Vocatiuus eſt ſimilis nominatiuo: ut hic meridies o meridies. De ablatiuo ſingulari. Blatiuus quoqꝫ ſit a nominatiuo abiecta. s. ut hic meridies ab hoc meridie. hæc acies ab hac acie. Inueniuntur tamen huiuſcemodi ueteres ablatiuo etiam pro genitiuo uſi. Vir. in tertio georgicorum. Libra die ſomniqꝫ pares ubi fecerit horas: die poſuit pro diei. Saluſtius quoqꝫ in hiſtoriarum libro primo Dubitauit acie pars pro aciei. Idem in primo. At inde nulla munitio nis aut requie mora proceſſit ad oppidum. requie pro requiei. Quidā tamen antiquiſſimorum etiam ſimilem nominatiuo genitiuum pro­tulerunt eius declinationis. De nominatiuo plurali quinta declinationis. Ominatiuus pluralis& accuſatiuus& uocatiuus ſimilis ē nominatiuo ſingulari: ut hæc res& has res& o res. De genitiuo plurali. Enitiuus pluralis ſit addita ablatiuo ſingulari rum: ut ab hac re: harum rerum. a die dierum: qui tamen in aliis fere omnibus uſu apud pleroſqꝫ deficit. Itaqꝫ Cicero hoc appro 8 bat in topicis dicens. In diuiſione uero ſunt forma quas græci uocant: noſtri ſi qui hæc forte tractant ſpecies appellant peſ ſime id quidem: ſed inutiliter ad mutandos caſus in dicendo. Nolim enim niſi latine quidem dici poſſit ſpecierum& ſpeciebus dicere:& ſæ­pe his caſibus utendū eſt. At uelim formis& formarum. Inueniuntur tamen uetuſtiſſimi ſecundū analogiam hoc uſi caſu. Cato ſorinus in oratione quā ſcripſit. Vti præda in publicum referatur. Miror au­dere atqꝫ religionem tenere ſtatuas deorum exempla earum facieꝝ ſigna domi pro ſupellectili ſtatuere. De datiuo& ablatiuo plurali. Atiuus quoqꝫ& ablatiuus pluralis ab ablatiuo fiūt ſingula ri adiecta bus. ab hac re die: his& ab his rebus diebus. Si­cut autem genitiui ſic& datiui plurales in alijs nominibus iuſdem declinationis deficiunt apud pleroſqꝫ. obſerua. de diuis eſt poni. Sequitur de uerbo:& quid ſit uerbum.