2(399888 illud præſertim, quod ſupra allegavimus, de juſtitia Dei, Socinia- niſimum aperte incruſtans, atque alia plura docent. His ubi porro addideris morem, inter hos homines receptum, quo quic- quid a fug partis fociis, qualicunque auctoritate, dummodo pietatis fpeciem aliquam præbeant& prætexfant, dicitur, amba- bus quafi arripiunt manibus,& commendant omnibus.; adhæc novaturientium ingenia, qualibus hodie univerfùs orbis plenus eſt. ut quicquid fere antiquum& inveteratum eſt, ideo ſordeat, quod autem novum& inſolens tanquam de cœlo delapſum adoretur quafi,& veluti gangræna proferpat( IL Tim. I 23.) conſideres in- timius, nihil amplius erit, quod huie argumento a latente in her- ba angue nobis ut caveamus monenti, robur conciliare poflit vel debeat, Non poffumus tamen non hunc ipfum novarum Verfio- num recens emiffarum fcopum ex fingulari quodam indicio clarius detegere, quod Joh. Conr. Dippelius nuperrime demum, veluti mifer forex ſe ſuosque prodens, ſuppeditavit, quando(a) mire ac propemodum blaspheme in articulum de juſtificatione invectus, odio præſertim juſtitiæ Chriſtĩ imputatæ, quam Lutherus aliquot locis N. T. explicate expreſſerat, ita de toto negotio mentem fuam expoſuit: Es geſtehet Lutherus offenhertzig/ ſeribit, daß ihm in den Briefen Pauli die Worte: Gerechtigkeit Got⸗ tes(Juc ſos umñ Sg die im Evangelio offenbahret ſey/ nicht allerdinges gefallen; weilen es ſcheinen möͤchte/ als ob Gott ſich als ein gerechter Richter im Evangelio offen⸗ bahrte; darum er ſich uberall die Freyheit nimmt/ wo nur im Neuen Teſtament dieſe Wort gefunden werden/ es zu uͤberſetzen/ entweder/ die Gerechtigkeit die vor GOtt sapag die Gerechtigkeit/ die GoOtt giebt. Und ſolche Frey⸗ heit braucht er auch an angezogenen Ort der Evpiſtel an die Philipper/(intendit digitum ad Philipp. DI, 9. quem D. D. Kra- kewiz ipfi oppofuerat,) tomur er das/ was heiſt die Gerech⸗ tigkeit aus Gott/ uͤberſetzt: Die Gerechtigkeit/ die von Gott zugerechnet wird. Hieraus iſt offenbahr/ daß die⸗ ſer (4) Im Schild der Warbeit gegen die Auflagen B. Klackewitzen Laodic nto an. 1705. Cap. I. p. 8.& 9. wem aa myw x ʻi a Tnt sA ap joha Poet Ep A a TETT a e e a A i ii O a