie tate ſic licenter aſſumptam: occurrit ei longo itinere eiuſqꝫ dexterā ſuis oculis circumpoſuit: inſuper etiam ſuos filios ſacra eius ge­nua oſculari precepit. Huius ergo virtutis iohannes fuit. ut etiā valde terribiles humiliari cogeret et timere. vij. Socrates A tempeſtate queſtio mota fuerat vtrum deus corporeus eēt et hominis haberet ſcema. an certe in corporeus et ſcemate hu mano omnimodis alienus. Ex qua queſtione contentiones et certa mina plurima ſurrexerunt. alijs hoc. alijs affirmātibus aliud. ma­xime tamen ſimplices monachorum. corporeum et humane forme deū eſſe iudicabāt. Plurimi vero reprobantes illos. deū in corporeū