Liber. I homines pedibꝰ vel inceſſu. Pectus et cor ha bere dr̄ ꝓpter cognitorū iuge recordatōnē. Ue treꝫ et viſcera ꝓpter illā quā in nobis oſtendit miſericordiaꝫ et cōpaſſionē. Iraſci dr̄ et furere propter odiū malicie et iuſtā quā infert pecāti­bus vltioneꝫ. Et dormire d̓r et obliuiſci propt̓ iniure diſſimulationē/ et vindicte retradatōeꝫ Unde qꝛ tot modis ſua beneficia noſtra ſup­pletur indigentia/ more humano dr̄ habere di uerſa membra. vnde beatꝰ dyoni. effectus dei multiplices ſic deſcribit. Deus inquit omniuꝫ et principiū eoꝝ que ſunt ſbā eſt viuentium vita/ ratōnantiū eſt/ excidentiuꝫ ab eo reuo­catio/ et rerū reſurrectio corrūpentiū/ qd̓ ẜm na turā eſt reuocatio/ et eorū que mouent̉ ẜm exe­crabilē impetū reformatio ſacramētū firmatur minus ſtantiū/ ipſorū ad ipſum reducūtur via et reordinatiſſima manuductio et ſequitur poſt pauca. Ipſe eſt eorū qui ab ipſo ſunt pat̓ principalior ꝙͣ ipſi eos genuerat. et ipſi ab ipſo ceperunt eſſe et generare. Eorū aūt qui ipſum ſequūtur et ab ipſo paſcuntur paſtor eſt illuminatorū eſt ſplendor ꝑfectorū ꝑfeciō dei ficatorū deificatio/ diſtantiū par. ſimpliciū ſim plicitas/ et vnitarū rerū vnio/ ſuper principale ſubāle principiū. occulte ſue cognitionis ẜm qd̓ fas eſt et poſſibile vnicuiqꝫ bona traditio oīa hec verba. dyoni. recitat. dama. c. iij. Ex bus oībus pꝫ oīa corꝑalia de deo dicta ſunt ad figuratiuum intellectum miſtice referenda. Unt iterū quedā alia noīa que ad ſignē illoꝝ que de hoīe aſſumpto chriſto.ſ. dei filio ītelligitur a ſimi­litudinibus rerū artificioſe tranſſumpta. ſicut pꝫ in Iſido. li. vii. c. ij. vbi dicit̉. Chriſtus mul tis modis in ſcripturis vocari conſueuit. Dicit enī ibidē chriſtus a criſmate vocatus eſt. ipſe enī precuntis ſuis conſortibus omniū gratia­ plenitudine eſt delibutus. qui ieſus hebraice ſother grece. ſaluator vero latine eſt dictus. eo cūcus gentibus ſaluator eſt tranſmiſſus. pter qd̓ ipſe meſſias hebraice d̓r eo oīs pro phetalis ſacerdotalis et regalis dignitatis pri­uilegio ſit diuinitꝰ inſignitus. meſſias dici tur vnctus. Dicit etiā emanuel.i. nobiſcum deꝰ eo deus virginē natus in carne apparens nobis ſe coniunxit. Dicit̉ etiam verbū caro factū qꝛ verbum eſt in ꝙͣtum naſcitur a patre in eter­nitate ſed caro dicit̉ in quātū a matre naſcit̉ in tēporis mutabilitate. Similiter dicitur vnige nitus et primo genitus. qꝛ patris et etiā matriſ fuit filius vnicus auteꝙͣ nullus/ et poſtꝙͣ non erat alius. Nultis etiā alijs modis prefigu­ratur in rebus creatis. Dicitur etiā principium qꝛ pater ipſum oīa fecit. dicitur etiā finis. qꝛ in ipſo et per ipſum oīa finit. Dicit̉ et os dei. qꝛ ipſum deus mūdo loquitur. Dicitur etiā ma nus qꝛ per ipſum rerū vniuerſitas continem Dicitur via. qꝛ per ipſum ad brauiū peruenitur Uita qꝛ in ipſo viuitur. Ueritas/ qꝛ nec fallit nec fallitur. Dicit̉ etiā fons/ qꝛ eſt omnis boni origo indeficiens/ et reficit ſitiētes. Et multis alijs figuns innumerabilibꝰ infinitis nobis datur intelligi in ſcripturis ſicut ibi ponit Iſi. multipliciter in exemplis. ſicut pater filius ꝓ­pter varios effectꝰ ī creaturis varijs noībus cupatur. ſic ſpūſſanctus patri filio in ſimpili citate nature ꝯſubſtantialis coeternus diuer ſis vocatur noībus diuerſis rebꝰ multipha rie ꝯparatur. ꝓpter quod dicit̉ in.vij. ſap̄. ē ſanctus in ōnis.ſ. creature ſanctificatione. Eſt etiā multiplex in cariſmatū donorū diſtribu­tione/ vnitus in patris filij vniformi cōnexio ne/ necnō in ſanctorum caritatiue vnione ſub­tilis in cogitationū affectionuꝫ ꝑſcrutatione modeſtus in diſcreta moderata actuū homi­num ordinatiōe. Diſcretus in facūdie ſiue elo­quentie adminiſtratiōe. Incoinquinatꝰ/ ſine macule cōtagione. Suauis/ in p̄ceptis. Sua uior/ in ꝯſilijs. Suauiſſimus/ in p̄mijs amās bonum actū in actiuis. requiē qui ſuauis eſt ī ꝯtemplatiuis. humanis/ humanam diligens ſocietatem. benignus/ innatā habens in ſe bo­nitatem. ſtabilis laſſis infirmis ꝯferens fir­mitatem/ nullā ꝓrſus habens in ſe viciſſitu dinis mutabilitate ſecurus/ illis quos diligit auferens formi doloſitatem. oēm habens vir tutem/ omnibus ꝯferens virtutū ꝑfectionem. omīa ꝓſpiciens/ oēm habens cognitionē capi ens om̄s ſpūs intelligibiles/ omīs ſpūs rōna lis motū inueſtigans affectionē. mūdus in ſe ab alijs auferens infectionē. Pultis etiam alijs noībus nūcupatur. Dicitur enim digitus ꝓpter eius diſcretam ſubtilē oꝑationem. co­lumba/ ꝓpter ſimplicitatis amorē. nubes/ ꝓ­pter eſtuantiuꝫ refrigerationē. vētus ꝓpter oc­cultam gratiarū inſpirationem. ignis propter gratie euaporationem/ vel affectus inflamma tionē. ros ſiue pluuia/ ꝓpter aīme fecundatio nem. Pel ꝓpter dulcifluam hoīs interioris immutationē. Oleū ꝓpter interiorē aīme in­pinguationē/ exhilarationē. multis alijs mo dis noīatur diuinus ſpūs. ſed ſufficiant exē plo. Nunc ad angelorum ꝓprietates adiuuā te domino/ manum apponamus. Finit Liber Primus.