Seite
ablan fonii rén nesi e Sirin auaina noine à derſſent.ſit bleintere⸗ aam migi yt Eaumen binsellige mi Tra fio erat A nus-depiii a feum fow uit dicerem mao vaii dig uea jong ydi co g tu inano Q Deeanaut his ġol ciei ad wS rfifonep rille fpo" riug rona m. erbi W noved aow jedlo anio" 010 y pdo pim -fituamel Berbis Abdieare ſe cõſulatu magiltratu dignitate:oꝛnatius dicit ꝙ; reſignare con ſulatũ magiſtratũ ⁊ dignitate. Abloluo ꝓ expedio. ;Abhoꝛteo ab hac re. Exhoꝛres hanc rem. hoc ſemꝑ poſtulat accucatiuum Illud vero huiuſmodi ablatiuũ. Laurentius. Accuſo arguo ⁊ huiuſmodi verba apte cum genitiuo cõſtruuntur: vi ar⸗ gun te doli: accuſo te mendacij. Accingo me huic operi:pꝛo p̃paro:⁊ diſpono me ad tale opus vel ad ali⸗ quid efficiendum' Alccedo. is.it.pꝛs addoꝛ:eris additur. vel adiungo:vt accedit ad meas mi· ſeria s doloꝛ:hoc eſt additur Inde acceſſio..additio:adiectio incrementũ ſed acceſſus eſt appꝛopinquatio vel additio. Lau. Valenſis. Accerſo.i. vado ad vocandũ vel voco. Teren. Obſtetricẽ accerſo. Ouida in quarma etiam cõiugatione vtunt.vt alibi. Mitte in ioppẽ ⁊ accerſi ſimonẽ quendã qui cognominatur Petrus. Lau. capio pzo audio ⁊ cognoſco peruenuſte dicitur:vt accipio ex rumoꝛibus e a nũcijs id eſt intellexi:quid velum paucis accipe: id eſt audi el intellige,, o Actum eſt ſemper in malam partem accipitur: vt actum eſt de re publica id eſt res publica extincta: deſperata:perqita eſt. Leu. Admitto pꝛo committo:vt admilit ſcelus.-> Adoꝛioꝛ..aggredioꝛ attẽdo alloqͥr.vt adoꝛtus hunc verbis ſuauiſſimis. domare pꝛo valde amare Adimo pꝛo aufero ⁊ tollo Ades pꝛo aſſis:idlem eſt ꝙ huc veni. Vir. Huc ades o foꝛmoſe puer. Admoueo manũ..appono manũ: amoueoi remoueo.Sic ⁊ aduerto et auerto differunt:yt aduerto oculos ⁊ mentem.id eſt conuerto ad aliquem lo cum ⁊c. Laurentius Valla Aduerſoꝛ tibi notum eſt:auerſoꝛ te.hoc eſt deteſtoꝛ.⁊ vultum auerto a te. Sie in deuterono. Gentes quas dominus auerſatur..deteſtatur et abomĩ natur.⁊ a quibus pꝛe odio vultũ auertit. Multi tamen indocti legunt ſrci⸗ buntq; aduerſatur dominus. Lau. Atfero communiſſimũ verbũ eſſe poteſt: vt affers mihi doloꝛem. gaudiũ voluptatem:tediũ:damnum:commodũ. honoꝛẽ. hoc eſt tu facis me volere, gaudere:vel es cauſa voluptatis:tedij damnuvtulitatis:honoꝛis Affico eque generale eit cum ablatiuo.ſiue in bonam ſiue in malam par⸗ tem:vt afficis me iniuria:contumelia honoꝛe:pꝛobꝛo:damno:gaudio:tedio. voluptate:quod eſt facis mihi iniuriam:contumeliam:honoꝛem pꝛobrum. damnũ.tedium voluptatem. Zau. Agere gratias eſt verbo:quod quidam barbare dicunt Regratioꝛ. Habe re gratias eſt animo:cum memoꝛem accepti beneficij mẽtem animũq; habeo et inuicem gratificandi voluntatem. Referre ſiue reddere gratias eſt facto. vt ſubleuatus aut pecunia aut patrocinio aut manu alioue ſubſidio viciſſim aliquo modo ſubleuaueris:gratias retuliſti. redqidiſtiq;. Dicimus item ago grates.ſed ſepius apud poetas qui neceſſitate verſus ago gratias dicere non poſſunt. Laurentius Valla. Et ſupꝛa pꝛecepto vltimo, De pꝛin apio ⁊ fine locutionis Allucinari iſt a caligine aberrare aut diſſimulare£