¶ Liber XVIII. vere ꝓcedūt/ ⁊ tūc maſculi ſūt pingues. cuius rei cā ē occulta/ precipue cuꝫ tūc tꝑis nec cibo nec ſōno ſunt ſaginati p̨̄terꝙͣ diebꝰ his ſeptēnis. Exeūtes aūt ſpecū quādaꝫ herbā querūt quā comedūt/ vt laxent ventrē quē tūc hn̄t cōſtrictū. oculi eoꝝ tūc hebetati. ⁊ iō tunc maxīe expetūt fauos apū/ vt os vulneratū pūcturis apū ſanguinolādo releuet grauedinē ⁊ dolo rē. caput hꝫ debile qd̓ ē fortiſſimū in leōe. ⁊ iō ſi vrgēte vi qn̄qꝫ d̓ rupe ſe p̄cipitēt. collapſi ſu ꝑ arenā de facili moriūtur. cerebrū vt dicunt hūt venenoſū. ⁊ iō eoꝝ capita qn̄ occidūtur ī ſpectaculis ꝯburūtur ne guſtātes aliqui d̓ ce rebro in vrſinā rabiē ꝯuertātur. pugnāt ꝯͣ ta ros/ ⁊ auerſi rapiūt ore ipſos pedibuſqꝫ oībꝰ cornibꝰ eoꝝ ſuſpēſi pōdere deijciūt. ⁊ tūc moriēdo eos dilaniāt ⁊ occidūt. nec alicui aīaliū īeſt tāta ſolertia ad maleficia/ ſicut viſis(huc uſqꝫ pli. li. viij. c. xxxvij De vrſo aūt dicit ariſ. li. vi. vrſus īquit comedit oīa indifferēter. comedit.n. fructus qn̄ aſcēdit arbores. ⁊ frāgit aluearia ⁊ comedit mel ⁊ īfeſtāt apes oculos eius/ ⁊ pūgūt līguā eius/ ⁊ quādoqꝫ fugiunt ip̄m. ⁊ comedit cācros ⁊ formicas ꝑꝑ medici. nā. ⁊ comedit carnes ꝑꝑ eius magnā fortitudinē. ⁊ pugnat cū ceruis ⁊ porcis agreſtibꝰ ⁊ cū canibꝰ ⁊ cū tauris/ ⁊ ꝓſternit eos. ⁊ vadit erectus ꝯͣ eos ⁊ tenet manibus cornua eoꝝ ⁊ ſepe vincit eos. Eſt aūt aīal īpatiēs/ iracūdū volēs ſe vindicare de oībus q̄ tāgūt eū. ⁊ iō ſi aliquē ꝑcutiētē ſe īuaſerit ſi aliꝰ eū tetigerit di mittit pͥmū ⁊ ſtatī īuadit ſcd̓ꝫ ⁊ ſi tertius ſtatī cū leſerit dimittit pͥmū ⁊ ſcd̓ꝫ ⁊ mox tertiū īſurgit. ⁊ qn̄ capit̉ peluis ardētis aſpectu excecat̉. catenis colligat̉. ludere cōpellit̓. ⁊ ꝑ vbera domeſticat̉. aīal ēt ē inſtabile ⁊ multū īquie tū. vn̄ tota die circuit ſtipitē ad quē viculis al ligat̉. pedes ſuos ſuggit ⁊ labit ⁊ in eoꝝ ſucco delectatur. Miro mō ſcit ſcādere ſuꝑ arbo res vſqꝫ ad altiſſimas ip̄aꝝ arboꝝ ſūmitates Solēt aūt mellificare apes in arboribus ꝯca uis qͦꝝ fauos dep̄hēdēs vrſus ꝑ odorē aſcen dit vſqꝫ ad locū mellis ⁊ faciens vnguibus ī arbore aꝑturā/ extrahit mel ⁊ comedit. ⁊ ex cō ſuetudine frequēter qn̄ eſurit ad locū redit. qd̓ attēdēs venator circa arbores pedem ſudes ⁊ palos acutiſſinos vndiqꝫ circūfigit. an̄ aꝑtutā vero malleū valde pōderoſū cū reſte ſuſpēdit. veniēs itaqꝫ vrſus eſuriēs/ ⁊ mel extrahere cupiēs ꝑ malleū īpedit̉ ſꝫ pede malleū a ſe ꝓijcit. ſꝫ rediēs malleus ip̄ꝫ ad aures tāgit ſuꝑ quo īdignatus fortius a ſe malleū eijcit qͥ ip̄e tuoſius rediēs acrius ip̄ꝫ ferit ⁊ tā diu ꝯͣ trucū ſiue malleū ꝯtēdit ſic quouſqꝫ ex frequēti ictu caput quod hꝫ debile deficit. ⁊ cadēs inferiꝰ ſuꝑ palos ꝓpria ſtulticia ſe occidit. Iſtū mo dū venādi vrſos narrat theophraſtus. ⁊ iſtuꝫ eūdeꝫ modū a venatoribus vrſoꝝ in germanicis partibus intellexi. ſa aūt beſtia ē ſeuiſſima/ ⁊ maxime qn̄ catuli ſut rapiunt̉ naꝫ illi cura ē de ſalute filioꝝ. iō eos diligētius lābit lactat ⁊ nutrit. ⁊ circa eis nocentes ſepe ꝓ viribus ſe oppōit. imp̄gnata a maſculo ſe diui dit. ⁊ vſqꝫ ad filioꝝ informationē vlterius nō accedit(vt idē dicit) in tꝑe luxurie ſe abſcōdit ⁊ viden amoris tꝑe erubeſcit. Maſculi autē eis tūc tꝑis ꝑcūt ⁊ voluptatis gr̄a eis īfra ꝑtꝰ tꝑa n̄ accedūt(vt dicit aris. ⁊ pli. ⁊ auicē) Itē pli. li. x. c. lxxiiij. vrſi inqͥt nō lābūt potū vt beſtie habētes ſerratos dētes nec ſorbeūt vt hn̄tes ꝯtinuos ſicut oues ⁊ homines. ſed aquā morſu vorant. Ulpes ē dicta qͣi volupes. ē eniꝫ volubilis pedibus ⁊ nūqͣ rectis itieribus ſꝫ tortuoſis āfractibus incedit. frau dulēter aīal inſidijs decipiēs. Nā dū non ha buerit eſcā mortuū ſe fingit. ſicqꝫ aues deſcen dētes quaſi ad cadauer rapit ⁊ deuorat ⁊ trāſ glutit(vt dicit Iſi.) vulpes ſēꝑ daudicat. nā crura eius dextra breuiora ſūt ꝙͣ ſiniſtra. pellē hꝫ multū villoſā calidā ⁊ piloſā. caudaꝫ ma gnā quā dū canis rapere putat dētes ⁊ os pi lis replet ⁊ obturat. Cōtra taxū ꝓ māſiōibus pugnat ⁊ ipſius foueā vrina ⁊ ſtercore pollu it ⁊ defedat ⁊ ſic de ipſo nō violētia ſed dolo ⁊ fraudulētia mūphat. foueas ⁊ loca ſubterra nea ibitat ⁊ frequētat. aīalia domeſtica plus ꝙͣ ſilueſtria rapit ⁊ deuorat. Et vt dicit ariſ. li. viij. ceruus ē amicus vulpis/ ⁊ ꝓpter hoc pu gnat ꝯtra melū.i. ꝯtra tazū ⁊ ip̄m iuuat. natu rale ē odiū inter vulpeculā ⁊ melū ſiuertarum quē ſepe ſuꝑat vulpes dolo potius ꝙͣ virtute Eſt aūt aīal vora ⁊ guloſū. ⁊ iō generat filios cecos ſicut leo ⁊ lupus. ⁊. d. ariſ. li. vi. naꝫ vt dicit ſoli. ī oībus faciētibus filios incōple tos cā ē guloſitas/ qꝛ ſi expectaret natura vſqꝫ ad ꝯplemētū ſuggēdo īterficerēt mr̄eꝫ. ⁊ ideo natura facit fetus naſci āte ꝯpletionē ne nimiſ expectādo planā fornatiōeꝫ auiditate nimia nutrimēti īterimerēt mr̄es ſuas. vt. d. idē aīal ſiquidē ē fetidū ⁊ corruptū/ ⁊ loca reddit ſteri lia ⁊ corrupta vbi morari cōtinue ꝯſueuit. vē trē ⁊ guttur albū ⁊ delicatū/ et caudā et tergū hꝫ rufū. anhelitū hꝫ fetidū/ ⁊ morſū aliquātu lū venenoſū(vt. d. pli.) quādo eū īſequūt̉ ca nes īter crura recolligit caudā. ⁊ quādo videt ſe non poſſe euadere in cauda villoſa vrinam
