quinta. Tunc igitur theodoſius imperator ſapienter cauſe ꝓſpexit ne rurſus de epiſcopatu ſedicionis queſtio aut tumultus in eccleſia naſceretur. Cum adhuc ergo corpus maximiani iaceret preſentibꝰ epiſcopis precepit inthronizare proclum. Qd̓ etiā romani epiſcopi celeſtini littere firmauerunt. quas ad cirillum alexandrie deſtinauit epiſcopū et ad iohannem antiocenū et ruſum theſſalonicenſem. do­cens. quia nichil ꝓhiberet alterius ciuitatis exiſtentem epiſcopum in aliam demigrari. Inthronizatus igitur ꝓclus exequias maximi­ani corporis celebrauit: de quo tempus ē ut pauca dicamus. xi. Rocus ab etate prima lector fuit. apud doctores tamen ob­ſeruans zelator quoqꝫ rethorice. Qui dum ad perfectā veniſ­ſet etatem: plerumqꝫ attico erat epiſcopo exceptor ſermonū eius. Et ꝓficeret. ab attico diaconus ordinat̉. poſtea preſbit̓. A ſi ſin­nio vero cizici conſecrat̉ ep̄us. Hec equidem ei primitus ꝓuenerunt Poſtea thronū conſtantinopolitane ſortit̉ eccleſie. Erat enī vir mo­ribus optimus. et ab attico vtiliter eruditus. om̄ia eius imitabatur Sed in iſto pacientia potior apparebat. Et ille quidem hereticis fe terribilem oportune monſtrabat. Iſte vero omnibꝰ mittis erat:& ſic eos potius quā violenter flectere nitebat̉. nullam hereſim fatiga­re volens. In hac pete theodoſiū imitatus imperatorē. Ille nanqꝫ iudicabat contra culpabiles imperiali non vti poteſtate: hic autē paruipendebat ſiquis de deo ita ſaperet ſicut ip̄e. In his etiā in­perator laudabat. et ip̄e veros ſac̓dotes imitaret̉ et nequaquā perſequi volentes admitteret. Ego tamē preſumptiue dico. qꝛ man ſuetudine omnes veros ſacerdotes euicerit. Ob quā cauſam hoſtes ſuos. extra belli certamina ſubiugabat. ſicut oſtendit̉ in izo tirāno et ficta poſt ꝑtitione barbaroꝝ. Oſt interitū nāqꝫ tiranni. barbari quos ille contra romanos ſuum euocauerat in auxiliū. parati. erant romanorum fines inuadere. Hec audiens imperator conſuete hanc ſollicitudinē deo miſit. et orationibus occupatꝰ. cito promeruit qd̓ queſiuit. Que enī euenerint barbaris enarranda ſunt. Dux enī eoꝝ noīe rugas ful mine percurſus interijt. Secutaqꝫ peſtis maximam partē eoꝝ ho­minum interemit et non ſolum hoc ſuffecit. ſꝫ etiā ignis de celo deſcē dens. plurimos qui videbantur remanſiſſe conſumpſit. Que re­