ERVMESTARS ORATIONIS CVItemporibus& modis ſine caſu agendi uel paciēdi ſignificatiuū. Hac enim diffinitiōe omnia tam finitaquā īfinita uerba compræhēduntur. Et neutra enīquæ dicuntur abſoluta& deponētia omnimodo naturaliter: uel in actu ſunt uel ī paſſione. Verbū autēquanuis a uerberatu aeris dicatur: quod cōmune accidens eſt omnibus partibus orationis. tamē præcipue in hac dictiōequa ī propriū eius accipitur qua frequētius utimur in oratione. licettamē ꝓ omnibus dictionibus dicere uerba frequentiqꝫ uſu hoc approbatur. Necnon etiā nomina: ſed raro. ut Vir. ī ſexto æneidos. Foliſqꝫnotas& nomina mandat. Terentius in adelphis. Verbū de uerbo expreſſum extulit. Idem in andria Bona uerba quæſo. Verbo acciduntocto. ſignificatio ſiue genus tempus. ſpecies modus figura cōiugatio& ꝑſona cū numero: quādo affectus animi diffinit. Sciēdū autē quædam uerba īueniri defectiua quorundā ſupradictorū accidentium:&hoc uel natura neceſſitate fieri: uel fortunæ caſu. Ergo natura neceſſitas bipartita eſt in ſignificatione& in cōmoditate. i. in cōſonantia elementorū: Sunt enim quædā nec ſolū in uerbis: ſed etiam in aliis partibus orationis: quæ ſignificationis cauſa dici non poſſunt: Vt ſi uelimus maſculinum dicere ab eo quod eſt nupta nuptus: uel a puerperapuerperus: oppugnat ipſa rerū natura propter ſignificationē quæ ſolis accidit fœmininis niſi figura uel auctoritas intercedat. Figura ut ſidicā. Bonus animus uxoris mihi nuptus eſt ꝓ bonū animum habensuxor mihi nupta eſt. Auctoritas ut Plautus ī caſſina. Libet etiā quidagat ſcire carinum nuptū nouum: pro maritū. Necnō etiā ī pronominibus quæ ſunt tertiæ perſona primitiuis: ſi uelimus uocatiuū proferre: qui non poteſt niſi ſecunda accidere ꝑſona. hæc eadem naturalisneceſſitas uetat. Præterea ſui ſibi ſe a ſe nominatiuū hoc pronomē habere non poteſt. Ideo quia quotiens hoc ꝓnomen ponitur oſtēdit tertiā ꝑſonā uel ipſā& agere ſimul& pati a ſe: ut pœnitet illū ſui: inuidetſibi: accuſat ſe: uel ipſā agere& aliā extrinſecus ī eam: ut rogat ut ſuicauſa facias. petit ut ſibi ꝓficias. precat̉ ut ſe cuſtodias. Quod cū ſit. i.quādo eadē ꝑſona agit& patitur: uel a ſe uel ab alia: nō īdiget nominatiuo caſu: ſed eo tantū cui ſolet adiungi uerbū quod actū ſignificatideſt genitiuo uel datiuo uel accuſatiuo uel ablatiuo: quos& habethoc ꝓnomē. Ipſū enim agētis ꝑſona uerbū nominatiuū ī ſe habet. Si
