![]()
Capitulum pꝛimũ delitterarũ ſellabarũqʒ iunctura Imius vocaliũ(pꝛeſertim earundẽ) cõcurſus euitãdus eſt vt illepide - a ᷑ inſuauiter dicit᷑. Noſtia antiqua amicitia. Zerra ampli ſſima apta aucupio. Ecce ego ero.Conſonantiũ quarundam afpera fonozitas 3 concurſatio cauẽda eſt. vt Job beatus · Jacob bonus. Dauid diuinos dedit pfalmos. Dux antippus. Rer Terxes. Dux xenophon. Similiter.et x. ineptũ pꝛonunciationè reddũt. vt deceptus Nerxes. Etiam in eadẽ dictione tõpoſita vt exſurgo exlulto. Vbi littera ſ de medio eſt abijcienda pꝛopter dul cioꝛem lonoꝛitatem. Toꝛtelius tamen contrarium ſentit. Vocabula eiſdem litreris aut ſyllabis nõ incipiãt. vt male ſcribes Su⸗ ſanna ſuauiſſime ſuſurrabat.tu terribilis tutoꝛibo.cõcoꝛdia cunctis cognita. métis mee memoria mõ mediocris Eiuitas€ a regib regit regi amore felig Dietlones morfe fequëtes in eadem ſyllabã non exeant: vt Foꝛtunatoo eſt rum imperatoꝛum.et reuerẽdoꝛum epilcopoꝛum gloꝛia indies extollitur Dictio ſequens non incipiat ab ea ſyllaba in qua p̃cedens teminatur: vt ` Amo? mo? ium.ille legit.feruoꝛ foꝛtis. Vir magnus nuſqᷓ; aderat Nimta dictionũ earundem aſſiduitas diligenter eſt euitãda. vt Hö efira tionis illi rationem adhibere qui ratione non ptitur.niſi foꝛte oꝛnatus caufa vt Kepetitlone.cõplexione:traductioneier in alijs exoꝛnationibus. ¶ Capitulũ ſccundũ quibus vocabulis rhetoricis ſit vtendum. Icqionibꝰ omniũ oꝛationis partiũ ſuauibꝰ. dilucidis.ſonaneibus le © cis idoneis ꝓpꝛijs.apertis.cõcinnis.vſitatis ſcribere volẽti laudabi⸗ liter vrendũ eſt. ne verboꝛũ obſcuritas aut oꝛõnis difficultas auduoß aures. vd legentiũ animos aliquãdo poſſit offẽdere Ceſtis eſt Aulus gelll iibꝛo pꝛimo nocti.actlca. capl.x..ceſaris verba recenſens habe ſemꝑ in me⸗ moꝛia atq; in pectoꝛe.vt tanq; ſcopulũ ſie fugias inauditũ atq; inſolẽs vᷣbũ Nimia ðᷣboꝛum ſuſpenſio vitioſa eſt. quod et ſlinpꝛoemijs conceſſum ſit. ii ceteris tamen oꝛarionis partibus aut epiſtolis repꝛehendi ſolet. ¶ Capi. iij. de pꝛincipio et fine locutionis. et de venuſto vocabuloꝝ oꝛdine. Rationẽ ab adiectiuis oĩm etiã graduũ fimplicibꝰ et cõpolitis poti o ꝙa ſubſtãtiuo incipere decet. Et a pꝛonomine relatino pꝛimitiuo et deriuatiuo. Itẽa partidpijs in ans rus dus tus exeũtib. vt Magni ego a te beneficiũ accepi.maius mibi off iciũ pꝛeſtarenõ potuiſſes. maximus in te feruoꝛ. permulta.ꝑmagna. pꝛedoctus pᷣclarioꝛ. qᷓʒmaximus qᷓʒampliſſi mus. Exẽplũ de relatiuo. Quẽ magis te diligã ſcio neminẽ. Ego tibi ſꝑ ami cifſimꝰ elſe petlui. Mea quidẽdiligètia tibi pfutura eſt. De participijs. In⸗ uigilãtes optimis artibo viros ſꝑ amaui. Satuꝝ te virtutibꝰ operã audiui. Cetere nõnunqᷓ; dictiones ex om̃i gñeparium octo grammarice pulchꝛe in oꝛõnis capite reſonare videntur. Excpla ſtudioſus lectoꝛ epiſtolax gquirat. Oꝛatio frequenter ab aliquo inciplat. et in verbi potius finită$ infiniti tertle pꝛeſertim inllexionis actiuũ terminet᷑.cui ⁊ ſuppoſitũ mox anteferatur contra vulgarẽ grammatice ritum: vt Cartaginẽ Sdipio Africanus deleuit Publio Lentulo Marcus Clcero familiariter vttt. Hiſpanie opulẽtiſſimã vrbẽ Numantiã Scipio Emilianus euertit.Epiſtolarũ multa eſſe genera nõ ignoras Lacedemonijs leges ſanctiſſimas Eygurgꝰ cõdidit.Summis viribus imperij monarchiam caeſar adeptus eſt. Gtũs dictionibus llis a quibus regitur cœebꝛo pꝛeponatur. vt cõcinnam 