¶ Liber. Ihomines pedibꝰ vel inceſſu. Pectus et cor habere dr̄ ꝓpter cognitorū iuge recordatōnē. Uetreꝫ et viſcera ꝓpter illā quā in nobis oſtenditmiſericordiaꝫ et cōpaſſionē. Iraſci dr̄ et furerepropter odiū malicie et iuſtā quā infert pecātibus vltioneꝫ. Et dormire d̓r et obliuiſci propt̓iniure diſſimulationē/ et vindicte retradatōeꝫUnde qꝛ tot modis ꝑ ſua beneficia noſtra ſuppletur indigentia/ more humano dr̄ habere diuerſa membra. vnde beatꝰ dyoni. effectus deimultiplices ſic deſcribit. Deus inquit omniuꝫcā et principiū eoꝝ que ſunt ſbā eſt viuentiumvita/ ratōnantiū rō eſt/ excidentiuꝫ ab eo reuocatio/ et rerū reſurrectio corrūpentiū/ qd̓ ẜm naturā eſt reuocatio/ et eorū que mouent̉ ẜm execrabilē impetū reformatio ſacramētū firmaturminus ſtantiū/ ⁊ ipſorū qͥ ad ipſum reducūturvia et reordinatiſſima manuductio et ſequiturpoſt pauca. Ipſe eſt eorū qui ab ipſo ſunt pat̓principalior ꝙͣ ipſi qͥ eos genuerat. nā et ipſiab ipſo ceperunt eſſe et generare. Eorū aūt quiipſum ſequūtur et ab ipſo paſcuntur paſtor eſtilluminatorū eſt ſplendor ꝑfectorū ꝑfeciō deificatorū deificatio/ diſtantiū par. ſimpliciū ſimplicitas/ et vnitarū rerū vnio/ ſuper principale⁊ ſubāle principiū. occulte ſue cognitionis ẜmqd̓ fas eſt et poſſibile vnicuiqꝫ bona traditio ⁊oīa hec verba. dyoni. recitat. dama. c. iij. Ex qͦbus oībus pꝫ ꝙ oīa corꝑalia de deo dicta ſuntad figuratiuum intellectum miſtice referenda.Unt iterū quedā alia noīa que adſignē illoꝝ que de hoīe aſſumptochriſto.ſ. dei filio ītelligitur a ſimilitudinibus rerū artificioſe tranſſumpta. ſicutpꝫ in Iſido. li. vii. c. ij. vbi dicit̉. Chriſtus multis modis in ſcripturis vocari conſueuit. Dicitenī ibidē ꝙ chriſtus a criſmate vocatus eſt. ipſeenī precuntis ſuis conſortibus omniū gratiarū plenitudine eſt delibutus. qui ieſus hebraiceſother grece. ſaluator vero latine eſt dictus. eoꝙ cūcus gentibus ſaluator eſt tranſmiſſus. ꝓpter qd̓ ⁊ ipſe meſſias hebraice d̓r eo ꝙ oīs prophetalis ſacerdotalis et regalis dignitatis priuilegio ſit diuinitꝰ inſignitus. Nā meſſias dicitur vnctus. Dicit etiā emanuel.i. nobiſcum deꝰeo ꝙ deus ꝑ virginē natus in carne apparensnobis ſe coniunxit. Dicit̉ etiam verbū caro factūqꝛ verbum eſt in ꝙͣtum naſcitur a patre in eternitate ſed caro dicit̉ in quātū a matre naſcit̉ intēporis mutabilitate. Similiter dicitur vnigenitus et primo genitus. qꝛ patris et etiā matriſfuit filius vnicus auteꝙͣ nullus/ et poſtꝙͣ nonerat alius. Nultis etiā alijs modis prefiguratur in rebus creatis. Dicitur etiā principiumqꝛ pater ꝑ ipſum oīa fecit. dicitur etiā finis. qꝛin ipſo et per ipſum oīa finit. Dicit̉ et os dei. qꝛꝑ ipſum deus mūdo loquitur. Dicitur etiā manus qꝛ per ipſum rerū vniuerſitas continemDicitur via. qꝛ per ipſum ad brauiū perueniturUita qꝛ in ipſo viuitur. Ueritas/ qꝛ nec fallitnec fallitur. Dicit̉ etiā fons/ qꝛ eſt omnis boniorigo indeficiens/ et reficit ſitiētes. Et multisalijs figuns innumerabilibꝰ ⁊ infinitis nobisdatur intelligi in ſcripturis ſicut ibi ponit Iſi.multipliciter in exemplis. ſicut pater ⁊ filius ꝓpter varios effectꝰ ī creaturis varijs noībus nūcupatur. ſic ſpūſſanctus patri ⁊ filio in ſimpilicitate nature ꝯſubſtantialis ⁊ coeternus diuerſis vocatur noībus ⁊ diuerſis rebꝰ multipharie ꝯparatur. ꝓpter quod dicit̉ in.vij. ſap̄. ꝙ ēſanctus in ōnis.ſ. creature ſanctificatione. Eſtetiā multiplex in cariſmatū ⁊ donorū diſtributione/ vnitus in patris ⁊ filij vniformi cōnexione/ necnō in ſanctorum caritatiue vnione ſubtilis in cogitationū ⁊ affectionuꝫ ꝑſcrutationemodeſtus in diſcreta ⁊ moderata actuū hominum ordinatiōe. Diſcretus in facūdie ſiue eloquentie adminiſtratiōe. Incoinquinatꝰ/ ſinemacule cōtagione. Suauis/ in p̄ceptis. Suauior/ in ꝯſilijs. Suauiſſimus/ in p̄mijs amāsbonum actū in actiuis. requiē qui ſuauis eſt īꝯtemplatiuis. humanis/ humanam diligensſocietatem. benignus/ innatā habens in ſe bonitatem. ſtabilis laſſis ⁊ infirmis ꝯferens firmitatem/ ⁊ nullā ꝓrſus habens in ſe viciſſitudinis mutabilitate ſecurus/ illis quos diligitauferens formi doloſitatem. oēm habens virtutem/ omnibus ꝯferens virtutū ꝑfectionem.omīa ꝓſpiciens/ oēm habens cognitionē capiens om̄s ſpūs intelligibiles/ omīs ſpūs rōnalis motū inueſtigans ⁊ affectionē. mūdus in ſe⁊ ab alijs auferens infectionē. Pultis etiamalijs noībus nūcupatur. Dicitur enim digitusꝓpter eius diſcretam ⁊ ſubtilē oꝑationem. columba/ ꝓpter ſimplicitatis amorē. nubes/ ꝓpter eſtuantiuꝫ refrigerationē. vētus ꝓpter occultam gratiarū inſpirationem. ignis proptergratie euaporationem/ vel affectus inflammationē. ros ſiue pluuia/ ꝓpter aīme fecundationem. Pel ꝓpter dulcifluam hoīs interiorisimmutationē. Oleū ꝓpter interiorē aīme inpinguationē/ ⁊ exhilarationē. multis alijs modis noīatur diuinus ſpūs. ſed ſufficiant ꝓ exēplo. Nunc ad angelorum ꝓprietates adiuuāte domino/ manum apponamus.¶ Finit Liber Primus.