Seite
De prouinciis hec ab oriente habet indiam/ a meridie medi am tangit. ab occidente habet tigrum/ a ſeptē trione montē cancaſum. vbi porte ſunt caſpie vt dicit Iſiod. li. xiiij. In hac regione primo inuentus fuit vſus purpure. Inde etiam pri mo crinium et corporum vnguenta ꝓceſſerūt pariter et odores ex quibus affluxit romanorū luxuria et grecorum.(vt dicit Iſido. et eſt ter ra in temperatis regionibus temperatiſſima. ſed in multis extremitatibus propter diſtem­peratas terre manſiones ſicut in beſtijs et ſe­pentibus ſic etiam in hominum moribus eſt in pluribus inquieta.(vt dicit plinius in lib. tercio) vbi deſcribit hominum feritates. In hac prouintia habitant aſſirij ab aſſur dicti. gens potentiſſima ab antiquo eufratenſqꝫ ad medorum fines omnium in medio terre tenu it regionem.(vt dicit Iſi. li. ix. Rabia aſie eſt prouintia ſacra et thurifera nuncupata(vt dicit Iſi do. li. xv. Ibi enim maxime ha­pundant arbores thurifere et alie odorifere. propter quam ſacram aromatum flagrantiaꝫ greci eam eudemon. latini vero banni vocaue runt vt dicit idem ibidem. In eius enim ſalti bus mirra et cynamomuꝫ creſcūt et cetera me dicinalia potentiſſime inualeſcunt. ibi naſcit̉ auis fenix et aliarum rerum ſilueſtrium tam be ſtiarum ꝙͣ etiam voluctum diſſimilis et varia multitudo. In arabia etiam eſt diuerſitas gē­marum. Nam vt dicunt Iſi. Oroſi. et Pli­nius. ibi triplex ſardonius et materia gem­me immo multiplex gemmarum numerus in uenitur. Ibi enim inueniuntur dracones et quidem aſpides in quorum corporibus di­uerſarum gemmarum precioſitas inuenitur. ī ipſa eſt Sabba vel ipſa eſt ſicca filio Chus cuius filius uocatus eſt ſabba.(vt dicit Iſi­do. chus nuncupata/ et eſt pars terre arabie ſuper ſinum maris perſici coanguſtata. et ꝟ­ſus ſinum arabicum conſumata. de ſabba quere infra. Rmenia ab armeno iaſonis the­ſali comite eſt vocata que amiſſo rege iaſtē collecta multitudine eiꝰ que paſſiꝫ vagabātur armeniā cepit et ex ſuo noīe nominauit(vt. d. Iſi. li. xv. hec eſt terra ararath in quā fugerunt filij ſanachereth quā do ipſum in templo dei ſui orantem interfice runt. vt narrat hiſtoris. li. Re. ⁊ dicit̉ ararath mos in quo poſt diluuium archa noe requie­uit. ſita eſt autem armenia inter moteꝫ thauri ⁊ charmaſi a capadocia vſqꝫ ad capſium ma­re protenſa habens a ſeptentrione montes ce ranneos a quibus fluuius tigris naſcitur. vt dicunt Iſi. plini. ⁊ Criſo. Eſt autem duplex armenia ſuperior et inferior. ſicut et due pāno nie. in quarum vtraqꝫ mira ⁊ monſtruoſa quo ad nos ſepius inueniunt̉. terra auteꝫ armenia ca vbi attingit littora tigris vel eufratis herbiſ et frugibus/ nemoribus/ ortis ⁊ fructibus ē iocundiſſima. multis tamen beſtiarum crudeli um ⁊ ſerpentum generibus eſt repleta. vt. d. idem et de hac multa narrat Pli. Radia ſiue aradin eſt inſula que tota eſt ciuitas ſita in mari medi­terraneo nō longe a tyro vt. d. gl. ſuper illum locuꝫ eze. xvij filij aradij in excerci tu tuo. ⁊c. viri ſunt nautici et inpugnis nauali bus eruditi. bania aſie maioris eſt prouitia a colore populi nuncupata eo ꝙ albo crine naſcantur. frigida eniꝫ regio eſt reſpectu aliarum regionum que aſie aſcribuntur. hec arbania habet ab oriente ma re capſium et ſurgit per ora ſeptētrionalis oc­ceani vſqꝫ ad meocides paludes per deſerta loca et incultiſſima ſe extendens huic terre ſūt ingentes canes aīo ⁊ corpore tā fero vt thau ros premant leones perimant ⁊ elephātes be luas fortiſſimas ſuperant et proſternant vt de albanorū cane exēplificat Pli. qui miſſus ale xandro de leone apro et elephante in ſtadio triumphauit(vt. d. idem li. viij.) in. c. d̓ cauibꝰ albanie. hec vero gens oculos habet pictoſ ⁊ glaucos in pupilla adeo vt melius de nocte vi deant ꝙͣ de die vt d. idem ⁊ Iſi. li. ix. Idem Solinus etiam pro miro narrat. Titia ꝓuintia eadem eſt que et grecia antiqua cuius pars vel ci uitas dicebatur ciuitas athenarū que quondaꝫ fuit philoſophoruꝫ nutrix ⁊ ma ter liberalium litterarū qua nihil habuit gre­cia clarius nihil nobilius ꝙͣ diu amoris ſapiē tie ſtudio operam īpendebat(vt. d. pli. ⁊ Iſi. libro. xv. totius attice prouintie plato atthe­narum doctor fuit. hanc demoſceis eloquētia per multorum ſeculoruꝫ ipſa publicauit. vt re fert ſaluſtius. ſed ſuper omnia eam cōmendat ariopagitta pauli diſcipulus cuius ſapiētie ꝓ funditas totiꝰ fere partes decorauit(vt. d. ep̄i. ⁊ Dio. anopagitte ꝯmēdatōe idē refert Iſi. Chaia grece ī europa ē ꝓuitia ab acheo quōdā rege ātiquitꝰ appel lata. h̓ ꝓuītia fere tota īſula ē na a ſeptētriōe vbi macedonie iūgit̉ udiqꝫ ſepta ē marinā ab oriēte hꝫ cyneū mare ab euro gͣcū