Ds Exucyrorrs. Er ExercvrorraL. Sro Cęterùm ab executore mero non appellatur,.al An à mero executo. C. quorum at pelnon recip.& lquoniam iudices. C. appellare li- de appell. l/i pretor. in pr. r de iud. A mixto autem exe- t cutore licitè appellatur, ſi non admittat legitimam exceptionem, vel ſi partes grauauerit,e dilecſo.& c. vt debitus. extr. de appell c pafloralis extr de offic.:legate Appellare tamenã mero executore licet octo caſi- bus, quos recenfet Nepos de Monte Albano tit. 13. deexceptionibus contra appellat, verf: Primus cSt quando modum excedit. Pro impetranda verò executione peti& decerni De execute ſolent vel executoriales, vel mandata executoria- rialibus. lia, ſiue executiua. Executoriales ſcilicet literas de- cernere dicițur iudex, ad quem aliàs executio per- tnet, iis enim parti, quæ victa& condemnata eſt, mandat, vt iudicata faciat, debita ſoluat, domum agros aut hæreditatem victori reſtituat, expenſas refundat,&c. Mandatum executoriale petitur& decernitur à ſuperiore puta, ab Imperatore, aut Camera contra iudicem proximè inferiorem, qui executionem quam facere debebat interpellatus _ differt vel denegat: tunc enim fub pœna iudici huic imponitur, vt fententiam quæ in rem iudica- tam tranſiuit, vel alias liquida eſt, exequatur: vide Myn ¶cent. 6. obſeru. 2 4. Gail lib. f. obſeru. 113.nhü 13. W Fq. Verum Petrus Frid. Mind. de mandat. iad.lib. 2. c. 6J.n. 4. in ait, quod ſatis ſtricte D. Mynſ.& Gail dd. obſ. de differentia executorialium& mandatorum executorialium loquantur in ſolo appellationis puncto verſantes: dicendo executoriales Came- a ram decernere fi ad ipfam,mandata vero executo- j riala fi ad iudicem à quo executio ſpectet. Sed cum& alıj Gnr cafus, quibus Camera ordinariè exequitur, etiamfi illa non iudicauit, ad illos quo- que diſtinctio applicàda. Mindan. parum intereſ ſe,& indifferentem executorialium ſcilicet litera- rum& mandati executorialis poteſtatem vſumq́; elſe exiſtimat: At ſi per executoriale:& immilloria- Ece à les