hæc in pleriſque inuenis arborum nominibus in quibus ipſa arbores fœminino. fructus uero in neutro genere proferuntur: uel ligna ut hæc buxus arbor: hoc buxum lignum. Virgilius: dant arbuta ſyl­ua cruentaque myrta cerea pruna uolubile buxum. De ſingulis igi­tur terminationibus quomodo poſſint compræhendi genera prout potero: hinc tractare incipiam. Maſculini generis terminales inue­niuntur litteræ ſeptem. a. o. l. n. r. s. x. ut ſcriba. Cicero. ſol: flamen: rex: Cæſar bonus. Fominini quoque eadem: ut Roma uirgo: ta­naquil ſyren: mater ciuitas: pax. In. e. quoque producta inueniun­tur fœminina: ſed græca duntaxat. ut taygēte: cutrepe.& in um fi­gurate: ut glycerium mea. Et dorcium& philorcium. Communia in eaſdem deſinunt litteras in quas& maſculina: ut hic& hæc adue na: homo uigil. tibicen. fidicen: ut quibuſdam placet: Nam uſus corum fœminina in a terminat: tibicina: fidicina: hic& hæc pauper ciuis: dux. Neutrorum xii. inueniuntur terminales litteræ: a. e. cor tēpta. i. u. l. m. n. r. s. c. d. t. ut pœma mare. gummi. cornu. mel. numē regnum tuber. ſydus: lac aliud: caput. Communia trium generum deſinunt in. i. m. r. s. x. ut hic& hæc& hoc frugi: nequam: par: pru­dens: audax. In a igitur deſinentia uel maſculina ſunt: uel fœmini­na: uel communia: uel neutra Maſculina ſunt: quæ cum ſint pro­pria apud latinos in a terminantia: apud græcos aſſumunt s ut Cati­lina: ſylla: ſimbria: aquila κατιλινασ σιλλασ φυμβριασ ἀκυλλασ. uel contra apud græcos in as deſinentia uel in es apud nos in a termi nantur. Vt μαρσίασ σοσίασ βυρρίασ χαῖραίασ τοῦρίασ βαγράλησ marſya ſolia Byrria: Chærea. Turia. Bagrada κιθαρίςησ ποιητησ σκύ ra: ησ μελικερτον λεπτασησ. pota: cithariſta. ſcyta. ſophi­ſta. melicerta. leptatha: Saluſtius in ſecundo hiſtoriarum. Quem ex mauritania rex leptatha proditionis īſimulatum cum cuſtodibus miſerat. Excipitur hæc charta:& hæc cataracta margarita: catapul ta. quæ cum ſint maſculina apud græcos: apud nos etiam genus terminatione mutauerunt: autem turia& ſimilia fluminum nomi­na maſculina ſunt oſtendit etiam. Saluſtius in am terminans eius accuſatiuum in ſecundo hiſtoriarum. Inter leuam mœnium:& de­ſtrum flumen turiam. Nam ſi eſſet neutrum accuſatiuus eſſet ſimi lis nominatiuo. Illa quoqꝫ in a deſinentia quæ officiorum ſunt ad uiros pertinentium maſculina eſſe nulla dubitatio eſt ſcriba: lixa. col fiiii.