Eſt quando& nominum terminatio diuerſorum caſuum cōſtructi­onem aduerbialē ſuſpiciēs loco aduerbioꝝ accipitur: Vt Virgi. in. vi. Nimium uobis romana ꝓpago Viſa potens ſuperi: nimium dixit ꝓ­nimis. Similiter in. i. æne. Multū ille& terris iactatus& alto. Idē in octauo. ſam primū faxis ſuſpenſam hāc aſpice rupem. Idem in. i. ge­orgi. Sublime uolans. Similiter idem in. i. ænei. Vna eurus notuſqꝫ ruūt. Pronomina quoqꝫ pro aduerbis ponuntur: Vt Vir. in octauo. Hoc tunc ignipotens cælo deſcendit ab alto: hoc pro huc idē in pri­mo æneid. Nanqꝫ uidebat uti bellantes pergama circum Hac ſuge­rent grai premeret troiana iuuentus Hac friges. Neqꝫ enim ea indu­bitanter aduerbia eſſe accipimus: ſed nomina uel pronomina eſſe di­cimus: loco aduerbioꝝ poſita per diuerſos caſus Per nominatiuum: ut in. xi. Virgi. Fors& uota facit cumulatqꝫ altaria donis. Et in ter­tio georgicoꝝ Sole recens orto: per genitiuum: Vt Romæ Cicero ꝓ­ligario. ne ſint ne ue cum fratribus. Saluſtius in primo hiſtoriaꝝ. Ac cede inde milicia:& domi geſtas compoſui. idem in hiſt. Atque ſerui lius ægrotum tarenti collegam prior tranſgreſſus. Per datiuū: ut ueſ­peri ruri ſorti. Terentius in andria. Quem ne ego uidi ad uos afferri ueſperi. Virgilius in quarto georgicorum. Sunt quibus ad portas ce cidit cuſtodia ſorti. Terentius in phormione. Cui opera uita erat ruri fere ſe continebat. Per accuſatiuum ut Romam athenas. Terentius in andria. Quid tu athenas inſolens. Per ablatiuum. Virgilius in bu colicis. Forte ſub arguta conſederat illice daphnis. Idem in eodē. Al­terius dicetis: amant alterna camena. Cum autem loco aduerbiorum accipiuntur manent indeclinabilia: licet iungantur nominū uel par­ticipiorum diuerſis caſibus: ut ſublime uolans: ſublime uolantis: ſub ſime uolanti. Sic igitur diſcernens nomina uim aduerbioꝝ recipiētia uel non. Et primitiua quidem uniformi a ſūt: nec regulam aliquā ad ſi militudinē: uel collationem alioꝝ poſſūt accipere: ut cras cur heus ſic nempe. Deriuatiua uero quæ ſub aliqua certa proferūtur forma inter ſe ſe adhibita collatione: rationē plerunqꝫ regula poſſunt accipere ꝓ­ſimilitudine terminationum. Plerunqꝫ autem diximus propter accep ta anomala: ut bene male duriter. Ergo per ſingulas terminatiōes ne­ceſſarium eſt eorum formas inſpicere. Aigitur terminantia uel pri­mitiua ſunt: ut ita: quod ſolum a correptam habuit ꝗͣuis quidam pu­ta quoque aduerbium eſſe accipiant Ideoque Perſium id corripuiſſe: ut hoc puta non iuſtum eſt illud male rectius illud: uel compoſita: ut