![]()
us contẽplatione paupertatis Re cõpoſita cũ verbo ſufficit ꝓ iterũ vel ecduer ſo qᷓ vtunt᷑ barbari. vt reddo.redeo. reuenio · repoꝛto.Suß de tbis pᷣcepto iij Re interdũ in cõpoſitione non facit aliter denotari qᷓ; ſimplex verbũ ſigni⸗ cet.vt reſeco recido:recin Soerebugno refodio. repꝛomitto:reuinco. Zan, € in cõpofitione fer yerboꝝ mutat:q̃ ſunt Refigo qͥd fixũ erat educo.re⸗ tego d tectũ erat denudo Recludo. iↄper:o. reuelo velamentũ tollo Retexo qa erat terti reddo nö tertü Reſigno q̊d erat ſignatũ relaxo:vel patefado Z. a Secundũ. lluxta:etiã ẽnomẽ oꝛdinis:etiã lignificat pſperũ H..z. Z.| Langan Super ⁊ſupꝛa differũt: quia illo puimur cum non eit ſpaciũ intermedius A E Riike upꝛa valde vehementer. Honius Dar. Superi nexuq; poſt ad⸗ uerbiũ ſatis(vt ſatis ſuperq;)in epiſtolis inuenit᷑:hoc eſt ſatis ⁊ plus qᷓ; ſatꝭ. ub in compoſitione vel diminuit:vel clã ⁊ occulte ſignificat:vt ſubiraſcoꝛ. hoc eſt paululũ iraſcoꝛ: ſubintrat. ſuſtulit:ſubmonui :hoc eſt clam vel occulte intrnt.tulit monuit, Tenus poſtponitur ablatiuo in ſingulari: vt hactenꝰ j quatenus.perbo tenus capulo tenus, In plurali vero cũ gtõ · yt crurũ tenus Robore ch/ auriũ tenus.hoſtiũ tenus.Eſt aũt ſignificatio eius.v ſq; ad:vt vmbilico tenꝰ id ẽ vſq; ad vmbilicũ. nilo tenꝰ..vſq; ad nilũ 2 audija RoI. fo ya paſch rans in compoſitione perdit ns. Supꝛa trado de verbis. 4 erlus eti poftponitur contra naturã p̃poſitionis.vt Italiã verſu 8. In dus prip uenitur että yerlum ficut z aduerfum. Interclũ eſt aduerbiũ q uotiẽs alia ad⸗ al w plod eft Ppolitio:vtad occidentë verſus. quo quidẽ modo aquerbiũ eſt vt väz| i ndi Erli ipſa ſic aliquando in oꝛatione collocat᷑. vt ad occidentẽ vſq; Lau.| y e coniugi:: ¶ De Interiectionibus a, x pdulasi Wabo ſiue aduerbiũ ſiue interiectio vox tamen blandientis eſſe arbo n g pboteſt. aut exhoꝛtantis ſecundũ Donatũ. Cicero ad Curſonẽ. ſʒ i 100 5 nabo te cura.⁊ cogita mbil non. Sidon? apollinaris, Dic oic teſtatlo quod peto magne dic amabo. Et mediã ꝓducit: vt patetex verſu. f ego BDeu datluo. Heu accuſatiuo iugitur. aliquando etiã nominatiuo:vt heu| aL pietas heu pꝛiſca fides. Heu etiã nulli caſui leruit. Lau. Valla. ip e affectũ miſerationis ⁊ indignationis expꝛimit: ⁊ tribo caſib⸗ ſeruit ntõ actõ ⁊ vtõ. vt Virglius O foꝛtunati.⁊ iterũ O foꝛtunatos. Interdũo ſub is omiti intelligitur in re leuiote:neq; ita magni caloꝛis:vtindignũ facinus: hominẽ sinbi nequam. Quod ſi excandeſceremus dicendum cflet.© indignum facinus povi o hominẽ nequã. Zau. Pꝛoh doloꝛ: pꝛoh hudoꝛ: diſtincta funt vocabula, efel quoniã neq; nomẽcũ interlectione:neq; interiectio cũ noiecõpom poteſt. ay. Sodes vor eft blandiétis CTerẽtius. Heu puer dic ſodes Aut ſodes.i⸗ ſiaudes. Nonius Par. Itẽ ſodes.iſi audes:vt ſis..ſi vis. Illico ꝓ inloco ngeng UVe dtõ ſeruit. Martialis. Capere cauſidicus fert᷑(Feſtũs Pompeius i, J mea carmina quifis Relao fi fciero:ve tibi cauſidice. Lau. oue e Parentheſi. a a” jo pwe Parentheſis interdũ oꝛnat Et aũt parentheſis oꝛatio interiectio in aliam plenã oꝛationẽ:vt videris mihi Joannes(ſi dicere fas eſt) plus eq̊ laſciuire. r i Per parentheſim incluqimus nõnunqᷓ aliquid eſfe tritumac vſitatũ rumo⸗ rn rem. Ita dicendo vt rumoꝛ eſt vt alũt: vt vulgo fert. yt fama eſt yt puerbiũ ẽ. eſi non vtamur in ſimplicibꝰ.ſed neq; cõpoſitis p̃ter q; in his in qui⸗ dus veteres videmus obſeruaſſe. yt Poſten vero qᷓ; poſteaq; 