Ser. LXXXI. Feria ſexta poſt ſcd̓aꝫ do. in. XL. Ser. II inuidia percuſſi fraternę dilectioni dorſum magis qͣꝫ facies offerebant: ita infelices iu dęi veniente ad eos ſalutis auctore inuide­re potius qͣꝫ diligere maluerūt. De talibus Psͣ. 68. dicit̉ in pſalmo: Obſcurent̉ oculi eorū ne vi­ben̄. 37. deāt: dorſum illorum ſemꝑ incurua. Inue­nit ergo ioſeph fratres ſuos ī dothaim. Do­thaim interpretat̉ defectio. Uere in grandi defectiōe erāt: qui de parricidio cogitabāt. Uidentes ergo ioſeph fratres ſui: de morte illius tractauerūt: ſicut videntes iudęi verū bantꝰ. 26. ioſeph dn̄m chriſtū: vt crucifigerent vno oēs cōſilio ſtatuerūt. Ioſeph expoliauerūt fratres ſui tunica polymita talari: iudęi chriſtū mortē crucis expoliauerūt tunica corꝑali. Ioſeph exutꝰ tunica mittit̉ in ciſter­: id eſt ī lacū: xp̄s expoliatꝰ carne hūana Seꝫ7. deſcēdit ī īfernū. Ioſeph poſtea qͣꝫ de ciſter. na leuat̉: hiſmahelitꝭ: id eſt gentibꝰ vendit̉: chriſtꝰ poſtea qͣꝫ de īferno regredit̉ ab om­nibus gentibus fidei cōmercio cōparat̉. Io ſeph cōſiliū iudę triginta argenteis diſtra atth̓. a6. hit̉: chriſtus conſiliū iudę ſcariothis eo dem numero venundat̉. autē in diuerſis tranſlationibꝰ ęquali p̄cio ioſeph ſcribit̉ venūdatꝰ: ſed alij dixerūt viginti argēteis: alij triginta: hoc ſpiritaliter ſignificauit: chriſtus ęqualiter ab omnibꝰ credendus vel diligēdus eſſet. Deniqꝫ etiā nūc in eccle­ſia: alij plus diligūt: alij minus. Ipſi em̄ plus valet chriſtus: qui maiori charitate dilexerit. Ioſeph deſcēdit in ęgyptū: chri­ſtus in mundū. Ioſeph a penuria frumenti ſaluat ęgyptū: chriſtus a fame verbi dei li­berat mundū. Niſi em̄ ioſeph fratres ſui vē­didiſſent: defecerat ęgyptus: Fratres verū eſt: niſi chriſtum iudęi crucifixiſſent: perierat D mūdus. Uideamꝰ tamē fratres chariſſimi vnde in beato ioſeph fratres ſui tam crude­Sap̄. 2. liter ſęuierūt. Unde: niſi inuidię veneno: qd̓ mors intrauit in orbē terraꝝ? Deniqꝫ au Sen. 37. di ſcripturā dicentē: Inuidebant ei fratres ſui: poterāt ei loqui quicqͣꝫ pacificū. Ui dit em̄ beatꝰ ioſeph ſomniū: quaſi ſtātē ſe ī agro fratribꝰ ſuis: manipulos alligan­tem fratrū manipulos adorare manipulū ſuū. hoc in illo ioſeph tūc impletū eſt: qn̄ in ęgypto adorauerūt frēs ſui. Et incon­grue coacti ſunt ſteriles manipuli fructuo­ſum manipulū adorare: quē de famis peri culo liberādi erāt. Uidit etiā aliud ſomniū: ſol luna vndecim ſtellę adorarent. Cui reſpōdit pater ſuus: Nūquid ego ma­ter tua fratres tui adorabimꝰ te ſuꝑ terrā: hoc in illo ioſeph impleri potuit: qꝛ iam E mater ipſius de hac luce migrauerat: in nr̄o ꝟo ioſeph: id eſt dn̄o ieſu chriſto: ſomni illiꝰ ſacramēta cōpleta ſunt. Sol em̄ luna vn­decim ſtellę adorauerūt: qn̄ poſt reſurre­ctionē ſancta maria qͣſi luna: beatꝰ ioſeph velut ſol: cum vndecim ſtellis: id eſt beatis apoſtolis: incuruati et ꝓſtrati ſunt ante: impleta ē ꝓphetia q̨̄ dixerat: Laudate Psͣ. 148. ſol luna: laudate omnes ſtellę lumen. intantū in illo ioſeph impleta ē ſom nij huiꝰ interp̄tatio: vt mater ipſiꝰ ante mul­tos annos legat̉ fuiſſe defuncta: qͣꝫ pręfata ſomnia ille vidiſſet. Et reuera: quomō fratri bus ipſius pōt conuenire: quaſi ſtellę adorare poſſent: quos inuidię nox obſcuroſ tenebroſos effecerat? em̄ claritatē ſtel­larū ꝑdiderant: qui in ſe lumē charitatis ex­tinxerant. Merito ergo hoc in dn̄o ſaluato re noſtro verius credimꝰ fuiſſe cōpletū: quē ſicut antea dixi: beatū ioſeph beatam mariā: vndecim apl̓is frequētius legimꝰ adoraſſe. Nam qd̓ apl̓i: lumē ſtellarū habue rint: ipſe dn̄s in euangelio dixit: Uos eſtis Matth̓. 5. lux mūdi. Et iterū de ipſis ac ſuis ſimilibꝰ Tunc iuſti inquit fulgebūt ſicut ſol in regno Matth. 13. patris eorū. Ioſeph interp̄tat̉ augmētatio ſiue ampliatio. Sed in illo ioſeph ampliati onē habuit niſi ſola ęgyptus: in nr̄o ꝟo ioſeph augmentū habere vniuerſus meruit mūdus. Ille ioſeph erogauit triticū: noſter Gen̄. 42. erogare dignatus eſt verbū. In omnē terrā Psͣ. 18. exiuit ſonus apl̓oꝝ: in fines orbis t̓rę ꝟba eoꝝ. Nos frēs dilectiſſimi: nullis p̨̄cedē­tibꝰ meritis tanta bona miſericordiā veri ioſeph dn̄i nr̄i ieſu chriſti cōſecuti ſumus: ad quos vmbra veteris teſtamēti: ſed ipſa veritas venit: quantū poſſumꝰ dei gratia laboremꝰ: vt qd̓ nobis cōtulit iudicatꝰ: inte­grū inueniat iudicaturꝰ. Qui tibi tantū cō­tulit: ſcit quātum repoſcat. Et quidē ille venerit redditurꝰ ē qd̓ ꝓmiſit: ſꝫ reqͥſiturus eſt qd̓ redemit: qd̓ dedit in primo aduētu exacturus ē in ſecūdo. Nemo chriſto dn̄o nr̄o reddat mala bonis. Quis em̄ eſt qui ita impie agit: niſi ille accepit vitā et reſti­tuit mortē? Mortē em̄ reſtituit: ſeip̄m ma­le viuēdo interficit. Quis eſt qui reddit ma la pro bonis; Ille qui cum deberet dare pro pria: rapit aliena: qui pro charitate reddit