Seite
pauci preſul temporis. et poſt eū appollinaris: nouiſſime theophi­lus. Iſti derogabant origeni. et aliter ob aliā cauſam ad accuſatiōeꝫ eius acceſſerūt. Methodius igitur cum multū derogaſſet primitus origeni. poſtea velut ex penitentia miratus virū in dialogo quem attitulauit Tenomē ſic ait. Sed quid amplius ego de illorum que­rimonijs factis contra origene loquor. Dū enī culpant eū ꝓ quibꝰ putant cauſis et nichil quaſi male credentē de ſancta trinitate repe­rierunt. oſtendunt̉ in eo magis pietatis et rectitudinis teſtimonia perhibere. Athanaſius aūt defenſor niceni concilij: libris proprijs contra arrianos voce clara ſue fidei hunc virū vocat illiꝰ libros cō­iūgens ſuis: et hec dicens. mirabilis inquit et laborioſiſſimus ori­genes. hoc de filio dei nobis teſtimoniū ꝑhibens ait: coeternū eū aſ­ſeuerans patri. Ignorāt igit̉ ſemetip̄os derogatores origenis. etiam laudatorē eiꝰ athanaſiū blaſphemātes. Hec de origene dicta ſuf­ficiant: nūc ſequamur hiſtoriā. Ca.xij. Ohannes igitur conſtantinopoleos indignatꝰ ē. cur abſqꝫ regulis in eius eccleſia ordinationē fecerit epiphaniꝰ. ſꝫ tn̄ rogabat ut inter ep̄os cum eo mane̓t. At ille nec manere ſe cū eo nec orare reſpondit niſi dioſcorū et qui cū eo erāt vrbe depelleret. Et ip̄e in librorū orige­nis damnationē ſubſcriberet. Ohanne hec facere differente. et dicente non oportere ante catholicā cognitionē aliquid facere petulanter ad hoc conſiliū ab inimicis io hannis epiphanius inſtigator cū eſſet in apoſtolorū eccleſia. lelebra­ta collectio procede̓ faciūt epiphaniū. et corā omni populo origenis damnare libros et adiudicare dioſcoꝝ eiuſqꝫ ſequaces. ſimul quoqꝫ derogare iohanni: velut eorū defenſori. Hec iohanni nunciantur Altera vero die dū iā veniſſet epiphanius ad eccleſiā. hec ꝑ ſerapio nem verba mādauit. Contͣ regulas multa geſſiſti o epiphani: pri­mū quidē qͥa ordinacōem feciſti in eccleſia ſub meo iure conſtituta: deinde quia me non iubēte in eis auctoritate ꝓpria ſacra celebraſti­rurſus quia inuitatus excuſaſti. et nunc denuo in te ip̄o confidis. Quaꝓpter obſerua ne turbatio naſcat̉ in ppl̓o:& huiꝰ rei ꝑicl̓m ip̄e ſuſcipias. Hec dū audiſſet epiphanius: ab eccleſia formidatꝰ abſceſſit. Cunqꝫ reuerſurus eſſet ad ciprū. ferunt quidā hec eū man­daſſe iohanni. Spero: qꝛ non moriaris ep̄us. At ille remandauit