Liber X Nam ex feruēti impreſſione caloris ſolaris co lera tunc incenditur. ex cuius accenſione circa cor ita audacia in animalibus cōcitatur. vn de illud tempus regibus magis eſt conſuetuꝫ vt tunc iubeant moueri bella cōtra hoſtes. Cenophegia feſtiuitas eſt hebreo rum que tabemaculorum fixio di­cebatur que celebratur in memori am expiationis qn̄ recedentes de egypto in tabemacula morant̉ vt dicit Iſid̓. Unde ſcenophegia dicit̉ a cenon grece qd̓ lati ne dicitur tabernaculum. Hec ſolēnitas ſemꝑ in ſeptembri celebratur. qꝛ collectis frugibus/ de oībus decimas domino obtulerūt/ leticie ac gaudio ſpecialiter tūc vacauerunt. frondi­bus ramis domos ſuas ornauerunt. fructꝰ arboris pulcherrime ſuauis ideſt pōa cedri in manibus portauerūt. In decima auteꝫ die eiuſdem menſis triplex feſtum eodem die cele brauerunt.ſ. expiationis afflictionis ꝓpicia tionis. nam eo die ſūmus pontifex intrauit ſanguine vitule ruffe expiauit ſancta ſancto rum/ ideo dicitur dies expiationis. Eodem die ieiunabat populus pro reatu vituli in de­ſerto. ideo vocabatur dies afflictiōis. Ideo vero vocabatur dies propiciationis quia tali die audiuerunt ſibi dominum placatum fuiſ­ſe propicium ſuper tranſgreſſione vituli ī de ſerto. Acenia eſt noui templi dedicatio cenon enim grece nouuꝫ dicitur la­tine. Hanc ſolemnitatem iudei di uerſis temporibus celebrabant ſe cundum diuerſis temporibus vel nouum templum edificabatur/ vel edificatum de no­uoreparabatur. ſicut Iudas machabeus legi­tur templum dedicaſte renouaſſe. pͥmo Ha chabeorum. quarto. Dedicationis etiam feſtū tenet eccleſia. Cum enim epiſcopus eccleſiam circuit aqua benedicta eccleſiam aſpergit. al­phabetuꝫ duplex tranſuerſaliter per pauimen tuꝫ ſcribit. parietes ſignat criſmate linit. thꝰ thimiama per quinqꝫ partes altaris combu­rit. reliquias īcludit. altaria ornat veſtit. emū nitatem priuilegia impendere conſueuit. Finit Liber Nonus. De materia et forma. et eius proprietatibus liber Decimus. Ompleto tractatu de propriei tatibꝰ temporis et partiū eius/ agēdū eſt de inferioribus materialibus cre aturis de elemētis ſciſcet eorum que ex elementis materialiter cōponūt̉. Sunt autē materia forma omnis rei corporalis princi­pia/ vt dicit̉ in li. de vnitate. Materie autem forme priuatio nihil aliud eſt ꝙͣ totius rei de­ſtructio. eſt materia contraria vnitati ei diſ ſimilis vt dicitur ibidem. Pateria autē quā­to eſt natura ſubtilior ſublimior tanto ad ſu ſceptionem forme eſt abilior. quanto vero ē pactior et terreſtrior a natura celeſti remotior tanto ad ſuſceptionem impreſſionum formali um eſt debilior. vt dicitur in li. de quinqꝫ ſub­ſtātijs. et hoc habet propriū materia ſicut ibi­dem dicitur ſcilicet ſuſcipere formam non ſu ſcipi/ retinere non retineri. Principium autē diſtinctionis diuiſionis et alienationis in rebꝰ generalibus numerationis eſt materia/ vt dicitur. vij. metha. quia generans non differt a generato ſecundum materiam/ ideo vbi eſt generans ſiue materia idem eſt ſubſtantialiter generans generatum in ſubſtātia materia vt in diuinis. materia enim eſt cauſa indiuidu ationis rerum. vt dicit Ariſto. iij. metha. di­finitio ſpeciei per indiuidua eſt ſecundum ma teriam non ſecundum formam. Item mate­ria propria appropriat ſibi formam propriaꝫ vt dicitur. x. metha. Unde ſecundum ſubſtan­tiam et eſſe ſub vna forma eſt vna materia et ſub pluribus plures. Item materia phiſica eſt ſubiectum quantitatis continue que eſt diuiſi bilis in infinitum. eſt materia ſubiectum di­uiſionum. propter quod accidens non poteſt diuidi niſi ſecundum diuiſionem quantita­tem ſubiecti. Item materiam infinita dicitur. vel quia diuiſibilis eſt in infinitum vel quia habet appetitū ad infinitas formas ideo pter determinationem ſuorum appetitum in clinationem ad formas infinitas dicitur infi­nita/ non eius virtus ſit infinita non limi tata ſcilicet neqꝫ coartata/ ſicut virtus eſt dīna.